OZM okiem zarażonej matki ;)

[Luba]

To miedzy moimi dziecmi jest jak u Lady Jane, tez sie dogaduja.

---------- Dopisano o 11:55 ---------- Poprzedni post napisano o 11:53 ----------

Napisane przez pani-jesień

Podobno RB jest super przy jednym dziecku, a przy kolejnym/kolejnych wszystkie te piękne teorie czasem szlag trafia

Też jest zwolenniczką RB, chociaż nie takiego skrajnego, które zakłada, że pochwały są szkodliwe, że wymaganie od dziecka, by powycierało sok rozlany w złości, jest karą i to dziecka decyzja, czy powyciera, czy nie, że konsekwencja jest tresowaniem, że dziecku należy towarzyszyć, a nie być jego przewodnikiem i autorytetem, i takie tam teorie. Chociaż nie wiem, czy to nie są raczej założenia Porozumienia bez Przemocy niż RB, gubię się trochę w tym wszystkim

Ja tam wychodze z zalozenia, ze to jest Rodzicielstwo a nie Kolezenstwo Bliskosci
czyli jednak rodzic ma pozostac rodzicem

[201711281320]

Wiele założeń RB jest pięknych i cennych ale uważam, że nie można ślepo podążać za wszystkimi teoriami.

[Lady Jane]

Napisane przez pani-jesień

Podobno RB jest super przy jednym dziecku, a przy kolejnym/kolejnych wszystkie te piękne teorie czasem szlag trafia

Też jest zwolenniczką RB, chociaż nie takiego skrajnego, które zakłada, że pochwały są szkodliwe, że wymaganie od dziecka, by powycierało sok rozlany w złości, jest karą i to dziecka decyzja, czy powyciera, czy nie, że konsekwencja jest tresowaniem, że dziecku należy towarzyszyć, a nie być jego przewodnikiem i autorytetem, i takie tam teorie. Chociaż nie wiem, czy to nie są raczej założenia Porozumienia bez Przemocy niż RB, gubię się trochę w tym wszystkim

Hmmm... Ja bardziej poszłam w tym kierunku, ze dziecka, szczególnie płaczącego nie ignorujemy zakładając ze sie wykrzyczy i jej przejdzie. Raczej nie wpadamy w skrajność 'rodzicowi nie wolno nic, dziecku wolno wszystko', choć np z jedzeniem jest tak, ze jak młoda pokazuje, ze juz nie bedzie jadła, to np nikt jej ( ku przerażeniu starszych pokoleń) nie dokarmia. Nie chce jeść to nie je. Porozumienie bez przemocy... Idę to wygooglować :-D
Po prostu sie staramy zdroworozsądkowo pamietać, ze ona jest tez członkiem tej rodziny i ma prawa jak każdy z nas.
Moje OZM tu sie pojawia, gdy chodzi o zabieranie dziecka wszędzie. I byliśmy z nią juz i na jednym ślubie i wielokrotnie w podróży w tym takich 'w poprzek Europy pociagiem' i w kinie nie mówiąc o zakupach czy gdzie to tam dzieci sa niemile widziane wg wizażu.

---------- Dopisano o 11:01 ---------- Poprzedni post napisano o 10:59 ----------

Napisane przez sliweczka85

Wiele założeń RB jest pięknych i cennych ale uważam, że nie można ślepo podążać za wszystkimi teoriami.

No właśnie tego sie boje. Bo z jednym dzieckiem i dwójka rodziców sie da wiele zrobic. Ale pamietam takie akcje, ze jakby np jedno dziecko sie rozpłakało a drugie dostało histerii to nie wiem co bym zrobiła. Z tego powodu poczekamy z drugim chyba aż nasza młoda bedzie jednak starsza.
Dopisane: zeby było jasne co chce powiedziec. Ja wiem, ze istnieją teorie jak poradzić sobie z ilością dzieci 2+ ale boje sie, ze ich zastosowanie skutkuje brakiem czasu na kąpiel i jedzenie i nie chce ryzykować :-D

[golgie]

Napisane przez pani-jesień

Ano właśnie. Ja ostatni trymestr przeleżałam, zagrożona przedwczesnym porodem, i bałabym się powtórki z rozrywki. M.in. dlatego na kolejną ciążę nie zdecyduję się przed ukończeniem przez młodego 2 lat. To takie moje absolutne minimum.

Moja miała ok. 2,5 roku, kiedy zaszłam w drugą ciąże, a i tak byłam przerażona Teraz wszystko się już jakoś zorganizowało, ale wieczorami często padam na twarz Z drugiej strony chyba też nie jest aż tak źle, skoro do tego biegam i ogólnie ćwiczę bardzo intensywnie nawet 5x w tygodniu, a może mam jakieś supermoce-nie wiem. Czasem sama siebie podziwiam

[201711281320]

Po 3-4 latach decydujecie się na drugie dziecko a tu...ta dam... bliźniaki I też trzeba jakoś sobie dać radę. Tyle, że pewnie chustować byłoby ciężko samemu

[Lady Jane]

Napisane przez golgie

Moja miała ok. 2,5 roku, ,iedy zaszłam w drugą ciąże, a i tak byłam przerażona Teraz wszystko się już jakoś zorganizowało, ale wieczorami często padam na twarz Z drugiej strony chyba też nie jest aż tak źle, skoro do tego biegam i ogólnie ćwiczę bardzo intensywnie nawet 5x w tygodniu, a może jestem mam jakieś supermoce-nie wiem. Czasem sama siebie podziwiam

I ja Cię podziwiam w takim razie ;-)

---------- Dopisano o 11:16 ---------- Poprzedni post napisano o 11:15 ----------

Napisane przez sliweczka85

Po 3-4 latach decydujecie się na drugie dziecko a tu...ta dam... bliźniaki I też trzeba jakoś sobie dać radę. Tyle, że pewnie chustować byłoby ciężko samemu

Nie strasz :-D wtedy to wszystkie piękne teorie poszłyby w ... Daleko w każdym razie. Serio nie strasz, spociłem sie jak to przeczytałam :-D

[201711281320]

Nie strasz :-D wtedy to wszystkie piękne teorie poszłyby w ... Daleko w każdym razie. Serio nie strasz, spociłem sie jak to przeczytałam :-D

Hihi,u mnie w rodzinie był niedawno taki przypadek. Kuzynka zaszła w drugą ciążę gdy jej córka miała niecały roczek i okazało się, że spodziewa się bliźniąt. Ostatnie 2 miesiące przeleżała w szpitalu. Teraz ma 3 dzieci w pieluchach w domu.
Nie straszę... Tak tylko napisałam, bo raczej nikt w ogóle nie bierze takiej opcji pod uwagę a jednak się zdarza

[amator34]

To, co przechodzisz jest zupełnie normalne, chyba większość mam myśli czasami podobnie Nie przejmuj się tym, pewnie w myślach zdarzało Ci się życzyć komuś śmierci itd., potraktuj to w ten sam sposób

[golgie]

Napisane przez Lady Jane

I ja Cię podziwiam w takim razie ;-)[COLOR="Silver"]

Ech, gdyby za moją kondycją szły też rezultaty wizualne, to byłoby idealnie, no ale, nauczona doświadczeniem po pierwszej ciąży, muszę na nie poczekać jeszcze trochę. U mnie jest tak, że choćbym tak, do ok. 1,5 roku żyły wypruwała ćwicząc, to rezultaty będą takie sobie, dopiero potem jest jakiś skok i znaczna poprawa
Może to kwestia zaburzonej gospodarki hormonalnej po porodzie. Powinnam zrobić badania, ale nie mam czasu

Wracając do teamtu podwójnego macierzyństwa, to mąż na początku ciąży miał schizę, że będą bliźniaki i czytał w necie jakie jest prawdopodobieństwo:hahaha : Drugie dziecko planowaliśmy mniej więcej wtedy kiedy córka by miala ok. 5, 6 lat, a wyszło jak wyszło i nie żałujemy-jest super, choć trudność jest w tym, że jescze mają kompletnie różne potrzeby i możliwości i czasem ciężko to pogodzić. Często jest tak, że głównie zajmuje się starszą, bo ona chce, żeby jej poczytać, bo chce ze mną budować z klocków, chce ze mną kolorować itp. i biedny młody wtedy sobie raczkuje po domu, a ja tylko zaglądam czy wszystko ok.
Wszyscy mówili, że będzie luz, będę miała dużo czasu, bo młoda będzie w przedszkolu, a ja będę się tylko młodszym zajmować i ....pupa, bo młoda była praktycznie cały czas w domu chora, a chore dziecko to prawdziwy dramat

[pani-jesień]

Napisane przez sliweczka85

Wiele założeń RB jest pięknych i cennych ale uważam, że nie można ślepo podążać za wszystkimi teoriami.

Zgadzam się. Ja nie wierzę w jedyny słuszny model wychowawczy, który sprawdza się u każdego, bo przecież dzieci są różne.

Na początku zachłysnęłam się tymi wszystkimi pięknymi, modnymi teoriami, ale ostatnio patrzę na nie z pewną dozą krytycyzmu. Inspiruję się tylko nimi, wybieram to, co mi pasuje, z czym się zgadzam, a nie łykam wszystkiego jak młody pelikan, bezkrytycznie i bez refleksji. Ostatnio np. czytałam dużo na temat szkodliwości pochwał i to jest coś, co mi nie leży absolutnie (mój hit w tym temacie to chyba wpis na pewnym blogu, pt. "Kocham, nie chwalę", sam tytuł wpisu wywołuje we mnie chęć parsknięcia śmiechem z całym szacunkiem dla jego autorki).

[Lady Jane]

Napisane przez golgie

Ech, gdyby za moją kondycją szły też rezultaty wizualne, to byłoby idealnie, no ale, nauczona doświadczeniem po pierwszej ciąży, muszę na nie poczekać jeszcze trochę. U mnie jest tak, że choćbym tak, do ok. 1,5 roku żyły wypruwała ćwicząc, to rezultaty będą takie sobie, dopiero potem jest jkaiś skos i znaczna poprawa

Może to kwestia zaburzonej gospodarki hormonalnej po porodzie. Powinnam zrobić badania, ale nie mam czasu



Wracając do teamtu podwójnego macierzyństwa, to mąż na początku ciąży miał schizę, że będą bliźniaki i czytał w necie jakie jest prawdopodobieństwo:hahaha : Drugie dziecko planowaliśmy mniej więcej wtedy kiedy córka by miala ok. 5, 6 lat, a wyszło jak wyszło i nie żałujemy-jest super, choć trudność jest w tym, że jescze mają kompletnie różne potrzeby i możliwości i czasem ciężko to pogodzić. Często jest tak, że głównie zajmuje się starszą, bo ona chce, żeby jej poczytać, bo chce ze mną budować z klocków, chce ze mną kolorować itp. i biedny młody wtedy sobie raczkuje po domu, a ja tylko zaglądam czy wszystko ok.

Wszyscy mówili, że będzie luz, będę miała dużo czasu, bo młoda będzie w przedszkolu, a ja będę się tylko młodszym zajmować i ....pupa, bo młoda była praktycznie cały czas w domu chora, a chore dziecko to prawdziwy dramat

Mnie cały czas mówią 'zrób sobie drugie bedą sie razem bawić' ale jakos nie jestem przekonana póki co.

BTW. Zauważyliście, ze jeszcze nikt na wątku nie zakrakał, ze robimy off top? Cisza, spokój... Strasznie tu przyjemnie :-D

---------- Dopisano o 11:41 ---------- Poprzedni post napisano o 11:40 ----------

Napisane przez pani-jesień

Zgadzam się. Ja nie wierzę w jedyny słuszny model wychowawczy, który sprawdza się u każdego, bo przecież dzieci są różne.

Na początku zachłysnęłam się tymi wszystkimi pięknymi, modnymi teoriami, ale ostatnio patrzę na nie z pewną dozą krytycyzmu. Inspiruję się tylko nimi, wybieram to, co mi pasuje, z czym się zgadzam, a nie łykam wszystkiego jak młody pelikan, bezkrytycznie i bez refleksji. Ostatnio np. czytałam dużo na temat szkodliwości pochwał i to jest coś, co mi nie leży absolutnie (mój hit w tym temacie to chyba wpis na pewnym blogu, pt. "Kocham, nie chwalę", sam tytuł wpisu wywołuje we mnie chęć parsknięcia śmiechem z całym szacunkiem dla jego autorki).

Co jest z pochwałami nie tak?

[golgie]

Napisane przez pani-jesień

Zgadzam się. Ja nie wierzę w jedyny słuszny model wychowawczy, który sprawdza się u każdego, bo przecież dzieci są różne.

Na początku zachłysnęłam się tymi wszystkimi pięknymi, modnymi teoriami, ale ostatnio patrzę na nie z pewną dozą krytycyzmu. Inspiruję się tylko nimi, wybieram to, co mi pasuje, z czym się zgadzam, a nie łykam wszystkiego jak młody pelikan, bezkrytycznie i bez refleksji. Ostatnio np. czytałam dużo na temat szkodliwości pochwał i to jest coś, co mi nie leży absolutnie (mój hit w tym temacie to chyba wpis na pewnym blogu, pt. "Kocham, nie chwalę", sam tytuł wpisu wywołuje we mnie chęć parsknięcia śmiechem z całym szacunkiem dla jego autorki).

,,Kocham nie chwalę"?? Serio?? toż to jakiś dziwoląg. Ja wychowuję intuicyjnie, nie kierując się żadną teorią, tylko zdrowym rozsądkiem i myslę, że tak jest ok. Niektóre metody uważam wręcz za barbarzyńskie, np. czekanie ileś tam czasu aż dziecko przestanie płakać. Ja nie mogę słuchać płaczu moich dzieci, czasem tylko jak starsza ma focha i pójdzie do swojego pokoju obrażona, to pozwalam jej tam chwilę posiedzieć, wypłakać i uspokoić emocje, ale chwilę, a nie wieki, a już nie wyobrażam sobie tak zostawić niemowlaka

[pani-jesień]

Ja czasem świruję, że będę mieć bliźniaki, sporo ich ostatnio widuję u nas na osiedlu, istna epidemia A moja babcia miała bliźnięta, więc nie wiem, czy przypadkiem nie jestem "genetycznie obciążona"

[Lady Jane]

Napisane przez golgie

,,Kocham nie chwalę"?? Serio?? toż to jakiś dziwoląg. Ja wychowuję intuicyjnie, nie kierując się żadną teorią, tylko zdrowym rozsądkiem i myslę, że tak jest ok. Niektóre metody uważam wręcz za barbarzyńskie, np. czekanie ileś tam czasu aż dziecko przestanie płakać. Ja nie mogę słuchać płaczu moich dzieci, czasem tylko jak starsza ma focha i pójdzie do swojego pokoju obrażona, to pozwalam jej tam chwilę posiedzieć, wypłakać i uspokoić emocje, ale chwilę, a nie wieki, a już nie wyobrażam sobie tak zostawić niemowlaka

Moj teść uważa, ze dziecko płacze, bo ćwiczy płuca. Jeszcze nigdy nie został z mała sam. Ale w tej kwestii moj maz tez uważa, ze jego ojciec sie nie nadaje do opieki nad malutkimi dziećmi. Kiedyś przyjechaliśmy do niego w odwiedziny i młoda sie rozpłakała i on nakręcił WSZYSTKIE grające urządzenia jakie miał w domu, zeby 'odwrocić jej uwage'. Jak zaczął nakręcać zegar z kukułka, to mu powiedziałam, ze idę na spacer. Chyba sie wtedy trochę poczuł dotknięty, ale centralnie, ja myślałam, ze oszaleje w tym jazgocie, a co dopiero 6-miesięczne dziecko.

---------- Dopisano o 11:46 ---------- Poprzedni post napisano o 11:46 ----------

Napisane przez pani-jesień

Ja czasem świruję, że będę mieć bliźniaki, sporo ich ostatnio widuję u nas na osiedlu, istna epidemia A moja babcia miała bliźnięta, więc nie wiem, czy przypadkiem nie jestem "genetycznie obciążona"

Nie, ze cos... Ale możesz byc ;-)

[pani-jesień]

Napisane przez Lady Jane:

Co jest z pochwałami nie tak?

Kształtują motywację zewnętrzną zamiast wewnętrznej. Tworzę presję i lęk przed niespełnieniem oczekiwań. Są formą manipulacji. A poza tym uzależniają.

Ja się zgadzam z tym, że chwalić należy mądrze. Ale żeby wcale? Eee, nieee.

[201711281320]

Napisane przez pani-jesień

Zgadzam się. Ja nie wierzę w jedyny słuszny model wychowawczy, który sprawdza się u każdego, bo przecież dzieci są różne.

Na początku zachłysnęłam się tymi wszystkimi pięknymi, modnymi teoriami, ale ostatnio patrzę na nie z pewną dozą krytycyzmu. Inspiruję się tylko nimi, wybieram to, co mi pasuje, z czym się zgadzam, a nie łykam wszystkiego jak młody pelikan, bezkrytycznie i bez refleksji. Ostatnio np. czytałam dużo na temat szkodliwości pochwał i to jest coś, co mi nie leży absolutnie (mój hit w tym temacie to chyba wpis na pewnym blogu, pt. "Kocham, nie chwalę", sam tytuł wpisu wywołuje we mnie chęć parsknięcia śmiechem z całym szacunkiem dla jego autorki).

Aż spojrzałam Dla mnie bzdury. Ja chwaliłam dzieci za rysunki nawet gdy to były jeszcze bohomazy i wcale nie zatrzymało to ich rozwoju w tej kwestii. Co więcej u syna zauważyliśmy talent plastyczny i chodzi na kółko. Jak pokazuje mi swoje prace i pyta czy ładne to zawsze mówię zgodnie z prawdą, że piękne. Miałabym zamknąć buzię na kłódkę i nic nie powiedzieć czy jak

---------- Dopisano o 13:03 ---------- Poprzedni post napisano o 12:58 ----------

Napisane przez pani-jesień

Ja czasem świruję, że będę mieć bliźniaki, sporo ich ostatnio widuję u nas na osiedlu, istna epidemia A moja babcia miała bliźnięta, więc nie wiem, czy przypadkiem nie jestem "genetycznie obciążona"

Ponoć zależy czy mama mamy czy taty. Moja babcia ma siostrę bliźniaczkę ale to od strony taty ,więc luz. Zresztą póki co i tak nie planuję kolejnej ciąży

[pani-jesień]

Napisane przez Lady Jane

Nie, ze cos... Ale możesz byc ;-)

[_vixen_]

Ja mysle, ze to chodzi raczej o takie mega naciągane pochwaly i sztuczny zachwyt nad każdym pierdnieciem

[Luba]

Napisane przez sliweczka85

Ponoć zależy czy mama mamy czy taty. Moja babcia ma siostrę bliźniaczkę ale to od strony taty ,więc luz. Zresztą póki co i tak nie planuję kolejnej ciąży

Ze strony mojej mamy w kazdym pokoleniu byly blizniaki i to nie jedne, w moim pokoleniu, jak na razie, nikt n ie ma blizniat, a raczej i ja i kuzynostwo jestesmy juz w takim wieku, ze dzieci juz nie bedziemy mieli.

[pani-jesień]

Napisane przez sliweczka85

Aż spojrzałam Dla mnie bzdury. Ja chwaliłam dzieci za rysunki nawet gdy to były jeszcze bohomazy i wcale nie zatrzymało to ich rozwoju w tej kwestii. Co więcej u syna zauważyliśmy talent plastyczny i chodzi na kółko. Jak pokazuje mi swoje prace i pyta czy ładne to zawsze mówię zgodnie z prawdą, że piękne. Miałabym zamknąć buzię na kłódkę i nic nie powiedzieć czy jak

Dla mnie to jest strasznie sztuczne i trochę smutne. Takie powściąganie języka i emocji, żeby przypadkiem zbytniego entuzjazmu nie okazać. Na innym blogu jakiejś matki wyczytałam, że ona i jej mąż mówią swoim dzieciom, jakie są cudowne i wspaniałe, wyliczają ich zalety, tylko wtedy, kiedy młode śpią. Paranoja IMO.

Ja się zgadzam z tym, że warto mówić opisowo, co konkretnie nam się podoba, ale nie widzę nic złego w dorzuceniu do tego "pięknie", "świetnie", czy "jestem z ciebie dumna". Sama nie zamierzam zrezygnować z używania tych zwrotów.

Golgie, to jest dobre podejście, kierować się intuicją i zdrowym rozsądkiem Sama się tego uczę, większego zaufania do siebie jako matki A nie tylko do ekspertów, którzy nie znają ani mnie, ani mojego dziecka.

[201711281320]

Napisane przez Luba

Ze strony mojej mamy w kazdym pokoleniu byly blizniaki i to nie jedne, w moim pokoleniu, jak na razie, nikt n ie ma blizniat, a raczej i ja i kuzynostwo jestesmy juz w takim wieku, ze dzieci juz nie bedziemy mieli.

Masz córkę, prawda?

---------- Dopisano o 13:54 ---------- Poprzedni post napisano o 13:46 ----------

Napisane przez pani-jesień

]Dla mnie to jest strasznie sztuczne i trochę smutne. Takie powściąganie języka i emocji, żeby przypadkiem zbytniego entuzjazmu nie okazać. Na innym blogu jakiejś matki wyczytałam, że ona i jej mąż mówią swoim dzieciom, jakie są cudowne i wspaniałe, wyliczają ich zalety, tylko wtedy, kiedy młode śpią. Paranoja IMO.

Ja się zgadzam z tym, że warto mówić opisowo, co konkretnie nam się podoba, ale nie widzę nic złego w dorzuceniu do tego "pięknie", "świetnie", czy "jestem z ciebie dumna". Sama nie zamierzam zrezygnować z używania tych zwrotów.

Golgie, to jest dobre podejście, kierować się intuicją i zdrowym rozsądkiem Sama się tego uczę, większego zaufania do siebie jako matki A nie tylko do ekspertów, którzy nie znają ani mnie, ani mojego dziecka.

Tak, to smutne i takie zakłamane żeby chować własne emocje przed dzieckiem. No chyba, że ktoś ma tendencje do nadmiernego chwalenia tak jak vixen pisała.

Ja też uważam, że intuicja przede wszystkim. Jak czytam czasem jakieś blogi parentingowe to raczej wszystkie traktuję z przymrużeniem oka, bardziej jako ciekawostkę- nie wzór do naśladowania.

[Luba]

Napisane przez sliweczka85

Masz córkę, prawda?

corka to juz nastepne pokolenie

[teQiba]

Napisane przez sliweczka85

Ponoć zależy czy mama mamy czy taty. Moja babcia ma siostrę bliźniaczkę ale to od strony taty ,więc luz. Zresztą póki co i tak nie planuję kolejnej ciąży

Kurcze - moja mama miała siostry bliźniaczki

[201711281320]

Napisane przez Luba

corka to juz nastepne pokolenie

No tak, następne czyli podobno to najbardziej obciążone. Masz szansę na podwójne babciowanie

[Luba]

Napisane przez sliweczka85

No tak, następne czyli podobno to najbardziej obciążone. Masz szansę na podwójne babciowanie

wiem Ale to nie tak, ze to skakalo co drugie pokolenie, bo wczesniej w kazdym pokoleniu byly blizniaki, a w moim zero. Moze sie limit wyczerpal

[pani-jesień]

Napisane przez sliweczka85

No tak, następne czyli podobno to najbardziej obciążone. Masz szansę na podwójne babciowanie

No to ja jestem bardzo obciążona - bo to mama mamy miała bliźnięta :torba;

[201711281320]

Napisane przez Luba

wiem Ale to nie tak, ze to skakalo co drugie pokolenie, bo wczesniej w kazdym pokoleniu byly blizniaki, a w moim zero. Moze sie limit wyczerpal

Może jakbyś się jeszcze postarała to by się tradycja podtrzymała

[pani-jesień]

Napisane przez sliweczka85

No tak, następne czyli podobno to najbardziej obciążone. Masz szansę na podwójne babciowanie

No to ja jestem bardzo obciążona - bo to mama mamy miała bliźnięta

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Z tymi pochwałami to raczej chodzi o to, żeby np. chwaląc, jak się dziecko samo ubrało nie mówić: o jak moja niuniusia dzisiaj śliczniusio wygląda, tylko zaakcentować dobrze zrobioną czynność, czyli np: świetnie dobrałaś bluzkę do spodenek itd. Ale ja przyznaję, że się zbytnio nie zastanawiam nad tym i mówię, co mi akurat wpadnie do głowy.

Problem drugiego dziecka mnie nie dotyczy, więc się nie wypowiem :P

[pani-jesień]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;51835652]Z tymi pochwałami to raczej chodzi o to, żeby np. chwaląc, jak się dziecko samo ubrało nie mówić: o jak moja niuniusia dzisiaj śliczniusio wygląda, tylko zaakcentować dobrze zrobioną czynność, czyli np: świetnie dobrałaś bluzkę do spodenek itd. Ale ja przyznaję, że się zbytnio nie zastanawiam nad tym i mówię, co mi akurat wpadnie do głowy.[/QUOTE]

Słowo "świetnie" jest jednym z tych zakazanych, bo jest niby oceniające i wartościujące