Kontrowersyjny temat-praca w prosektorium a relacje międzyludzkie...

[preetamsingh]

Napisane przez tomo500

Zupełnie przypadkiem trafiłem na wątek forum, przeglądając google... Postanowiłem dopisać kilka słów od siebie.
Pracuję w prosektorium jednej z największych firm pogrzebowych na Śląsku. W chłodniach zawsze znajduje się około 30-tu ciał, codziennie wykonujemy z kolegą po kilka sekcji . Do tego zdarzają się balsamacje , trzeba ciała ubrać, przygotować do pochówku oraz wydać... Praca nie należy z pewnością do łatwych - zarówno pod względem obciążenia fizycznego, jak i psychicznego.
W przypadku ubierania ciał należy się liczyć z ciałami o wadze lekkiej, średniej, ale i tej ciężkiej. Ubranie takiego ciała oraz ułożenie w trumnie wymaga naprawdę wiele wysiłku i wymaga niekiedy pracy dwóch osób. Mieliśmy ostatnio przypadek ciała ważącego 160 kg.
Waga nie ma znaczenia przy kosmetyce, ale za to stan ciała jak najbardziej. Musicie mieć świadomość, że spotkacie się z ciałami w takim stanie, że nie wymagają żadnej korekty ze strony pracownika prosektorium, ale również z ciałami w daleko posuniętym rozkładzie. Co wówczas zrobicie, jeśli przyjdzie rozkaz " z góry" , że ciało takie należy ubrać, bo takie jest życzenie rodziny?
Do widoku wszystkiego można się przyzwyczaić, ale do dotyku, a tym bardziej zapachu, już niestety nie. Jeśli nie masz wrodzonej odporności na przykre zapachy ( smrody), to lepiej daj sobie spokój z taką pracą. W naszej firmie jeździmy również po ciała, również ze zgłoszeń policyjnych i uwierz mi, że zdarzają się sytuacje, kiedy doświadczeni pracownicy nie dają rady i po prostu wymiotują. Ale taki to jest fach, jeśli ktoś robić chce to dla pieniędzy , to wypada na pierwszym zakręcie. Lub też odreagowuje to poprzez alkohol, bo to niestety dzieje się często.
Jeśli marzy ci się praca tylko i wyłącznie w zakresie kosmetyki to również musisz mieć tę świadomość, że to nie tylko nałożenie podkładu, pudru itp. wg własnego uznania lub życzenia rodziny zmarłego, ale również podszycie, zaszycie otwartej rany, nałożenie wosku, zamaskowanie silnych siniaków, uszczelnienie ciała w przypadku wycieków, zamknięcie ust... Szeroki jest zakres technik wykorzystywanych do tego, aby rodzina zapamiętała zmarłego w stanie, jakby spał, a nie umarł. Bo taka jest idea całej pracy przy kosmetyce osób zmarłych.
Obciążenie psychiczne jest, i to niemałe. Z czasem przyzwyczajasz się do tej pracy i stajesz się "rutyniarzem", ale nigdy nie obojętniejesz na tragedię ludzką. I o ile widok osób zmarłych przestaje cię "ruszać", to nigdy nie przyzwyczaisz się do reakcji osób bliskich zmarłego - bo ile osób, tyle reakcji. Wzruszy cię widok matki płaczącej nad ciałem dziecka, żony nad ciałem męża itp. Ja w takich sytuacjach wychodzę - też mam rodzinę i tez może mnie spotkać taka sytuacja.
Ogólnie rzecz biorąc praca jest bardzo ciekawa i nie można narzekać na monotonię. Ale nie należy i do łatwych.
Znajomymi się nie przejmuj - ja też kilku straciłem. Widocznie tak musiało być i nie byli to prawdziwi znajomi. Ważniejsze dla ciebie niech będzie podziękowanie ze strony rodziny, bo niejednokrotnie się z takim spotkasz.
Jeśli masz jakieś pytania to pisz. Postaram się odpowiedzieć.

Pozdrawiam.
Tomasz

Szacunek dla Ciebie - bardzo mądra wypowiedź.
Ja w zyciu nie wykresliłabym kogoś ze znajomych dlatego, że pracuje ze zmarłymi - wręcz przeciwnie - takim ludziom nalezy się szacunek, bo robią na co dzień rzeczy, którcyh większość ludzi nie byłaby w stanei nigdy zrobić. Uważam też, że taka praca wymaga pewnego rodzaju powołania, odporności psychicznej i fizycznej (przykre zapachy), co czyni ją szczególnie trudną, ale tym większy mam respekt do ludzi ją wykonujących.

[izka69]

ja również z niesamowitą fascynacją przeczytałam to co napisałeś Tomaszu. Śmierć jest nieodłącznym elementem życia, nie uciekniemy przed nią. Musisz być silną osobą, jak to kiedyś, kupę lat temu w "slangu" wśród moich przyjaciól mawiano - musisz mieć niesamowicie silnego skorpiona w horoskopie. I mimo tych "niedogodności" w postaci np. zapachów uważam to za takie...specyficznie intymne zajęcie, bardzo blisko Wiecznego i Niepoznanego. pozdrawiam

[iwwwonaa]

Napisane przez BJean

Owszem, muszą być ludzie którzy to robią ale niech to będą ludzie bez serca, inni ludzie....

ludzie bez serca? a czy to Oni doprowadzili do śmierci tych nieboszczyków, bo nie rozumiem...praca jak każda inna z tym wyjątkiem, że potrzebuje silnej ręki, mocnej psychiki i oddzielenia życia prywatnego od pracy

a jeżeli znajomi odwrócą się od Ciebie, bo będziesz tam pracować, możesz to odebrać jako "nieznajomych" - bo który dobry przyjaciel może przez takie coś zrezygnować z przyjaźni? co to ma wspólnego z jego życiem i waszą przyjaźnią? podziwiam Cię za odwagę