Wracacie w najbliższym czasie na stałe do Polski?

[8mmadziaa8]

Zdecydowaliśmy z TŻ, że na początku grudnia wracamy do domu, urodziłam tutaj córkę i niestety z moim macierzyńskim żyjemy sobie normalnie, ale jest ogromny problem cokolwiek zaoszczędzić. W Polsce mamy mieszkanie, które co miesiąc opłacamy, więc bez sensu tak żyć dalej. Macierzyński kiedyś się skończy i wypadałoby wrócić do pracy, mała do niani... Ciężko w takiej sytuacji zdecydować co zrobić. Czy któraś z Was też ma takie plany?

[ferguusson]

Napisane przez 8mmadziaa8

Zdecydowaliśmy z TŻ, że na początku grudnia wracamy do domu, urodziłam tutaj córkę i niestety z moim macierzyńskim żyjemy sobie normalnie, ale jest ogromny problem cokolwiek zaoszczędzić. W Polsce mamy mieszkanie, które co miesiąc opłacamy, więc bez sensu tak żyć dalej. Macierzyński kiedyś się skończy i wypadałoby wrócić do pracy, mała do niani... Ciężko w takiej sytuacji zdecydować co zrobić. Czy któraś z Was też ma takie plany?

ja dopiero przyjechalam, wiec sila rzeczy nie Ale po jakis 5-7 latach planujemy(planujemy) wrocic. Szkoda tylko ze nie wynajmujecie mieszkania, nawet dla znajomych ktorzy by o nie dbali, a mielibyscie czynsz choc oplacony.. Jesli moge cos doradzic to ze wzgledu na corke zostalabym jeszcze. Wiem ze wiele osob nie chce tu wychowywac dzieci, ale jesli teraz bedzie przebywala w polsko-i angielsko-jezycznym miejscu nauczy sie biegle obu jezykow, a pozniejsza nauka ang nie sprawi jej problemow..

[***luna]

Napisane przez 8mmadziaa8

Zdecydowaliśmy z TŻ, że na początku grudnia wracamy do domu, urodziłam tutaj córkę i niestety z moim macierzyńskim żyjemy sobie normalnie, ale jest ogromny problem cokolwiek zaoszczędzić. W Polsce mamy mieszkanie, które co miesiąc opłacamy, więc bez sensu tak żyć dalej. Macierzyński kiedyś się skończy i wypadałoby wrócić do pracy, mała do niani... Ciężko w takiej sytuacji zdecydować co zrobić. Czy któraś z Was też ma takie plany?

My nie wracamy, ale mamy pdoobną nieco sytuację do was.
Nasz syn się urodził tutaj, po skończonym macierzyńskim zaczęłam pracę, opieką nad dzieckiem dzielimy się z TŻ. Powoli myślimy o przedszkolu.
W Polsce mamy mieszkanie, które utrzymujemy.

[8mmadziaa8]

Ja nie jestem jakoś specjalnie zżyta z rodziną w Polsce, prawda jest taka, że gdyby nie to mieszkanie to chyba nic by mnie tam nie ciągnęło. Zostać tutaj to nie jest problem, ale macierzyński skończy mi się w przyszłym roku w czerwcu i wtedy trzeba będzie wrócić do pracy. Jest to troche niewykonalne w naszym przypadku, bo mieszkamy w strasznie małej miejscowości, gdzie nie ma pracy, jedynie ratuje mnie wrócić tam, gdzie pracowałam przed porodem - jest tylko jeden mały minus - praca zmianowa, tydzień na rano, tydzień na popołudnie, mąż nie jest w stanie znaleźć takiej pracy żeby to razem pogodzić, a opiekunka - nie jestem jakoś przekonana, żeby oddać roczne dziecko :/ Także ciężka sytuacja, powrót do PL to racjonalne rozwiązanie, póki mam macierzyński to nie jest źle, potem mogę wrócić do pracy a dzidzie podrzucać mamie. W Polsce mamy więcej rozwiązań niż tutaj, więcej możliwości, ale jak się tam odnajdziemy - tego nie wiem :/

[***luna]

Napisane przez 8mmadziaa8

Ja nie jestem jakoś specjalnie zżyta z rodziną w Polsce, prawda jest taka, że gdyby nie to mieszkanie to chyba nic by mnie tam nie ciągnęło. Zostać tutaj to nie jest problem, ale macierzyński skończy mi się w przyszłym roku w czerwcu i wtedy trzeba będzie wrócić do pracy. Jest to troche niewykonalne w naszym przypadku, bo mieszkamy w strasznie małej miejscowości, gdzie nie ma pracy, jedynie ratuje mnie wrócić tam, gdzie pracowałam przed porodem - jest tylko jeden mały minus - praca zmianowa, tydzień na rano, tydzień na popołudnie, mąż nie jest w stanie znaleźć takiej pracy żeby to razem pogodzić, a opiekunka - nie jestem jakoś przekonana, żeby oddać roczne dziecko :/ Także ciężka sytuacja, powrót do PL to racjonalne rozwiązanie, póki mam macierzyński to nie jest źle, potem mogę wrócić do pracy a dzidzie podrzucać mamie. W Polsce mamy więcej rozwiązań niż tutaj, więcej możliwości, ale jak się tam odnajdziemy - tego nie wiem :/

Jeśli pracowałaś na stałę i masz kontrakt, możesz wrócić i poprosić o tzw flexible hours czyli tak jakby wam pasowało.
Czasami pracodawcy się na to zgadzają (zalezy od firmy i jej przepisów), choć nie jest to ich obowiązkiem.

[201608040942]

Ja mieszkam w DE. W Pl tez mam mieszkanie ale moja mama je wynajmuje. Zreszta nigdy nie chcilam go utrzymywac , bo wyjazdzalam z mysla na stale i jest tak nadal. Jestem tutaj prawie 7 lat , tutaj wyszlam za maz i tutaj urodzilam dziecko i tutaj moje dziecie w sierpniu zaczelo przedszkole. Ja nigdy tutaj nie pracowalam. Maz chce wracac na starosc jak bedzie juz na rencie, bo ma dom w Pl w ktorym mieszkaja rodzice i starosc chcialby spedzic w PL. Ja wolalabym tutaj ja spedzic i tutaj umrzec. Gdyby przeszlo mi wracac teraz do PL to powiem wam ze na sama mysl dopada mnie strach. W PL nie bylam szczesliwa, nie umialam znalesc pracy przez 5 lat po skonczeniu liceum. Uczylam sie dalej na weekendy bo mialam rente po ojcu. Mala co prawda i ciezko bylo zaplacic rachunki, wiec dorabialam i pilnowalam dziecka za 100zl miesiecznie, ktore wydawalam na czesne na studium. Wkoncu udalo mi sie znalesc prace i zarabialam 350zl, gdzie najnizsza krajowa wynosila wtedy 590zl netto. Na bilet miesieczyn wydawalam 140zl, siedzialam w pracy od 7h rano do 16-18h wieczorem, w domu bylam ok 19-20h. Musialam nasluchac sie wyzwisk. Wszystkie bylysmy debilkami, dauniakami, ****ami, szmatami itp. Podobno teraz sie duzo zminilo i ze latwiej znalesc prace, ale ja jakos nie umie sobie tego wyobrazic. Do tego w PL jest wiele rzeczy drozszych niz tutaj, a wiele jest tak samo drozszych, nawet jesli udalo by mi sie zanalesc prace za 1000zl netto ( na wiecej nie licze bo wiem ze tach z najnizsza krajowa jest nadal najwiecej) to mnie to przeraza. Ok wtedy bylam sama i musialam sie utrzymac, teraz mam meza i byly by dwie wyplaty( chodz tutaj mamy jedna i jakos sobie dajemy rade), ale ciagle mnie Pl przeraza i napawa obawa, ze nie bedzie lepiej, ze wroce do tego bagna z ktorego ucieklam...

[pani z herbata]

my sie do Pl nie wybieramy, natomiast zdecydowanie w Eire zyc nie bedziemy. w styczniu urodzi sie dziecko wiec poczekamy az bedzie miec co najmniej 6mcy i wtedy najpewniej wyjedziemy

[majka versace]

Ja też się nie wybieram do Polski i tak jak moja poprzedniczka Monika sama myśl o tym napawa mnie strachem. Byłam tydzień temu w Polsce na 4 dni w pilnej sprawie i musze wam powiedzieć że 3 dnia już chciałam wracać...nie wiem jak tam kiedyś żyłam... Gdybym wróciła byłoby mi ciężej się zaklimatyzować niż jak przyjechałam do UK.

W Polsce nie mam nic...tutaj mam to czego mi trzeba. Jest coraz ciężej ale i tak wole być tutaj Rodzine odwiedzam tak samo często jak przed wyjazdem bo mieszkaliśmy daleko od siebie. A przyjaciele też za granicą...

[cinnamonEm]

Ja wlasciwie jestem w trakcie analizy ZA i PRZECIW jesli chodzi o powrot do Polski. To juz chyba takie przeklenstwo osoby, ktora wyjechala gdzies na dluzej. Jest poprostu rozdarta pomiedzy dwoma krajami. Jednak jezeli chodzi o jakos zycia nie ma co porownywac Polski z UK/DE. W Polsce jest poprostu za drogo. Absurdy cenowe na kazdym kroku. I nie znam osoby, ktora jezeli wyjechala gdzies na dluzej by nie doszla do podobnego stwierdzenia. Przyjazd do Polski to dla mnie swego rodzaju podroz sentymelntalna.

Mysle, ze w Twojej sytuacji, mieszkanie warto wynajmowac, by nie ponosic kosztow. A oboje rodzicow pracujacych na part-time jest jakims rozwiazaniem. Przede wszystkim pozytywny kontakt rodzicow z dzieckiem. W Polsce mimo wszystko, ciezej by bylo dwojgu rodzicom pracowac na pol etatu i sie utrzymac a tu jest to zwyczajnie realne.

Ja osobiscie mialabym tylko watpliwosc, w przypadku gdy dziecko bedzie juz w wieku szkolnym 5-6 latek. Co wtedy? Szkola w stylu Harrego Pottera? Czy katolicka szkolka do ktorych sceptycznie podchodze.. Ale to juz za bardzo w przyszlosc wybiegam

[katakumba]

Napisane przez majka versace

W Polsce nie mam nic...tutaj mam to czego mi trzeba. Jest coraz ciężej ale i tak wole być tutaj Rodzine odwiedzam tak samo często jak przed wyjazdem bo mieszkaliśmy daleko od siebie. A przyjaciele też za granicą...

Napisane przez cinnamonEm

Ja wlasciwie jestem w trakcie analizy ZA i PRZECIW jesli chodzi o powrot do Polski. To juz chyba takie przeklenstwo osoby, ktora wyjechala gdzies na dluzej. Jest poprostu rozdarta pomiedzy dwoma krajami. Jednak jezeli chodzi o jakos zycia nie ma co porownywac Polski z UK/DE. W Polsce jest poprostu za drogo. Absurdy cenowe na kazdym kroku. I nie znam osoby, ktora jezeli wyjechala gdzies na dluzej by nie doszla do podobnego stwierdzenia. Przyjazd do Polski to dla mnie swego rodzaju podroz sentymelntalna.

Ja osobiscie mialabym tylko watpliwosc, w przypadku gdy dziecko bedzie juz w wieku szkolnym 5-6 latek. Co wtedy? Szkola w stylu Harrego Pottera? Czy katolicka szkolka do ktorych sceptycznie podchodze.. Ale to juz za bardzo w przyszlosc wybiegam

podpisuje sie obiema "recami" pod wypowiedziami poprzedniczek
za 2 tygodnie bedziemy rodzic, zyjemy w pieknym miescie, nad morzem, swoja droga jednym z drozzszych w uk, co ustalilam juz dawno porownujac wydatki nasze a moich znajomych np w bristolu. dlatego planujmy sie przeprowadzic gdzies dalej na polnoc, ale to jak mala bedzie miala co najmnije pol roku

i faktycznie. jest ciezej, ale nie tak jak moim znajomym ktorzy w polsce zostali. i wszyscy skonczylismy studia, pracujemy w zawodach swoich. a jednak to nam mieszkajacym w uk jest jeszcze latwiej

pewnie ze wstyd jak sie ma 26 lat plakac czasem za mama w nocy, tak zeby maz nie slyszal, ale to chyba taka tesknota za tym co nie wroci, za faktem ze sie nie jest juz dzieckiem

szkola dla malej. boze, dobrze ze jeszcze mamy jakies 5 lat. na razie ciesze sie z faktu ze opieke mam bezplatna, ze udalo nam sie skompletowac bez pomocy finansowej z niczyjej strony pokoj dla malej i spory zapas "gadzetow"

[majka versace]

Napisane przez cinnamonEm

Jednak jezeli chodzi o jakos zycia nie ma co porownywac Polski z UK/DE. W Polsce jest poprostu za drogo. Absurdy cenowe na kazdym kroku. I nie znam osoby, ktora jezeli wyjechala gdzies na dluzej by nie doszla do podobnego stwierdzenia.

To jeden z głównych powodów dla których nie chce wracać. Przy minimalnej pensji w UK stać mnie na godne życie. Przy minimalnej pensji w Polsce można tylko pomarzyć...

[CzarnyElf]

Ja tez nie wracam na stale-chociaz tesknota za rodzina i social life jest wielka.Nie moge zaklimatyzowac sie w USA pod tym wzgledem ze kazdy tu zyje szybko szybko i wszystko jest powierzchowne(znajomosci, kontakty z ludzmi).


Jednak widze tu swoja przyszlosc pod wzgledem pracy i nauki-wydaje mi sie ze tu mam wieksze szanse cos osiagnac-czuje sie doceniana.Jakosc zycia tez jest na wyzszym poziomie.

Fakt zgadzam sie ze w Polsce ceny sa masakryczne a zarobki...smieszne.


Takze zostaje tu....a rodzine bede starala sie czesto odwiedzac.

[Luba]

Tak to już jest, ze ludzie wyjeżdżają, wracają... Można mieszkać wszędzie
Ja na razie dobrze się czuję tu gdzie jestem i nie planujemy powrotu. Ale nie wiem co będzie, może pojedziemy do innego miasta, do innego kraju, może kiedys wrócimy do Polski.
Niczego nie wykluczam, powrót do Polski także nie bedzie dla mnie jakims nieszczęściem, uważam, ze wszedzie mogę fajnie zyc. Byle tylko nam wszystkim zdrowie dopisywało.

[katakumba]

bo to jest tak, ze czlowiek sie szybko do dobrego przywyczaja. jesli tu mam dobra prace, ulozylam zycie pod wzgledem technicznym, ze gra... to ciezko to rzucic tylko dlatego ze tesknie za krajem

a tak swoja droga, babcia mi opowiadala dzis przez telefon pelna oburzenia, ze obejrzala ten nowy odcinek o polakach zyjacych za granica, boze nie pamietam tytulu. i mowi ze to propagadna strsznie smierdzi i w ogle ze klamia polski narod ze kazdy kto przyjezdza do np uk to zyje pod mostem.

[CzarnyElf]

Napisane przez Luba

Tak to już jest, ze ludzie wyjeżdżają, wracają... Można mieszkać wszędzie
Ja na razie dobrze się czuję tu gdzie jestem i nie planujemy powrotu. Ale nie wiem co będzie, może pojedziemy do innego miasta, do innego kraju, może kiedys wrócimy do Polski.
Niczego nie wykluczam, powrót do Polski także nie bedzie dla mnie jakims nieszczęściem, uważam, ze wszedzie mogę fajnie zyc. Byle tylko nam wszystkim zdrowie dopisywało.

[maatra]

ja standardowo w kazde wakacje "lapie" dola i mysle z tesknota o polsce,rodzinie,znajomych itp.nawet tygodniowe wakacje w cieplym kraju nie pomagaja nadchodzi jesien i wszystko wraca do normy ... i tak co roku.
tez tak macie ???
do polski sie nie wybieramy,ograniczylismy tez nasze wizyty tam, bo swiat jest wielki i chcielibysmy go troszke zobaczyc.rodzicow widujemy regularnie co 2 miesiace.

[***luna]

Pierwszy raz od wyjazdu do UK (czyli więcej niż 3 lata) jadę do mojego domu w PL.
Nie do rodziców jak zazwyczaj, ale do siebie i tego nie mogę się doczekać.
I głównie za tym tęsknię.
Nie tęsknię etapami, ze względu na okazje czy święta

[sunapee]

Wrocilam.2 tygodnie temu po 6-ciu latach mieszkania za granica.Co prawda jestem tu krotko,caly czas czuje sie jak turystka,ale powoli przyzwyczajam sie do zycia w Polsce,ucze sie wszystkiego na nowo.Nawet przez chwile ani ja ani moj maz (Amerykanin) nie zatesknilismy za wygodami zycia jakie zostawilismy w US mimo,ze sporo roznic zauwazylismy juz po tygodniu mieszkania w Polsce.Oby tak dalej

[katakumba]

Napisane przez sunapee

Wrocilam.2 tygodnie temu po 6-ciu latach mieszkania za granica.Co prawda jestem tu krotko,caly czas czuje sie jak turystka,ale powoli przyzwyczajam sie do zycia w Polsce,ucze sie wszystkiego na nowo.Nawet przez chwile ani ja ani moj maz (Amerykanin) nie zatesknilismy za wygodami zycia jakie zostawilismy w US mimo,ze sporo roznic zauwazylismy juz po tygodniu mieszkania w Polsce.Oby tak dalej

tylko podziwiac zacietosci.

[8mmadziaa8]

Postanowione. Wracamy. A ja caly czas nie moge sie pozbyc mysli, ze tutaj wrocimy, ze sobie w Polsce nie damy rady, ze znow uciekniemy z dlugami, kredytami i nadzieja, ze bedzie lepiej. Chyba mnie jakis kryzys emigranta dopada :/ Sytuacja tragiczna, choc tak naprawde wolalabym tu zostac i po prostu sobie wygodnie zyc, nie zastanawiajac sie czy przezyjemy do nastepnej wyplaty. Bez sensu to wszystko

[katakumba]

to czemu wracacie? skoro tak zle podchodzisz do przeprowadzki, to myslisz ze jak juz wrocisz to bedziesz szczesliwa? madzia przemysl to jeszcze raz

[Renatacr]

Mieszkam w Kostaryce 3 lata i tez od jakiegos czasu mysle o powrocie. Coraz bardziej zaczynaja doskwierac mi roznice, ktorych jest tu o 1000 razy wiecej w porownaniu z krajami z ktorym wiekszosc Was pisze.
Ale jeszcze nie teraz. W styczniu urodzi sie tu moj synek, zamierzam go tu odchowac, dostac kostarykanskie obywatelstwo (w sumie to nie wiem po co, ale jestem juz w procesie, wiec szkoda by z niego rezygnowac), a potem przekonac do wyjazdu mojego meza Kostarykanczyka.

[8mmadziaa8]

Napisane przez katakumba

to czemu wracacie? skoro tak zle podchodzisz do przeprowadzki, to myslisz ze jak juz wrocisz to bedziesz szczesliwa? madzia przemysl to jeszcze raz

Cały czas mieliśmy plan, że wrócimy, ale teraz jak jest Julka to coraz mniej mi się to uśmiecha. Niby właśnie o to chodziło, że jeszcze do czerwca mam macierzyński, więc będę sobie spokojnie żyć, ale czerwiec minie i co potem? Gorzej by było wracać nie mając nic, ja przynajmniej mam te tygodniówki, ale naprawdę tego wszystkiego nie widzę :/

[olka_222]

madzia jeśli nie widzisz tu dla siebie przyszłości to może warto wrócić do Polski ale z głową. Tzn może pierwszy wróci twój mąż, rozejrzy się, postara poszukać pracy na dużo przed powrotem. Nie wiem w jakim mieście mieszkacie (duże czy małe). Napisz coś więcej o tym kim jesteście z zawodu, czy tutaj zdobyliście jakieś doświadczenie zawodowe, jak u was z językiem. Łatwiej wtedy będzie obiektywnie podejść do sytuacji...

[katakumba]

Napisane przez 8mmadziaa8

Cały czas mieliśmy plan, że wrócimy, ale teraz jak jest Julka to coraz mniej mi się to uśmiecha. Niby właśnie o to chodziło, że jeszcze do czerwca mam macierzyński, więc będę sobie spokojnie żyć, ale czerwiec minie i co potem? Gorzej by było wracać nie mając nic, ja przynajmniej mam te tygodniówki, ale naprawdę tego wszystkiego nie widzę :/

jakbym czytala o sobie. ja mam termin porodu na 11 listopada, macierzynski mam do lipca. i tez zakladalismy ze wrocimy jak on mi sie skonczy. ale teraz coraz mniej to widze, wrecz przeciwnie, drobne (no moze nie takie droben znowu) rzeczy jak zakup nowych mebli kilka dni temu czy wielkiej rodzinnej lodowki, uswiadamia mi, ze moze i mowimy z konkubentem o powrocie, ale chyba zadne z nas w to nie wierzy

bedzie mi ciezko, wiem, jak ty przetrwalas swoja droga rozlake z mama jak urodzilas julke?? mnie sie nie chce wierzyc, ze dam rade na poczatku, telefon pewnie bedzie czerwony
ale nie bedzie zle. planuje pojechac z bablem do rodzicow po nowym roku, chlop wroci po 2 tygodniach a ja sobie posiedze dluzej

ale dom mamy tu. w uk

[8mmadziaa8]

Napisane przez olka_222

madzia jeśli nie widzisz tu dla siebie przyszłości to może warto wrócić do Polski ale z głową. Tzn może pierwszy wróci twój mąż, rozejrzy się, postara poszukać pracy na dużo przed powrotem. Nie wiem w jakim mieście mieszkacie (duże czy małe). Napisz coś więcej o tym kim jesteście z zawodu, czy tutaj zdobyliście jakieś doświadczenie zawodowe, jak u was z językiem. Łatwiej wtedy będzie obiektywnie podejść do sytuacji...

W Polsce przerwalismy studia, ja przez kilka lat pracowałam w różnych pizzeriach, mąż całkiem nieźle zarabiał w prywatnej firmie. Ma w planach rozpocząć od razu jak wrócimy kurs na instruktora jazdy, ja ze względu na małą zostanę jakiś czas w domu, ale w naszej okolicy jest zapotrzebowanie na instruktorów, więc nie powinno być źle

[katakumba]

madzia a musicie wrcac do polski? w sensie ze mieszkanie bardzo wam ulatwia powrot fakt, ale instruktorem tez tu mozna zostac... bo jakos takie przygnebienie wyziera z twoich postow

[8mmadziaa8]

Napisane przez katakumba

jakbym czytala o sobie. ja mam termin porodu na 11 listopada, macierzynski mam do lipca. i tez zakladalismy ze wrocimy jak on mi sie skonczy. ale teraz coraz mniej to widze, wrecz przeciwnie, drobne (no moze nie takie droben znowu) rzeczy jak zakup nowych mebli kilka dni temu czy wielkiej rodzinnej lodowki, uswiadamia mi, ze moze i mowimy z konkubentem o powrocie, ale chyba zadne z nas w to nie wierzy

bedzie mi ciezko, wiem, jak ty przetrwalas swoja droga rozlake z mama jak urodzilas julke?? mnie sie nie chce wierzyc, ze dam rade na poczatku, telefon pewnie bedzie czerwony
ale nie bedzie zle. planuje pojechac z bablem do rodzicow po nowym roku, chlop wroci po 2 tygodniach a ja sobie posiedze dluzej

ale dom mamy tu. w uk

Ja znowu patrzę na to z innej strony i cieszę się, że właśnie tutaj urodziłam, z daleka od wszelakich dobrych rad Może to też o to chodzi, że wogóle nie jestem zżyta ze swoja mama, nie potrafię z nią o niczym rozmawiac a co dopiero o dziecku. Przed porodem caly czas twierdzilam, ze przywioze mala do domu i nie bede wiedziala co z nia zrobic, ale rzeczywistosc okazala sie calkiem inna. Kazdy mnie straszyl porodem, rodzilam poltorej godziny, zostalam na noc z mala w szpitalu i wszystko samo przyszlo, potrafilam wszystko kolo niej zobic i tak zostalo do dzis. Jak mam jakis problem, to po prostu patrze do internetu, ale ja tak mam, ze od bardzo dawna radze sobie sama i nie korzystam z niczyjej pomocy. Ale jak bedziesz miec dzidzie przy sobie to nie bedziesz nawet miala kiedy pomyslec o rodzinie, bo malenstwo zajmie cała Twoja uwage

[8mmadziaa8]

Napisane przez katakumba

madzia a musicie wrcac do polski? w sensie ze mieszkanie bardzo wam ulatwia powrot fakt, ale instruktorem tez tu mozna zostac... bo jakos takie przygnebienie wyziera z twoich postow

Byłby mały problem z językiem, do perfekcyjnego angielskiego mamy daleko, a poza tym mój TŻ jest ogromnie zżyty ze swoją rodziną i to jest chyba największy problem. Mi tu jest po prostu wygodnie i dobrze, a dom w pl - stoi dwa lata, dużo nie kosztuje, więc może dalej stać

[katakumba]

Napisane przez 8mmadziaa8

Byłby mały problem z językiem, do perfekcyjnego angielskiego mamy daleko, a poza tym mój TŻ jest ogromnie zżyty ze swoją rodziną i to jest chyba największy problem. Mi tu jest po prostu wygodnie i dobrze, a dom w pl - stoi dwa lata, dużo nie kosztuje, więc może dalej stać

heh, u nas to ja jestem zzyta z moja rodzina, konkubent niekoniecznie (nie widzial mamy ponad 3 lata)

wiesz co, a wracacie dlatego ze tam bedzie wam latwiej? finansowo? nawet jak juz on zrobi ten kurs, nawet jak juz bedzie mial prace?
a co z toba? z twoimi rozwojem? pisalas ze zrobilas nvq, nie wykorzystasz tego raczej w polsce