Boję się jeździć samochodem

[cukraktywna]

Wiem, tytuł wątku brzmi śmiesznie, ale taka jest prawda. Chcę sprawdzić, czy to, co czuję, jest powszechne, czy dotyczy tylko mnie.

Jakiś miesiąc temu odebrałam moje prawo jazdy. Podczas próbnych jazd czułam się bardzo pewnie; również instruktor mówił, że bardzo dobrze sobie radzę i pewnie zdam za pierwszym razem. Zdałam za czwartym, popełniałam z nerwów jakieś głupie błędy jak np. wyjechanie za linię na łuczku.
Ćwiczyłam - jak pewnie większość z Was - na Skodzie Fabii. Teraz dostałam od Mamy zramolałego grata. Nie podam Wam marki, nie jest istotna, po prostu to bardzo stare autko, bez wspomagania, prowadzi się je trudniej niż standardowy pojazd. Nie narzekam, bo ma instalację gazową, więc przynajmniej wydaję na paliwo jakieś dwa razy mniej niż przy benzynie.
Chodzi o to, że bardzo boję się nim jeździć. Przez cały czas się boję, że coś się w nim zepsuje, że na kogoś wjadę. Bardzo, bardzo boję się parkować i wyjeżdżać z parkingu, że porysuję sąsiednie auto... Wczoraj przez pół godziny próbowałam wyjechać i co chwila wracałam na miejsce, bo ciągle jechały jakieś auta i, mając ograniczoną widoczność (parking podziemny) bałam się, że wyjadę komuś nie mając pierwszeństwa lub że porysuję pojazd stojący obok. Samochód nie wskazuje poziomu zatankowania gazu, więc ciągle się martwię, że źle obliczyłam kilometry i lada moment skończy mi się paliwo. Niestety muszę jeździć autem do pracy (jakieś trzy razy w tygodniu), bo kończę późno i nie mam już autobusów.

Gdy wiem, że za kilka godzin będę prowadzić, zaczynam się coraz bardziej stresować. Inaczej mi się oddycha, czuję inną pracę serca, sprawdzam co chwila która godzina i czy już muszę jechać. Zawsze próbuję "zrzucić" to na kogoś innego: jechać z bratem lub narzeczonym, by któryś z nich prowadził, sprawdzam autobusy, czy jakieś mi podpasują...

Mam ostatnio dużo na głowie (DUŻO). Czy to możliwe, że pod wpływem stresu wykształca mi się jakaś fobia? Że przenoszę wszystkie problemy na ten jeden temat? Czy to normalne u świeżego kierowcy i minie z czasem?

[bridget0505]

Ja mam prawko od października tamtego roku i też się boję jeździć... unikam tego jak ognia

[201604181004]

Kilka razy podkreśliłaś że to zramolały grat który się rozleci, jednocześnie boisz się że zarysujesz tę ruderę. Wspomagania nie ma, no tragedia .
Może po prostu prowadzenie samochodu nie jest dla ciebie skoro znajdujesz tyle wymówek. Ludzie wszędzie upatrują fobii, a nie zastanowią się że może lepiej czegoś nie robić bo nie wszyscy powinni.

[Morgana25]

Napisane przez cukraktywna

Gdy wiem, że za kilka godzin będę prowadzić, zaczynam się coraz bardziej stresować. Inaczej mi się oddycha, czuję inną pracę serca, sprawdzam co chwila która godzina i czy już muszę jechać.

Hmm, ja też na początku bałam się jeździć, sporo osób tak ma, ale problemy z oddychaniem czy dziwna praca serca wyglądają już na coś poważnego :/ Wygląda, jakbyś miała nerwicę. Ja bym na twoim miejscu poszła do psychologa, żeby nauczyć się jakoś lepiej radzić sobie ze stresem. A co do auta, możesz zawsze wykupić jeszcze kilka dodatkowych godzin z instruktorem, żeby poćwiczyć jazdę innym (swoim) autem, parkowanie itp.

[paula78]

Z takim podejściem stanowisz zagrożenie na drodze, nie każdy kto ma prawko musi jezdzić.

[Gwiazdeczka1978]

Tez sie bałam chyba z miesiąc. Zmuszałam sie, to normalne, ze sie boisz. Zatankuj wiecej i jedz. W nocy jest mały ruch, łatwiej.

[moooniaaaa]

Nie wiem jaka masz instalację gazową i jakie spalanie, ale na dole przy przełączniku są lampki. U mnie zielone to gaz, jak zaczyna się pod spodem świecić czerwone to znak, że wkraczam na rezerwę. U mnie 70zł.=ok.300km, ale na trasie bo tam głównie jeżdżę. To kwestia poznania samochodu.

Awariami się nie przejmuj, wszystkim się zdarzają :P
Ja nie raz zaliczyłam awarię pompki itp., a raz tż mnie holował na stację Jedną kolizję też mam za sobą, w dodatku na trasie :P

Musisz po prostu jeździć jak najwięcej. Ja od razu kupiłam auto i musiałam śmigać, nie było wyjścia. A robię tygodniowo ponad 600km.
Z drugiej strony - jeśli na prawdę będziesz czuła, że jazda nie jest dla Ciebie to zrezygnuj.

Chociaż w Twoim przypadku problemem wydaje się marka lub rocznik samochodu ... Ciesz się, że w ogóle dostałaś od rodziców auto i to za free

---------- Dopisano o 17:09 ---------- Poprzedni post napisano o 17:06 ----------

Napisane przez drabineczka

Kilka razy podkreśliłaś że to zramolały grat który się rozleci, jednocześnie boisz się że zarysujesz tę ruderę. Wspomagania nie ma, no tragedia .
Może po prostu prowadzenie samochodu nie jest dla ciebie skoro znajdujesz tyle wymówek. Ludzie wszędzie upatrują fobii, a nie zastanowią się że może lepiej czegoś nie robić bo nie wszyscy powinni.

Ja też nie mam wspomagania, ale za to mam umięśnione ramiona sa plusy

[Gwiazdeczka223]

Ja też się boję jeździć :<
Odebrałam prawko w lipcu zeszłego roku, i od tamtej pory nie miałam wielu okazji. Mieszkam w centrum i nie potrzebuję auta, więc nie chcę na razie kupować. Mój TŻ ma samochód, i czasem nim jeżdżę, ale tylko i wyłącznie gdy M. siedzi obok. Jak już się przełamię to dobrze mi idzie, jeżdżę raczej spokojnie, nie gaśnie mi auto, ani nic, ale w dalszym ciągu mam taką blokadę

[mbamboo]

Trzeba się zmusić do jazdy. Sama unikałam przez miesiąc czy dwa auta jak żywego ognia, po czym zostałam lekko przymuszona () i po niedługim czasie było dobrze. Teraz strasznie brakuje mi samochodu, bo niestety od dłuższego czasu nie mam możliwości prowadzić, i powiem Ci, że łatwo się przyzwyczaja do tej wygody. Zresztą spróbuj sama, inaczej nie nauczysz się dobrze jeździć niż prowadząc jak najwięcej.

[cukraktywna]

Napisane przez drabineczka

Kilka razy podkreśliłaś że to zramolały grat który się rozleci, jednocześnie boisz się że zarysujesz tę ruderę. Wspomagania nie ma, no tragedia .
Może po prostu prowadzenie samochodu nie jest dla ciebie skoro znajdujesz tyle wymówek. Ludzie wszędzie upatrują fobii, a nie zastanowią się że może lepiej czegoś nie robić bo nie wszyscy powinni.

Nie, że zarysuję moje auto (już i tak wygląda szkaradnie :P), tylko że porysuję CZYJEŚ auto i będę musiała płacić kilkaset zł.

[kisielova]

Napisane przez drabineczka

Kilka razy podkreśliłaś że to zramolały grat który się rozleci, jednocześnie boisz się że zarysujesz tę ruderę. Wspomagania nie ma, no tragedia .
Może po prostu prowadzenie samochodu nie jest dla ciebie skoro znajdujesz tyle wymówek. Ludzie wszędzie upatrują fobii, a nie zastanowią się że może lepiej czegoś nie robić bo nie wszyscy powinni.

zgadzam się z każdym słowem.
w zeszłym roku, dziewczyna, która twierdziła, że boi się jeździć wjechała mi w samochód, więc tym bardziej jestem zdania, że jeśli ktoś ię boi, to niech się trzyma z daleka od kierownicy.

A jeśli wmawiasz sobie tę fobię i po prostu boisz się tego samochodu, to weź ojca, albo kogoś kto ma już długo prawo jazdy i pojeździj z nim trochę, doucz się parkować i tak dalej.

[moooniaaaa]

Napisane przez cukraktywna

Nie, że zarysuję moje auto (już i tak wygląda szkaradnie :P), tylko że porysuję CZYJEŚ auto i będę musiała płacić kilkaset zł.

Przecież od tego masz ubezpieczenie. Najwyżej składka potem będzie wyższa.

[elvegirl]

Autorko, ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć, dziewczyny dobrze radzą że wieczorami jest mniejszy ruch, można się pokręcić po mieście i nabrać pewności. Może jest gdzieś u Ciebie w mieście plac manewrowy, na którym mogłabyś poćwiczyć? Dobrze poznać kształty samochodu, to jak się zachowuje, jak jest z jego zwrotnością, wypracować sobie "oko" do parkowania nim. Naklej sobie na tylnej szybie zielony liść - inni kierowcy będą wiedzieli że jesteś świeżynka i będą bardziej tolerancyjni. Samochód miej zawsze zatankowany z pięcioma litrami benzyny, to nie będziesz miała strachu że Ci się skończy gaz, jak zacznie szarpać to przełączysz pstryczek na benzynę i spokojnie pojedziesz na stację zatankować gaz. Samochód ma pewnie aktualny przegląd, więc nie ma co się bać że się zepsuje, a jak się zepsuje, to trudno, awaryjne i telefon po pomoc Nowe też się psują, więc wiesz Brak wspomagania to faktycznie lipa, zwłaszcza w mieście, ale można się przyzwyczaić Spokojnie, ja jeżdżę od kilkunastu lat i zawsze jak wsiadam do nieswojego samochodu, to muszę się przestawić, nauczyć go

[cukraktywna]

Napisane przez paula78

Z takim podejściem stanowisz zagrożenie na drodze, nie każdy kto ma prawko musi jezdzić.

No właśnie o to chodzi, że jak zaczynałam (!) i jeździłam z instruktorem, to miałam takie uczucie bezpieczeństwa i od początku świetnie mi szło, nigdy nie stworzyłam zagrożenia na drodze.
Po prostu teraz jak jeżdżę sama to mam jakieś zaczątki paniki... Ale widzę, że sporo młodych kierowców obawia się jazdy, więc trochę mi ulżyło (:

[8c5e47fe6e48fd89bc9c227f1239fe5b9f79e095_5edd71729ccf0]

Nie bój się, musisz jeździć. To normalne że ma się stracha. Ja przed jednym egzaminem, dzień wcześniej miałam prawie kolizję na drodze. Kierowca drugiego pojazdu dosłownie pędził na mnie i wjechałby prosto we mnie. Bałam się po tym wsiąść za kółko, a jeszcze miałam egzamin następnego dnia który oblałam. To wszystko tkwi w umyśle.

[Mojwa]

Fajnie by było jakbyś wzięła kogoś bardziej doświadczonego na jakiś parking, zrobić jakieś prowizoryczne słupki i nauczyć się jeździć na lusterkach, parkować przodem i tyłem, wyjeżdżać etc etc.
Też nie przepadam za manewrami (mam prawko 2 lata i niedawno pokochałam parkowanie tyłem - tym samym tracąc umiejętność prostego parkowania przodem ), ale są konieczne.
To niepokojące, że jazda jest dla Ciebie aż tak stresująca. Jazda powinna być przyjemnością.

[reniferek01]

jakbym czytała o sobie. Instruktor na jazdach mówił że radzę sobie bardzo dobrze, zdałam za entym razem, po ktorymś chciałam rzucić to w diabły ale tż zmobilizował mnie aby sprobować jeszcze raz. Zdałam, prawko odebrałam na początku maja ale od tego czasu może ze trzy razy za kierownicą siedziałam. Boję się, trudno mi powiedzieć czego ale wszyscy naciskają abym jeździła. Ja nie chce i przez to od jakiegoś tygodnia kłócę się przez to z chłopakiem. A ja czuję, że nie nadaje sie do tego, szkoda, że nikt tego nie rozumie

[LadyBeatta]

spoko mi ostatnio (jak sie potem okazalo) spalil rozrusznik i stanal samochod na swiatlach na drodze krajowej, co sie zestresowalam, to moje, ale jezdzic jezdze dalej. lubie tozmienianie biegow, warkot silnika... no i musze, ze wsi do miasta nikt nie bedzie mnie wozil i potem odbieral, a z autobusami jest roznie. mimo ze mam prawko 3 lata, nadal nie umiem idealnie parkowac, wiec staje tam, gdzie mam duzo miejsca, nie probuje wcisnac "na styk".

[GrumpyCat]

Odebrałam prawo jazdy jakieś 2 mies temu ale mało miałam okazji do jeżdżenia, (mieszkam w centrum i sklepy mam pod nosem), w każdym razie całkiem pewnie czuję się tylko jak ktoś siedzi obok (oczywiście ktoś kto też ma prako - warunek konieczny ), sama bym za chiny nie pojechała, jeszcze nie Wczoraj musiałam iść do urzędu coś załatwić (30min z buta w jedną stronę) no i amochód pod domem ale gdzie tam nie miał kto ze mną jechać

[sarraa]

Napisane przez cukraktywna

Wiem, tytuł wątku brzmi śmiesznie, ale taka jest prawda. Chcę sprawdzić, czy to, co czuję, jest powszechne, czy dotyczy tylko mnie.

Jakiś miesiąc temu odebrałam moje prawo jazdy. Podczas próbnych jazd czułam się bardzo pewnie; również instruktor mówił, że bardzo dobrze sobie radzę i pewnie zdam za pierwszym razem. Zdałam za czwartym, popełniałam z nerwów jakieś głupie błędy jak np. wyjechanie za linię na łuczku.
Ćwiczyłam - jak pewnie większość z Was - na Skodzie Fabii. Teraz dostałam od Mamy zramolałego grata. Nie podam Wam marki, nie jest istotna, po prostu to bardzo stare autko, bez wspomagania, prowadzi się je trudniej niż standardowy pojazd. Nie narzekam, bo ma instalację gazową, więc przynajmniej wydaję na paliwo jakieś dwa razy mniej niż przy benzynie.
Chodzi o to, że bardzo boję się nim jeździć. Przez cały czas się boję, że coś się w nim zepsuje, że na kogoś wjadę. Bardzo, bardzo boję się parkować i wyjeżdżać z parkingu, że porysuję sąsiednie auto... Wczoraj przez pół godziny próbowałam wyjechać i co chwila wracałam na miejsce, bo ciągle jechały jakieś auta i, mając ograniczoną widoczność (parking podziemny) bałam się, że wyjadę komuś nie mając pierwszeństwa lub że porysuję pojazd stojący obok. Samochód nie wskazuje poziomu zatankowania gazu, więc ciągle się martwię, że źle obliczyłam kilometry i lada moment skończy mi się paliwo. Niestety muszę jeździć autem do pracy (jakieś trzy razy w tygodniu), bo kończę późno i nie mam już autobusów.

Gdy wiem, że za kilka godzin będę prowadzić, zaczynam się coraz bardziej stresować. Inaczej mi się oddycha, czuję inną pracę serca, sprawdzam co chwila która godzina i czy już muszę jechać. Zawsze próbuję "zrzucić" to na kogoś innego: jechać z bratem lub narzeczonym, by któryś z nich prowadził, sprawdzam autobusy, czy jakieś mi podpasują...

Mam ostatnio dużo na głowie (DUŻO). Czy to możliwe, że pod wpływem stresu wykształca mi się jakaś fobia? Że przenoszę wszystkie problemy na ten jeden temat? Czy to normalne u świeżego kierowcy i minie z czasem?

Skoro auto dostało przegląd to nie powinnaś się obawiać. Nawet auta prosto z salonu się psują.
Co do wyjeżdżania to poproś kogoś kto akurat przechodzi żeby ci pomógł wyjechać mówił kiedy "stop" bo zahaczysz kiedyś poprosił mnie o to jakiś chłopak i nie widziałam w tym żadnego problemu.
Co do ostatnio to często tak jest, że problem w jeden sferze przekłada się też na inne

[oh Mandy]

JAK się boicie jeździć to po co wam to prawko?
właśnie dzisiaj miałam taką sytuację. Jechała przede mną dziewuszka, 30 km na godzinę, gdzie można było jechać 70. Trochę tamowała ruch, bo nie dało się wyprzedzić, ale ok.
Gdy wjechałam za nią na drogę trzypasmową, chciałam ją wyminąć i zmienić pas. Ja zjechałam i w tym momencie ona wjechałaby we mnie, bo nawet nie spojrzała w lusterko.
Oczywiście zatrąbiłam, ona wystraszona, kurczowo trzymała kierownicę.
Ja naprawdę nie rozumiem skąd ten przymus robienia prawka, a potem są takie sytuacje.

[Deborah100]

Ja też w pierwszym autku nie miałam wspomagania - kwestia przyzwyczajenia, na pewno trochę trudniej przy manewrach w mieście ale co zrobisz, trzeba radzić sobie
Początkowo bardzo uważnie parkowałam, też miałam taki lekki strach ale minęło po 2 tygodniach.
Przez 3 lata co tydzień jeździłam do domu- 200km w jedną stronę, w trasy ponad 500km też się wybierałam. Raz miałam wypadek. W tym roku zimą wpadłam w poślizg. Podsumowując - nie boję się, uwielbiam jeździć. I nie wszyscy do tego się nadają.
Dzisiaj wracałam do domu - przed tir, mały samochód i ja....jest zjazd na stację benzynową, babka włącza kierunkowskaz, ja spokojnie przejeżdżam i nagle nie skręca tylko jedzie równolegle do mnie, wjeżdża na zakreskowany pas i nie wie co się wokół niej dzieje. Dobrze, że szybko zareagowałam i trochę zjechałam.
Takich przykładów miałam tysiące, nie tylko ze strony kobiet ale niestety w większości panie w tym czasie chyba myślą o czymś innym.
Trzeba umieć przewidzieć, zareagować - musisz zastanowić się czy jesteś w stanie mieć podzielną uwagę, poradzić sobie i co najważniejsze być opanowana. Nerwy działają na niekorzyść.

[samotna13]

Ja mam prawko też od niedawna, i bardziej się stresowałam przed tym jak miałam jeździć niż teraz...
to, że jest stare to trudno jak dla mnie ważne, żeby jezdziło
Jesli chodzi o gaz.. musisz wrzucić trochę na luz, ja mając auto na benzynę na "rezerwie" jeżdżę 3 dni
Jak to mówi mój ojcec jak nauczysz się jeździć najgorszym heblem to dasz rade z każdym samochodem. Mój też jest stary i czasem coś buczy huczy i w ogóle dziwne rzeczy ale mówię co tam i jade dalej, jak stanie na środku drogi? trudno. Stało się, życie. Przynajmniej jesteś bogatsza o nowe doświadczenia.
Jeśli chodzi o parkingi... ja tez sie boje, bo mam klaustrofobie parkingowa jak ja to mówie ale zawsze staram się parkować najdalej jak mogę, z dala od samochodów jak mam taką możliwość a jak nie to wdech i wciskam sie między jeden a drugi i jakoś to idzie.
Jeśli sie boisz poproć kogoś znajomego, czy mamę nawet niech poćwiczy z Tobą parkowanie
Ja może mam lajtowe podejście, ale wierz mi też się stresowałam
człowiek uczy się na błędach

[GrumpyCat]

Napisane przez oh Mandy

JAK się boicie jeździć to po co wam to prawko?
właśnie dzisiaj miałam taką sytuację. Jechała przede mną dziewuszka, 30 km na godzinę, gdzie można było jechać 70. Trochę tamowała ruch, bo nie dało się wyprzedzić, ale ok.
Gdy wjechałam za nią na drogę trzypasmową, chciałam ją wyminąć i zmienić pas. Ja zjechałam i w tym momencie ona wjechałaby we mnie, bo nawet nie spojrzała w lusterko.
Oczywiście zatrąbiłam, ona wystraszona, kurczowo trzymała kierownicę.
Ja naprawdę nie rozumiem skąd ten przymus robienia prawka, a potem są takie sytuacje.

Ojej jaka ty jesteś super fajna że od razu był z ciebie taki za☠☠☠isty kierowca. Nie od razu kraków zbudowali, trzeba sie oswoić z tym że nie ma juz obok instruktora który zahamuje w razie czego. Od momentu odebrania prawka juz tylko kierowca jest odpowiedzialny za siebie i innych uczestników drogi. Wg mnie to normalne że na samym początku razniej jechać z kimś kto podpowie jeśli zajdzie taka potrzeba. A co do tej prędkości ja w trasie nie jadę więcej niż 80, jak komuś przeszkadzam to niech wyprzedzi, jadę tak żebym czuła że mam panowanie nad autem. Cały kurs jezdzalam w mieście 40 na h wiec na pewno nie będę od razu jezdzala setka poza miastem, ale tobie zostaje tylko pogratulować talentu.

[paula78]

Napisane przez cukraktywna

No właśnie o to chodzi, że jak zaczynałam (!) i jeździłam z instruktorem, to miałam takie uczucie bezpieczeństwa i od początku świetnie mi szło, nigdy nie stworzyłam zagrożenia na drodze.
Po prostu teraz jak jeżdżę sama to mam jakieś zaczątki paniki... Ale widzę, że sporo młodych kierowców obawia się jazdy, więc trochę mi ulżyło (:

Z instruktorem to i małpa pojedzie- bez urazy, oczywiście. Teraz odpowiedzialność jest na twoich osobistych barkach stąd być może strach.

Ja po dostaniu prawka jeżdziłam wszędzie, byle okazja 100 m to ja autem.
I tez starym gratem, bez wspomagania, itp.

[oh Mandy]

Napisane przez GrumpyCat

Ojej jaka ty jesteś super fajna że od razu był z ciebie taki za☠☠☠isty kierowca. Nie od razu kraków zbudowali, trzeba sie oswoić z tym że nie ma juz obok instruktora który zahamuje w razie czego. Od momentu odebrania prawka juz tylko kierowca jest odpowiedzialny za siebie i innych uczestników drogi. Wg mnie to normalne że na samym początku razniej jechać z kimś kto podpowie jeśli zajdzie taka potrzeba. A co do tej prędkości ja w trasie nie jadę więcej niż 80, jak komuś przeszkadzam to niech wyprzedzi, jadę tak żebym czuła że mam panowanie nad autem. Cały kurs jezdzalam w mieście 40 na h wiec na pewno nie będę od razu jezdzala setka poza miastem, ale tobie zostaje tylko pogratulować talentu.

Dziekuję za gratulacje, właściwie tak było, bo zaraz po odebraniu prawka zrobiłam 100 km i nie jechałam 80 km/h , ale jakbyś nie zauwazyła, pominełam już te zawrotną prędkość, raczej chodziło mi o stworzenie niebezpieczenstwa, gdyż ta dziewczyna wjechałaby mi w bok i uważam, że takie zestresowane i wystraszone osoby nie nadaja się do prowadzenia samochodu zwłaszcza na ruchliwych drogach!
I uważam, że ani przesadna prędkość w niedozwolonych miejscach, ani bycie zawalidrogą nie jest dobre.
I tak, masz rację, na początku dobrze jeździć z kimś, z doświadczonym kierowcą, a nie samemu wyjeżdżać na 'głęboką wodę', bo potem wychodzą takie sytuacje.

Poza tym zupełnie nie rozumiem, dlaczego akurat przyczepiłaś się do mojej wypowiedzi, podczas gdy nie tylko ja opisywałam takie zdarzenia. Po prostu zobaczyłam wątek i od razu skojarzyło mi się z dzisiejszą sytuacją i tyle.

[chwast]

Stwarzasz zagrożenie na drodze. Często przecież trzeba szybko przemknąć tu czy tu żeby uniknąć jakiegoś choćby i małego zdarzenia - ty tego nie zrobisz bo się boisz, nie jesteś pewna siebie.
Po co jeździsz?
Ja bardzo boję się jeździć autem i nie robię nawet prawka - bo wiem, że stwarzałabym mega zagrożenie :P
A już nie mówię o wypadku gdy należy np wykonać odpowiednie ruchy itd a większość kobiet po prostu puszcza kierownicę i krzyczy bo nie wie co robić, nie potrafią zachować zimnej krwi.
Niestety :P

[paula78]

Napisane przez GrumpyCat

Ojej jaka ty jesteś super fajna że od razu był z ciebie taki za☠☠☠isty kierowca. Nie od razu kraków zbudowali,

Weż pod uwagę, że nie wszyscy zwyczajnie sa do tego stworzeni a wrecz nie wszyscy powinni jeżdzić autem i nie ma się co obrażać i obruszać- bo to też jest odpowiedzialność.

[oh Mandy]

Ale myślę, że nie będę się kłóciła i wchodziła w dyskusje, wątków o prawku jest masa, dużo osób pisze, że jeżeli ktoś się boi jeździć, nie umie, oblewa milion razy egzamin, to lepiej sobie odpuścić. Ale co ja tam mogę wiedzieć

---------- Dopisano o 22:43 ---------- Poprzedni post napisano o 22:41 ----------

Napisane przez paula78

Weż pod uwagę, że nie wszyscy zwyczajnie sa do tego stworzeni a wrecz nie wszyscy powinni jeżdzić autem i nie ma się co obrażać i obruszać- bo to też jest odpowiedzialność.

No dokładnie. Ale GrumpyCat przyczepiła się tylko do tego, że napisałam, że dziewczyna przede mną jechała za wolno, ale nie wzięła pod uwagę, że zestresowana spowodowałaby wypadek
skoro nie od razu kraków zbudowano, to może warto najpierw jeździć z kimś, na mało uczęszczanych drogach?
ja się tak uczyłam, podczas gdy jeszcze chodziłam na kurs, na wiejskich drogach - zawracanie, cofanie, parkowanie z tatą, to naprawdę pomaga.

[chwast]

Napisane przez paula78

Weż pod uwagę, że nie wszyscy zwyczajnie sa do tego stworzeni a wrecz nie wszyscy powinni jeżdzić autem i nie ma się co obrażać i obruszać- bo to też jest odpowiedzialność.