System kar i nagrod. Za i przeciw: dyskusje.

[Moniaa1988]

Swoje dziecko nagradzam owszem ale zawsze małymi rzeczami, nie kupuję wielkich drogich prezentów, aby nie przyzwyczajać go, że zawsze dostanie prezent. I każdy prezent niech będzie czegoś uczył:

<ciach reklama>
dla małego malarza

<ciach reklama>
dla małego kucharza

<ciach reklama>
dla pisarza

Moje ostatnie zdobycze

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

We wczorajszych WO jest wywiad z dr Arską-Karyłowską nt. kar i nagród właśnie. Raczej wszystko, o czym mówi już znam. Tyle tylko, że przedstawia trochę inną koncepcję time outu. Dla niej to miejsce na wykrzyczenie się czy inny sposób opanowania emocji, może być rysowanie, liczenie od 100 do 0 itd. Ja wcześniej czytałam o time oucie głównie jako karze za niedopuszczalne zachowanie.
Druga rzecz, że też proponuje buźki Ale tylko pozytywne, nigdy na zasadzie odbierania ich za coś.
Ale generalnie fajny wywiad.


http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-...Ona_tylko.html

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Time-out jest nieraz po prostu potrzebny. Mam w pracy dziecko, które z racji problemów neurologicznych nieraz zachowuje się "niegrzecznie" - bezsensem jest karanie go za problemy, natomiast bywa, że musi pracować w odosobnieniu (czyli np; świetlica, o porze lekcji pusta, lub biblioteka), bo nie jest w stanie w grupie, po prostu.

Bywa też, że dziecko czasem MUSI mieć ograniczone bodźce, w danej sytuacji kompletnie nie radzi sobie emocjonalnie i potrzebuje wyciszenia - byłam kiedyś w szkole, w której w klasie był "cichy kącik", miejsce z jakąś pufą do leżenia, dywanem, a to wszystko za zasłonką było - w razie W mogło tam dziecko pójść i się odseparować od świata, super sprawa.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Na takiej zasadzie to OK
Ja rozumiałam zawsze to jako karnego jeżyka.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Perse, bo najczęściej tak to jest "promowane" :/

[Debrah]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;51591254]Time-out jest nieraz po prostu potrzebny. Mam w pracy dziecko, które z racji problemów neurologicznych nieraz zachowuje się "niegrzecznie" - bezsensem jest karanie go za problemy, natomiast bywa, że musi pracować w odosobnieniu (czyli np; świetlica, o porze lekcji pusta, lub biblioteka), bo nie jest w stanie w grupie, po prostu.

Bywa też, że dziecko czasem MUSI mieć ograniczone bodźce, w danej sytuacji kompletnie nie radzi sobie emocjonalnie i potrzebuje wyciszenia - byłam kiedyś w szkole, w której w klasie był "cichy kącik", miejsce z jakąś pufą do leżenia, dywanem, a to wszystko za zasłonką było - w razie W mogło tam dziecko pójść i się odseparować od świata, super sprawa.[/QUOTE]
Szaja tylko ze to nie jest Time out wówczas. Bo o nim się mówi gdy jest izolacja, od opiekuna także. A to nie jest to samo co ' dziecko sobie nie radzi z bodzcami, emocjami etc etc to zadbamy o jego wyciszenie się , albo w trakcie otwartej agresji w celu zapewnienia wszystkim bezpieczeństwa, samemu dziecku także. Fajnie jest to opisane w ' dialog zamiast kar ' żuczkowskiej ( ona zna system oświaty w p-kolu pracuje) , która zajmuje się pbp , że tutaj powinno chodzić o pomoc dziecku i bezpieczeństwo wszystkich. A zarzut jaki mam do Time outu jest właśnie taki , że on nie proponuje narzędzi do poradzenia sobie z tymi emocjami. Mówi tylko o tym że cos jest nieakceptowalne, ale emocje zostają - nie pokazuje się jak można sobie z nimi poradzic w akceptowalny sposób, a skupia sie na tłumieniu - w tym rozumieniu nie daje nic poza poczuciem ze ' jest się niefajnym' , a już na pewno nie , tej refleksji nad swoim zachowaniem, której oczekuje ten kto kara.
Artykuł czytałam : jako zwolennik podejscia ' bez ' moglabym się paru drobnych rzeczy czepiać, ALE zyczylabym sobie by otoczenie mojego dziecka , czy tam powszechnie stosowany system wychowawczy wyglądał chociażby tak jak opisywany. To już by było bardzo dużo na plus , w stosunku do tego co mamy teraz i jest to jeden z lepszych artykułów psychologów na ten temat aczkolwiek parę rzeczy mi się nie podoba , to bilans wypada nieźle. Tam opisane są sytuacje gdzie z powodzeniem można by mówić o osobistych granicach rodzica i ich obronie - a to przecież podejściu bez kar cały czas występuje.
Podoba mi się że zwrócono uwagę na to ze wiele sytuacji wynika z nie dojrzałości dzieci np do siedzenia długo w jednym miejscu i to rodzic odpowiada za przygotowanie się do tego, zapewnienie dziecku ciekawego zajęcia , że ma mu to ułatwić biorąc pod uwagę jego potrzeby. Oczekiwanie od dziecka takiej " niewidzialnosci' jak się jest w tej restauracji czy gdzieś jest nagminne przecież , tak samo jak zwracanie uwagi dopiero gdy dzieje się coś złego.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Tak, z tymi częściami tez się akurat bardzo zgadzam, choć sama nie wiem, czy poświęcam wystarczająco dużo uwagi, gdy jest ok.

[ajah]

Napisane przez Debrah

Szaja tylko ze to nie jest Time out wówczas. Bo o nim się mówi gdy jest izolacja, od opiekuna także. A to nie jest to samo co ' dziecko sobie nie radzi z bodzcami, emocjami etc etc to zadbamy o jego wyciszenie się , albo w trakcie otwartej agresji w celu zapewnienia wszystkim bezpieczeństwa, samemu dziecku także. Fajnie jest to opisane w ' dialog zamiast kar ' żuczkowskiej ( ona zna system oświaty w p-kolu pracuje) , która zajmuje się pbp , że tutaj powinno chodzić o pomoc dziecku i bezpieczeństwo wszystkich. A zarzut jaki mam do Time outu jest właśnie taki , że on nie proponuje narzędzi do poradzenia sobie z tymi emocjami. Mówi tylko o tym że cos jest nieakceptowalne, ale emocje zostają - nie pokazuje się jak można sobie z nimi poradzic w akceptowalny sposób, a skupia sie na tłumieniu - w tym rozumieniu nie daje nic poza poczuciem ze ' jest się niefajnym' , a już na pewno nie , tej refleksji nad swoim zachowaniem, której oczekuje ten kto kara.
Artykuł czytałam : jako zwolennik podejscia ' bez ' moglabym się paru drobnych rzeczy czepiać, ALE zyczylabym sobie by otoczenie mojego dziecka , czy tam powszechnie stosowany system wychowawczy wyglądał chociażby tak jak opisywany. To już by było bardzo dużo na plus , w stosunku do tego co mamy teraz i jest to jeden z lepszych artykułów psychologów na ten temat aczkolwiek parę rzeczy mi się nie podoba , to bilans wypada nieźle. Tam opisane są sytuacje gdzie z powodzeniem można by mówić o osobistych granicach rodzica i ich obronie - a to przecież podejściu bez kar cały czas występuje.
Podoba mi się że zwrócono uwagę na to ze wiele sytuacji wynika z nie dojrzałości dzieci np do siedzenia długo w jednym miejscu i to rodzic odpowiada za przygotowanie się do tego, zapewnienie dziecku ciekawego zajęcia , że ma mu to ułatwić biorąc pod uwagę jego potrzeby. Oczekiwanie od dziecka takiej " niewidzialnosci' jak się jest w tej restauracji czy gdzieś jest nagminne przecież , tak samo jak zwracanie uwagi dopiero gdy dzieje się coś złego.

Myślę, ze dochodzimy do momentu, gdy problemem staje się terminologia a nie sama metoda wychowawcza.
Time out czy izolacja dziecka, które potrzebuje wyciszenia może być tym samym.
To, że dziecko jest samo przez chwilę (również bez opiekuna) nie oznacza, że nie dostaje narzędzi, by radzić sobie z trudną sytuacją.
W pracy z dzieckiem, które ma problemy z nadmiernymi bodźcami i agresją jednym z bardziej istotnych kwestii jest to, by dziecko umiało syganlizować problem nim dojdzie do eskalacji. Te narzędzia są bardzo istotne.
Time out może być narzędziem radzenia sobie np. z przeładowaniem, gdy dziecko w sytuacji time out czuje się bezpieczne, akceptowane.

Wówczas time out nie jest karą a jednym z dodatkowych narzędzi, które może pomóc dziecku i opiekunowi.

[Debrah]

Napisane przez ajah

Myślę, ze dochodzimy do momentu, gdy problemem staje się terminologia a nie sama metoda wychowawcza.
Time out czy izolacja dziecka, które potrzebuje wyciszenia może być tym samym.
To, że dziecko jest samo przez chwilę (również bez opiekuna) nie oznacza, że nie dostaje narzędzi, by radzić sobie z trudną sytuacją.
W pracy z dzieckiem, które ma problemy z nadmiernymi bodźcami i agresją jednym z bardziej istotnych kwestii jest to, by dziecko umiało syganlizować problem nim dojdzie do eskalacji. Te narzędzia są bardzo istotne.
Time out może być narzędziem radzenia sobie np. z przeładowaniem, gdy dziecko w sytuacji time out czuje się bezpieczne, akceptowane.

Wówczas time out nie jest karą a jednym z dodatkowych narzędzi, które może pomóc dziecku i opiekunowi.

Zgadzam się .

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

http://kobieta.onet.pl/dziecko/male-...narcyza/tnx5bn