Uzależnienie od perfum

[zivit]

Hej znalazłam fajny wątek na F i postanowiłam, że zrobię podobny tutaj. Zerknijcie na ten filmik, w którym pewien mężczyzna wypowiada się na temat faktycznej choroby jaką jest uzależnienie od perfum:

https://youtu.be/QlRfnXHfd64?t=266

Myślę, że większość z nas tutaj zna uczucie konieczności testowania coraz większej ilości zapachów i kupowania flaszki po flaszce za ostatnie pieniądze ale czy faktycznie określilibyście siebie jako osoby poważnie uzależnione od perfum?

Mężczyzna zadaje retoryczne pytanie, czy bylibyśmy w stanie przez 30 dni nie używać ani kropli perfum ani niczego innego co da nam zapach... Bylibyście w stanie? Jednocześnie twierdzi, że osoby uzależnione od perfum nie będą już nigdy w stanie pachnieć lepiej niż teraz a i tak muszą kupować co raz to nowe flakony.

Jestem ciekawa co o tym myślicie.

Jeśli ktoś chce poczytać na F: KLIK

[201605091004]

Bardzo ciekawy temat.

Czy mógłbym nie używać perfum przez miesiąc? Zdecydowanie tak.

[Iryska75]

Przez miesiąc nie słyszeć charakterystycznego psik psik ? Ciężko by było, ale mając w zanadrzu zapachowe mleczka, kremy perfumowane, masła do ciała i goździkowy spray na mole z Rossmana chyba dałabym radę : )

[201605091004]

Napisane przez Iryska75

Przez miesiąc nie słyszeć charakterystycznego psik psik ? Ciężko by było, ale mając w zanadrzu zapachowe mleczka, kremy perfumowane, masła do ciała i goździkowy spray na mole z Rossmana chyba dałabym radę : )

[zivit]

Napisane przez Iryska75

Przez miesiąc nie słyszeć charakterystycznego psik psik ? Ciężko by było, ale mając w zanadrzu zapachowe mleczka, kremy perfumowane, masła do ciała i goździkowy spray na mole z Rossmana chyba dałabym radę : )

A właśnie wspomniane zostało, że takich rzeczy też nie można nic co daje nam zapach ja bym dała radę pod poważną groźbą, ale tak sama z siebie? Raczej nie.

[201605091004]

Napisane przez zivit

ja bym dała radę pod poważną groźbą, ale tak sama z siebie? Raczej nie.

Dlaczego nie? To ciekawe.

[zivit]

Napisane przez EauDeParfum

Dlaczego nie? To ciekawe.

Bo bez perfum się czuję nago musiałabym mieć poważną motywację, ale tak na zasadzie "aaa zrobię sobie wyzwanie" to byłoby mi bardzo ciężko. Nie pamiętam kiedy ostatni raz miałam dzień bez perfum

[Iryska75]

Wiem, że chodziło o to, że bez wszystkiego pachnącego, ale całkowicie nie da się 'wyłączyć' zapachów. Nawet niektóre środki czystości pięknie pachną, w kuchni znajdziemy mnóstwo perfum: zioła, przyprawy, olejki do ciast i szarlotka (czyli Mirage Oriflame). W akcie desperacji pewnie chodziłabym z szarlotką w kieszeni : ) albo z choinką na szyi : )

[Sabasza]

Napisane przez Iryska75

Wiem, że chodziło o to, że bez wszystkiego pachnącego, ale całkowicie nie da się 'wyłączyć' zapachów. Nawet niektóre środki czystości pięknie pachną, w kuchni znajdziemy mnóstwo perfum: zioła, przyprawy, olejki do ciast i szarlotka (czyli Mirage Oriflame). W akcie desperacji pewnie chodziłabym z szarlotką w kieszeni : ) albo z choinką na szyi : )

Ale to wlasnie chyba chodzi o to, zeby wyeliminowac celowe aplikowanie zapachow. Wiadomo, jak sie pokremujesz i bedzie pachniec od ciebie tym kremem to jedno, ale jesli z premedytacja bedziesz uzywac bardziej pachnacych balsamow, bedziesz sie tarzać w platkach roz, bedziesz wcierac w siebie ziola albo chodzic z szarlotka w kieszeni, to znaczy, ze jestes powaznie UZALEZNIONA

[iklee]

Myślę, że bez większego problemu jestem w stanie obyć się bez perfum przez 30 dni Choć muszę przyznać - byłoby mi trochę przykro z tego powodu

Iryska75 - albo z kwiatem we włosach

[Redhaired Witch]

E, spoko, mogłabym.
...Ale chciałabym czasem wąchnąć sobie coś z korka

[0f4d7eb2e6c93082f74e89ef7f138a13b7c455c0]

Treść usunięta

[Daffodilka]

Podobnie jak Zivit, z własnej inicjatywy nie potrafiłabym nie pachnieć. Gdybym się z kimś założyła, a zakład wart był takiego poświęcenia, to czemu nie, nawet dłużej, niż miesiąc. Jednak uważam się za osobę uzależnioną od kupowania perfum i pachnienia. Kiedy jeszcze nie nosiłam przy sobie zapasowych odlewek, a zapomniałam się poperfumować, wpadałam w panikę. Podobnie było, kiedy zapominałam komórki z pracy tyle, że po telefon potrafiłam wrócić nawet z Widoku (pracuję w Balicach) . Jeszcze nie zdarzyło mi się wrócić do domu z powodu perfum - może dlatego, że jestem uzależniona od środków komunikacji miejskiej i gdybym wróciła, spóźniłabym się do pracy. Co prawda nic wielkiego by się nie stało, ale ucierpiałoby moje poczucie obowiązku

[elizziak]

Napisane przez zivit

Jednocześnie twierdzi, że osoby uzależnione od perfum nie będą już nigdy w stanie pachnieć lepiej niż teraz a i tak muszą kupować co raz to nowe flakony.

Jestem ciekawa co o tym myślicie.

O, to jest bolesna prawda Ja mam swoje ukochane zapachy, ale nie powstrzymuje mnie to przed testowaniem i kupowaniem kolejnych, bo zawsze przecież jest ta myśl, że coś może być jeszcze lepszego

Ja nie używałam perfum 2x po około 2 miesiące - w początkowym okresie karmienia piersią.

Ale tak sama z siebie to nie chciałabym nie pachnieć przez miesiąc

Czyli wychodzi, że jestem uzależniona... Ale to chyba takie pozytywne uzależnienie? Hmmm, jeśli jakiekolwiek uzależnienie może być pozytywne Może nazwijmy to bardzo absorbującym hobby?

[Margot45]

Bardzo ciekawy wątek

Raz w życiu byłam zmuszona do zaprzestania stosowania pachnideł wszelkiej maści - mówię o aplikacji na skórę/ włosy/ ubrania mające styczność z ciałem, było to w początkowej, mocno nasilonej fazie AZS (wtedy jeszcze nie do końca rozpoznanego). Nie pamiętam, czy był to miesiąc, czy dwa tygodnie - w każdym razie, przeżyłam Ale raczej nie zaaplikowałabym sobie takiej przerwy z własnej woli...

I też nie nazwałabym tego uzależnieniem. Hobby - tak. Pasja. Przyjemność. Ale - kosztem perfum w długi nie wpadam, kredytów na zakup kolejnej flaszki nie zaciągam, w pierwszej kolejności płacę rachunki. A to, że jak się nie uperfumuję, czuję się źle, że próbki perfum mam również w biurowej szufladzie i wszystkich torebkach - to już insza inszość

[Kucokuc]

A ja dałabym radę odstawić używanie zapachów Natomiast nie to moim zdaniem stanowi problem.

Istotną częścią zjawiska jest moim zdaniem przywiązanie do pięknych zapachów i konieczność ich gromadzenia. Po prostu, kiedy powącham coś, czemu nie mogę się oprzeć, to po prostu muszę sobie zorganizować przynajmniej odlewkę. Chociażby na bliżej nieokreśloną przyszłość.
Potem często bywa też tak, że z "choroby" dotyczącej danego zapachu się leczę i ląduje on na allegro albo u kogoś znajomego. Myślę, że dopóki da się to kontrolować, to niekoniecznie od razu należy to nazywać uzależnieniem.

Też taka specyfika tego "hobby", że polega na zbieractwie. A intensywne zbieractwo z zewnątrz wygląda czasem dziwnie. Już pomijając fakt, że zapach to taka "ulotna" rzecz i nie wszyscy zrozumieją

Ale podoba mi się ten fragment o tym, że nikt nie będzie pachniał lepiej niż pachnie teraz. No bo... Jak to? Tyle poszukiwań na nic?

[Margot45]

Osobiście niespecjalnie rozumiem to sformułowanie " nikt nie będzie pachniał lepiej niż pachnie teraz"

Moim zdaniem nie chodzi o to, żeby pachnieć "lepiej" - tylko żeby pachnieć tym, co w danym momencie odzwierciedla mój nastrój, pasuje mi do sytuacji, stroju, pogody, tysiąca innych elementów.

[201605091004]

Napisane przez Margot45

Osobiście niespecjalnie rozumiem to sformułowanie " nikt nie będzie pachniał lepiej niż pachnie teraz"

Myślę, ze jest to kwestia semantyki / przekładu obcojęzycznego sformułowania. Autorowi wypowiedzi chodzi chyba o rzekomy bezsens kupowania / gromadzenia coraz to nowych zapachów, bo jakoby 'nie ma już czego szukać / wszystko już było', etc. Efektowny, lecz - jak piszesz - niepogłębiony chyba skrót myślowy.

[zivit]

Napisane przez EauDeParfum

Myślę, ze jest to kwestia semantyki / przekładu obcojęzycznego sformułowania. Autorowi wypowiedzi chodzi chyba o rzekomy bezsens kupowania / gromadzenia coraz to nowych zapachów, bo jakoby 'nie ma już czego szukać / wszystko już było', etc. Efektowny, lecz - jak piszesz - niepogłębiony chyba skrót myślowy.

Ja to rozumiem w ten sposób, że wciąż szukamy właśnie kolejnych lepszych perfum z myślą, że gdzieś tam czeka kolejna perełka albo wymarzony signature scent a tak naprawdę to gonienie króliczka

[Daffodilka]

Napisane przez zivit

Ja to rozumiem w ten sposób, że wciąż szukamy właśnie kolejnych lepszych perfum z myślą, że gdzieś tam czeka kolejna perełka albo wymarzony signature scent a tak naprawdę to gonienie króliczka

Bo tak właśnie jest Myślę, że poszukiwanie tego jedynego, wymarzonego jest najbardziej fascynujące.

[Iryska75]

Napisane przez zivit

Ja to rozumiem w ten sposób, że wciąż szukamy właśnie kolejnych lepszych perfum z myślą, że gdzieś tam czeka kolejna perełka albo wymarzony signature scent a tak naprawdę to gonienie króliczka

sama prawda

[misianka]

Ja bym mogła.
Przeżyłam nawet próbę - pozbyłam się calutkiej kolekcji, a z przyczyn finansowych mogłam sobie pozwalać tylko na najbardziej konieczne i jak najtańsze kosmetyki i ich zapach był kompletnie nieistotnym kryterium wyboru.
Przeżyłam. Nie chciałabym do tej sytuacji wrócić, ale oczywiście nie z powodu braku perfum.
Niemniej, myślę że dałabym radę bez problemu. Ba! Czasem mam takie dni, że chcę niepachnienia, w takim jednak sensie, że jeszcze bardziej niż dotąd, doceniam zapach ... czystego powietrza - może dlatego, że mieszkam teraz w takim miejscu, gdzie powietrze wyjątkowo pięknie pachnie bo jest mnóstwo zieleni, a to zawsze lubiłam
Chyba nie jestem uzależniona

[guniagusia]

Napisane przez Kucokuc

A ja dałabym radę odstawić używanie zapachów Natomiast nie to moim zdaniem stanowi problem.

Istotną częścią zjawiska jest moim zdaniem przywiązanie do pięknych zapachów i konieczność ich gromadzenia. Po prostu, kiedy powącham coś, czemu nie mogę się oprzeć, to po prostu muszę sobie zorganizować przynajmniej odlewkę. Chociażby na bliżej nieokreśloną przyszłość.
Potem często bywa też tak, że z "choroby" dotyczącej danego zapachu się leczę i ląduje on na allegro albo u kogoś znajomego. Myślę, że dopóki da się to kontrolować, to niekoniecznie od razu należy to nazywać uzależnieniem.
Też taka specyfika tego "hobby", że polega na zbieractwie. A intensywne zbieractwo z zewnątrz wygląda czasem dziwnie. Już pomijając fakt, że zapach to taka "ulotna" rzecz i nie wszyscy zrozumieją

tak, zgadzam się!! Podobnie widzę czasem u swoich znajomych z innymi kosmetykami, z ubraniami itd. Ten przymus "muszę to mieć" a ponieważ podaż jest ogromna, to zawsze się w końcu znajdzie cos lepszego, co też TRZEBA mieć. Dopóki te wczesniej nabyte rzeczy nie lądują w kącie po kilku minutach, myslę, że nie jest tak źle. Ale tak własnie często bywa... A wtedy to jest chyba kompulsywne po prostu.

A ja nie psikam się tylko, gdy mnie boli głowa lub jestem chora. Bo wtedy męczą mnie zapachy

[elizziak]

Napisane przez eaudeparfum

myślę, ze jest to kwestia semantyki / przekładu obcojęzycznego sformułowania. Autorowi wypowiedzi chodzi chyba o rzekomy bezsens kupowania / gromadzenia coraz to nowych zapachów, bo jakoby 'nie ma już czego szukać / wszystko już było', etc. Efektowny, lecz - jak piszesz - niepogłębiony chyba skrót myślowy.

[201605091004]

Napisane przez zivit

Ja to rozumiem w ten sposób, że wciąż szukamy właśnie kolejnych lepszych perfum z myślą, że gdzieś tam czeka kolejna perełka albo wymarzony signature scent a tak naprawdę to gonienie króliczka

[justynaneyman]

Napisane przez Daffodilka

Bo tak właśnie jest Myślę, że poszukiwanie tego jedynego, wymarzonego jest najbardziej fascynujące.

Tak mi się właśnie zdawało, ba, odkryłam, że znalazłam je już dawno, i trochę posmutniałam.
Potrzebowałam jakby tu rzec - czegoś nowego, nowego podejścia - i zostałam obdarowana (niemal przez przypadek) zapachami, które uważałam za "nie swoje", nie w moim stylu - tym niemniej warte uwagi i interesujące. I okazało się, że używam ich bez żadnego napięcia, z czystą przyjemnością, bez oceniania - i bez oczekiwań (wiecie "czy i na ile to TEN, MÓJ, wymarzony") - i po prostu to jest takie zwyczajne i sympatyczne - a szukanie signature scenta itp przestało mnie ekscytować Tym samym bardzo wiele się zmieniło w moim podejściu - a co najważniejsze, wreszcie zużywam swoje perfumy, a nie ciągle testuję nowe.

Natomiast życie 30 dni bez perfum - pewnie, byłoby możliwe, tylko wg mnie to niczego nie udowadnia. Można żyć bez dobrego jedzenia, bez różnych radości - może nawet i bez muzyki (od tego się nie umrze) - tylko co z tego?

[201605091004]

Napisane przez justynaneyman

[...] zostałam obdarowana (niemal przez przypadek) zapachami, które uważałam za "nie swoje", nie w moim stylu - tym niemniej warte uwagi i interesujące. I okazało się, że używam ich bez żadnego napięcia, z czystą przyjemnością, bez oceniania - i bez oczekiwań (wiecie "czy i na ile to TEN, MÓJ, wymarzony) - i po prostu to jest takie zyczajne i sympatyczne - a szukanie signature scenta itp przestało mnie ekscytować Tym samym bardzo wiele się zmieniło w moim podejściu - a co najważniejsze, wreszcie zużywam swoje perfumy, a nie ciągle testuję nowe [...]

Mam podobne odczucia.

[Arsonist]

Napisane przez justynaneyman

Natomiast życie 30 dni bez perfum - pewnie, byłoby możliwe, tylko wg mnie to niczego nie udowadnia. Można żyć bez dobrego jedzenia, bez różnych radości - może nawet i bez muzyki (od tego się nie umrze) - tylko co z tego?

Dokładnie to chciałam napisać. Każdy człowiek przeżyje 30 dni bez perfum - to nie narkotyk. Tylko po co?

Poza tym uważam, że słowo "uzależniony" w tym temacie to mimo wszystko przesada . Jest tu mnóstwo osób poświęcających dużo czasu i pieniędzy na perfumiarskie hobby, ale jakoś wątpię, żeby ktoś popadał w skrajności i był gotów np. wyprzedawać sprzęty domowe, żeby kupić wymarzoną flaszkę (?). Osobiście nie mam potrzeby robienia sobie odwyków czy challenge'ów typu "30 dni bez perfum", dopóki budżet domowy mi się domyka i nie spłukuję się co miesiąc co do grosza na perfumy. Pasja/hobby to coś wspaniałego, daje tyle radości i trzeba to pielęgnować, a nie sobie odbierać!

[justynaneyman]

Sądzę, że uzależnienie to zakupoholizm - czego by nie dotyczył i jakich by nie miał motywacji.
Natomiast samo upodobanie do zapachów, wrażliwość na nie - powinno cieszyć.
Czy cieszy? Gonitwa za nowym, owszem, jest ekscytująca, ale niekoniecznie związana jest z tą właśnie, jak najbardziej pozytywną, wrażliwością na zapachy. I dobrze byłoby rozróżnić - czy chcemy pachnieć, jak lubimy, czy musimy gromadzić, coś sobie tym zastąpić albo zniwelować napięcie. Szczególnie, jeśli dzieje się to kosztem innych sfer, niekoniecznie finansowych.

Jednym zdaniem - przymus - nie, swoboda i przyjemność - tak

[Redhaired Witch]

Ja jestem uzależniona nie od kupowania flakonów bo mam ich mało, ale od tej gonitwy, tzn. mam fazy na poszukiwanie np. zapachu deszczu i wtedy kupuję mnóstwo próbek, po czym zazwyczaj niczego nie znajduję i zarzucam poszukiwania.

Ale sądzę iż uważam że to jednak cenne "hobby". Nie mam czasu na zainteresowania, którymi pasjonowałam się przed urodzeniem małej (np. wypady w opuszczone miejsca albo ASG), nie mam czasu na oglądanie w skupieniu filmów, pozostały mi perfumy i książki czytane w przelocie. Jeśli i tego się pozbędę w myśl "zło i uzależnienie" to zostanie mi tylko gotowanie obiadków i spacerki do piaskownicy, noł łej!