Czy ja tym czymś pięknym naprawdę chcę pachnieć...

[Viollet87]

Napisane przez Sabbath

Violet, a jakie perfumy pachną jak cmentarz? I jaki cmentarz? Stary, nowy, zimą, latem, opuszczony, czy uczęszczany? Bo ja w sumie lubię nekropolie wszelakie i wstrętów nie mam, tylko mi wyobraźni nie staje.

Oj tego to Ci nie powiem, bo starałam się nawet nie zapamiętywać tych nazw nieraz czytam jak dziewczyny piszą, że coś pachnie jak cmentarz, trup i tak dalej... na samą myśl mam gęsią skórkę

[stasiek]

Mam tak ze wszystkimi słodkimi-jadalnymi zapachami, ładnie pachną, miło powąchać, jako żel pod prysznic jak najbardziej, może do spania sobie zaaplikować ... ale żebym miała wyjść tak do ludzi pachnąca budyniem, kawą, czekoladą, ciasteczkiem czułabym się tak "po domowemu" jakbym wyszła na ulicę w szlafroku conajmniej.

[KomEwa]

W moim przypadku jest identycznie, jak w przypadku MaryJane i Hexxany. Prosto jak łopatą bez łeb. Podoba mi się - będzie moje, będę nosić i będzie cudownie. Nie podoba się - nie będzie. Zazdroszczę tym z Was, które potrafią powiedzieć sobie: "cudowne perfumy, ale pachnieć tak nie chcę i nie będę". Zazdroszczę, bo to znaczy: "nie kupię". A to powściągliwość godna podziwu. To powściągliwość, której mi brakuje.
Oczywiście, zdarza się, że to, co mnie zachwycało, zachwycać przestaje, ale wtedy - prędzej czy później - idzie w świat. Jednak nigdy chyba nie zdarzyło mi się czymś zachwycać, ale nie chcieć tego posiadać. Jeśli nie chcę posiadać, to znaczy, że aż TAK mnie nie zachwyciło, rozumiecie?

[Hexxana]

Napisane przez KomEwa

W moim przypadku jest identycznie, jak w przypadku MaryJane i Hexxany. Prosto jak łopatą bez łeb. Podoba mi się - będzie moje, będę nosić i będzie cudownie. Nie podoba się - nie będzie. Zazdroszczę tym z Was, które potrafią powiedzieć sobie: "cudowne perfumy, ale pachnieć tak nie chcę i nie będę". Zazdroszczę, bo to znaczy: "nie kupię". A to powściągliwość godna podziwu. To powściągliwość, której mi brakuje.
Oczywiście, zdarza się, że to, co mnie zachwycało, zachwycać przestaje, ale wtedy - prędzej czy później - idzie w świat. Jednak nigdy chyba nie zdarzyło mi się czymś zachwycać, ale nie chcieć tego posiadać. Jeśli nie chcę posiadać, to znaczy, że aż TAK mnie nie zachwyciło, rozumiecie?

Doskonale lepiej ujac tego nie mozna

[Wika28]

Swietny watek Przeczytalam wszystkie Wasze odpowiedzi i pomoglo mi to w zrobieniu ostatecznej czystki w mojej prywatnej "perfumerii"

Napisane przez MeryJane

Ze mną jest tak, że jak coś mi się podoba (od pierwszego niucha), to już na bank moje być musi.
I gada na mnie- i dobrze mi z nim.Zachwyt=używanie.
Nie trafiłam na zapach, który zachwycając mnie byłby jednocześnie nie do używania (na mnie).U mnie to jakoś prosto przebiega.

Ja tez tak mam, ze jak cos mi sie podoba od pierwszego niucha, to juz moje Tak jest z L`eau D`issey, pleasures, pomaranczowa mania, allure edt.Ale mam tez jeden zapach, ktory podoba mi sie szalenie od pierwszego niucha a jednak nosic go nie potrafie. Alien - kocham ten zapach, ale nie mam odwagi go nosic. Nie pasuje do mnie - sama nie wiem dlaczego. Czuje sie niepewnie, nie wiem czego sie po nim spodziewac, jak sie bedzie zmienial itd itp. Nie mam zaufania do tego zapachu Ale wieczorem skrapiam nadgarstki Alienem, wciskam nos do probki i jestem zachwycona

Napisane przez Viollet87

Ja zapachy piękne dzielę na dwie kategorie:
1. Piękne, "moje"
2. Piękne, godne podziwu - byle nie na mnie

Tez mam taki podzial Tych pieknych "moich" jest kilka buteleczek a tych drugich caly sklepik. I w tym sklepiku jest Dune, Organza Indecence, Code, Lolita edp, Black Cashmere (znowu zapisalam sie na wspolne zakupy 10 ml, majac nadzieje, ze gdy pouzywam, to sie zakocham) alchimie i wszelkie jadalne slodkosci Bo maja opinie pieknych, bo lubie je na nadgarstku w nocy, ale do noszenia na co dzien to juz nie bardzo

[MeryJane]

Napisane przez KomEwa

W moim przypadku jest identycznie, jak w przypadku MaryJane i Hexxany. Prosto jak łopatą bez łeb. Podoba mi się - będzie moje, będę nosić i będzie cudownie. Nie podoba się - nie będzie. Zazdroszczę tym z Was, które potrafią powiedzieć sobie: "cudowne perfumy, ale pachnieć tak nie chcę i nie będę". Zazdroszczę, bo to znaczy: "nie kupię". A to powściągliwość godna podziwu. To powściągliwość, której mi brakuje.
Oczywiście, zdarza się, że to, co mnie zachwycało, zachwycać przestaje, ale wtedy - prędzej czy później - idzie w świat. Jednak nigdy chyba nie zdarzyło mi się czymś zachwycać, ale nie chcieć tego posiadać. Jeśli nie chcę posiadać, to znaczy, że aż TAK mnie nie zachwyciło, rozumiecie?

Rozumiecie.Dokładni e tak to wygląda

[siarka40]

Napisane przez Viollet87

Ja zapachy piękne dzielę na dwie kategorie:
1. Piękne, "moje"
2. Piękne, godne podziwu - byle nie na mnie

Natomiast druga kategoria to zapachy których piękno doceniam, wącham blotter dziesięć razy dziennie, ale nie wyobrażam sobie tak pachnieć...

o, mam tak samo - i to jest moze wyjasnienie dla osob dziwiacych sie jak mozna mowic o zapachu "piekny", ale nie chciec go kupic

Napisane przez KomEwa

Podoba mi się - będzie moje, będę nosić i będzie cudownie. Nie podoba się - nie będzie. Zazdroszczę tym z Was, które potrafią powiedzieć sobie: "cudowne perfumy, ale pachnieć tak nie chcę i nie będę". Zazdroszczę, bo to znaczy: "nie kupię". A to powściągliwość godna podziwu. To powściągliwość, której mi brakuje.

alez to nie jest powsciagliwosc!! przecie wyraznie mowie: "nie chce go miec" - no, po prostu, nie kupujac go, robilabym sobie na przekor.
przy czym "piekny" rozumiem troszke szerzej - bo rozciagnelam ten epitet na zapachy, ktore sa ladne w mojej ocenie. tak potraktowalam temat, ot co

[Sabbath]

Napisane przez siarka40

alez to nie jest powsciagliwosc!! przecie wyraznie mowie: "nie chce go miec" - no, po prostu, nie kupujac go, robilabym sobie na przekor.
przy czym "piekny" rozumiem troszke szerzej - bo rozciagnelam ten epitet na zapachy, ktore sa ladne w mojej ocenie. tak potraktowalam temat, ot co

Siarko, ja tam doskonale rozumiem, co masz na myśli. I nie chodzi wcale o rozróżnienie piękne - ładne, ani o stopniowanie, jak bardzo piękne. Ani o powściągliwość bynajmniej.

Po prostu nie zakładam na siebie wszystkiego, co mi się podoba.
Podobnych wyborów dokonujemy w przypadku odzieży (jak sądzę). Nie każdą piękną sukienkę założyłabym, i z pewnością nie każdy niesamowity kapelusz by mi pasował.

Albo w kwestii muzyki - są utwory czy zespoły, których na imprezie w towarzystwie słucham z przyjemnością i podziwiam i doceniam, ale płyty nie kupiłabym, bo w innych "okolicznościach przyrody" nie pasuje mi słuchanie takiej muzyki. Bo jest "nie moja".

Podobnie jest z biżuterią, meblami, fryzurami, stylizacjami i... No z wszystkim w życiu. Nie przerobię się na blondynę, choć nieziemsko podoba mi się kolor włosów Rozterki.
Nawet w pewnym stopniu z ludźmi tak bywa (w moim przypadku mężczyznami): są tacy, którzy szalenie mi się podobają, ale wiem, że nijak do mnie nie pasują. Więc sobie odpuszczam i szukam kogoś, kogo zniosę. Najlepiej z wzajemnością.

[Małgosia791]

Napisane przez stasiek

Mam tak ze wszystkimi słodkimi-jadalnymi zapachami, ładnie pachną, miło powąchać, jako żel pod prysznic jak najbardziej, może do spania sobie zaaplikować ... ale żebym miała wyjść tak do ludzi pachnąca budyniem, kawą, czekoladą, ciasteczkiem czułabym się tak "po domowemu" jakbym wyszła na ulicę w szlafroku conajmniej.

Mam dokładnie tak samo Ileż to razy próbowałam się przekonać do słodziaków i jadalnych zapachów, nosząc je np do pracy. Za każdym razem czułam się nieswojo, jak nie ja. Przewinęły się u mnie Lolity, Flowerbomby, rózne waniliowce. Fajnie było je wąchać, a nawet nosić po domu, jednak to zdecydowanie nie moje klimaty

[kropka75]

Napisane przez KomEwa

Oczywiście, zdarza się, że to, co mnie zachwycało, zachwycać przestaje, ale wtedy - prędzej czy później - idzie w świat. Jednak nigdy chyba nie zdarzyło mi się czymś zachwycać, ale nie chcieć tego posiadać. Jeśli nie chcę posiadać, to znaczy, że aż TAK mnie nie zachwyciło, rozumiecie?

Dokładnie takie same mam odczucia.

Mogę nie kupić, gdy mi się podoba. Ale jeśli to dziki zachwyt i zapach taaaaaki piękny, to mam. Potem mogę zmienić zdanie. Ale kupić muszę. No chyba, że wcześniej mi przejdzie...

[kroliczek190]

Napisane przez Sabbath

Po prostu nie zakładam na siebie wszystkiego, co mi się podoba.
Podobnych wyborów dokonujemy w przypadku odzieży (jak sądzę). Nie każdą piękną sukienkę założyłabym, i z pewnością nie każdy niesamowity kapelusz by mi pasował.

Albo w kwestii muzyki - są utwory czy zespoły, których na imprezie w towarzystwie słucham z przyjemnością i podziwiam i doceniam, ale płyty nie kupiłabym, bo w innych "okolicznościach przyrody" nie pasuje mi słuchanie takiej muzyki. Bo jest "nie moja".

Podobnie jest z biżuterią, meblami, fryzurami, stylizacjami i... No z wszystkim w życiu. Nie przerobię się na blondynę, choć nieziemsko podoba mi się kolor włosów Rozterki.
Nawet w pewnym stopniu z ludźmi tak bywa (w moim przypadku mężczyznami): są tacy, którzy szalenie mi się podobają, ale wiem, że nijak do mnie nie pasują. Więc sobie odpuszczam i szukam kogoś, kogo zniosę. Najlepiej z wzajemnością.

Wspaniale powiedziane
Mnie na przykład najbardziej zachwycają brunetki, a sama mam włosy jasne i farbuję na płowo - próbowałam przez parę lat nosić wymarzone czarne, efektem były jasne odrosty niczym łyse, a dodatkowo wariacki kontrast - jasne oczy, rzęsy, brwi, cera i przy tym kruczoczarna czupryna

Od lat uwielbiam Słonia, jednak nie kupiłam go. Jeden psik na rękę spowodował podduszenie się, zatem zrezygnowałam a zawsze w perfumeriach wącham atomizer i przenoszę się do bajkowej, cudownej dżungli...

Albo gapię się na nieziemski flakon Black Kenneth Cole i mam niemal magiczne wizje - sam zapach swietny i odkrywczy a bałabym się go nosić by nie wpaść w depresję (cmentarne kwiaty).

Zwykle pachnę stereotypowo - wonie oceaniczne, bukietowe, cukierki czy owocki - a moje kultowe zapachy pachna same dla siebie - cmentarzem, dżunglą a nie ukwieconą kobietą