Nie pociąga mnie już mój chłopak :(

[_Tymianek_]

Droga koleżanko... seks nie jest najważniejszy, chociaż nie ukrywam bardzo ważny. Myślę, że Twój chłopak być może miał jakiś problem, nie wiem, pytałaś go np. czy czegoś się wstydzi, może w przeszłości miał jakieś traumatyczne przeżycie?
Ale skoro teraz się stara to nie możesz narzekać. Pomyśl, że może to on miał wcześniej taki problem jak Ty teraz, czyli to Ty go nie pociągałaś. Uważasz, że tak mogło być?
Rada dla Ciebie - skoro on zaczął się starać Ty też zacznij, bo się będziecie mijać tak do końca życia. Jeśli nie wyjdzie to chyba nie ma sensu, żebyś tak się męczyła...

[langussta]

miałam taką sama sytuację, opisłam ja tutaj, ale.. jest to juz nieaktualne. z facetem sie rozstałam. Problemy w tej sferze odbijały sie na innych płaszczyznach naszego związku, ciągłe kłótnie i nieporozumienia. Rozmowy pomagały na krótki czas ale potem wszystko wracało. Życzę wam pomyślnego rozwiązania tych problemów.

[Agata1405]

Dziewczyny ja mam podobnie tyle tylko że mój facet ma zawsze ochote stara się i wgl a ja mimo ze wiem ze jest cudowny i drugiego takiego nie znajde to nie mam na niego ochoty ;/ jest też taki problem że myśle o seksie z innymi mężczyznami wiem to podłe sama sie tak z tym czuje ale to silniejsze ode mnie... nie wiem jak mam to odbierac dlaczego sie tak dzieje... przeciez mój facet robi da mnie naprawde wszystko... nie okłamuje go i jestem z nim szczera powiedziałam mu co czuje, powiedział ze rozumie ze poczeka ile bedzie trzeba ale czuje ze juz nie bedzie tak jak kiedys bo oddalilismy sie od siebie dodam ze jestesmy razem zaledwie 3 lata i kiedys bylo idealnie. Myśle że to że nie mam na niego ochoty wywodzi sie z tego ze ciagle mnie do tego namawia i ze robie to tylko dlatego ze on tak bardzo chce i czasem sie czuje jak maszyna do "wkladania" on naprawde ciagle chce i chce i z czasem jego ochota to ze przy mnie robi sobie "dobrze" stało sie dla mnie obleśne dziewczyny naprawde od tego patrzenia po prostu mi sie nie chce...to jest zboczone rozumiem od czasu do czasu ale nie tak czesto...;/ ciągle mi podgaduje rzuca jakieś aluzje pisze smsy...;/ tłumaczylam mu ze nudzi mnie ten temat ze za czesto o tym mowi kurde jakby to do niego nie docieralo ;/ nie wiem czy chce byc z kims kto patrzy tylko na siebie i swoje potrzeby a moje zdanie sie nie liczy doradzcie mi laski bo nie wiem co robic....

[the_moron_one]

Witam Was wszystkie. Coz, mam podobna, ale troche inna historie. Na poczatku sie kolegowalismy, potem spotykalismy sie bylo milo, ale on od samego poczatku NIGDY nie podobal mi sie fizycznie. W pewnym momencie powiedzial, ze mu sie podobam. Ja jakoze nie mialam nigdy chlopaka, a bardzo chcialam, radosnie rzucilam sie w ten wir nieporozumien. Inaczej mowiac, zaczelismy ,,chodzic" ze soba. Bardzo go lubilam, moze nawet i kocham go? Jak brata... -.- Bylo fajnie, ale po pewnym czasie przyszedl czas na pierwszy pocalunek. Nie bylo ciekawie, ale pomyslalam, ze moze po prostu ludzie przesadzaja mowiac, ze to taka frajda. Jednak pozniej, calowalismy sie czesciej. I nic. I NIC. Ja wiedzialam, ze mu sie podoba, bo tam troche stekal (co mnie straszliwie brzydilo), ale mi sie nie podobalo. Takie: a dobra, niech bedzie, wisi mi to. I tak dawalam sie calowac, i daje az do dzis, mimo ze nie mam z tego z a d n e j przyjemnosci. Po prostu ... Troche sie przytulalismy, migdalilismy, ale zawsze jego dotyk byl przyjemny, nigdy podniecajacy. Nie podnieca mnie w nim nic. Najgorsze jest to, iz jestesmy ze soba juz rok a ja no niestety... Zaczynam zwracac uwage na innych chlopakow. Jest mi przykro na mysl, ze inne dziewczyny lubia calowac sie z chlopakiem i moga czerpac z tego przyjemnosc a ja nie. Jestem uwiazana do niego. To jak balon, napelniony helem, przywiazany na Starowce i czekajacy na kupno. A on chcialby poleciec w gore. Dobra, troche tu poetycznie zaszalalam I teraz cos ja moge zrobic? NIC. Musze poczekac do konca szkoly, moze wtedy uda mi sie jakos z nim zerwac? Przy czym jest on moim bardzo bliskim przyjacielem i ja tak strasznie nie chce go zranic. On mowi, ze jestem ta jedyna, gada o wspolnej przyszlosci. A ja mam kurcze dopiero 17 lat! Klapa. Czy ktoras z was ma podobna sytuacje? Co robic?

[ChaseTheCloudsAway]

masz 17 lat, jesteś z facetem, z którym nie chcesz być, więc świat Ci się na głowę nie zawali, jeśli się rozstaniecie. tylko może nie mów mu, że odchodzisz dlatego, że Cię nie kręci, bo jeżeli później zatęsknisz i okaże się, że to jednak to, to zamkniesz sobie drzwi do powrotu..

[the_moron_one]

Napisane przez ChaseTheCloudsAway

masz 17 lat, jesteś z facetem, z którym nie chcesz być, więc świat Ci się na głowę nie zawali, jeśli się rozstaniecie. tylko może nie mów mu, że odchodzisz dlatego, że Cię nie kręci, bo jeżeli później zatęsknisz i okaże się, że to jednak to, to zamkniesz sobie drzwi do powrotu..

naprawde myslisz, ze to takie proste...? nie pytam o rade osoby, ktore tego nie przyzyly/przezywaja. wybacz, ale gadalam z przyjaciolka, ktora powiedziala mniej wiecej to samo co ty. ja prosze o pomoc osoby ktore wiedza w jakiej jestem sytuacji,
ale mimo to dzieki.

[Dzejd]

the_moron_one Jesteś młoda, wiec skoro nie Jesteś szczęśliwa w tym związku ani nie ma miedzy wami chemii to po co to ciągnąc?
Przecież na świecie jest wielu facetów, z którymi możesz sobie życie ułożyć i możesz miedzy wami być to coś. Rozumiem, że nie chcesz zranić swojego chłopaka, ale pomysł o sobie, bo jak się wybiera drogę zyciowa to należy przed wszystkim myśleć o sobie. Będąc z nim dłużej, jeszcze bardziej go zranisz i okłamujesz, a tak to przynajmniej chłopak będzie miał jasno sytuacje. Zrób to na spokojnie, delikatnie, porozmawiacie szczerze ze sobą, a on powinien to zrozumieć. A potem jak już zakończysz ten związek daj sobie czas dla siebie, nie uganiaj się za innymi od razu, pobądź trochę sama ze sobą i z swoimi myślami a nim się obejrzysz może się trafi Ci jakiś fajny chłopak, z którym połączy Cię uczucie jak i chemia. Aha, chciałam Ci dodać, że ja nie byłam nigdy w takiej sytuacji jak Ty, ale radze Ci, bo, swoje we związkach przeszłam już, wiec ja na Twoim miejscu zrobiłabym tak, by być w zgodzie ze samą sobą.