Dziewczyny wrócicie kiedyś do Polski? Ja w PL jestem i nie moge sie odnalezc..

[norka27]

Ja juz w Norwegii 2 lata jestem. Na poczatku bylo mi ciezko, bardzo, p ogoda nie ta, codzienna mega nuda, brak do kogo geby otworzyc i TZ jako marynarz ciagle na morzu. Do Polski wracalam raz na jakis czas na zjazdy - konczylam studia - i zauwazylam ze z kazdym przyjazdem moja idealna Polska przestaje byc taka idealna. Znajomi juz zyja swoim zyciem, ja odstaje, nie ma wspolnych tematow, mi sie wydaje ze oni zatrzymali sie w tym samym miejscu, gadaja o tym samym, narzekaja. Dziewczyny maja wieczne problemy, nie wyjezdzaja na wakacje, nie stac je na kosmetyki, ciuch, wyjscie gdzie kolwiek to mega oszczedzanie, nie uzywaja mlodosci, nie maja normalnych szans by cieszyc sie zyciem - ja juz tych problemow nie mam. Widze zycie moich rodzicow - ja takiego nie chce. Przykro mi bardzo patrzec na nedze zycia codziennego znajomych i rodziny, zwyczajnych ludzi na ulicy, sasiadow - mnie juz to nie dotyczy - mam godna codziennosc zycia, nowych znajomych, brak tak przyziemnych problemow jak wszyscy ktorych zostawilam w Polsce - nowy dom. Mimo to tesknie, brak mi tylu drobiazgow,tamtej codziennosci - ale to zawsze chwilowe i mija kiedy wracam po jakims tygodniu do Norwegii. Czy wroce - narazie nie, TZ jest Norwegem i slubujemy latem - tu nasz dom. Moze jak bede starsza - ale rodzine chce zalozyc tu, by zylo sie lepiej a dzieci nauczyc polskosci - by czuc sie zupelnie jak w domu
Wiem ze sie rozpisalam zel chcialam dodac ze ze znajomymi tu tez ciezko - nie mam tak kogos by wpasc wieczorem i sie piwa napic ale kolezanki mam - norwezki - czasem sie do pubu w sobote wypadnie, zle nie jest, wesolo jest. Oferuja pomoc, sa wesole jest przyjemnie. Ale ciezko mi od poniedzialku do soboty kiedy <tz na morzu, dzwonie nalogowo do przyjaciolki w Angli.

[wenedka]

Ja planuje powrot do Polski, ale nie wiem, czy za 10 lat czy za 30
Od wielu rzeczy to zalezy. W gruncie rzeczy dopiero tu przyjechalam, ale nie jest mi tu zle. Powiedzialabym, ze jest dobrze.
Powoli sie usamodzielniam, spelniam sie artystycznie, a jak wszystko dobrze pojdzie we wrzesniu zaczne studia . Nie przyjechalam tu za dobrobytem
Jasne, ze tesknie za Polska, ale nasz piekny kraj ma swoje wady- dla mnie znaczace niestety. Nie jestem w stanie sie tam samorealizowac.

Napisane przez olka_222

Dlatego że
a) nie ma jak ich poznać, ani miejsca ani okazji- pub nie jest dobrym miejscem, kościół też nie
b) ludzie w moim wieku są intelektualnie na poziomie 18 lat
c) z obserwacji tutejszego społeczeństwa nie bawi mnie to co ich
d) nie moge sobie pozwolić na nierozsądne wydawanie pieniędzy ( centrum handlowe co weekend, restauracje, puby itp)

Skoro pub ani kosciol nie sa dobrymi miejscami do poznania ludzi, to moze warto sie zainteresowac dzialalnoscia Polonii w Newcastle (bo chyba niego blisko mieszkasz)? W kazdym wiekszym miescie Polacy sie zrzeszaja.
Co do spoleczenstwa, to na pewno sa osoby o podobnym usposobieniu do Twojego, tylko jeszcze ich nie spotkalas. Mnie tez sie wydawalo, ze Angielki sa plytkie i w ogole, ale spotkalam ludzi o podobnych zainteresowaniach i jest fajnie.
Tutaj tez sa normalni ludzie.

[norka27]

Ja mysle ze my odbieramy w ten sposob tubylcow dlatego ze wiekszosc z nich nie miala zyciowego stresu, ciaglego umartwiania sie, zdobywania i tak dalej - wszystko przychodzilo i przychodzi im latwiej, chodzi mi o drobiazgi ktore daja calosc, usmiechaja sie i wydaja sie wlasnie plytcy, nie rozwazaja problemow swiata tylko lekko podchodza do zycia - ale to pozor - ja tez znalazlam tu wiele interesujacych osob i ta ich plytkosc to wlasnie to - to czego w polsce brak - wyluzowanie sie. Czasami pogadanie z sasiadem, sklepowa i tak dalej juz daje usmiech na twarzy i stanowi pierwszy krok by sie otworzyc na tubylcow.

[ewurka]

Cześć dziewczyny marzę o powrocie do Polski...jednak czasem rzeczywistość nas przerasta, polityka naszego kraju jest przerażająca...
początki mojego "bycia" w UK były straszne, tęsknota, tęsknota, strach. cieszę się, bo najważniejsza osoba dla mnie (mój TŻ) był razem ze mną i wspierał mnie, ale wiem, że tak samo będzie w PL...początki zawsze są trudne. Ważne by zdecydować i nie poddawać się. Życie w UK jest proste, pracujesz, stać Cię na wszystko! Nie musisz walczyć, starać się, dostaniesz wszystko, jak nie za gotówkę to dadzą Ci kredyt. a dla mnie życie to nie tylko pieniądze i wygoda. Chciała bym mieć swój kąt na ziemi i chcę mieć ten kąt w PL, pomimo tego jak jest tam żle...
Nie chce żyć wokół ludzi dla których najważniejsze są zakupy, chodzenie do pubów, lenistwo, a ich poziom inteligencji jest jak już pisałyście na poziomie 18...czy 16 latków. Dla których nasza kultura jest śmieszna, a ich jedzenie chipsów z bułką jest po prostu mistrzostwem świata wracam, tylko jeszcze nie wiem kiedy

[wenedka]

Napisane przez ewurka

Nie chce żyć wokół ludzi dla których najważniejsze są zakupy, chodzenie do pubów, lenistwo, a ich poziom inteligencji jest jak już pisałyście na poziomie 18...czy 16 latków. Dla których nasza kultura jest śmieszna, a ich jedzenie chipsów z bułką jest po prostu mistrzostwem świata wracam, tylko jeszcze nie wiem kiedy

Czy nie generalizujesz za bardzo?
Nie wszyscy Brytyjczycy sa tacy.
Ja sie jeszcze nie spotkalam z pogarda dla naszej kultury. Zazwyczaj Brytyjczycy pytaja sie mnie o rozne rzeczy na temat polskiej kuchni i obyczajow.

[ABooka]

Napisane przez ewurka

Cześć dziewczyny marzę o powrocie do Polski...jednak czasem rzeczywistość nas przerasta, polityka naszego kraju jest przerażająca...
początki mojego "bycia" w UK były straszne, tęsknota, tęsknota, strach. cieszę się, bo najważniejsza osoba dla mnie (mój TŻ) był razem ze mną i wspierał mnie, ale wiem, że tak samo będzie w PL...początki zawsze są trudne. Ważne by zdecydować i nie poddawać się. Życie w UK jest proste, pracujesz, stać Cię na wszystko! Nie musisz walczyć, starać się, dostaniesz wszystko, jak nie za gotówkę to dadzą Ci kredyt. a dla mnie życie to nie tylko pieniądze i wygoda. Chciała bym mieć swój kąt na ziemi i chcę mieć ten kąt w PL, pomimo tego jak jest tam żle...
Nie chce żyć wokół ludzi dla których najważniejsze są zakupy, chodzenie do pubów, lenistwo, a ich poziom inteligencji jest jak już pisałyście na poziomie 18...czy 16 latków. Dla których nasza kultura jest śmieszna, a ich jedzenie chipsów z bułką jest po prostu mistrzostwem świata wracam, tylko jeszcze nie wiem kiedy

haha tak popieram
słyszałam ost. rozmowe mojego szefa z jedna z pracownic, tłumaczył jej ze nie ma sensu jechac na wczasy do Włoch,bo jest tam okropnie i nawet nie mozna zjesc tam steka.
Miałam juz ochote powiedziec mu ze irl. sa w takim razie bardzo ograniczeni,po to odwiedza sie inne kraje,zeby skosztowac dosłownie i w przenośni kultury danego kraju...a nie jechac i oczekiwac na śniadanie rola z bekonem i jajkiem ....

[ewurka]

Napisane przez wenedka

Czy nie generalizujesz za bardzo?
Nie wszyscy Brytyjczycy sa tacy.
Ja sie jeszcze nie spotkalam z pogarda dla naszej kultury. Zazwyczaj Brytyjczycy pytaja sie mnie o rozne rzeczy na temat polskiej kuchni i obyczajow.

Ależ ja ich nie generalizuje to że są mili to popieram, to że się interesują nami i naszym krajem popieram. Jednak zauważyłam, że wzbudza to u nich zdziwienie i nie kiedy śmiech...taką mają mentalność, naturę i tak są wychowani. Znam fajnych Anglików, naprawdę i nie przeszkadza mi to jacy są, jednak nie chciała bym się cofać w rozwoju szanuje ich kraj, ich myślenie, to ich sprawa. Ja będąc tutaj muszę się do ich reguł dostosować, jedyne co mogę, to narzekać na ich zachowanie w swoich 4 ścianach
Myślę, że anglicy są troszke podobni do amerykanów, wszystko mają na wyciągnięcie ręki i tak naprawde niczego nie umieją szanować my jednak w PL musimy walczyć o to by mieć lepsze życie i szanujemy to do czego dochodzimy ( przynajmniej tak bym chciała )

Wenedka a wiesz, że mieszkasz niedaleko mnie

[Prymulkaaa]

mam pytanie,,, dużo osób pisze TZ. co tzn?

[ewurka]

Napisane przez Prymulkaaa

mam pytanie,,, dużo osób pisze TZ. co tzn?

TŻ to inaczej "towarzysz życia" lub po prostu Twój chłopak, narzeczony, mąż

[Prymulkaaa]

Napisane przez ewurka

TŻ to inaczej "towarzysz życia" lub po prostu Twój chłopak, narzeczony, mąż

dzięki

[norka27]

Dziewczyny nie wiem jak w tej Angli czy Irlandii jest ale musze dodac troche od siebie - nie szanuja naszej kultury, smieja sie z niej, oczekuja ze wszedzie bedzie jak w ich rodzimym kraju - a spojrzcie na nasz narod. Sorki ale takie porownania mnie denerwuja - my jestesmy doslownie tacy sami a czasem jeszcze gorsi bo rasisci do tego. Ok moze oni to bardziej okazuja publicznie - ale szepty obiadowe naszych ciotek, wujkow, rodzicow, kumpli - zarty, kiepkowanie sobie na temat innych narodow - angoli, iroli itp. Coz same zadecydujcie, albo poczytajcie sobie opinie z forum podruzujacych na wizazu... Ok przyznaje ze wiele ososb zachowuje sie dziecinnie, maja w d... wysoka edukacje, wyksztalcenie, nasze wyimaginowane narodowe super wartosci - mnie to tez czasem drazni, ale wiecie jaki spokoj mam w domu, jak dobrze zyc z kims kto wlasnie nie zieje gniewiem, nienawiscia, zazdroscia i nie ma ciaglych problemow itp. Moze i moj Norek wydawac sie dziecinny ale rade sobie w zyciu daje i nie zamienila bym go na rzadnego polaka. I co z tego ze my jako narod jestesmy lepiej wyksztalceni, mamy niby wyzszy poziom kultury, szacunku itp. A ja wiem ze 60% naszych magistrow nie ma pojecia o tym czego sie uczyli, poziom ich inteligencji do tytulu - to porazka - zachowuja sie jak nadete dzieciaki i to bez kultury wlasnie. Wiec nie generalizujmy - skoro juz mieszkamy za granica postarajmy sie polubic swiat ktory jest w kolo nas. Na koniec musze dodac ze wole czasem glupia uczciwosc i zyciowa naiwnosc norwegow niz ciagle cwaniactwo, kretactwo i 'zaradnosc zyciowa' polakow. Jak oni tu nazekaja, jak im zle - to pokiego tu siedza, ktos ich zmusza, sa niewolnikami? Niech zarobia to samo w polsce - powodzenia zycze.

[ewurka]

Napisane przez norka27

Dziewczyny nie wiem jak w tej Angli czy Irlandii jest ale musze dodac troche od siebie - nie szanuja naszej kultury, smieja sie z niej, oczekuja ze wszedzie bedzie jak w ich rodzimym kraju - a spojrzcie na nasz narod. Sorki ale takie porownania mnie denerwuja - my jestesmy doslownie tacy sami a czasem jeszcze gorsi bo rasisci do tego. Ok moze oni to bardziej okazuja publicznie - ale szepty obiadowe naszych ciotek, wujkow, rodzicow, kumpli - zarty, kiepkowanie sobie na temat innych narodow - angoli, iroli itp. Coz same zadecydujcie, albo poczytajcie sobie opinie z forum podruzujacych na wizazu... Ok przyznaje ze wiele ososb zachowuje sie dziecinnie, maja w d... wysoka edukacje, wyksztalcenie, nasze wyimaginowane narodowe super wartosci - mnie to tez czasem drazni, ale wiecie jaki spokoj mam w domu, jak dobrze zyc z kims kto wlasnie nie zieje gniewiem, nienawiscia, zazdroscia i nie ma ciaglych problemow itp. Moze i moj Norek wydawac sie dziecinny ale rade sobie w zyciu daje i nie zamienila bym go na rzadnego polaka. I co z tego ze my jako narod jestesmy lepiej wyksztalceni, mamy niby wyzszy poziom kultury, szacunku itp. A ja wiem ze 60% naszych magistrow nie ma pojecia o tym czego sie uczyli, poziom ich inteligencji do tytulu - to porazka - zachowuja sie jak nadete dzieciaki i to bez kultury wlasnie. Wiec nie generalizujmy - skoro juz mieszkamy za granica postarajmy sie polubic swiat ktory jest w kolo nas. Na koniec musze dodac ze wole czasem glupia uczciwosc i zyciowa naiwnosc norwegow niz ciagle cwaniactwo, kretactwo i 'zaradnosc zyciowa' polakow. Jak oni tu nazekaja, jak im zle - to pokiego tu siedza, ktos ich zmusza, sa niewolnikami? Niech zarobia to samo w polsce - powodzenia zycze.

Zgadzam się myślę, że każdy naród zarówno polacy, anglicy, irlandczycy mają swoje wady i zalety... każdy układa swoje życie według tego co mu pasuje i z czym czuje się dobrze
norka gratuluje radości i szczęścia oby tak dalej!!!! A tak poza tematem to gdzie ślubujecie?

[norka27]

Dzieki, slubuje tutaj w Norwegii. Z poczatku mialam silna potrzebe slubu w Polsce ale - potem jakos tak zobaczylam ze lokalny kosciolek jest piekny, w ogole okolica piekna, obliczylismy ze za podobne pieniadze tutaj tez sie da wesele zrobic - moze troche wiecej musimy sami zrobic - ale prawie cala jego rodzina, sasiedzi, koledzy zaoferowali pomoc w dekorowaniu, pieczeniu ciast, dali miejsce do spania dla tych co przyjada z Polski. Sorki ze sie tak unioslam ale czasami mysle ze my nigdy, nigdzie nie bedziemy szczesliwi. Nie lubimy wlochow, szwabow, angoli, iroli, ruskich, arabow, murzynow, amerykancow - tak nam zle i okropnie w ich krajach, chcemy na chama wracac i wszystko tam jest nie tak. A jak spojrzysz ile osob z polski w tych krajach siedzi lub chce tam wyjechac to jedno drugiemu przeczy. zwyczajnie czasem mnie ponosi taka dwulicowosc - a potem sie zastanawiamy czemu oni nas nie lubia - a zastanowil sie ktos z nas ile jest osob rozumiejacych nasz jezyk i mowiacych tubylcow co o nich myslimy? Myslicie ze oni nie widza jak kombinujemy, podkradamy, pijemy, przeklinamy itp? Prawie kazdy norek wie co znaczy ku....wa - fajnie co nie? Sami sobie opinie wyrabiamy i z tad to ich krzywe patrzenie na nas - bo oni potem mysla ze w polsce to zlodzieje, brudasy bez kultury i pijacy.

[Sysunia_d]

Każdy jest kowalem własnego losu i kazy z nas pracuje albo na negatywna , albo na pozytywna opinie. Kazdy jest tylko człowiekiem i w kazdym kraju znajduja sie ludzie na wysokim poziomie i na tym zerwoym Polacy narzekaja na Angoli , itp jacy to oni sa tepi a ilu takich samych tepaków mozna znaleść w Pl Przezyłam w Pl 25 lat i widywało sie różnych ludzi ( uczciwych , inteligentnych , a także kretaczy , mało inteligentnych, brudasów , nierobów itp) Tak samo jest za granica.

Fakt faktem moze tutaj ci ludzie podchodza bardziej na luzie do zycia bo coz maja pieniadze , normalny poziom zycia ( nie musza główkowac od 1 do 1 kazdego miesiaca) Wiec czym niby oni maja sie stresowac a w PL trzeba walczyc wiec i ludzie inaczej zyja ( newowo , szybko itp)

Ja widze wady i zalezy Anglii nie ktore rzeczy mnie draznia ale w Pl chyba duzo wiecej rzeczy mnie drazni Jak jade do Pl to chce jak najszybciej wracac jak patrze na to wszystko.


A ta drozyzna to mnie dobija w PL tu w Uk jak ide na zakupy to kupuje i potem nie mysle o rany ile wydalam ( bo kupilam kilka kosmetykow , buty , bluzke) a w Pl stalam i sie zastanawialam czy wybrac buty czy sweterek a moze jeden balsam i tusz bo cienie juz za drogie) grrrr kiedy sie to zmieni w pl?? chyba nigdy bo zawsze sie mówiło bedzie lepiej a jest coraz gorzej.

[ewurka]

to już mamy jakieś kompromisy dziewczyny ja dziś mam dobry humor, pięknie świeci słoneczko i napawa optymizmem a o tym jacy jesteśmy i jacy są inni można dyskutować w nieskończoność cieszmy się z tego co mamy buziaki

[norka27]

Masz racje cieszmy sie pieknym dniem - u mnie tez wiosennie i samopoczucie dobre, a za 3 tygodnie w Polsce na swieta

[ewurka]

Napisane przez norka27

Masz racje cieszmy sie pieknym dniem - u mnie tez wiosennie i samopoczucie dobre, a za 3 tygodnie w Polsce na swieta

my też lecimy na święta po roku nieobecności...szok!

[norka27]

Ja ostatnio w grudniu bylam ale teraz juz coraz zadziej jezdze. Wlasciwie nie ma juz do czego jedynie rodzicow odwiedzic i jakies tam zapasy porobic bo tu nie ma polskiego sklepu niestety i ciezko z dobrym jadelkiem

[HAMALIELKA]

Napisane przez tylkokasia

Hej,
Ja mieszkam w Irlandii już ponad 2 lata. Tak samo idealizowałam Polskę. Byc moze sklada sie na to to ze tam miałam ambitna prace, przyjaciół, rodzinę. Tu praca ponizej kwalifikacji. Jednak wlasnie z normalnym zyciem jest latwiej, mozna bez problemu gdzies wyjechac, kupic auto, wynajac mieszkanie, pozwolic sobie na mniejsze i wieksze przyjemnosci. Jednak duzo myslalam o powrocie do Polski. Teraz jednak ze wzgledu na ten kryzys byc moze bede musiala wracac do Polski. I odmienilo mi sie o 100%. Nie chce wracac...

Gdy przyjechałam do Irlandii, a dodam tylko,ze wyjezdzać za granice nie chciałam, było mi bardzo cieżko. Nie miałam tu znajomych, brakowalo mi moich przyjaciół, rodziny. W Polsce miałam lekką prace, nigdy nie pracowałam fizycznie, miałam mnostwo zajec poza praca, byłam bardzo ambitna i żyłam pełnią życia.
Tu nauczyłam sie co to ciężka praca, na początku bardzo dostałam w kość, nauczyłam sie szacunku do ciężko zarobionych pieniedzy, a przede wszystkim na swój sposób dojrzałam psychicznie. Czasami bylo naprawde ciężko, jednakze standard życia jest tu zupełnie inny.
W PL w zyciu nie mogłabym sobie pozwolic na takie udogodnienia. Fakt, ze brakuje mi mojego dawnego życia. Ale nie wyobrazam sobie w tym momencie tam wrócić, a nawet w najbliższym czasie.
Człowiek do wszystkiego potrafi sie przystosować, kiedy musi, nie tylko ze względu na kogoś ale przede wszystkim ze względu na siebie samego.
Aktualnie jestem bez pracy,kryz dał mi sie mocno we znaki, jest mi ciężko i pewnie gdyby nie mój chłopak musialabym zjechac. Mieszkac z rodzicami i byc na ich garnuszku...Nie, tego nie chce!

[norka27]

Hamalielka trzymam kciuki za nowa prace, znajdzie sie cosik predzej czy pozniej, zobaczysz. Ja wiem ze zycia na peniadze sie nieprzelicza ale ja tez doceniam standard jaki mam obecnie, ze stac mnie na zachcianki i wygody, na normalne zycie bez kombiinowania jak dotrawc do wyplaty. Teraz nie mam pracy - kryzys tez tu dotarl - a i na 1 wyplacie zyjemy o wiele lepiej niz na 2 dobrych etatach w Polsce. Stac nas na wyprawienie wesela i wyjazdy do Polski, Bergen i Oslo - tak sobie na weekend. Ja juz chyba bym nie potrafila tak zwyczajnie wrocic do szarosci zycia w Polsce, wiecznego biedowania i ograniczania. Moze i to jakis egoizm jest - jak chcecie dziewczyny - ale wole taka milosc wlasna niz powrot do dawnego zycia.

[wenedka]

Ewurka, a moze powiesz, skad dokladnie jestes?
Moze Roterham albo Doncaster?

[ewurka]

Napisane przez wenedka

Ewurka, a moze powiesz, skad dokladnie jestes?
Moze Roterham albo Doncaster?

doncaster, nieeee to już za daleko bliżej Newcastle, Durham

[wenedka]

Napisane przez ewurka

doncaster, nieeee to już za daleko bliżej Newcastle, Durham

Eee, to nie tak blisko
Blizej Olka_222 mieszkasz.

[illka11]

Witam.Pozwolcie,ze przylacze sie do Waszej dyskusji.Ja wlasnie jestem na etapie pakowania wezelka i powrotu do Polski.Jestem w Anglii prawie 2 lata.Jeszcze miesiac temu nie dolaczylabym sie do tej dyskusji,bo by mnie nie dotyczyla.Zamysl byl taki,ze wspolnie z rodzinka(maz i 7 latek)zapuszczamy korzenie.Bylam jedna z niewielu w gronie znajomych Polek,ktora miala tak jasno sprecyzowany cel.Inne kolezanki mowily rok,dwa i wracaja.Na nasza decyzje mial wplyw synek.Chodzi tu do szkoly,radzi sobie wedlug nauczycieli dobrze.Ale zaobserwowalismy,ze o ile nie ma problemu z angielskim to z polskim i owszem.Najprostsze zwroty sa dla niego problemem,nie rozumie niektorych banalnych pojec.Duzo z nim rozmawiam ale przywiazywalismy za wielka wage do tego aby szybko opanowal angielski.Stalo sie to kosztem polskiego.W tym roku rozpocznie nauke w pierwszej klasie.Doszlismy do wniosku,ze lepiej aby uczyl sie w Polsce.Mamy znajomych,ktorzy zostali w UK,przyszedl kryzys,wrocili z 9 latkiem do szkoly i niestety zostal cofniety do 1 klasy.Ja wiem,ze nie bylabym w stanie nauczyc syna poprawnej gramatyki i ortografii.A nauka w weekendowej polskiej szkole to za malo.Tak wiec wracamy,poki co ja z synem.Maz zostaje,tutaj ma prace.Ja przetre szlaki w Polsce i wtedy zobaczymy co dalej.Jestem pelna obaw,ale najwazniejsza jest dla mnie przyszlosc dziecka.Pozdrawiam

[HAMALIELKA]

Napisane przez norka27

Hamalielka trzymam kciuki za nowa prace, znajdzie sie cosik predzej czy pozniej, zobaczysz. Ja wiem ze zycia na peniadze sie nieprzelicza ale ja tez doceniam standard jaki mam obecnie, ze stac mnie na zachcianki i wygody, na normalne zycie bez kombiinowania jak dotrawc do wyplaty. Teraz nie mam pracy - kryzys tez tu dotarl - a i na 1 wyplacie zyjemy o wiele lepiej niz na 2 dobrych etatach w Polsce. Stac nas na wyprawienie wesela i wyjazdy do Polski, Bergen i Oslo - tak sobie na weekend. Ja juz chyba bym nie potrafila tak zwyczajnie wrocic do szarosci zycia w Polsce, wiecznego biedowania i ograniczania. Moze i to jakis egoizm jest - jak chcecie dziewczyny - ale wole taka milosc wlasna niz powrot do dawnego zycia.

Mądrze mówisz...Prawda jest taka,ze człowiekowi nigdy nie dogodzi i wszedzie dobrze gdzie nas nie ma....

Dzieki za wsparcie i równiez życze powodzenia. Trzeba byc dobrej mysli, albo sie pociąć od razu

[norka27]

Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to ze przy tym jak bardzo cenie sobie i lubie moje zycie teraz to i tak kocham te bee Polske i tesknie za tak wieloma sprawami. Jednak nie wroce, moze i moje dzieci nie beda umialy pisac poprawnie po polsku ale i tak bede szczesliwa jak ze mna beda rozmawiac w moim jezyku i ze beda wiedzialy skad mama pochodzi. Naucze ich milosci rowniez do mojej ojczyzny - TZ powiedzial ze bedzie mnie w tym wspieral - nasz plan jest taki ze - kiedy takowe sie narodzi - on bedzie mowil po norwesku a ja po polsku do dziecka, a wakacje z dziadkami w Polsce.

[olka_222]

Napisane przez wenedka

Eee, to nie tak blisko
Blizej Olka_222 mieszkasz.

doslownie o rzut beretem

wenedka powiedz mi czy ty mozesz sie tej swojej angielskiej rodziny zapytac czy u was w rejonie albo w Yorkshire sa jakieś bardzo duze i dobre carbooty? bo nie moge nigdzie znalezc informacji na ten temat. Owszem że są to tak ,ale jak duze i czy warto sie tluc 200 km to juz nie.

[Luba]

Ja mam zamiar wrócić... na emeryturę A i to nic pewnego.
Zapuściłam tu korzenie, dzieci chodzą do szkół i czas leci.
Już się przyzwyczaiłam, że ja już teraz nie jestem ani "stąd" ani "stamtąd". Tutaj tęsknię trochę za "tam" a tam za "tutaj".

[Natalica]

Podpisuję się rękoma i nogami i dlatego wracam za 2 tyg do Polonii.....pozdrawiam ( nawiązując do wypowiedzi ewury

[ewurka]

Napisane przez olka_222

doslownie o rzut beretem

wenedka powiedz mi czy ty mozesz sie tej swojej angielskiej rodziny zapytac czy u was w rejonie albo w Yorkshire sa jakieś bardzo duze i dobre carbooty? bo nie moge nigdzie znalezc informacji na ten temat. Owszem że są to tak ,ale jak duze i czy warto sie tluc 200 km to juz nie.

My jeżdzimy na carboot do Seaham, jest WIELKI i czasami można kupić wiele fajnych rzeczy ja się tam zaopatruje w koraliki, bransoletki, paski ponieważ są za grosze a póżniej mam z tego taką radość