Jak zacząć gdy jest się zdeterminowanym do wyjścia z bulimii (z nadwagą)?

Ivy_Lores · 2012-05-20, 14:40

Witam

Zawsze miałam nadwagę. Pod koniec podstawówki zaczęłam się bardzo nieumiejętnie odchudzać. Głodówki, 400kcal, 600, 1000, 1300, kopenhaska, sam kefir, same warzywa, próbowałam wszystkiego. Rodzice nie widzieli, gdy wychodziłam oni jeszcze spali i wracali gdy ja już spałam. Z jednej strony przez to nigdy niczego mi nie brakowało, z drugiej mama nie ma pojęcia o tym, że moja waga potrafiła się wahać o 15kg w ciągu dwóch miesięcy. Jeśli już miała chwilę czasu to wyzywała mnie od pasztetów i świń... Ale to inna historia.
Chudłam, jadłam, tyłam, chudłam, jadłam, tyłam. Cały czas wszystko kręciło się wokół jedzenia. Zaczęłam łykać xennę jak cukierki, później wymiotować (nawet w szkole), ćwiczyć. Nikt się nie zorientował, nikomu nie mówiłam. Rok temu postanowiłam z tym skończyć po tym, jak zaczęłam wymiotować krwią i mdleć. Od tamtej pory próbuję jeść normalnie. Przede wszystkim zaczęłam z dystansem traktować zachowanie rodziców (wyzywanie, ośmieszanie, wyładowywanie emocji na mnie). Wspomnę tylko że oni sami mają po 40kg nadwagi. Nigdy nie powiedziałam na nich złego słowa z tego powodu.
Od września zmieniłam środowisko, odcięłam się od przeszłości. Aktualnie czuję się świetnie, nie boję się wyjść sama z domu, utrzymuję dobre kontakty ze wszystkimi w klasie. Myśląc, że jem normalnie przytyłam 13 kg. Moje aktualne bmi to 34. TRZYDZIEŚCI CZTERY. Ograniczałam słodycze jak się dało, nawet jeśli miałam mały napad to nie robiłam z tego ogromnej tragedii. Mam o wiele wiele większą kontrolę nad tym co robię niż półtorej roku temu.
Przez ten czas jedzenie zeszło na drugi plan. Zaczęłam bardziej dbać o swój wygląd, wyrzuciłam szare, ogromne, męskie koszule i bojówki. Lepiej się uczę, nawet mam jakiś znajomych. Teraz chcę dodatkowo skupić się na odchudzaniu. Nie mam pojęcia jak, do tej pory wyglądało to tak: staram się nie głodzić, nie wymiotować, nie pochłaniać 5 000kcal na raz. Ale i tak przytyłam. Mama zaczęła się niepokoić gdy lekarz zwrócił na to uwagę. Zaciągnęła mnie do pediatry z powodu skoków ciśnienia. Ja doskonale wiem, że to jest spowodowane stresem i przytyciem. Na propozycję pediatry bym wybrała się do psychologa ona zaczęła się śmiać i stwierdziła, że nie ma mowy bo nie ma takiej potrzeby.
Chcę do końca życia zmienić swoje nawyki żywieniowe, schudnąć powoli i mądrze. I na zawsze. Nawet nie mam pojęcia jak zacząć. Nie wiem jak poradzić sobie z obiadami skoro nie ma mnie w domu od 7 do 16 i w tym czasie dysponuje czajnikiem oraz mikrofalówką.
Wiem, że muszę zająć się tym teraz bo od września zaczyna się druga klasa = ścisłe przygotowanie do matury, chcę się na tym skupić, plus będę zdawać na prawko, co też zajmie mi sporo czasu.
Chcę zostać w domu przez całe wakacje (mama się dziwi, ale nie zmusza do wyjazdu). Wiem, że gdybym wyjechała to zaczęłabym jakieś chore diety byleby schudnąć jak najwięcej. Będę miała sporo czasu na wdrożenie się w tryb diety, ćwiczenia, ruch i spacery.

Od czego zacząć? Do końca czerwca funkcjonuję w trybie 7-16 poza domem, po powrocie nauka, mogłabym wygospodarować czas na ćwiczenia. Wiem, że nawet gdybym sobie powiedziała: jem 1200 kcal , to nie wiedziałabym jak rozsądnie rozłożyć taką ilość. Poza tym ciężko mi uwierzyć, że na takiej ilości na prawdę można schudnąć

dorotek88 · 2012-05-24, 15:29

Generalnie chudnie się kiedy bilans kaloryczny jest ujemny, więc na diecie 1200 kcal jak najbardziej (nawet na wyższokalorycznej bo podejrzewam że Twoje zapotrzebowanie jest większe.)
Zdrowe odchudzanie musi być bardzo rozciągnięte w czasie i opierać się głównie na spalaniu kalorii przez ruch niż ograniczanie ich w diecie. Na tym forum (i na forum fitness) jest dużo podwieszonych na górze wątków w których jest dużo porad o tym jak zacząć dietę i jak ułożyć sobie jadłospis itd.

Jeśli chodzi o jedzenie poza domem to warto przygotowywać sobie coś zdrowego na wynos, nawet dzień wcześniej. Może to być np. jakaś sałatka z makaronu i warzyw którą można zjeść na zimno z pudełka. Albo ryż z fasolą i warzywami który można podgrzać w mikrofali. W ten sposób do tej 16 możesz zjeść 3 posiłki: śniadanie jeszcze w domu (np. owsiankę z owocami, polecam wątek owsiankowy na tym forum), kanapkę z dodatkiem warzyw i jakoś owoc i 3 posiłek z pudełka (najlepiej na ciepło). A po powrocie możesz zjeść jeszcze 2 posiłki.

PS. Z tego co mi się wydaje do psychologa nie potrzeba mieć skierowania i możesz się tam wybrać sama, bez wiedzy rodziców, może warto pogadać z nim o swoich problemach.

2012-05-20, 14:40	#1
Ivy_Lores Przyczajenie Zarejestrowany: 2012-05 Wiadomości: 1	Jak zacząć gdy jest się zdeterminowanym do wyjścia z bulimii (z nadwagą)? Witam Zawsze miałam nadwagę. Pod koniec podstawówki zaczęłam się bardzo nieumiejętnie odchudzać. Głodówki, 400kcal, 600, 1000, 1300, kopenhaska, sam kefir, same warzywa, próbowałam wszystkiego. Rodzice nie widzieli, gdy wychodziłam oni jeszcze spali i wracali gdy ja już spałam. Z jednej strony przez to nigdy niczego mi nie brakowało, z drugiej mama nie ma pojęcia o tym, że moja waga potrafiła się wahać o 15kg w ciągu dwóch miesięcy. Jeśli już miała chwilę czasu to wyzywała mnie od pasztetów i świń... Ale to inna historia. Chudłam, jadłam, tyłam, chudłam, jadłam, tyłam. Cały czas wszystko kręciło się wokół jedzenia. Zaczęłam łykać xennę jak cukierki, później wymiotować (nawet w szkole), ćwiczyć. Nikt się nie zorientował, nikomu nie mówiłam. Rok temu postanowiłam z tym skończyć po tym, jak zaczęłam wymiotować krwią i mdleć. Od tamtej pory próbuję jeść normalnie. Przede wszystkim zaczęłam z dystansem traktować zachowanie rodziców (wyzywanie, ośmieszanie, wyładowywanie emocji na mnie). Wspomnę tylko że oni sami mają po 40kg nadwagi. Nigdy nie powiedziałam na nich złego słowa z tego powodu. Od września zmieniłam środowisko, odcięłam się od przeszłości. Aktualnie czuję się świetnie, nie boję się wyjść sama z domu, utrzymuję dobre kontakty ze wszystkimi w klasie. Myśląc, że jem normalnie przytyłam 13 kg. Moje aktualne bmi to 34. TRZYDZIEŚCI CZTERY. Ograniczałam słodycze jak się dało, nawet jeśli miałam mały napad to nie robiłam z tego ogromnej tragedii. Mam o wiele wiele większą kontrolę nad tym co robię niż półtorej roku temu. Przez ten czas jedzenie zeszło na drugi plan. Zaczęłam bardziej dbać o swój wygląd, wyrzuciłam szare, ogromne, męskie koszule i bojówki. Lepiej się uczę, nawet mam jakiś znajomych. Teraz chcę dodatkowo skupić się na odchudzaniu. Nie mam pojęcia jak, do tej pory wyglądało to tak: staram się nie głodzić, nie wymiotować, nie pochłaniać 5 000kcal na raz. Ale i tak przytyłam. Mama zaczęła się niepokoić gdy lekarz zwrócił na to uwagę. Zaciągnęła mnie do pediatry z powodu skoków ciśnienia. Ja doskonale wiem, że to jest spowodowane stresem i przytyciem. Na propozycję pediatry bym wybrała się do psychologa ona zaczęła się śmiać i stwierdziła, że nie ma mowy bo nie ma takiej potrzeby. Chcę do końca życia zmienić swoje nawyki żywieniowe, schudnąć powoli i mądrze. I na zawsze. Nawet nie mam pojęcia jak zacząć. Nie wiem jak poradzić sobie z obiadami skoro nie ma mnie w domu od 7 do 16 i w tym czasie dysponuje czajnikiem oraz mikrofalówką. Wiem, że muszę zająć się tym teraz bo od września zaczyna się druga klasa = ścisłe przygotowanie do matury, chcę się na tym skupić, plus będę zdawać na prawko, co też zajmie mi sporo czasu. Chcę zostać w domu przez całe wakacje (mama się dziwi, ale nie zmusza do wyjazdu). Wiem, że gdybym wyjechała to zaczęłabym jakieś chore diety byleby schudnąć jak najwięcej. Będę miała sporo czasu na wdrożenie się w tryb diety, ćwiczenia, ruch i spacery. Od czego zacząć? Do końca czerwca funkcjonuję w trybie 7-16 poza domem, po powrocie nauka, mogłabym wygospodarować czas na ćwiczenia. Wiem, że nawet gdybym sobie powiedziała: jem 1200 kcal , to nie wiedziałabym jak rozsądnie rozłożyć taką ilość. Poza tym ciężko mi uwierzyć, że na takiej ilości na prawdę można schudnąć

2012-05-24, 15:29	#2
dorotek88 Raczkowanie Zarejestrowany: 2012-02 Lokalizacja: Poznań Wiadomości: 285	Dot.: Jak zacząć gdy jest się zdeterminowanym do wyjścia z bulimii (z nadwagą)? Generalnie chudnie się kiedy bilans kaloryczny jest ujemny, więc na diecie 1200 kcal jak najbardziej (nawet na wyższokalorycznej bo podejrzewam że Twoje zapotrzebowanie jest większe.) Zdrowe odchudzanie musi być bardzo rozciągnięte w czasie i opierać się głównie na spalaniu kalorii przez ruch niż ograniczanie ich w diecie. Na tym forum (i na forum fitness) jest dużo podwieszonych na górze wątków w których jest dużo porad o tym jak zacząć dietę i jak ułożyć sobie jadłospis itd. Jeśli chodzi o jedzenie poza domem to warto przygotowywać sobie coś zdrowego na wynos, nawet dzień wcześniej. Może to być np. jakaś sałatka z makaronu i warzyw którą można zjeść na zimno z pudełka. Albo ryż z fasolą i warzywami który można podgrzać w mikrofali. W ten sposób do tej 16 możesz zjeść 3 posiłki: śniadanie jeszcze w domu (np. owsiankę z owocami, polecam wątek owsiankowy na tym forum), kanapkę z dodatkiem warzyw i jakoś owoc i 3 posiłek z pudełka (najlepiej na ciepło). A po powrocie możesz zjeść jeszcze 2 posiłki. PS. Z tego co mi się wydaje do psychologa nie potrzeba mieć skierowania i możesz się tam wybrać sama, bez wiedzy rodziców, może warto pogadać z nim o swoich problemach.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)