pomocy w albumie własnoręcznym

[JaKate]

hejka,mam nadzieje,ze w odpowiednim forum pisze.
chcialam zrobic album-scrapbook, aczkolwiek calkowicie wlasnorecznie-bez kupionego albumu i tylko obklejenia.
tylko mam pewien problem jak mozna w nietrudny sposob sklejac kartki z okladka- kartki z technicznego,a okladka karton obklejony.
bardzo prosze o odpowiedzi i pomoc!!!
ogolnie to jest album dla rodzicow na ich30rocznice slubu.
moja mysl byla taka,aby zrobic zawiazany album na wstazke, z tylu doszyc kieszen-taka ze staruych spodni-do niej wlozyc anegdoty o malzenstwie.
a w srodku zdjecia od ich slubu do teraz,oraz nas-ich dzieciakow i wnukow
tylko nie wiem czy jakies cytaty itp drukowac i wklejac-czym? czy recznie-ale recznie wolalabym nie
i czy moze byc cos takiego jak opisy imion, badz drzewo genaologiczne,itp...?

[nirshya.dwbh]

Ja osobiście nie brałabym sie za robienie kart z bloku tech, wg mnie jest za cienki. Wizytówkowy, kartony dostępne w plastykach/papierniczych - tak.
Album na bazie harmonijki masz tutaj (tylko trzeba to dokładnie wykonać, mi kiedyś nie wyszło i czas poszedł na marne, materiał do recyklingu) a jeśli będziesz chciała inną formę to możesz też spiąć kółkami metalowymi, dostępnymi w scrapowych sklepach, albo wstążki, sznurek, łańcuszek, wedle pomysłu.
Cytaty lepiej drukować, wg mnie, nie trzeba kaligrafować w razie błędu od początku.
Możesz zrobić miejsce na wpisanie życzeń, szczególnie jeśli rocznica ślubu będzie rodzinną uroczystością.

[JaKate]

hm...tylko mam taki problem, ze jutro do pracy do17,a do najblizszego papierniczego, empiku itp mam25km ;/ a techniczny juz kupilam,... a rocznica jest we wtorek! nie wiem, czy dac im po fakcie, czy robic z tego,co mam?
a poza tym mam pytanie,czy oplaca sie kupowac takie rzeczy przez internet? jakbym chciala robic kartki, albumy-to jakich narzedzi bym potrzebowala?
bardzo prosze o odpowiedz.
pozdrawiam!!!

[nirshya.dwbh]

Odpisałam Ci na pw.

Myślę, że opłaca.
Dobrze jest zainwestować w matę do cięcia. Ja nawet mając gilotynę cały czas używam maty. Bardzo przydatne są dziurkacze ozdobne wszelkiej maści, nożyczki o ozdobnym ostrzu też mogą się przydać. To tak na start. Potem bym pewnie jakis tusz albo papiery scrapowe kupiła, można kwiatki materiałowe, koronki, wstążki.

Lista praktycznie nie kończąca sie.
Może koleżanki uzupełnią to co umknęło mej pamięci

Ps. klej na pewno trzeba dobry kupić, bez tego tylko maszyną przyszywać elementy

[JaKate]

chciałam odświerzyć temat, tutaj dam fotki albumu oraz text jaki do niego wrzuciłam. a nóż-się komuś przyda
oto cytaty:

„Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne.

I dom pełen wspomnień. Najważniejsze jest, by żyć dla powrotu.”

„Troska o dziecko jest pierwszym

i podstawowym

sprawdzianem stosunku

człowieka do człowieka.”

„Największym szczęściem jest dziecko!

Może stu inżynierów postawić

tysiące kombinatów fabrycznych,

ale żadna z tych budowli

nie ma w sobie życia wiecznego.”

„Dzieci bardziej niż inni potrzebują mieć zupełną pewność,

że są kochane przez tych, którzy mówią, że je kochają.”

„I trzeba być wielkim przyjacielem i mocnym przyjacielem,

żeby przyjść

i przesiedzieć z kimś całe popołudnie

tylko po to, żeby nie czuł się samotny.

Odłożyć swoje ważne sprawy

i całe popołudnie poświęcić

na trzymanie kogoś za rękę.”

„Uśmiech jest jak słońce,

które spędza chłód z ludzkiej twarzy.”

„Nie biegnij za szybko przez życie,

bo najlepsze rzeczy zdarzają się nam wtedy,

gdy najmniej się ich spodziewamy.”

„Są dwie drogi, aby przeżyć życie.

Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem.

Druga to żyć tak, jakby cudem było wszystko.”

---------- Dopisano o 20:15 ---------- Poprzedni post napisano o 20:11 ----------

wpisałam także znaczenie imienia każdego z nas, rodziców, zodiaki, a także:

Dobry Bóg zdecydował, że stworzy... MATKĘ.
Męczył się z tym już od sześciu dni, kiedy pojawił się przed Nim anioł i zapytał:
- To na nią tracisz tak dużo czasu, tak?
Bóg rzekł:
- Owszem, ale czy przeczytałeś dokładnie to zarządzenie?
Posłuchaj, ona musi nadawać się do mycia prania, lecz nie może być z plastiku... powinna składać się ze stu osiemdziesięciu części, z których każda musi być wymienialna... żywić się kawą i resztkami jedzenia z poprzedniego dnia... umieć pocałować w taki sposób, by wyleczyć wszystko - od bolącej skaleczonej nogi aż po złamane serce... no i musi mieć do pracy sześć par rąk.
Anioł z niedowierzaniem potrząsnął głową:
- Sześć par?
- Tak! Ale cała trudność nie polega na rękach - rzekł dobry Bóg.
Najbardziej skomplikowane są trzy pary oczu, które musi posiadać mama.
- Tak dużo?
Bóg przytaknął:
- Jedna para, by widzieć wszystko przez zamknięte drzwi, zamiast pytać: "Dzieci, co tam wyprawiacie?". Druga para ma być umieszczona z tyłu głowy, aby mogła widzieć to, czego nie powinna oglądać, ale o czym koniecznie musi wiedzieć. I jeszcze jedna para, żeby po kryjomu przesłać spojrzenie synowi, który wpadł w tarapaty: "Rozumiem to i kocham cię".
- Panie - rzekł anioł, kładąc Boga rękę na ramieniu - połóż się spać. Jutro te jest dzień
- Nie mogę odparł Bóg a zresztą już prawie skończyłem.
Udało mi się osiągnąć to, że sama zdrowieje, jeśli jest chora, że potrafi przygotować sobotnio-niedzielny obiad na sześć osób z pół kilograma mielonego misa oraz jest w stanie utrzyma pod prysznicem dziewięcioletniego chłopca.
Anioł powoli obszedł ze wszystkich stron model matki, przyglądając mu się uważnie, a potem westchnął:
- Jest zbyt delikatna.
- Ale za to jaka odporna! - rzekł z zapałem Pan.
- Zupełnie nie masz pojęcia o tym, co potrafi osiągnąć lub wytrzymać taka jedna mama.
- Czy umie myśleć?
- Nie tylko. Potrafi także zrobić najlepszy użytek z szarych komórek oraz dochodzić do kompromisów.
Anioł pokiwał głową, podszedł do modelu matki przesunął palcem po jego policzku.
- Tutaj coś przecieka - stwierdził.
- Nic tutaj nie przecieka - uciął krótko Pan. - To łza.
- A do czego to służy?
- Wyraża radość, smutek, rozczarowanie, ból, samotność i dumę.
- Jesteś genialny! - zawołał anioł.
- Prawdę mówiąc, to nie ja umieściłem tutaj tę łzę - melancholijnie westchnął Bóg.
To nie Bóg stworzył łzy.
Dlaczego zatem my mielibyśmy to czynić?


Kiedy dobry Bóg zajmował się tworzeniem OJCA, wykonał najpierw konstrukcję dosyć wysoką i potężną.
Ale pewien anioł, który znajdował się akurat w pobliżu powiedział:
- Ojejeku, a co to za ojciec? Jeśli dzieci uczyniłaś tak malutkie, jak dziurki w serze, dlaczego robisz tak potężnego ojca? Nie będzie mógł grać w warcaby dopóki nie uklęknie. Nie utuli dziecka do snu bez zwijania się w kłębek, ani nawet nie ucałuje bez składania się w pół.
Bóg uśmiechnął się i odpowiedział:
- Masz rację, ale jeśli uczynię go mniejszym, to dzieci nie będą miały nikogo, na kogo będą mogły patrzeć zadzierając w górę głowę.
Kiedy potem lepił jego dłonie, uczynił je dosyć dużymi i silnymi.
Anioł przechylił głowę i z dezaprobatą powiedział:
- Ojejku, jak takie olbrzymie ręce będą mogły zawiązać dziecku kokardkę, zapiąć lub odpiąć guzik, zapleść warkocz albo wyjąć drzazgę z paluszka?
Bóg uśmiechnął się i rzekł:
- To prawda, ale za to są wystarczająco duże, by pomieścić wszystko to, co można znaleźć w dziecięcej kieszeni,
a jednocześnie wystarczając małe, by pogłaskać go
po głowie.
Bóg właśnie rozpoczął tworzenie dwóch nóg, tak dużych, jakich jeszcze nikt nie widział, kiedy anioł znowu wybuchnął:
- Tak nie może być! Czy Ty, naprawdę myślisz, że takie dwie barki będą w stanie na czas wyskoczyć rano z łóżka, by móc ukoić płaczące dziecko? Czy przeciśnie się on między grupką dzieci, bez zmiażdżenia co najmniej dwojga z nich?
Bóg uśmiechnął się i powiedział:
- Nie obawiaj się, będą bardzo dobre. Zobaczysz: utrzymają równowagę dziecka, które się z nim bawi w: „jedzie, jedzie pan, na koniku sam…” Będą wypędzały myszy z wielkiej chaty i chwaliły się butami, a dużymi na kogokolwiek innego.
Bóg pracował całą noc, aby powierzyć ojcu jedynie niewielką ilość słów, ale za to silny i budzący zaufanie głos; oczy, które wszystko widzą, ale pozostają spokojne i wyrozumiałe. A w końcu,
po długim namyśle, uczynił ostatnim dotknięciem łzy. Po tym wszystkim zwrócił się do swojego anioła z pytaniem:
- Czy teraz już się przekonałeś, że ojciec może kochać tak bardzo, jak matka?

[JaKate]

tutaj daje zdjęcia, cały album robiłam wlasonrecznie, karton, papier wizytowkowy, blok techniczny, papier do drukarki, no i drukarka, klej "hobby""i "magic", tasma dwustronna, nożyczki oczywiście, dziurkacz, wstążka, sznurki, "perełki", cekiny-czy cos takiego, zapalniczki i duzo dymu w pokoju

aha-okladka ze starych gazet, nie wiem czemu,ale ten motyw bardzo mi sie podobal, wszystkie kartki opalone, ytaty itp. a zdjecia stare-ze slubu rodzicow itp, przerobiłam, odnowiłam, bo były popisane i pogniecione itp... mozliwe, ze jakies motyw wzielam od jakiejs wizazanki, ale juz nie pamietam od kogo, bo w internecie wiele albumow przejzalam i w koncu swoj jakis tam zrobilam

podobal sie rodzicom-a to najwazniejsze

[JaKate]

reszta fotek

aha-okladka ze starych gazet, nie wiem czemu,ale ten motyw bardzo mi sie podobal, wszystkie kartki opalone,a zdjecia stare-ze slubu rodzicow itp, przerobilam, odnowilam, bo byly popisane i pogniecione itp... mozliwe,ze jakis motyw wzielam od jakiejs wizazanki, ale juz nie pamietam od kogo,bo w internecie wiele albumow przejzalam i w koncu swoj jakis tam zrobilam

podobal sie rodzicom-a to najwazniejsze

to jest moj pierwszy album, ciekawa jestem jakiejś opinii?
bo ja tam sie nie znam na takich rzeczach...
ale chcialam zrobic,no to zrobilam

[JaKate]

przepraszam za powtorzenia-ale juz nie bede edytowac wiadomosci,bo cos mi sie z netem dzieje...
pozdrawiam i prosze o jakies opinie.