Reakcja Waszego otoczenia na sytuacje w naszym kraju

[Blushy]

Jak zareagowali ludzie w krajach, w których przebywacie? U mnie w Szwecji jest różnie, jedni są zaszokowani (najczęściej starsi ludzie), a inni sprawiają wrażenia że nawet nic nie wiedzą, nie czytają wiadomości lub im to zwisa. Troche jestem rozczarowana tymi ostatnimi, no ale z drugiej strony może to nie dociera w taki sam sposób do innych narodów.

[Li O]

Ja jestem Polką, mieszkam w Polsce i szczerze przyznaję się, że nie jestem tym wstrząśnięta. Pytałam paru osób o ich reakcje i większość przyznała szczerze, że jest im to raczej obojętne. Wiem, że tak być nie powinno, ale ludzie w większości nie są bardzo wrażliwi. Codziennie umierają ludzie... Płacze się po najbliższych, po kimś, na kim nam zależało. Fakt, że śmierć każdego istnienia jest stratą, ale nie trzeba podchodzić do tego zbyt emocjonalnie. Oczywiście w pełni rozumiem osoby, które rozpaczają z powodu tej tragedii. Nawet mój TŻ mówi, że czuje się dziwnie i widocznie jest w żałobnym nastroju. Ja go rozumiem, ale nie potrafię podzielać tego nastroju mimo, że na co dzień jestem wrażliwą osobą i boli mnie każda krzywda.
Przyznam się tylko do jednego faktu, który rusza mnie niezmiernie. Chodzi mi o kwestię zwłok. Jak pomyślę, że rodzina musi dokonać identyfikacji, to szczerze im współczuję. To musi być ogromna trauma. Co innego jak widzi się zmarłego we śnie dziadka, który wygląda jakby sobie po prostu dalej spał, a co innego zwłoki po takim wypadku. Istny koszmar jak dla mnie i aż mnie w dołku ściska jak o tym myślę.
Tak czy inaczej bardzo współczuję każdemu, kto poniósł stratę z powodu tego wypadku. Kondolencje dla wszystkich, którzy po kimś płaczą

[xxSHINeexx]

Szczerze mowiac, to nikt specjalnie wstrzasniety nie jest (mam sporo rodziny, a co za tym idzie - znajomych, w innych krajach).
Ludzie umieraja kazdego dnia.
Rozumiem, ze trzeba im oddac szacunek. Nie robic imprez itd. W porzadku.
Ale nie rozumiem dlaczego niektorzy wymagaja od WSZYSTKICH tego, ze beda sie smucic czy w ogole ta zalobe przezywac?
Obejrzalam chwile ta relacje w TV, po czym wylaczylam i tyle. Dla mnie sprawa zamknieta.
Sklepy sa juz normalnie czynne, szkoly, praca itd. Zycie toczy sie dalej.
Takie samo podejscie maja i moi znajomi z Polski i z innych panstw. Stalo sie.
Nam tez umierali bliscy, tez to w jakis sposob przezywalismy.
Dla mnie ludzie sa rowni. I to czy umiera prezydent, czy sasiad to jest dla mnie to samo.
Poza tym u mnie w domu nigdy nie mowilo sie, ze smierc to cos zlego. Wrecz przeciwnie. Powinno sie cieszyc, ze komus jest lepiej. Bo kto wie? Moze smierc to dopiero poczatek czegos.
Nie pochwalam tych, ktorzy teraz imprezuja itd. Jak to czytalam w jakims watku, dzieciaki, ktore nie lubily Kaczynskiego, opijaly ze nie zyje. Akurat w moim otoczeniu sie z tym nie spotkalam, ale i tak sie zdenerwowalam czytajac to.
Tylko co jesli ktos wlasnie zaplanowal slub? Za pozno zeby odwolac. Wiec maja siedziec w smutku? Nie wolno im potanczyc, pobawic sie? Akurat tutaj pytam z ciekawosci, jakie inni ludzie maja podejscie

[Luba]

Napisane przez Blushy

Jak zareagowali ludzie w krajach, w których przebywacie? U mnie w Szwecji jest różnie, jedni są zaszokowani (najczęściej starsi ludzie), a inni sprawiają wrażenia że nawet nic nie wiedzą, nie czytają wiadomości lub im to zwisa. Troche jestem rozczarowana tymi ostatnimi, no ale z drugiej strony może to nie dociera w taki sam sposób do innych narodów.

Zszokowani to może nie, ale raczej każdy, kogo znamy chociaż dwa zdania zamieni, powie, że mu przykro, że to straszne, tylu ludzi zginęło w ten sposób i też chcą się czegoś dowiedzieć, jak Polacy reagują, co w Polsce się dzieje. Nie sa to jakieś wielkie dyskusje czy wielkie rozpacze ale przynajmniej jakies uczucia potrafią okazać. Nie spotkałam osoby która o tym nie słyszała, chociaz oczywiście z pewnościa sa tu takie.
Jednak nie w naszym otoczeniu, wszyscy wiedzą, ze jesteśmy Polakami, zauważyłam, że znajomi czy sąsiedzi, znajomi z pracy, interesują się Polską, od czasu kiedy nas poznali, słuchają co się tam dzieje, są zainteresowani.
Pamiętam, kiedy był wypadek na kopalni w Rudzie Śląskiej, czy zawalenie hali w Katowicach, tu też o tym mówiono, sąsiedzi wiedzieli, ze jestem ze Śląska, pytali, rozmawiali na ten temat. Kiedy umarł Jan Paweł II także.
Widac zainteresowanie i współczucie w takich sytuacjach.

[Tamt]

wydaje mi sie ze w Polsce najbardziej przezywaja to Warszawiacy.Sama mieszkam w lubelskim i jakos niespecjalnie widze tu to ze jest zaloba.

[aktaga13]

różnie. w domu raz cisza, raz dyskusje. w środowisku znajomych jeszcze inaczej. jedni olewają. inni rozmawiają, spekulują, dyskutują. niektórych z mojego otoczenia dotknęła ta tragedia osobiście, ponieważ pracują w tych kręgach. nie można napisać jak jest "generalnie". bo z kim się nie spotkam odbiera to inaczej.

zawiodłam się jednak na mojej uczelni. jesteśmy tak jakby "po fachu" z ofiarami... a tam w ogóle nie czuć niestety tej tragedii. jakby nic się nie stało. życie oczywiście musi toczyć się dalej, ale ja osobiście nadal jestem pogrążona w zadumie.

edit: gapa jestem, bo nie zauważyłam, że temat tyczy się emigrantek. dodam więc, że znajomi na obczyźnie przeżywają to mocniej, niż ci "na miejscu". dzwonią, starają się przyjechać. zauważyłam u nich wyrzuty sumienia i silne odruchy patriotyczne. nie spodziewałam się...

[BioIvO]

U mnie w mieście jest wielka żałoba bo zginął kołobrzeżanin- poseł Sebastian Karpiniuk. Myślę, że ludzie nie tyle myślą o prezydencie co właśnie o Sebastianie bo był powszechnie znany w naszym mieście.

[rielka90]

moje otoczenie na dzien dzisiejszy to pólnocno-zachodni Londyn.
reakcja? -chyba raczej jej brak. doslownie.

jestem aupair w UK i mieszkam z rodziná typowo angielská,która
potrafi dostrzec jedynie swój wlasny czubek nosa. na mojá wiadomosc
o tragicznej polskiej katastrofie uslyszalam zdawkowe: "ach! jaka szkoda."
nic poza tym.zero zainteresowania,dopytywan .nic.
juz nie wspomné zeby wlaczyli BBC i posluchali wiadomosci,
chociazby z czystej ciekawosci.

dalsze otoczenie? poza kilkoma zdaniami,które uslyszalam w
miejscach publicznych w mojej dzielnicy, w dodatku z blednymi informacjami, nie odczuwa sie atmosfery smutku,tymbardziej przygnebienia. nawet przebywajác wsród tutejszych Polaków.

byc moze ktos, spotkal sie na emigracji z innym oddzewem.
ja niestety nie. obojétnosc w mojej okolicy jest wszechobecna.
nie potrafie tutaj odczuc zaloby narodowej.
jedynie powagé sytuacji, jednakze tylko w momentach,gdy ogládam
polskie wiadomosci.

[duszyczka]

Napisane przez Li O

Ja jestem Polką, mieszkam w Polsce i szczerze przyznaję się, że nie jestem tym wstrząśnięta. Pytałam paru osób o ich reakcje i większość przyznała szczerze, że jest im to raczej obojętne. Wiem, że tak być nie powinno, ale ludzie w większości nie są bardzo wrażliwi. Codziennie umierają ludzie... Płacze się po najbliższych, po kimś, na kim nam zależało. Fakt, że śmierć każdego istnienia jest stratą, ale nie trzeba podchodzić do tego zbyt emocjonalnie. Oczywiście w pełni rozumiem osoby, które rozpaczają z powodu tej tragedii. Nawet mój TŻ mówi, że czuje się dziwnie i widocznie jest w żałobnym nastroju. Ja go rozumiem, ale nie potrafię podzielać tego nastroju mimo, że na co dzień jestem wrażliwą osobą i boli mnie każda krzywda.
Przyznam się tylko do jednego faktu, który rusza mnie niezmiernie. Chodzi mi o kwestię zwłok. Jak pomyślę, że rodzina musi dokonać identyfikacji, to szczerze im współczuję. To musi być ogromna trauma. Co innego jak widzi się zmarłego we śnie dziadka, który wygląda jakby sobie po prostu dalej spał, a co innego zwłoki po takim wypadku. Istny koszmar jak dla mnie i aż mnie w dołku ściska jak o tym myślę.
Tak czy inaczej bardzo współczuję każdemu, kto poniósł stratę z powodu tego wypadku. Kondolencje dla wszystkich, którzy po kimś płaczą

Wyjełaś mi to wszystko z ust....Dokładnie to samo chciałam napisać,więc nic dodać nic ująć.

[Blushy]

Napisane przez Tamt

wydaje mi sie ze w Polsce najbardziej przezywaja to Warszawiacy.Sama mieszkam w lubelskim i jakos niespecjalnie widze tu to ze jest zaloba.

A to swoją drogą, mam wrażenie że ta żałoba w Warszawie jest w jakimś sensie sztucznie podsycana przez media i dlatego wszystko w TV wygląda dramatyczniej niż w rzeczywistości. Taka manipulacja totalnie nie na miejscu

[duszyczka]

Napisane przez xxSHINeexx

Szczerze mowiac, to nikt specjalnie wstrzasniety nie jest (mam sporo rodziny, a co za tym idzie - znajomych, w innych krajach).
Ludzie umieraja kazdego dnia.
Rozumiem, ze trzeba im oddac szacunek. Nie robic imprez itd. W porzadku.
Ale nie rozumiem dlaczego niektorzy wymagaja od WSZYSTKICH tego, ze beda sie smucic czy w ogole ta zalobe przezywac?
Obejrzalam chwile ta relacje w TV, po czym wylaczylam i tyle. Dla mnie sprawa zamknieta.
Sklepy sa juz normalnie czynne, szkoly, praca itd. Zycie toczy sie dalej.
Takie samo podejscie maja i moi znajomi z Polski i z innych panstw. Stalo sie.
Nam tez umierali bliscy, tez to w jakis sposob przezywalismy.
Dla mnie ludzie sa rowni. I to czy umiera prezydent, czy sasiad to jest dla mnie to samo.
Poza tym u mnie w domu nigdy nie mowilo sie, ze smierc to cos zlego. Wrecz przeciwnie. Powinno sie cieszyc, ze komus jest lepiej. Bo kto wie? Moze smierc to dopiero poczatek czegos.
Nie pochwalam tych, ktorzy teraz imprezuja itd. Jak to czytalam w jakims watku, dzieciaki, ktore nie lubily Kaczynskiego, opijaly ze nie zyje. Akurat w moim otoczeniu sie z tym nie spotkalam, ale i tak sie zdenerwowalam czytajac to.
Tylko co jesli ktos wlasnie zaplanowal slub? Za pozno zeby odwolac. Wiec maja siedziec w smutku? Nie wolno im potanczyc, pobawic sie? Akurat tutaj pytam z ciekawosci, jakie inni ludzie maja podejscie

No ja miałam taką sytuację- w mojej miejscowości w sobotę odbyło się wesele.Nie mam pretensji do tych ludzi,bo wiem ile taka impreza kosztuje,a trzeba wziąć pod uwagę,że niektórzy goście na taką uroczystość przyjeżdżają z daleka.Ale mimo wszystko poczułam się dziwnie.Obok ludzie się bawili,a gdzieś ktoś w Polsce płakal,bo stracił mamę,tatę,bliskich....

[Anethka]

Napisane przez duszyczka

No ja miałam taką sytuację- w mojej miejscowości w sobotę odbyło się wesele.Nie mam pretensji do tych ludzi,bo wiem ile taka impreza kosztuje,a trzeba wziąć pod uwagę,że niektórzy goście na taką uroczystość przyjeżdżają z daleka.Ale mimo wszystko poczułam się dziwnie.Obok ludzie się bawili,a gdzieś ktoś w Polsce płakal,bo stracił mamę,tatę,bliskich....

Każdego dnia ktoś w Polsce płacze, bo właśnie stracił mamę, tatę, bliskich.

W moim otoczeniu było różnie. Jedni mówili tylko o tym i płakali, inni narzekali, że śmierć prezydenta obchodzi więcej ludzi niż śmierć JPII, następni snuli teorie spiskowe, a jeszcze inni uznali, że to wypadek, jak każdy inny.

[aktaga13]

Napisane przez duszyczka

No ja miałam taką sytuację- w mojej miejscowości w sobotę odbyło się wesele.Nie mam pretensji do tych ludzi,bo wiem ile taka impreza kosztuje,a trzeba wziąć pod uwagę,że niektórzy goście na taką uroczystość przyjeżdżają z daleka.Ale mimo wszystko poczułam się dziwnie.Obok ludzie się bawili,a gdzieś ktoś w Polsce płakal,bo stracił mamę,tatę,bliskich....

kazdego dnia ktos traci bliskich...

[kumkumkum1986]

Napisane przez duszyczka

No ja miałam taką sytuację- w mojej miejscowości w sobotę odbyło się wesele.Nie mam pretensji do tych ludzi,bo wiem ile taka impreza kosztuje,a trzeba wziąć pod uwagę,że niektórzy goście na taką uroczystość przyjeżdżają z daleka.Ale mimo wszystko poczułam się dziwnie.Obok ludzie się bawili,a gdzieś ktoś w Polsce płakal,bo stracił mamę,tatę,bliskich....

Wiesz, teoretycznie każdego dnia ktoś w Polsce płecze z powodu śmierci kogoś naprawdę bliskiego... Rozumiem, że ta katastrofa to jest szok dla każdego Polaka, ale nie każdego też stać na to, by odwołać wesele. Zabawa może być bardziej stonowana itp. bo jednak większość będzie miała przed oczami szczątki samolotu pokazywane od rana w tv. Dla mnie to byłaby dziwna sytuacja bawić się w taki dzień.. niestety nie da się tego przewidzieć..

[taka_sobie_ja]

ja mieszkam w Finlandii i zarówno od Finów, jak i obcokrajowców których znam dostawałam kondolencje... dziś zadzwoniłam w jednej sprawie do mojego wykładowcy i kiedy odebrał nie zdążyłam się nawet odezwać, on od razu powiedział "cześć, jest mi bardzo przykro z powodu waszego Prezydenta...". Moi znajomi byli W WIĘKSZOŚCI zszokowani, aczkolwiek niektórzy zachowywali się całkiem normalnie. Aha, teorie spiskowe też były.

[Hvid]

Dostalam kondolencje od tesciow, a o katastrofie dowiedzialam sie od swojego malzonka. Przybiegl rano bardzo przejety do lazienki kiedy sie kapalam, i powiedzial mi o tym, co sie stalo. Nie moglam uwierzyc w pierwszej chwili. Dwa dni wczesniej bylismy w lesie kabackim na spacerze i minelismy po drodze miejsce katastrofy samolotu Kopernik. W dzien przed wypadkiem bylismy razem z dzieckiem na wiezy widokowej na Okeciu, popatrzec na startujace i ladujace samoloty.

Nie wiem, trudno to wszystko ogarnac. Ciesze sie, ze bylam w Polsce kiedy to sie stalo.

[jenta]

W Norwegii spotkalam sie z wyrazami szacunku i wspolczucia, media tez wykazaly zainteresowanie. Rozmawialam z dziennikarzamipod ambasada w dniu wypadku, wydawali sie naprawde zainteresowani i poruszeni, nie na zasadzie "ooo, mamy sensacje"

[roxyroxy]

Ja mieszkam w Londynie i spotkalam sie z milym traktowaniem. W pracy kazdy sie pytal jak sie czuje itd. Ludzie uwazaja ,ze to strazna tragedia i rozmawiaja na ten temat, ale nie przezywaja tego tak jak my.

Zreszta nie ma sie co dziwic, gdyby to byl prezydent + zaloga Albanii, Rumuni czy Ugandy to u nas raczej wiekszej zaloby by rowniez nie bylo.

wiadomo czlowiekowi jest smutno i zal , ale o katastrofach slyszy sie non stop (np. trzesienie na haiti)

[martynoszka]

Napisane przez xxSHINeexx

Tylko co jesli ktos wlasnie zaplanowal slub? Za pozno zeby odwolac. Wiec maja siedziec w smutku? Nie wolno im potanczyc, pobawic sie? Akurat tutaj pytam z ciekawosci, jakie inni ludzie maja podejscie

O wypadku dowiedziałam się z radia u fryzjerki gdy robiła mi fryzure na ślub... wiadomo jak to w takim miejscu wszyscy komentują niektórzy mówili , że nie żałują 'darmozjadów' z sejmu
(bo pytanie: czy samolotem prezydenckim nie powinny lecieć osoby które faktycznie mają związek z Katyniem takie jak rodziny ofiar - co tam robił prezes banku czy np. gosiewski?)
Starsznie nie chciałam jechać na ślub , ale z drugiej strony nie chciałam zawieść mojej kuzynki... I coś mi sie wydaje , że tylko ja to tak przeżywałam bo reszta wydawała się być nie wzruszona

[bellebelle]

Napisane przez Blushy

a inni sprawiają wrażenia że nawet nic nie wiedzą, nie czytają wiadomości lub im to zwisa. Troche jestem rozczarowana tymi ostatnimi, no ale z drugiej strony może to nie dociera w taki sam sposób do innych narodów.

Napisane przez rielka90

reakcja? -chyba raczej jej brak. doslownie.

jestem aupair w UK i mieszkam z rodziná typowo angielská,która
potrafi dostrzec jedynie swój wlasny czubek nosa. na mojá wiadomosc
o tragicznej polskiej katastrofie uslyszalam zdawkowe: "ach! jaka szkoda."
nic poza tym.zero zainteresowania,dopytywan .nic.
juz nie wspomné zeby wlaczyli BBC i posluchali wiadomosci,
chociazby z czystej ciekawosci.

Dla mnie to byl szok i troche smutek.

Ale najbardziej irytuje mnie to typowe podejscie polakow na emigracji "ze inni sie tym nie przejmuja". A czemu maja sie przejmowac? Wiekszosc z nich nawet w Polsce nigdy nie byla.
Ciekawe czy jak Air France sie rozbil u granic Brazylii to wszyscy polacy sluchali wiadomosci i mieli wielka zalobe oraz chodzili z kondolencjami do znajomych francuzow itp.
Zaloba to bardzo prywatna sprawa, nalezy ja przezywac samemu a nie ogladac sie na innych!

Co do mojego otoczenia, to pare osob w pracy powiedzialo, ze wspolczuja i ze im smutno. Byl to mily gest z ich strony ale nie oczekiwalam tego przychodzac do biura w poniedzialek rano.

[majkas]

Ja jestem w Stanach i moim wszyscy dobrzy znajomi (z calego swiata wlasciwie bo na uniwersytecie mieszane towarzystwo) zlozyli mi wyrazy wspolczucia, szefostwo sie dopytywalo jak ja sie czuje. Ale im chodzi o mnie, nie o cala tragedie. I wcale mnie to nie gniewa, wrecz przeciwnie.

Tragedia to tragedia, i ja osobiscie mam wiele wspolczucia dla rodzin i bliskich zmarlych osob, a takze szacunku do powagi sytuacji. Ale nie uwazam zeby Amerykanie byli zobowiazani sie tym wszystkim jakos przejmowac. Szczegolnie w swietle lokalnych tragedii (katastrofa w kopalnii w West Virginia w ktorej zgineli gornicy). Ktos slyszal w Polsce? Przejal sie tym bardzo? Nie sadze... Moze w wiadomosciach wspomnieli raz czy dwa i tyle. I tez mnie to nie dziwi. Kazdy zyje swoim zyciem.

[MdM]

W Niemczech zadnego wstrzasu nie zauwazylam. Wiekszosc znajomych zlozyla mi kondolencje i tyle. A tak to zyja sobie normalnie. I ja ich w pelni rozumiem, bo niby co maja zrobic. Na Haiti bylo nie tak dawno trzesienie ziemi i zginelo duzo wiecej osob.

[eternitymoment]

a mnie skladano kondolencjie

[karenina19]

Mi skladano sporo wyrazow zalu itp. ale teraz jak blizniak bedzie kandydowal to znow mi glupio, ze beda mieli z nas ubaw...

[napoli]

Napisane przez xxSHINeexx
Tylko co jesli ktos wlasnie zaplanowal slub? Za pozno zeby odwolac. Wiec maja siedziec w smutku? Nie wolno im potanczyc, pobawic sie? Akurat tutaj pytam z ciekawosci, jakie inni ludzie maja podejscie

Tak jeszcze wtace swoje 3 grosze. W mojej rodzinie, dzien przed slubem zmarla babcia PM. Mlodzi wesela nie odwolali, choc chcieli. Wiadomo- wiaze sie to z wydatkami, goscie przyjezdzaja z daleka, pozamawiane wszystko... Ksiadz na ich mszy slubnej powiedzial madres slowa- dobrze wiecie, ze Reginka (babcia) zyczyla wam dobrze i zawsze byla za wami. niestety smierci nikt nie przewidzi, ona napewno by chciala, abyscie sie radowali, bo to wasz dzien, a nie smucili z powodu jej smierci...
Wiadomo, ze wesele i caly dzien byly w nieco innej atmosferze niz normalnie. Ale fakt faktem, smierci nie mozna przewidziec.

[201608040942]

U mnie nikt nic nie wspomnial. Mnie nikt kondolencji nie skladal i powiem szczerze ze bym nie chciala.

[nona777]

Napisane przez taka_sobie_ja

ja mieszkam w Finlandii i zarówno od Finów, jak i obcokrajowców których znam dostawałam kondolencje... dziś zadzwoniłam w jednej sprawie do mojego wykładowcy i kiedy odebrał nie zdążyłam się nawet odezwać, on od razu powiedział "cześć, jest mi bardzo przykro z powodu waszego Prezydenta...". Moi znajomi byli W WIĘKSZOŚCI zszokowani, aczkolwiek niektórzy zachowywali się całkiem normalnie. Aha, teorie spiskowe też były.

Helsinki, dwa dni po Vappu. W sklepie z gotyckimi łaszkami pytam, czy moge porobić zdjęcia, bo w Polsce nie ma zapotrzebowania na takie sklepy i chcę znajomym pokazać, co można tu kupić. Nieco zdziwiona ekspedientka spytała o to szefową i dostałam zgodę. Robię fotki a ekspedientka mówi, że słyszała co się ostatnio stało w Polsce i że to smutne i w ogóle to żebym przyjęła jej wyrazy współczucia. Podziękowałam i powiedziałam, że to nic, bo mamy kopię zapasową.
Tu nastąpiła mina nie do opisania i pytanie: "Ale jak to ?!".
No to mówię, że prezydent miał bliźniaka.
Tu jeszze lepsza mina i stwierdzenie: "No ale on chyba nie będzie tylko dlatego kandydował?!".
Hmmm...

No to wyjaśniłam, że owszem, będzie, a poza tym tamten takich ludzi jak ja czy ona nazywał satanistami i w ogóle wyrażał się źle o ludziach w glanach, z długimi włosami itd. (mała retrospekcja do zamykającej się bramy szkolnej przed takimi ludźmi w propagandowej reklamówce Giertycha).
Po tym stwierdzeniu współczucie zastąpiły zgoła inne słowa

[Wyrak]

Napisane przez nona777

Helsinki, dwa dni po Vappu. W sklepie z gotyckimi łaszkami pytam, czy moge porobić zdjęcia, bo w Polsce nie ma zapotrzebowania na takie sklepy i chcę znajomym pokazać, co można tu kupić. Nieco zdziwiona ekspedientka spytała o to szefową i dostałam zgodę. Robię fotki a ekspedientka mówi, że słyszała co się ostatnio stało w Polsce i że to smutne i w ogóle to żebym przyjęła jej wyrazy współczucia. Podziękowałam i powiedziałam, że to nic, bo mamy kopię zapasową.
Tu nastąpiła mina nie do opisania i pytanie: "Ale jak to ?!".
No to mówię, że prezydent miał bliźniaka.
Tu jeszze lepsza mina i stwierdzenie: "No ale on chyba nie będzie tylko dlatego kandydował?!".
Hmmm...

No to wyjaśniłam, że owszem, będzie, a poza tym tamten takich ludzi jak ja czy ona nazywał satanistami i w ogóle wyrażał się źle o ludziach w glanach, z długimi włosami itd. (mała retrospekcja do zamykającej się bramy szkolnej przed takimi ludźmi w propagandowej reklamówce Giertycha).
Po tym stwierdzeniu współczucie zastąpiły zgoła inne słowa

Czyli co, Giertycha nie odrozniasz od Kaczynskiego?

[nona777]

Napisane przez Wyrak

Czyli co, Giertycha nie odrozniasz od Kaczynskiego?

No miałam pewne problemy z odróżnieniem tego Toudiego od jego Księciunia.

[Wyrak]

Napisane przez nona777

No miałam pewne problemy z odróżnieniem tego Toudiego od jego Księciunia.

Z tej historii to wynika, ze jedyne problemy jakie masz to z jakakolwiek wiedza nt. rzeczonej sytuacji, a osoba w ktora rozmawialas to z kolei miala bardzo wybiorcze wspolczucie, w skrocie zenada x2.