Co zrobić?

[niunia525]

Napisane przez ama4

niunia, a może jest coś poza jego wiekiem, co może jej przeszkadzać? Jak Twoje oceny w szkole? Jak jego oceny? Ile czasu ze sobą spędzacie? Jakie macie plany na przyszłość? Ja w pierwszej kolejności przemyślałabym sobie to, czy czuję, że jestem zupełnie w porządku. Jeśli tak - postaraj się być dalej w porządku i rozmawiaj z mamą. Spróbujcie wytyczyć jasne granice, które stopniowo będziecie przesuwać dalej i dalej. Może naprawdę niezłym pomysłem będzie wspólna wyprawa do ginekologa? Może powiedz jej, że skoro się obawia pettingu, to zaczniesz już teraz myśleć na wszelki wypadek o antykoncepcji?
Bo w sumie pisałaś w pierwszym poście, że "zaczęła mówić,że na pewno robimy sobie dobrze.", potem sama stwierdzasz "W sumie dużo się nie pomyliła,", więc wychodzi na to, że mama ma rację i że ma powody sądzić, że tak naprawdę jesteście bliżej seksu niż dalej. Skoro więc ma rację, to może warto z nią spróbować jeszcze raz porozmawiać, a wcześniej pozbierać odpowiednie argumenty.

Myslę,że poza wiekiem nie ma jej co przeszkadzać,uczymy sie nie najgorzej więc myslę,że akurat oceny tu nie maja wiekszego znaczenia,gdyż mama nigdy szczególnie nie goniła mnie do nauki i od lat ucze sie tak średnio.Wątpie też,że mama zgodziłaby sie na wyprawe do inekologa,ponieważ może zaraz pomysleć ze od razu chce isc tam po to,żeby dostac tabletki.Moze ją ta myśl przerazić.Może i jesteśmy coraz blizej seksu ale nie zaczniemy bez odpowiedniego zabezpieczenia,a poza tym nie spieszy sie nam do tego.Wystarczy nam co to jest teraz.Jednak już niejednokrotnie tłumaczyłam mamie,że nic więcej nie bedzie i ona niby mi zaufała i zrpzumiała ale teraz coś sie zmieniło i żadne rozmowy już do niej nie docieraja bo zawsze konczy sie tym samym,że ona nadal nam nie ufa choć nie ma powodów.

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez bubus900

Ja się kobiecie nie dziwię. Martwi się po prostu i nie chce, żebyś powótrzyła jej błąd... Słuchaj, zrób herbatę czy co tam pijecie, usiądźcie i porozmawiajcie szczerze. Powiedz, to co nam, że jeszcze nie jesteś na seks gotowa i nie będziesz niczego na siłę robić. A jeżeli się zdecydujesz na ten krok to powiesz jej jako pierwszej.. Spróbuj rozbudzić zaufanie swojej mamy.
Zresztą, dziewczyny, ja w pełni tę kobietę rozumiem. Zresztą, młoda zakochana 16latka, aby utrzymać faceta jest w stanie dużo zrobić...

Gratuluję optymizmu, ale widzisz, niestety, nie zawsze takie usiądź, porozmawiaj daje jakikolwiek efekt. U mojej mamy skończyłoby się tym, ze usłyszałabym, że "jestem jeszcze gówniarą i mogą sobie pogadać, a ona i tak swoje wie".
Bez przesady, nie każda, Autorka nie wygląda mi na rozentuzjazmowaną nastolatkę, gotową wskoczyć za swoim misiem w ogień...

[ama4]

Hmm, a może zadałabyś wprost pytanie, od jakiego wieku mama pozwoliłaby Ci na petting i seks? Może wprost ją zapytać, czemu wcześniej nie był to dla niej aż taki problem?

[przekora]

Napisane przez ama4

Hmm, a może zadałabyś wprost pytanie, od jakiego wieku mama pozwoliłaby Ci na petting i seks? Może wprost ją zapytać, czemu wcześniej nie był to dla niej aż taki problem?

A to od kiedy to RODZICE mają nam mówić KIEDY MOŻEMY uprawiać seks ... ?

Wybacz, ale większej głupoty nie czytałam.

Bez przesady nie popadajmy w paranoję. Niedługo dojdzie do tego, że mama będzie jej ubrania wybierać ...

To, że mama "popełniła błąd" i była w ciąży w bardzo młodym wieku nie upoważnia jej do tego, że ma niszczyć życie córce.

[LadyBeatta]

Napisane przez wisienka_na_torcie

No bez przesady... Gdybym miała wychodzić z takiego założenia, to pewnie dzisiaj nie byłabym z Tż, nie mieszkała z nim i nie czuła, że mam przy sobie cudownego faceta, który mnie naprawdę kocha.
Moja matka też lubiła dyktować co i jak mam robić, z tym, ze ona ma tendencję do wyszukiwania problemów tam, gdzie ich nie ma i nie przyjmuje do wiadomości tego, ze może nie mieć racji. Z resztą nie tylko w stosunku do mnie tak się zachowuje. Jasne, matkę ma się jedną, ale to nie znaczy, że z każdą da się utrzymywać dobre stosunki. Są ludzie, z którymi zgodne współżycie naprawdę jest niemożliwe. I mimo, że matkę mam jedną, Tż jest dla mnie o wiele bliższą i ważniejszą osobą, mimo, że facetów na świecie cała masa.

skad wiesz, czy jej matka zachowuje identycznie we wszystkich innych kwestiach? mierzysz innych swoja miara. poza tym, chyba chodzi o to, zeby wilk byl syty i owca cala, czyli dojsc do porozumienia z matka i miec troche prywatnosci spotykajac sie z chlopakiem.

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez LadyBeatta

skad wiesz, czy jej matka zachowuje identycznie we wszystkich innych kwestiach? mierzysz innych swoja miara. poza tym, chyba chodzi o to, zeby wilk byl syty i owca cala, czyli dojsc do porozumienia z matka i miec troche prywatnosci spotykajac sie z chlopakiem.

Jasne, nie wiem. Ale inne kwestie nie są tu problemem, a własnie kwestia chłopaka. Próbuję tylko wyjaśnić, że nie zawsze da się osiągnąć kompromis i, że nie dla każdego układanie na siłę poprawnych relacji z matką jest priorytetem wobec udanego związku z kimś, na kim nam zależy. Jeśli jej matka nie akceptuje tego związku i będzie mu przeciwna, to niestety, albo Autorka zostawi chłopaka ,czym zadowoli mamę, albo będzie dalej z chłopakiem , a tym samym matka dalej będzie miała obiekcje.

Poza tym mój post, który cytujesz, odnosił się do tego zdania

facetow moze byc wielu, a matke masz jedna.

Dla mnie facet byłby ważniejszy niż widzimisie matki, zwłaszcza, gdybym wiedziała, że chłopak jest naprawdę w porządku, a pretensje matki są nieuzasadnione. Mówisz, że zawsze może być wilk syty i owca cała, tylko z jakiego powodu dziewczyna ma rezygnować z fajnego związku, na którym jej zależy i, który daje jej szczęście tylko po to, żeby zaspokoić fanaberie matki? Opierałam się na swoim przykładzie, po to, żeby uświadomić Autorce, że w pewnych momentach warto skupić się na swoim dobru i przestać przejmować gadaniną innych.

[ama4]

Napisane przez przekora

A to od kiedy to RODZICE mają nam mówić KIEDY MOŻEMY uprawiać seks ... ?

Wybacz, ale większej głupoty nie czytałam.

Bez przesady nie popadajmy w paranoję. Niedługo dojdzie do tego, że mama będzie jej ubrania wybierać ...

To, że mama "popełniła błąd" i była w ciąży w bardzo młodym wieku nie upoważnia jej do tego, że ma niszczyć życie córce.

Czytaj na początek ze zrozumieniem, zamiast szafować zdaniem "większej głupoty nie czytałam", ok?

Napisałam, żeby z nią POROZMAWIAĆ. Nie, żeby przyjmować wszystko co mówi za święte, ale żeby porozmawiać. Dopiero jak ustalą, co dla każdej z nich jest ważne i na czym każdej z nich zależy, mogą to negocjować i lepiej sobie wytłumaczą swój punkt widzenia. Póki co autorka tematu się zastanawia, co spowodowało zmianę w mamie. Mama sobie być może myśli "pewnie mnie okłamuje i już uprawiają seks, muszę uważać". Powinny usiąść i WPROST porozmawiać o swoich wzajemnych oczekiwaniach, poglądach, wyznaczyć granice, a potem je negocjować. Od tego się wychodzi w poważnych, dorosłych rozmowach. Jak dla mnie - póki co autorka tematu z mamą jeszcze takiej rozmowy wprost nie odbyła, tylko widzi, że tamta jest obrażona i że "prawdopodobnie nie akceptuje chłopaka od początku", choć autorka znowu nie wie, czemu tak naprawdę go nie akceptuje. Za dużo tu domysłów, za mało szczerych rozmów wprost.

[przekora]

Ale NADAL nie rozumiem i nie pojmuję w jakim celu autorka ma rozmawiać z mamą o takiej sferze jak: kiedy zacząć uprawiać seks, czy w ogóle może i kiedy.

Ze zrozumieniem czytać potrafię i to również zrobiłam. Jak na razie każdy radzi, by przeprowadziła rozmowę, co dla mnie mija się z celem. Owszem, rozmowana na temat jej uczucia do chłopaka, jest spostrzeżeń, ale tego, co z nim robi, czego nie ... To spowiedź ?

Zazwyczaj w każdym problemie na Wizażu sugeruje się rozmowę, a ja jednak czasem zalecam inne środki, które w tym przypadku już chyba niewiele dadzą.

Mama wie lepiej - tu o tym w tym chodzi.

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez przekora

Mama wie lepiej - tu o tym w tym chodzi.

Dokładnie
A rozmowa o tym, co wolno z chłopakiem Autorce, a co nie , pewnie skończy się na tym, że nie wolno nic, skoro mama zapewnia, że od pettingu też można zajść w ciążę i generalnie jest wrogo to "tych" spraw nastawiona... Bardzo możliwe, że mama Autorki jest typem rodzica, który "wie swoje" i nie przyjmuje do wiadomości żadnych argumentów i spostrzeżeń dziecka, bo co gówniara może wiedzieć...

Pomijając już fakt, ze nie każdy lubi i potrafi rozmawiać o swoim życiu intymnym z innymi, niezależnie od wieku.

[ama4]

A czy Wy zauważacie, że autorka jest niepełnoletnia i wypadałoby jej póki co z tą matką dobrze żyć? Zapewne ten petting czy seks będą uprawiać w jej mieszkaniu, więc raczej ma co nieco do powiedzenia. Szabelką można zawsze powojować, ale pytanie - po co, skoro kiedyś się dobrze dogadywały?? Jasne, jak rozmowa nie będzie działać, to można zawsze przemyśleć inne rozwiązania. Ale póki co - rozmowa może dać więcej plusów niż minusów i warto własną matkę traktować jak PARTNERA do rozmowy, a nie najeźdźcę i osobę, która zabiera tylko wolność dziecku. To dziecko jest póki co pod jej opieką, ona je utrzymuje, ona będzie utrzymywać ewentualne kolejne dziecko w razie czego. Trzeba ją moim zdaniem jakoś uspokoić i dotrzeć do sedna sprawy, zamiast się domyślać i pozwalać się jej domyślać (nikt nie dostrzega tego, że domyśla się SŁUSZNIE i ma RACJĘ).

[wisienka_na_torcie]

Napisane przez ama4

A czy Wy zauważacie, że autorka jest niepełnoletnia i wypadałoby jej póki co z tą matką dobrze żyć? Zapewne ten petting czy seks będą uprawiać w jej mieszkaniu, więc raczej ma co nieco do powiedzenia. Szabelką można zawsze powojować, ale pytanie - po co, skoro kiedyś się dobrze dogadywały?? Jasne, jak rozmowa nie będzie działać, to można zawsze przemyśleć inne rozwiązania. Ale póki co - rozmowa może dać więcej plusów niż minusów i warto własną matkę traktować jak PARTNERA do rozmowy, a nie najeźdźcę i osobę, która zabiera tylko wolność dziecku. To dziecko jest póki co pod jej opieką, ona je utrzymuje, ona będzie utrzymywać ewentualne kolejne dziecko w razie czego. Trzeba ją moim zdaniem jakoś uspokoić i dotrzeć do sedna sprawy, zamiast się domyślać i pozwalać się jej domyślać (nikt nie dostrzega tego, że domyśla się SŁUSZNIE i ma RACJĘ).

Ale ja też tak uważam, naprawdę. I jeśli to się okaże możliwe i wystarczające, to super.
Próbuję tylko wytłumaczyć, że nie zawsze to jest tak proste, jak piszesz. Wiem, z własnego doświadczenia, z moją mamą, żadnej PARTNERSKIEJ rozmowy nie było, bo ona nigdy nie traktowała i nie traktuje mnie jak partnera, dla niej zawsze będę głupsza, bo młodsza, a głównym jej argumentem było zawsze "nie, bo nie". Nie wiemy jak jest u Autorki, ale z tego co pisze, wiele wskazuje, że z jej mamą jest podobnie.

[ama4]

Wiem, że i takie mamy się zdarzają. Nadzieję jednak mi daje to, że autorka napisała w pierwszym poście, że się dogadywały wcześniej. Do tego na pewno spore znaczenie ma to, że się po prostu boi powtarzania jej błędów. Już komentuje, że pewnie uprawiają petting, a jej córka nie mówi jej chyba co do tego prawdy. Więc to może tylko potęgować jej strach.
Nie twierdzę, że się ze sobą dogadają, że będzie prosto, że nie będzie musiała wybierać między chłopakiem a matką. Twierdzę, że muszą porozmawiać ze sobą jak dorosłe kobiety, skoro autorka zagłębia się w świat swojej i swojego chłopaka seksualności. Pewne podstawowe rozmowy trzeba umieć przeprowadzać - oczywiście bez szczegółów anatomicznych, ale fakty wypadałoby rodzicom zakomunikować, jeśli z nimi mieszkamy i jesteśmy na ich utrzymaniu, a do tego szanujemy fakt, że się o nas po prostu martwią i za nas odpowiadają (no i za nasze ewentualne potomstwo, przynajmniej do czasu gdy nie będziemy się utrzymywać sami).

Inną rzeczą jest, że mając 17 lat nie zawsze podejmujemy właściwe decyzje i oceniając je z perspektywy czasu zdarza się nam samym przyznawać do błędów... Ja też się wkurzałam na moją mamę za to, jak traktowała mojego chłopaka gdy ja byłam niewiele starsza od autorki. Ale potem zrozumiałam co miała na myśli i uciekałam od byłego gdzie pieprz rośnie Także... różnie bywa. Jedni powinni walczyć o swoje związki wbrew rodzicom, a inni powinni przemyśleć ich rady i wziąć je sobie do serca. Jasne, rozważyć zgodnie ze swoim sumieniem - ale i zastanowić się, czy czasami nie mogą mieć racji.