studia w Szwecji czy filologia rosyjska i życie z chłopakiem

[pinkirosi]

Witam
Jestem nowa na forum, ale bardzo potrzebuję obiektywnej porady, dlatego będę bardzo wdzięczna za wszystkie opinie

Aktualnie mieszkam w Szwecji. Wyjechałam tam w sierpniu 2014, studiuję kierunek "Architectural technology". Problem polega na tym, że jestem również w związku. Mój chłopak mieszka w Polsce, jesteśmy ze sobą pół roku, ale znamy się dłużej, byliśmy wcześniej przyjaciółmi. (Dodam, że możemy się widywać raz na miesiąc/dwa miesiące, zależnie jak nam wypadają dłuższe przerwy.) Decyzję o wyjeździe za granicę na studia podjełam dużo wcześniej i nie mając czasu na sensowną zmianę planów, pojechałam. Nie zmienia to faktu, że cały czas myślę nad powrotem i podjęciem studiów w kraju- filologię rosyjską. (uczyłam się tego języka 3 lata)
I tu moje pytanie, co o tym myślicie? Czy warto rzucić dotychczasowe plany i wrócić do Polski dla faceta? Nie będę owijać w bawełnę- chodzi o lukratywną pracę po studiach o którą w dziejszych czasach jest bardzo trudno. Mam do wyboru studia w Szwecji, intensywna nauka j.szwedzkiego ze związkiem na odległość bądź filologia rosyjska na uwr i mieszkanie w jednym mieście z chłopakiem. Bardzo boję się, że przez odległość nasz związek nie przetrwa. Łatwo nie jest...

Będę bardzo wdzięczna za szczere opinie.
Pozdrawiam

[serenavanderwoodsen]

Napisane przez pinkirosi

Czy warto rzucić dotychczasowe plany i wrócić do Polski dla faceta?

Nie.

[pinkirosi]

Dziękuję za odpowiedź, krótko, ale treściwie
Wypowie się ktoś jeszcze w tej sprawie?

[MissChievousTess]

Nie warto porzucać Szwecji dla Polski. Zdecydowanie nie warto.
Byłam gdybym mogła wróciłabym tam nawet dziś.
kuzyn próbował szczęścia w Polsce i w tym roku jednak musi wyjechać. Kierunek Norwegia. Jak Ci tam dobrze to tam zostań. Najwyżej ściągnij faceta do siebie.

[casus_belli]

Dla związku liczonego w latach być może bym się zastanawiała. Po pół roku nie ma opcji, żebym rzuciła wszystkie plany życiowe.

[pinkirosi]

Chłopak studiuje na politechnice, kierunek inżynierski, po którym na pewno będzie miał dobrą pracę. Niestety puki co nie wyjedzie z kraju

[zakonna]

Nie, nie, nie. w życiu. Nie zostawiaj Szwecji. Naprawdę będziesz żałować i pewnie szybciej niż później.

[Malinki13]

a chłopak nie może przyjechać do Ciebie? dajmy na to od nowego roku akademickiego? studiować, żyć itd.?

[pinkirosi]

Chciałabym żeby do mnie dołączył, bo wiem że perspektywy życia w skandynawii są dużo lepsze niż w Polsce, ale ze względu na jego rodzinne tradycję jeśli chodzi o edukację, na pewno nie rzuci politechniki na rzecz innej uczelni. Jedyne co mi pozostaje to albo ja wracam, albo liczę że nasz związek to przetrwa

[Malinki13]

Wydaje mi się, że powinnaś zostać. Jak ktoś wyżej napisał to nie związek z wieloletnim stażem, żeby poświęcać dla niego wszystko. Jak to prawdziwa miłość to przetrzyma wszystko

Poza tym tradycja rodzinna tradycją, ale chłopak nawet nie może rozważyć przeprowadzki do lepszego kraju a Ty masz wszystko rzucić?

Ale.... to Twoja decyzja.

i może pogadaj jednak z chłopakiem może się zgodzi na wyjazd

[pinkirosi]

No tak, racjonalnie rzecz biorąc decyzja powinna być oczywista Szczególnie, że zainwestowałam w ten wyjazd bardzo dużo. Zarówno pieniędzy jak i czasu poświęconego na naukę. Szkoda by było to stracić, ale czasami przychodzi taki okres kryzysu, że mam ochotę rzucić wszystko i wrócić.

[Malinki13]

Jak to w życiu bywa - każdy kryzys kiedyś mija. Mówisz, że dużo poświęciłaś i zrobiłaś aby tam teraz być. Skoro tak to nie rezygnuj z tego. Czas szybko leci, zanim się obejrzysz skończysz studia. Będziesz miała fach, języki, wykształcenie w ręku.
Pewnie z każdym rokiem będziecie mieli mniej zajęć, a więc więcej okazji do widzenia się.

[pinkirosi]

Tak, masz rację Dziękuję za słowa otuchy.

[maacieek]

6 miesięcy to tyle co nic w związku i nie zastanawiałbym się nad opuszczaniem życia w Szwecji ze studiowaniem tam dla Polski i chłopaka.

[casus_belli]

Napisane przez pinkirosi

Chłopak studiuje na politechnice, kierunek inżynierski, po którym na pewno będzie miał dobrą pracę.

Chłopak studiuje.
Chłopak będzie miał pracę.
A Ty? Będziesz liczyć na to, że będzie Cię utrzymywał?

[pinkirosi]

Napisane przez casus_belli

Chłopak studiuje.
Chłopak będzie miał pracę.
A Ty? Będziesz liczyć na to, że będzie Cię utrzymywał?

W żadnym wypadku! Dlatego alternatywnie zatanawiałam się nad filolofią rosyjską, bo wiem, że znajomość tego języka jest w dzisiejszych czasach może być atutem. Aczkolwiek szkoda by mi było rzucać studia w Szwecji, które dają mi jeszcze większe perfektywy na przyszłosć.

[Suvia]

Napisane przez pinkirosi

W żadnym wypadku! Dlatego alternatywnie zatanawiałam się nad filolofią rosyjską, bo wiem, że znajomość tego języka jest w dzisiejszych czasach może być atutem. Aczkolwiek szkoda by mi było rzucać studia w Szwecji, które dają mi jeszcze większe perfektywy na przyszłosć.

To nie rzucaj, na litość boską

To są studia, nie dożywocie w kiciu, można popatrzeć na to z tej strony - to raptem pare (-naście, -dziesiąt, łotewa) miesięcy Naprawdę nie warto tego rzucać. Nie rób takiej sakramenckiej głupoty, no...

Większym atutem jest skończenie studiów w Szwecji, automatycznie łapiąc z powietrza taki niełatwy język. Masz to w bonusie, za darmo. Pójdziesz w Polsce na tę filologię i będziesz przez parę lat uczyć się 5% języka i 95% gównianej otoczki, bo tak wyglądają filologie u nas (no może trochę przesadzam, ale chyba wiadomo o co mi chodzi). A tu łapiesz czysty język, w praktycznej odsłonie, bo wśród niego funkcjonujesz.

A do tego odnoszę od jakiegoś czasu wrażenie, że u nas filologia rosyjska staje się już druga anglistyką. Więc naprawdę nie zamieniaj jednego na drugie

[pinkirosi]

Dzięki dziewczyny za pomoc w powrocie do "rzeczywistości" :P
Zamykam temat

[casus_belli]

Na koniec optymistycznie: mój ojciec jak poszedł do wojska, to pierwszą przepustkę dostał po 6(!) miesiącach. Związek wytrzymał, te pół roku i następne 27 lat

[Leseratte93]

Jak kocha to poczeka . Ściągnij go do siebie, gdy zakończy swoje studia i niech Wam się powodzi .

[pitu pitu]

niech chłopak pomyśli o Erasmusie może, będziesz go miała bliżej

[MissChievousTess]

Napisane przez pinkirosi

Chciałabym żeby do mnie dołączył, bo wiem że perspektywy życia w skandynawii są dużo lepsze niż w Polsce, ale ze względu na jego rodzinne tradycję jeśli chodzi o edukację, na pewno nie rzuci politechniki na rzecz innej uczelni. Jedyne co mi pozostaje to albo ja wracam, albo liczę że nasz związek to przetrwa

Gdyby jemu zależało na związku z Tobą tak jak Tobie to pewnie by do Ciebie dojechał. Jak dla mnie kolejny argument za tym, żeby dla tego konkretnego faceta nie zmieniać dotychczasowych planów życiowych.
Co do perspektyw życia-w Polsce obecnie są żadne a w Skandynawii świetne, więc nawet nie wiem jak można mieć jakieś dylematy mogąc wybierać między takimi skrajnościami.
Mąż mojej kuzynki jest po politechnice. I zgadnij co? Za pracą musiał wyemigrować aż do Szwajcarii. Tam dorobili się dwójki dzieci i porządnego mieszkania. Na powrót się nie zanosi.

[Nemme]

Nigdy w życiu nie rzuciłabym tak dobrych studiów w Szwecji, żeby w Polsce studiować filologię, jakąkolwiek. Szczególnie, że w Szwecji po studiach, jeżeli odbyłaś dobre praktyki, pracę znajdziesz od ręki (tam o wiele mniej młodych ludzi idzie na studia).
Poza tym, uczyłabyś się w Polsce rosyjskiego. A w Szwecji zdobędziesz bardzo dobry zawód + jeszcze szwedzki będziesz umieć bardzo dobrze.

Napisane przez pinkirosi

Chciałabym żeby do mnie dołączył, bo wiem że perspektywy życia w skandynawii są dużo lepsze niż w Polsce, ale ze względu na jego rodzinne tradycję jeśli chodzi o edukację, na pewno nie rzuci politechniki na rzecz innej uczelni. Jedyne co mi pozostaje to albo ja wracam, albo liczę że nasz związek to przetrwa

Co to za rodzinne tradycje nie pozwalają dorosłemu facetowi zmienić uczelni?
Zresztą, studia w Polsce, nawet na Politechnice!, nie dają zatrudnienia. Chyba, że chłopak ma załatwioną pracę w rodzinnej firmie albo po znajomości.