Powrót do Irlandii

[lamia1980]

Hej Kobietki!! Ja mam podobny problem. Wróciłam z IE w 2008 r. po 3 latach żeby skończyć studia i tak zostało do dziś. Miałam tez dość czasami IE dlatego, że nie umiałam języka i ciężko było mi się tam odnaleźć a ambicje były bardzo wysokie. Ja jestem zresztą straszny głąb do języków
Tam został mój mąż do dziś Źle jest między nami bo nie oszukujmy się nie ma małżeństw na odległość. Ja po 2,5 roku odnalazłam się w PL ale było bardzo ciężko. Mam fajną pracę bo pracuję w banku, gdzie nie ma jeszcze planów sprzedażowych wiec jest ok. Nie ma za to kokosów, nie ma szans na awans nie mówiąc o podwyżce a żeby znaleźć lepszą pracę wiąże się to i tak ze zmianą miejsca zamieszkania. Zarabiam 400 zł więcej od dziewczyn w rossmanie więc kokosów nie ma. Z mężem nie mamy swojego M, niestety oboje jesteśmy z bardzo biednych rodzin i cięzko nam dojść razem do czegokolwiek a teraz wynajmuję sama mieszkanie co zjada 50% mojej pensji.
Rozmawialiśmy z mężem, że on wraca pod koniec roku do kraju. Chcemy kupić coś na hipotekę ale z tym też mamy teraz duże problemy od lutego i nie wiem czy to nie skończy się w sądzie bo sprzedający robi nas w przysłowiowe kulki.
Dziś wpadłam na genialny pomysł, że wracam jednak do IE. Jestem o tyle w lepszej sytuacji od mojego męża, że mam wykształcenie a on nie tylko on umie perfekt język a ja to głąbPostanowiliśmy, że jak wrócę idę do collegu na naukę języka na rok czasu więc myślę, że nauczę się języka i wtedy mam większe szanse na znalezienie pracy biurowej. On ma pracę na stałe więc jest nam łatwiej. No i tam jest moje kochane rodzeństwo
Mam taki dylemat bo tu mam pracę na stałe i robię to co lubię. Tam jak pojadę to zaczynam wszystko od nowa i nie wiem do końca czy mi się uda. Mam też już sowje latka więc jak za 5 lat wrócimy tu nie znajdę pracy będę za stara. Ale za to tam jest mąż, który mnie kocha i jest jeszcze szansa, że będziemy szczęśliwi. On jak tu zjedzie będzie mu cięzko się odnaleźć po 7 latach życia w IE - tak on już tam jest 7 lat jak to czas leci. To samo przechodziłam. Męczyłam się w IE a jak tu zjechałam było jeszcze gorzej. Sama wszystko spierdzieliłam bo mogłam iść od razu do szkoły a nie do pracy.
Nie wiem co robić. Tu mam fajną pracę i nic więcej zostają tylko rodzice, znajomi ale ich grono też coraz mniejsze bo mają swoje rodziny. A tam mam kochanego męża, rodzeństwo i perspektywę na lepsze jutro

[Eve1603]

No coz, zrobisz jak uwazasz... Twoje wyksztalcenie w Irlandiinie zrobi wiekszego znaczenia, o czym powinnas wiedziec skoro juz tu bylas i sa tu Twoi bliscy . Natomiast brak jezyka to wieeeelki problem - to juz nie rok 2005 gdzie blagali o ludzi do pracy i bez znaczenia bylo czy znaja angielski, czy nie.
Powiem tak, jestem tu ponad 5 lat i wlasnie sie "zwijamy", prawdopodobnie jeszcze rok tu bedziemy, bo tyle nam zajmie organizacja wyjazdu do innego panstwa, ale Irlandia juz sie skonczyla... Nawet w wiadomosciach sie do tego przyznaja, przewiduja, ze kraj bedzie musialo opuscic 200tys Irlandczykow, jesli chodzi o recesje, to ona JESZCZE nie nadeszla, wiec nie chce wiedziec co bedzie jak nadejdzie...
Szczeze mowiac, niepotrzebnie wyjechalas w 2008, teraz powrot to kompletna glupota, ale Twoje zycie, twoj wybor, Twoja decyzja. Powodzenia.

[Hortencja]

Moim zdaniem, powinnaś być tam gdzie Twój mąż. W sensie, że nie powinniście mieszkać od siebie tak daleko. Ale to już wasza decyzja gdzie chcecie żyć- ale nie oszukujmy się, byle jaka praca w IRL to zarobki równe super płatnej pracy w PL, więc ja bym wyjechała na Twoim miejscu.

[Eve1603]

Jak najbardziej sie zgadzam z tym, ze powinni byc razem i jestem pelna podziwu, ze to malzenstwo nadal istnieje i ma sie dobrze, zgadzam sie rowniez co do zarobkow, ale problem w tym, ze aktualnie w Irl z praca jest ciezko i to nie jest dobry czas na rzucanie pracy w Polsce i przyjazd tutaj bo "a noz sie uda".
Musicie milion razy to przemyslec.

[lamia1980]

Dzięki wielkie za odpowiedzi. Wszędzie dobrze gdzie nas nie ma. W PL jest ciężko z pracą, bardzo ciężko. W W-wie 2000 na rękę dostajesz więcej nie a samo wynajęcie kawalerki 1500. Chciałabym powiększyć rodzinę niestety to bardzo droga przyjemność. Recesja dopiero idzie do kraju. Pracuję w banku widzę co zaczyna się dziać w firmach, które obsługujemy. Życie samo życie. Jest nad czym myśleć oj jest

[Eve1603]

Lamia
wszystko zalezy od tego jakie masz uklady w Irl - jezeli bedziesz musiala szukac pracy, to nie polecam, ale jesli mozesz wrocic na stare miejsce i masz pewnosc, ze ta praca bedzie, to czemu nie. Chociaz jesli masz w planach powiekszenie rodziny, to zeby cokolwiek Ci sie w Irl nalezalo, to musisz miec przepracowany min rok - jak nie dwa, nie dam glowy, bo juz nie pamietam jak to licza.
Poza tym pisalas, ze tz ma zamiar wrocic do Polski,, wiec nie wiem. Do Polski jak mowisz, idzie recesja - tutaj wszyscy mysleli, ze najgorsze za nami, a to podobno dopiero sie rozkreca
Kiedys smiano sie, ze POlacy pracuja na zmywakach i w hotelach - to byla "hanba", a teraz coraz wiecej Polakow pracuje na wysypiskach smieci... No comment...

[Hortencja]

Ja wiem, jak wygląda sytuacja w Irlandii, byłam tam, kiedy zaczęły się problemy, zwolnienia, całe gadanie o kryzysie i tym wszystkim. Aktualnie jestem w Polsce i uwierz mi, że tu jest 1000 razy ciężej znaleźć JAKĄKOLWIEK pracę, nawet taką poniżej kwalifikacji.

[lamia1980]

Jest bardzo ciężko! 3 lata temu to był okres jak wszyscy wyjeżdżali i brakowało rąk do pracy w kraju. Po przyjeździe znalazłam po 3 m-cach pracę w swoim zawodzie w W-wie a potem zmieniałam co kilka m-cy na lepiej płatną i w coraz lepszych firmach. Na dzień dzisiejszy pracy nie ma a pieniądze dają niższe niż 3 lata temu. Nie ważne ile lat pracy, jakie doświadczenie, jakie wykształcenie. Miejmy nadzieję, że to się kiedyś zmieni. Każdemu na początku jest ciężko jak wraca do Pl. Facetowi o tyle łatwiej, że znajdzie byle jaką pracę a na czarno to chyba każdy prywatny pracodawca przyjmie z otwartymi rękoma. Ale nie powiem wróciłabym do Irl gdyby tam było tak jak dawniej

[Hortencja]

Ja kończę studia i na pewno wracam do IRL... Nie widzę tu dla siebie przyszłości jakoś. Twój mąż pracuje- na początek z jednej pensji będziecie w stanie się utrzymać, a prędzej czy później coś sobie znajdziesz Ale to tylko Twoja decyzja.

[Eve1603]

Wiecie, ja tez nie widze przyszlosci w Polsce ani dla siebie, ani tym bardziej dla mojego dziecka, ale tu tez juz nie jest fajnie. Owszem, tz pracuje a ja "siedze" w domu z dzieckiem, tygodniowy zasilek socjalny mam wyzszy niz pensja w Polsce, ale widze jak ludzie stad wyjezdzaja i nie mowie tu tylko o Polakach, bo tych zostalo "kilku", ale przeze wszystkim wyjezdzaja Irlandczycy, za to widac coraz wiecej Pakistanczykow i im podobnych - czyli najtanszej sily roboczej.
Ci Polacy, ktorzy jeszcze pracuja zaczynaja znizac sie do poziomu szmat do podlogi.... Przepraszam, ze tam pisze ale osobiscie bylam swiadkiem padania do stop - Polka blagala szefa, zeby nie zwalnial jej chlopaka bo wtedy ona bedzie musiala wrocic do Polski... Na Boga, gdzie jakis honor, godnosc...

Poki co jest nam tu dobrze, tz od lat pracuje w tej samej firmie, na tzw. stanowisku, ja moge tam wrocic chocby zaraz, ale patrzymy, obserwujemy i stwierdzilismy, ze czas powiedziec "good bye". Staramy sie wyjechac do "nowego" kraju, czy nam sie uda... zobaczymy...

Nie namawiam Was do niczego - kazda decyzja moze okazac sie bledna i kazda moze byc doskonala, ale nikt Wam nie powie ktora jest wlasciwa...

[Hortencja]

Wszystko przez ten cholerny kryzys. Już nie będzie takiej Irlandii, jaka była w 2006, czy 2007. Ja w sumie też myślę i o innych krajach, ale jakoś najłatwiej wrócić tam, gdzie już się raz było. Poza tym można się stęsknić za Irlandią

[Eve1603]

To fakt, gdyby nie kryzys...
Irlandia byla rajem, nawet do pogody mozna sie przyzwyczaic, choc pogoda z roku na rok coraz lepsza

[lamia1980]

Wszędzie ciężko i wszędzie dobrze gdzie nas nie ma

---------- Dopisano o 16:58 ---------- Poprzedni post napisano o 16:24 ----------

a tak poza tym to ja mam chyba duszę podróżnika tęsknię za IE. czasami myślimy o krajach skandynawskich tam lepsze pieniądze ale chyba jednak IE to dla mnie miejsce. Za dużo się słyszy o Polakach, jak tam żyją, jakie mają podejście do siebie. 70 % młodzieży z miejscowości, w której ja mieszkam jest w Norwegii i oczywiście jeden na drugiego pracuje zdarza się,że za polską pensję. Taka przyszłość mnie nie cieszy. Z opowieści wiem,że tam kobiety tylko sprzątają pożyjemy zobaczymy jak to będzie na razie żyję tym, że mąż będzie w sierpniu i omówimy wszystkie za i przeciw. Jak na razie po 2,5 latach rozłąki jeszcze chcemy ze sobą być ale to już nie to samo więc albo ja do niego albo on do mnie albo koniec. On tam ma pracę na stałe już od 7 lat i na razie nie zapowiada się, żeby go zwolnili szybciej mnie tu w kraju zwolnią bo mają być 10% zwolnienia. Pracuje w fabryce w jedzeniu więc pracę zawsze będzie miał. Gorzej mu tu będzie jak zjedzie przestawić się na polskie zarobki, życie od 1 do 1. No i największy problem będzie miał ze znalezieniem pracy. Oj ciężka decyzja ciężka

[MysteryMe]

Lamia,chyba mzoemy sobie podac rekeMam wlasnie ten sam problem,nie wiem co robic....Moj maz jest tutaj w Uk,ja na razie tez ale pracuje tylko w weekendy,za marna stawke,w dodatku nie mam zadnych znajomych (oprocz meza znajomych,ktorzy nie sa polakami).Jezyk znam bardzo dobrze,ale mimo wszystko brakuje mi znajomych,rodziny,polskic h klimatow.Moj maz ma w miare dobra prace,Polska mu sie nie podoba pod wieloma wzgledami.Mozna by stwierdzic ze jestem tutaj tylko dla niego.Wiem,ze jak wyjade do Pl,wszystko sie miedz nami postpie,nie chce tego,ale z 2 str tylko sie tutaj mecze,czuje jak czas mi przecieka przez palce a ja stoje w miejscu i sie nie rozwijam.Mysle juz nawet o jakiejs szkole tutaj zeby podniesc swoje kwalifikacje,moze wtedy uda sie znalesc lepsza prace,no i przede wszystkim fight for this love

[lamia1980]

Ja na początku nie mogłam się odnaleźć w IRLZnajomi nie byli zbyt ciekawi,większość była fałszywa. ja nie uczyłam się nigdy języka dopiero byłam w trakcie i praca mnie dobijała. Rozpoczęłam tudia w PL więc wróciłam do kraju. I tak naprawdę dopiero po powrocie doszłam do wniosku, że nie wykorzystałam szansy jaką dostałam od życiaŹle sobie wszystko rozegrałam w IRL chyba byłam niedojrzała Uświadomiłam to sobie szukając pracy w PL. Pracę znalazłam w miarę szybko bo to był okres jak wszyscy z PL wyjeżdżali. Jestem strasznym nerwusem i po roku dopiero odnalazłam się w kraju.Wpędziłam się przez ten rok w nerwicę i mam wrzody. Ciężko było mi się dostosować do zarobków, do kosztów utrzymania, do tego jak drogie tu jest życie, do tempa życia, do biurokracji td. Wystarczyło tylko krótkie 3 lata i człowiek widzi różnice. Jestem tego świadoma dopiero teraz, że podjęłam złą decyzję. W dodatku z małego miasteczka w IRL rzuciłam się na W-wę, na ten motłoch mimo tego, że ją lubię i mieszkam blisko W-wy ale ona mnie dobiła. Jak to mówimy ,,polak mądry po szkodzie". Mam fajną pracę ale pracę, tylko fajną pracę bo robię to co lubię chociaż niedługo się to zmieni. Wprowadzają z dnia na dzień straszne zmiany w banku, moim dyrektorem jest 62 letnia emerytka, która rządzi innym systemem niż powinna-mobing, poniżanie itd. Nie zarobki, nie kierownictwo ale praca jedynie mnie cieszy. Wiem, że teraz muszę wszystko dobrze przemyśleć zanim podejmę kolejną taką złą decyzję. TZ chce wróćić do PL bo on ma znowu dość IRL ale jak podczas rozmowy mówię mu jak tu jest to zastanawia się nad tym co ma zrobić. Ma tam znajomości więc poradzimy sobie. Mieszka niedaleko Dublina więc rynek pracy jest słaby ale nie zły. Nie wiem co robić
Kurcze jakbyśmy się spotkały to byłoby o czym rozmawiać
zmykam do kuchni skończyć gotować obiadek
jeszcze tu zajrzę

[atomufka]

Na Twoim miejscu zostałabym w Polsce.Skoro nie znasz jezyka to nie znajdziesz tutaj nawet najgorszej pracy.Ja zamierzam stad wyjechac ,bo niby zarobki fajne i wiele rzeczy przemawia za zostaniem ,jednak za bardzo tesknie za krajem. Na Twoim miejscu staralbym sie przekonac TZ zeby wrocil do kraju.Jednak u siebie zyje sie inaczej.

[izzy1983]

Hej
Ja mieszkam w Irlandii już ponad trzy lata.
Ogólnie ciężko było na początku, ale teraz jest super.
Bardzo podoba mi się kraj i jego mieszkańcy- niestety Polacy mniej

Jest o tyle łatwo że mieszkam z mężem bo w pojedynkę z pewnością nie zdecydowałabym się na taki krok

Pozdrawiam

[lamia1980]

tęsknię za IRL

[medija]

hej
widze z emasz problem czy wracac do irlandii?zadaj sobie pytanie dlaczego wrocilas do Polski?co sie nie podobalo w irlandii?to bedzie odpowiedz na twoje pytania i szybko podejmiesz decyzje bo szczerze sama jestem w irlandii i slodko nie jest tak jak ktorac z dzewczyn pisala wcz\esniej to juz nie jest irlandia z lat 2005-2007 jezyk musisz znac dobrze, duzo jest i to naprawde bardzo duzo bezrobotnych z tego co widze i slysze na pierwszym miejscu przyjmowani sa irlandczycy nie ma jak kiedys ze irlandczyk zarabial wiecej i mogl sobie wybierac w ogloszeniach teraz oni lapia sie kazdej pracy.ogloszen coraz mniej i widac defintywnie kiedys bylo po 5 stron ogloszen w gazecie teraz jest 1 lub 2.Nie sadze zeny w najblizszym czasie bylo lepiej. Jesli masz prace to trzyamj sie jej w Polsce twoj TŻ jesli chce wracac to niech wraca ale zanim wroci to niech sbie zaltwi formalnosci w socjalu i dogada sie z pracodawca ze zostal zwolniony z powodu redukcji miejsc pracy lub itp. wtedy dostnie zasilek ktory moze przetransferowac na 3 miesiace do Polski .to bedzie okolo 3000-3200 miesiecznie przez 3 mieiace. a do tego czasu to napewno znajdzie jakas prace w pOlsce wystrczy wueirzyc wsibie .ale rozumiem ze to jest trudna decyzja dla was czy dla ciebie mialam ten sam problem od roku czasu intensywnie mysle o powrocie do Polski bardzo sie balam zmian, itp. ale podjelam decyzje wracam w grudniu i juz sie ciesze na sama mysl o tym, nie ma jak w domu hehe a z praca jest wszedzie tak samo w polsce latwiej bo nie musisz mowic po angielsku i jestes polka. wystarczy myslec pozytywnie i uwierzyc w sibie a przede wszystkim zmienic nastawienie.zycze madrych decyzji pozdrawiam wszystkie emigrantki

[Foxy89]

Czytam tak to forum, bo sama zastanawiam się nad opuszczeniem Polski. To, co się tutaj dzieje przechodzi ludzkie pojęcie... będzie jeszcze gorzej. Siedzą w rządzie, w urzędach, pierdzą w stołki i zbijają kasę, a człowiek nabiega się cały miesiąc, pracuje za dwie osoby, a zarabia 800zł... Gdzie tu sprawiedliwość? Pracowałam w sklepie za taką właśnie wypłatę, wracałam do domu i padałam na twarz. Dosłownie. Teraz mam lepszą pracę, ale też ledwo 1000zł. Jak mogłabym wyprowadzić się na stancję? Zapłacić 500zł za pokój, 350 za studia i co mi zostanie? Nic. Jedno wielkie nic.

W WB i IE mam mnóstwo znajomych. Byli na tyle mądrzy, że wyjechali 2-3 lata temu i nie zamierzają wrócić do Polski. Jedni już po 2 latach kupili piękny dom, inni przyjechali do Polski i zrobili wspaniałe wesele, inni żyją z dnia na dzień, nie odkładają pieniędzy, stać ich na wszystko. Nie wiem jak wyglądałoby teraz szukanie pracy, ale poważnie myślę, żeby wziąć dziekankę i na rok wyjechać, zobaczyć jak jest, spróbować...

[lamia1980]

W IRL jest ciężko z pracą, bardzo ciężko nie ma co na razie sobie głowy zawracać miejmy nadzieję, że kiedyś wyspa wyjdzie na prostą.
Z tego co wiem to jednak na WB jest o wiele lepiej. W Szkocji jest praca tylko niższe zarobki niż w Anglii
Ja myślę o powrót na wyspy ale dopiero za rok. W pracy mam nacisk na sprzedaż z dnia na dzień coraz gorzej, jutro kolejna kontrola z centrali...nie będę się zastanawiać nad wyjazdem
buziaki kochane
zmykam spać

[lentilka]

Ja mieszkam w Irlandii od 4 lat i muszę szczerze powiedzieć, że najgorszy był pierwszy rok. Nie potrafiłam znaleźć sobie miejsca, tęskniłam za rodziną i przyjaciółmi. W Polsce zostawiłam 2 dobrze płatne posady, które były co tu dużo mówić - tym co chciałam w życiu robić.
W Irlandii znalazłam pracę po 2 miesiącach jako barmanka/kelnerka w hotelu i czułam, że cofam się do tyłu:/ Zostałam tu tylko dla TŻ i zarobków i dziękuję za to Bogu. Od 3 lat pracuje w sieci supermarketów na tzw. "stanowisku" - firma dopłaciła za kursy, które chciałam robić tym samym podnosząc moje kwalifikacje. Na 86 pracowników jestem jedyną Polką więc omijają mnie "przedstawienia" odgrywane z różnych powodów (czyt. zazdrość, chciwość, itp.) . Umowę mam na stałe więc nie mam się o co martwić. Swojego czasu było gorzej, mniej godzin/brak bonusów świątecznych/zwolnienia, ale teraz już wszystko wróciło do normy, po za tym kiedy obcinali godziny zgadzali się na 3 dni pracy więc była dopłata z S. i człowiek wychodził na to samo.

TŻ, niedawno zmienił pracę na lepiej płatną, znajomi przyjechali na okres wakacyjny do pracy. Znajomi, którzy mieszkają w IRL i byli na zasiłkach wrócili do pracy(ta sama firma/pracodawca) lub znaleźli nową pracę - zmierzam do tego, że gorzej już być nie może, albo w naszym rejonie jest jakoś inaczej. Język trzeba znać to prawda, chociaż znam osoby, które z podstawowy angielskim znalazły dobrze płatną pracę w przeciągu ostatnich miesięcy.

Jeżeli masz tu rodziną i co najważniejsze męża i jak sama mówisz chcesz przez rok poduczyć się angielskiego, a później szukać pracy w zawodzie to wracaj Kochana, wracaj! Na początek zawsze można znaleźć pracę tylko na weekendy, takich ofert jest dużo, przynajmniej w moim miasteczku. U nas w banku pracują 2 Polki i chwalą sobie bardzo

Ja osobiście do Polski wracać nie zamierzam, byłam ostatnio na 3 tyg. urlopie i wystarczy mi to na kolejny rok, albo i dłużej. Dla mnie kraj, za którym tęskniłam i wylewałam morze łez już nie istnieje, co stwierdzam z ogromnym żalem Wszytko się zmieniło począwszy od miasta po przyjaciół i mentalność ludzi.

Oj się rozpisałam

[Mocny Akcent]

Może uda mi się reaktywować wątek - jak w Irl? były u Was jakies powroty z PL do Irlandii? jak znosicie pogodę?