Pierwszy w Polsce ośrodek leczący anoreksję i bulimię !

[NaomiClark]

Napisane przez Shade666

No Iza to mnie wkopujesz, naprawdę. Przecież ja wiem, jak to się skończy, jeśli ktoś z fundacji to przeczyta. Zostanę objechana jako kłamca, że nic nie rozumiem (to akurat prawda, bo brakowało jakiegoś konstruktywnego dialogu) i w ogóle zaraz się piekło rozpęta. Wolałam to wrzucić na kilka dni i wyrzucić, żeby tylko niewielka grupa osób mogła to przeczytać, a nie żeby zostało na stałe.
Poza tym nie zaprzeczam, że tam może i jest program i kadra dochodząca, na pewno panie mają dużo dobrej woli i chęci, zaczynają, gubią się, podejmują decyzje dobre i mniej korzystne - tak zawsze jest na początku. Gdybym nie została tak objechana na sam koniec i tak potraktowana w ogóle to bym to wszystko wzięła pod uwagę a je pod obronę.
Ale było inaczej.
Każdy ma prawo do błędów, każdemu trafiają się sytuacje, których nie przewidział. Naprawdę jestem osobą lojalną i wyrozumiałą.
Do momentu, kiedy szacunek płynie z obu stron, a nie tylko z jednej.

Poza tym jak można kogoś leczyć a osobie wyleczonej powiedzieć, ze między nią a osobami chorymi nie ma żadnej różnicy ?! To ja przepraszam - jaki sens ma to leczenie ?

Jak pisałam wyżej -od początku ten ośrodek wydał mi się dziwny.
Odnośnie Twojej wypowiedzi to zwróciłam uwagę na to co napisałaś "że panie zafundowały Ci napad". Według mnie one tego nie zrobiły ,a Ty jednak w pełni nie jesteś wyleczona (skoro ujawniła się taka zewnątrzsterowność). Co nie zmienia faktu,że zachowanie pań było tragiczne i nie na miejscu.
Przykro mi,że miałaś takie a nie inne doświadczenia.

Pozdrowienia

[nicka01]

Napisane przez Shade666

No Iza to mnie wkopujesz, naprawdę. Przecież ja wiem, jak to się skończy, jeśli ktoś z fundacji to przeczyta. Zostanę objechana jako kłamca, że nic nie rozumiem (to akurat prawda, bo brakowało jakiegoś konstruktywnego dialogu) i w ogóle zaraz się piekło rozpęta. Wolałam to wrzucić na kilka dni i wyrzucić, żeby tylko niewielka grupa osób mogła to przeczytać, a nie żeby zostało na stałe.
Poza tym nie zaprzeczam, że tam może i jest program i kadra dochodząca, na pewno panie mają dużo dobrej woli i chęci, zaczynają, gubią się, podejmują decyzje dobre i mniej korzystne - tak zawsze jest na początku. Gdybym nie została tak objechana na sam koniec i tak potraktowana w ogóle to bym to wszystko wzięła pod uwagę a je pod obronę.
Ale było inaczej.
Każdy ma prawo do błędów, każdemu trafiają się sytuacje, których nie przewidział. Naprawdę jestem osobą lojalną i wyrozumiałą.
Do momentu, kiedy szacunek płynie z obu stron, a nie tylko z jednej.

Poza tym jak można kogoś leczyć a osobie wyleczonej powiedzieć, ze między nią a osobami chorymi nie ma żadnej różnicy ?! To ja przepraszam - jaki sens ma to leczenie ?

Ale nie musisz się bać, że to co piszesz będzie źle odebrane i że owi ludzie Cię znienawidzą. Ich strata, oni stracili wspaniałego wolontariusza i to oni powinni sie wstydzić swoich słów - nie ty

---------- Dopisano o 16:30 ---------- Poprzedni post napisano o 16:28 ----------

Zawsze uważam, że jeden człowiek może się poświęcić dla dobra ogółu. Ja pierwsza jestem takim prowodyrem i uważam, że gdyby nie właśnie TACY ludzie to żylibyśmy w średniowieczu i byli pod władzą koscioła

[NaomiClark]

Napisane przez nicka01

[/COLOR]Zawsze uważam, że jeden człowiek może się poświęcić dla dobra ogółu. Ja pierwsza jestem takim prowodyrem i uważam, że gdyby nie właśnie TACY ludzie to żylibyśmy w średniowieczu i byli pod władzą koscioła

Zaciekawiła mnie Twoja wypowiedź w jaki sposób przyczyniłaś się do wyjścia z pod władzy kościoła?
No i ogólnie za jaką akcją stanęłaś?

[nicka01]

Napisane przez NaomiClark

Zaciekawiła mnie Twoja wypowiedź w jaki sposób przyczyniłaś się do wyjścia z pod władzy kościoła?
No i ogólnie za jaką akcją stanęłaś?

hahahahahaah nie nie nie może źle sie wyraziłam - nie ja OSOBIŚCIE przeciwstawiłam się kościołowi chodziło mi, że właśnie gdyby nie ludzie sprzeciwiający się większym że tak to nazwę 'korporacją' nadal było by źle

[Shade666]

Napisane przez NaomiClark

Jak pisałam wyżej -od początku ten ośrodek wydał mi się dziwny.
Odnośnie Twojej wypowiedzi to zwróciłam uwagę na to co napisałaś "że panie zafundowały Ci napad". Według mnie one tego nie zrobiły ,a Ty jednak w pełni nie jesteś wyleczona (skoro ujawniła się taka zewnątrzsterowność). Co nie zmienia faktu,że zachowanie pań było tragiczne i nie na miejscu.
Przykro mi,że miałaś takie a nie inne doświadczenia.

Pozdrowienia

Panie go sprowokowały, reszta to moja wina, fakt. Nie powinnam tak brać do siebie słów innych. Inna sprawa że nie wiem jak Ty byś zareagowała, jakbyś poświęciła wiele lat pracy nad sobą a od "specjalistow" z ośrodka, gdzie się je leczy, usłyszała tekst podważający to wszystko...
Myślę że o moim wyleczeniu może świadczyć tylko fakt, że zaraz się opamiętałam i że był to stosunkowo niewielki atak, który więcej się nie powtórzył.
Tak naprawdę z tego nie da się już nigdy wyleczyć, można to tylko powstrzymywać. To tak samo jak niepijący alkoholik i czysty narkoman. Zawsze pierwsze o czym pomyślę, jak się zdenerwuje będzie TO. A sukcesem pracy nad sobą jest powstrzymanie działania i szybkie zaniechanie, jeśli już się pojawi.
Takie jest moje zdanie.

[NaomiClark]

Napisane przez Shade666

Panie go sprowokowały, reszta to moja wina, fakt. Nie powinnam tak brać do siebie słów innych. Inna sprawa że nie wiem jak Ty byś zareagowała, jakbyś poświęciła wiele lat pracy nad sobą a od "specjalistow" z ośrodka, gdzie się je leczy, usłyszała tekst podważający to wszystko...
Myślę że o moim wyleczeniu może świadczyć tylko fakt, że zaraz się opamiętałam i że był to stosunkowo niewielki atak, który więcej się nie powtórzył.
Tak naprawdę z tego nie da się już nigdy wyleczyć, można to tylko powstrzymywać. To tak samo jak niepijący alkoholik i czysty narkoman. Zawsze pierwsze o czym pomyślę, jak się zdenerwuje będzie TO. A sukcesem pracy nad sobą jest powstrzymanie działania i szybkie zaniechanie, jeśli już się pojawi.
Takie jest moje zdanie.

Nie rozumiem co moje ewentualne zachowanie ma do całej sprawy.Jednak niech będzie
Jak bym była nadal chora -to zareagowałabym tak jak Ty napadem.
Gdybym była zdrowa -rozładowałabym emocje w sposób komfortowy,który nie byłby destrukcją.

Odnośnie myśli a czynów to jest pomiędzy tymi dwoma sprawami duża róznica.
To,że pomyślisz nie oznacza,że musisz to zrobić.

Takie jest moje zdanie.

[Shade666]

Przechodziłaś przez to, masz jakąś wiedzę merytoryczną, czy tak sobie gadamy o idealistycznym spojrzeniu na wyleczalność bulimii ?

[kiciakasia]

Napisane przez nicka01

hahahahahaah nie nie nie może źle sie wyraziłam - nie ja OSOBIŚCIE przeciwstawiłam się kościołowi chodziło mi, że właśnie gdyby nie ludzie sprzeciwiający się większym że tak to nazwę 'korporacją' nadal było by źle

jakbyś nie zauważyła, jesteśmy pod władzą kościoła, jeśli mowa o katolickim. patrz: akcja krzyż, traktowanie spraw związków gejowskich, aborcji, religii w szkołach (itd. itd.)


shade666, ja się zastanawiam - czy te panie z ośrodka wiedzą, że ty jesteś shade666?

[nicka01]

Napisane przez kiciakasia

jakbyś nie zauważyła, jesteśmy pod władzą kościoła, jeśli mowa o katolickim. patrz: akcja krzyż, traktowanie spraw związków gejowskich, aborcji, religii w szkołach (itd. itd.)

Czepiasz się słówek, pieprznęłam tym kościołem mając na myśli daniny, wiarę wszystkich ludzi w Boga, palenie czarownic na stosie, etc

To miała być taka ogólna przenośnia, widocznie nietrafiona

[kiciakasia]

Napisane przez nicka01

Czepiasz się słówek, pieprznęłam tym kościołem mając na myśli daniny, wiarę wszystkich ludzi w Boga, palenie czarownic na stosie, etc

To miała być taka ogólna przenośnia, widocznie nietrafiona

w sumie to to nie zniknęło, tylko zmieniło postać
nie czepiam się, ale to było bardzo odważne stwierdzenie i wybitnie nietrafiona przenośnia

[nicka01]

Uważam że nie jesteśmy pod władzą kościoła.

[kiciakasia]

Napisane przez nicka01

Uważam że nie jesteśmy pod władzą kościoła.

chcesz czy nie, polska jest oficjalnie krajem katolickim, a życie politycznie się od kościoła nie ogoni

[nicka01]

Napisane przez kiciakasia

chcesz czy nie, polska jest oficjalnie krajem katolickim, a życie politycznie się od kościoła nie ogoni

ale ludzie już nie boją się że pójdą do piekła jak się nie wyspowiadają, będą uprawiać seks i używać prezerwatyw.
Więc kościół nie ma już całkowitej władzy

[kiciakasia]

Napisane przez nicka01

ale ludzie już nie boją się że pójdą do piekła jak się nie wyspowiadają, będą uprawiać seks i używać prezerwatyw.
Więc kościół nie ma już całkowitej władzy

masz bardzo, bardzo waskie pole widzenia.
z tego wnioskuje, ze masz lat 16-18

[madeline18]

To wlaśnie o mnie mowa ;D 18 latka ;P
Byłam pacjentką tego ośrodka. WSZYSTKIM SERDECZNIE ODRADZAM! Jeśli ktos chce znać szczegóły mkujawinska1992@gmail.com

Pozdrawiam Panią wolontariuszke Dzieki za tamtą rozmową na grupowej.
Jeszcze tego samego dnia kiedy odwiedzili mnie rodzice zabrali mnie do domu. A Panie wlaścicielki nie daly mi sie nawet pożegnać ani z woilontariuszką ani z Justyną.

[Shade666]

Dla mnie to wszystko jest dziwne i niejasne.
Nie wiem czy wiedzą.
Zasadniczo chciałabym żeby wszystko to co napisałam nie było prawdą, tylko że ja nie wiem co dokładnie jest prawdą, bo jedno widzę, inne słysze, a w jeszcze inne kazano mi uwierzyć, tak więc nie wiem.
Jedyne co wiem na pewno : bardzo zły przepływ informacji.

[MonikaMaria]

Też mam niemiłe doświadczenia z Paniami Założycielkami ośrodka... Piszę teraz pracę magisterską na temat anoreksji (sama miałam ten problem...). Poprosiłam Panie o pomoc w przeprowadzeniu badań- chodziło o to, żebym mogła któregoś dnia przyjechać, poprosić dziewczyny o wypełnienie kwestionariusza (w nawiązaniu do poprzednich wypowiedzi: przynajmniej miałyby jakieś zajęcie...). Panie się zgodziły- było to jeszcze w sierpniu. I co? Na maile nie odpowiadają, telefonów nie odbierają. Jedna raz odebrała- ok. miesiąca temu- powiedziała, że pamiętają i pomogą. I od tego czasu zero kontaktu, chyba mają mnie zapisaną w tel. pod nazwą "nie odbierać"
Wiem, że to średnio na temat, ale musiałam się wyżalić Bo chodzi o to, że magisterkę muszę napisać do grudnia, a że bardzo wierzyłam w pomoc ośrodka, przestałam szukać gdzie indziej...

Pewnie wiecie, co teraz napiszę... PROSZĘ, POMÓŻCIE! Brakuje mi jeszcze kilku kwestionariuszy (wypełnienie zajmie ok. 15 minut). Prześlę mailem, anonimowość w 100%.
Mój e-mail: monikamaria.p@gmail.com

Pozdrawiam Was serdecznie

[Shade666]

Ja bulimik, więc nie pomogę W dodatku teraz zły okrutnie, bo siedzi w domu, a chyba nie muszę obeznanym w temacie mówić, jak to jest wrócić na przepastne łono rodziny, która za pierwszy cel stawia wyrażenie miłości poprzez systematyczne dokarmianie (na zmianę z mówieniem, że jest się grubym.. przy normalnej wadze :P)

A że nie odbierają to się nie dziwie - na powietrzu badań nie przeprowadzisz, jak byłam w październiku, to tam były 2 dziewczyny w fazie późnej ewakuacji

[nicka01]

Napisane przez kiciakasia

masz bardzo, bardzo waskie pole widzenia.
z tego wnioskuje, ze masz lat 16-18

Chciałabym

To że moje poglądy różnią się o Twoich nie oznacza że to Ty masz rację.

Pamiętaj, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

(też bym mogła wymyślać, że jak dla mnie Twoje posty są na poziomie -nastki, ale co by mi to dało ?)

[rosty]

Coś w tym jest. Jestem ojcem córki chorej na tę chorobę i rozpaczliwie szukam jakiegoś ośrodka psychoterapeutycznego w Polsce. Znalazłem Malawę, ale gdy wysłałem maila z prośbą o błższe informacje o kadrze i o kilka fotek samego ośrodka, to odpowiedziano mi, że ze względów na ochronę prywatności nie jest to możliwe. Trochę to dziwne, bo nie prosiłem o zdjęcia pensjonariuszek a tylko o zdjęcia obiektu. W ten sposób mogłaby się reklamować jakaś sekta, której zależy na tajności a nie przywatna firma inkasująca niemałe wszak pieniądze. Jaśli mam płacić, to chcę wiedzeć za co i czy daje to nadzieję na osiągnięcie zamierzonego celu. Warto zaznaczyć, że mieszkam około 300 km od ośrodka i nie mogę wysłać córki "w ciemno". Może jak firma okrzepnie, to zacznie śmielej i bardzie merytorycznie informować swoich potencjalnych klientów. Narazie nie wygląda to zachęcająco.
Jeśli ktoś już korzystał z usług tego ośrodka to wdzięczny będę za opinię o nim.

[Ilta]

Panie mają do ośrodka podejście, które mnie kojarzy się z typową rodziną anorektyczek i anorektyków. Są kompletnie zamknięte na świat zewnętrzny - nie dowiemy się adresu ośrodka, każą do niego jechać na podstawie własnych instrukcji i są niezadowolone, gdy się ich nie zrozumie. Nie udostępniają zdjęć Ośrodka.
Robią z choroby swoich pacjentów tabu - nikt nie może wiedzieć, gdzie te osoby są ani jak wygląda ich leczenie. Zasłaniają wszystkie okna, żeby sąsiedzi nie widzieli, kto jest w środku i co robi (chociaż to jeszcze da się zrozumieć).

Leczenie polega głównie na podniesieniu wagi pacjentów oraz odrabianiu lekcji. Terapii rodzinnej, przynajmniej w ubiegłym roku, nie było. Indywidualna - tylko raz w tygodniu. Grupowa - tylko raz w tygodniu. Do tego zajęcia typu malownie i rysowanie.

Był też niedobór kadry, brak umów i jakiegokolwiek profesjonalizmu.

Panie w kontakcie bardzo niemiłe.

Nie ma udostępnionego harmonogramu terpii.

Na badania dzieci dowożą osobiście kilka kilometrów dalej do szpitala.

Z opowieści pacjentek - narzekały na stałą nudę, że nie mają co robić a terapia jest za rzadko. Zarzucano im kłamstwo ale jak mówiłam - harmonogramu leczenia nie podają i agresywnie reagują na prośby o powiedzenie, jak wygląda harmonogram pracy Ośrodka.

Dla mnie pieniądze wyrzucone w błoto. Więcej pracy poświęca się pacjentom np. w pobliskim szpitalu psychiatrycznym w Łańcucie, gdzie do dzieci przychodzą nauczyciele, a nie że odrabiają lekcje z jakimśtam opiekunem a najczęściej same. Dodam, że te oceny są wliczane do średniej i ważne potem w szkole, więc nie ma zaległości.
Dzieci i młodzież z zaburzeniami odżywiania mają 5 posiłków dziennie i po pół godziny odsiadki po nich, są przy tym pilnowane.
Ponad to terapia jest prowadzona zarówno z rodzicami, jak i z dziećmi, po kilka razy w tygodniu z pacjentem a z rodzicami..no to już zależy od ich chęci i możliwości dojazdu. Jest także terapia grupowa raz w tygodniu.
Badania medyczne mają na miejscu.
Minus jest taki, że niechętnie przyjmują osoby spoza województwa Podkarpackiego, ale bywa i tak.

Inne dobre ośrodki to szpital psychiatryczny z oddziałem dla dzieci i młodzieży w Lublinie oraz Warszawie.

---------- Dopisano o 12:27 ---------- Poprzedni post napisano o 12:07 ----------

Ponad to panie chwalą sie, że ich program jest realizowany tak, jak w Ameryce. Wystarczy jednak wejść na kliniki w stanach i przejrzeć ich strony żeby zauważyć przepaść, jaka je dzieli.
Są i zdjęcia i adres i program terapeutyczny, prowadzony jest nawet blog.

http://www.avalonhills.org/

Ich system bardziej jest podobny do systemu prowadzonego w Anglii, gdzie w każdym ośrodku terapia jest uboga (raz w tygodniu) a pobyt polega przede wszystkim na jedzeniu i nauce.

[Asilos Magdalena]

ja z własnego doświadczenia mogę polecić Komorów pod Warszawą. świetny ośrodek.

[rosty]

Napisane przez Ilta

Panie mają do ośrodka podejście, które mnie kojarzy się z typową rodziną anorektyczek i anorektyków. Są kompletnie zamknięte na świat zewnętrzny - nie dowiemy się adresu ośrodka, każą do niego jechać na podstawie własnych instrukcji i są niezadowolone, gdy się ich nie zrozumie. Nie udostępniają zdjęć Ośrodka.
Robią z choroby swoich pacjentów tabu - nikt nie może wiedzieć, gdzie te osoby są ani jak wygląda ich leczenie. Zasłaniają wszystkie okna, żeby sąsiedzi nie widzieli, kto jest w środku i co robi (chociaż to jeszcze da się zrozumieć).

Leczenie polega głównie na podniesieniu wagi pacjentów oraz odrabianiu lekcji. Terapii rodzinnej, przynajmniej w ubiegłym roku, nie było. Indywidualna - tylko raz w tygodniu. Grupowa - tylko raz w tygodniu. Do tego zajęcia typu malownie i rysowanie.

Był też niedobór kadry, brak umów i jakiegokolwiek profesjonalizmu.

Panie w kontakcie bardzo niemiłe.

Nie ma udostępnionego harmonogramu terpii.

Na badania dzieci dowożą osobiście kilka kilometrów dalej do szpitala.

Z opowieści pacjentek - narzekały na stałą nudę, że nie mają co robić a terapia jest za rzadko. Zarzucano im kłamstwo ale jak mówiłam - harmonogramu leczenia nie podają i agresywnie reagują na prośby o powiedzenie, jak wygląda harmonogram pracy Ośrodka.

Dla mnie pieniądze wyrzucone w błoto. Więcej pracy poświęca się pacjentom np. w pobliskim szpitalu psychiatrycznym w Łańcucie, gdzie do dzieci przychodzą nauczyciele, a nie że odrabiają lekcje z jakimśtam opiekunem a najczęściej same. Dodam, że te oceny są wliczane do średniej i ważne potem w szkole, więc nie ma zaległości.
Dzieci i młodzież z zaburzeniami odżywiania mają 5 posiłków dziennie i po pół godziny odsiadki po nich, są przy tym pilnowane.
Ponad to terapia jest prowadzona zarówno z rodzicami, jak i z dziećmi, po kilka razy w tygodniu z pacjentem a z rodzicami..no to już zależy od ich chęci i możliwości dojazdu. Jest także terapia grupowa raz w tygodniu.
Badania medyczne mają na miejscu.
Minus jest taki, że niechętnie przyjmują osoby spoza województwa Podkarpackiego, ale bywa i tak.

Inne dobre ośrodki to szpital psychiatryczny z oddziałem dla dzieci i młodzieży w Lublinie oraz Warszawie.

---------- Dopisano o 12:27 ---------- Poprzedni post napisano o 12:07 ----------

Ponad to panie chwalą sie, że ich program jest realizowany tak, jak w Ameryce. Wystarczy jednak wejść na kliniki w stanach i przejrzeć ich strony żeby zauważyć przepaść, jaka je dzieli.
Są i zdjęcia i adres i program terapeutyczny, prowadzony jest nawet blog.

http://www.avalonhills.org/

Ich system bardziej jest podobny do systemu prowadzonego w Anglii, gdzie w każdym ośrodku terapia jest uboga (raz w tygodniu) a pobyt polega przede wszystkim na jedzeniu i nauce.

Dzięki za informacje.
Jeśli to komuś pomoże, to polecam Klinikę Zaburzeń Odżywiania Przy Klinice Zaburzeń Afektywnych i Psychotycznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, ul. Czechosłowacka 8/10. Moja córka już tam przebywała i terez trafiła tam ponownie. Należy zaznaczyć, że w trj klinice zajmują się głównie doprowadzeniem pacjentów do odpowiedniego BMI. Oczywiście przez cały czs pacjeńci są pod stałą opieką psychiatrów, psychologów i profesjonalnych pielęgniarek. Po wypisaniu z kliniki pacjenci chora musi kontynuować psychoterapię w miejscu zamieszkania i z tym właśnie jest największy problem. W ramach NFZ terminy spotkań z psychoterapeutą to raz na miesią. Taka terapia, to żdna terapia. Wiem to z własnego doświadczenia z moją córką. Większość psychiatrów podchodzi do tej choroby z nastawieniem -"masz chorobę na własne życzenie"-. W naszym kraju lepiej być alkocholikiem czy narkomanem niż cierpieć na anoreksję lub bulimię. Brak wykwalifikowanej kadry medycznej a leczenie prywatnie, to potężne koszty i nie każdego na to stać. Dlattego cieszę się. że trafiłem na to forum. i życzę wszystkim forumowiczom determinacji i solidarności w walce z bulimią/anoreksją. Wymieniajmy informacje, bo może ktoś przez to zostanie uratowany.
Pozdrawiam.

[rosty]

Właśnie się tam wybieram na rekonesans. Dzięki.

[Ilta]

Napisane przez rosty

W naszym kraju lepiej być alkocholikiem czy narkomanem niż cierpieć na anoreksję lub bulimię. Brak wykwalifikowanej kadry medycznej a leczenie prywatnie, to potężne koszty i nie każdego na to stać. Dlattego cieszę się. że trafiłem na to forum. i życzę wszystkim forumowiczom determinacji i solidarności w walce z bulimią/anoreksją. Wymieniajmy informacje, bo może ktoś przez to zostanie uratowany.
Pozdrawiam.

Alkoholicy wcale lepiej nie mają a kadra ich lecząca leczy także narkomanów, anorektyków czy bulimików, bo chcąc czy nie dotyczy to dokładnie tego samego - alkoholicy zalewają się alkoholem, narkoman narkotykami,bulimik jedzeniem a anorektyk jego brakiem.
Rozumiem że jako iż córka mieszka z państwem w domu zdają sobie państwo sprawę, że tylko jej terapia nic tutaj nie da i że państwo też muszą na nią iść jako rodzice oraz cała rodzina (państwo+dzieci) ?

[podania]

" Wymieniajmy informacje, bo może ktoś przez to zostanie uratowany."
Chciałam się odnieść do powyższych słów. Wątek się urwał, a czytanie mnie wciągnęło, chciałam coś dla siebie wyciągnąć, konstruktywnego. Moja piętnastoletnia córka jest w szponach zaburzeń odżywiania, zdaje się,ze to anoreksja bulimiczna, trwa od dobrego roku. Od tygodnia córka jest na Srebrzysku, gdyż nie potrafiliśmy jej pomóc (my - rodzice). Miała terapię od września, wizyty u psychiatry od listopada, brała fluoksetynę (Seronil) i włąściwie choroba coraz bardziej ją wciągała. Bardzo się boję, że pobyt w szpitalu moze być stratą czasu. Jest tam od 10 dni, a do tej pory podpisała jedynie kontrakt zobowiązujący ją do przytycia i zaakceptowania własnego wyglądu. Z tego co czytam wiem, ze dużo terapii powinno być. Czy macie w tym względzie jakieś doświadczenia, podpowiedzi? Rozważaliśmy ten ośrodek w Malawie, ale to tak dużo kosztuje, a tu piszecie,że niekoniecznie wiedzą co robią...Pozdrawiam,podani a

[Ilta]

Rozumiem że pisze ojciec ?

[podania]

Nie, pisze mama 15 letniej córki. Pozdrawiam,A

[Ilta]

A. Nie wiem skąd mi się wzięło, że ojciec.

Jak chce Pani porozmawiać o formach leczenia anoreksji w Polsce to mogę udzielić informacji na skypie chociażby i może udałoby się coś dobrać tak, żeby pasowało i Pani (Państwu?) i córce.

Pozdrawiam.

[Debrah]

Tak czytam i jestem trochę przerażona - pseudo-leczenie za niemałe pieniądze...trzeba o tym mówić i nagłaśniać, to obrzydliwe czerpać korzyści finansowe od zrozpaczonych rodzin chorych, na prawdę;/