Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia.

**201803111829** · 2017-10-17, 18:11

Długo zastanawiałam się nad napisaniem tego wątku, ale już sobie nie radzę.
Od 7 lat przyjaźniłam się z pewną dziewczyną, którą naprawdę kochałam, była mi bardzo bliska, zawsze mogłyśmy na siebie liczyć. Zawsze się sobie zwierzałyśmy, zawsze miałyśmy w sobie wsparcie.
X była... No była gruba. Jak się poznałyśmy, to była po prostu pulchna, miała lekką nadwagę. Musicie wiedzieć, że naprawdę ma piękną twarz, jest niesamowicie mądra, wrażliwa, czuła, empatyczna.
Od zawsze miała problemy w domu, zawsze była spychana jakby na drugi tor - ma ciężko chorego brata, zawsze brakowało u niej pieniędzy.
Od pewnego czasu miała problemy "z głową", jak obie się smiałyśmy. Miała myśli samobójcze, naduzywała alkoholu, okaleczała się oraz zaburzenia odżywiania. Ja zawsze ją wspierałam, zawsze pocieszałam, zawsze przy niej byłam. Namówiłam ją na wizytę u psychiatry, stwierdzono u niej depresję. Oczywiście ja nadal ją we wszystkim wspierałam. Jak trafiła do szpitala psychiatrycznego odwiedzałam ją przynajmniej 2 razy w tygodniu, dojezdzalam kilkadziesiąt km, żeby pobyć u niej pół godziny, przywieźć książkę i coś do jedzenia, kupić fajki. Dla porównania, rodzice byli u niej raz dwa razy w miesiącu, a rodzeństwo nigdy.
Po jej wyjściu ze szpitala nadal cała moja rodzina i ja ją wspieralismy.
Tutaj nadmienię, że... Czasem ciężko było z nią wytrzymać, ale ja wiedziałam, że to nie ona, tylko choroba, więc nawet jak była trochę chamska, to puszczalam wszystko mimo uszu.
Kilka miesięcy później zdiagnozowano u niej chorobę afektywna dwubiegunowa. I wtedy już naprawdę było ciężko. Była bardzo marudna, w dalszym ciągu się okaleczała, czasem była bardzo męcząca, miała duże wahania nastroju, to bylo ciężkie, bo nie wiadomo jak się zachowywać, co ją urazi, o co się obrazi. Przytyła też sporo, (ważyła 140 kg) i ciągle mówiła jaka to ona nie jest gruba, paskudna, obrzydliwa itd. No i ja zawsze ją pocieszałam, zawsze mówiłam, że nie jest tak, żeby się nie przejmowała docinkami (nawet jej rodzice jej mówili, że ma schudnąć). Jak napisał do niej obcy koleś, że jest gruba, to poprosiłam swoich kolegów, żeby z nim "pogadali" (spokojnie, nie było pobicia czy coś, po prostu dostał opierdziel i musiał ją przeprosić). Jak jej Proponowałam jakieś ćwiczenia np. Basen czy dietę (ale nie na zasadzie "jesteś gruba nie zryj tyle", tylko "ostatnio widziałam fajny przepis, może byśmy spróbowały?" Albo "w be activ były fajne ćwiczenia nie obciążające stawów") to mówiła "no no, muszę się wziąć za siebie" i tyle.
Mimo wszystko jeździłam do niej raz w miesiącu na kilka dni. Wszystko było super, chociaż miała swoje humorki. I żeby nie bylo - obie żarłyśmy fastfood, i często z mojej inicjatywy.
Inna sytuacja - miałyśmy jechać na Woodstock razem, ona robiła straszne problemy, kilka razy zmieniała zdanie czy jedzie czy nie (ostatni raz 2 dni przed wyjazdem, że jednak nie jedzie, finalnie pojechała). Miałyśmy jechać tylko we 2,wiec jakby nie pojechała, to zepsulaby plany również mi.
O co chodzi - ogólnie - zawsze przy niej byłam, zawsze ja wspierałam, nigdy nie dawałam jej odczuć noc złego.
I była taka sytuacja... Szukałam pracy. Zostałam zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną jako recepcjonistka w salonie fitness (zwykły osiedlowy klubik, nie żadne ĄĘ) . Miałam wydawać ręczniki i klucze do szafki. Rozmowa ta była masakryczna, pani miała wymagania jakbym miała pracować w 5 gwiazdkowym hotelu. Jako, że to była pierwsza moja TAKA rozmowa, to potem strasznie to przeżywałam, że jak to, na takie stanowisko takie wymagania. Takie przeżywanie trwało... Dwa dni. W ciągu tych dwóch dni ona mi powiedziała, że tak to jest na rozmowach, że celuję w za wysokie stanowiska, i jakbym złożyła cv w biedrze, to może by mnie przyjęli.
Ja nadal trochę narzekałam (dwa dni łącznie), aż ona mi napisała, że ma to w dupie i nie ma zamiaru dłużej słuchać moich narzekań po czym... Zablokowała mnie.
Ja się wkurzyłam, bo serio, ja dwa lata słucham jej narzekań, nic nie mówię, znoszę... A ona po 2 dniach mi robi coś takiego? Muszę wspomnieć, że naprawdę, po dwóch latach jej choroby moja cierpliwość była już trochę nadszarpnięta.
W związku z tym napisałam jej kilka niemilych słów, w tym odnośnie jej wagi (chodzilo o to, że jak ona narzekała, że jest gruba i żarła, to ja się nic nie odzywałam, a jak ja narzekałam dwa dni, to ona od razu "mam to w dupie"). Oprócz tego, przyznaję się bez bicia, w stanie silnego wzburzenia zaczęłam jej wypominać co ja dla niej zrobiłam, mimo, że przecież to wszystko robiłam bezinteresownie, bo chciałam jej pomóc - i teraz tego bardzo żałuję.
Ona stwierdziła, że tego się po mnie nie spodziewała, że "wreszcie wyrzuciłam co mi na sercu leżało", i że nie może mi już więcej ufać itd.
I wiecie... Prawie 3 miesiące się nie odzywamy, a ja okropnie za nią tęsknię. Niedługo są moje urodziny, od 7 lat spedzalaysmy je razem, a teraz będę sama... Tzn z facetem, ale zawsze robiłam 2 imprezy - jedną z Chlaniem taniego wina, pizza i słuchaniem ich troje, drugą z facetem.
Ciągle łapie się, że myślę "o, a my z X", albo "X kiedyś powiedziała", "X kiedyś wymyśliła".
Dziewczyny, bardzo żałuję tego co powiedziałam, bardzo mi jej brakuje. Odezwać się do niej? Odpuścić?

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

**Hultaj** · 2017-10-17, 18:18

tęsknisz, ale to jest dziewczyna chora, kompletnie nieposkładana psychicznie, kompletnie bezkrytyczna w stosunku do siebie, a tacy ludzie są w relacjach bardzo toksyczni.

można chorować, ale ona z tego co napisalaś kompletnie nie ma zrozumienia i empatii do drugiej osoby. mogla ci jakoś inaczej powiedzieć coś w stylu ''o jeny tinker już nie marudź tyle no trudno wieśniara to była, znajdziesz coś lepszego'' a nie ''mam to w dupie''. ty jakoś jej chamskim językiem nie jechałaś.

raczej wolałabym dążyc do tego by dać sobie spokój.

i jeszcze jedno ona też moglaby cię przeprosić.

kennedy · 2017-10-17, 18:25

Twoja kumpela jest bardzo toksyczna. Ja bym odpuscila bo juz widzisz ze ona nie docenila ciebie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Andz126p · 2017-10-17, 18:31

Myślę, że mając taka przyjaciółkę jak ty, sama bym się ciela, ale z radości...

Nie no, żartuję.
Chodziło mi bardziej o to, że ja sama bym chciała mieć kogoś takiego jak ty. Ona w ogóle nie zdawała sobie sprawy, że mimo jej problemów i wagi (no bo wiadomo że jedni na nią zwracają uwagę, inni nie), ty nadal byłaś z nią i za nią.
To wspaniałe.

Ale to jest chory człowiek. I toksyczna więź...

elvegirl · 2017-10-17, 18:39

Pamiętam Twoje wątki o niej.
Wiem że jest Ci ciężko, ale do takiego "ulania" z Ciebie emocji po prostu musiało w końcu dojść. I moim zdaniem dobrze się stało.
I tak, wiadomo że od osoby chorej oczekuje się i wymaga zdecydowanie innych rzeczy niż od zdrowej. Ale nie znaczy to, że należy tej osobie pozwalać po sobie jeździć walcem.

bluebluesky · 2017-10-17, 18:42

Widzisz... kiedy ktos jest chamski, to trzeba mu o tym mowic od razu, nie koniecznie klucic sie, ale zwracac uwage, ze takie zachowanie jest nie w porzadku. Pozwolilas sytuacji dojsc do tego, ze nabudowalo sie w tobie napiecie i na chwile stracilas kontrole. To powinnas zmienic w sobie, ale ona powinna zmienic znacznie wiecej, wiec zastanow sie czy potrzebujesz jej, czy po prostu przyjaciolki. Bo nie bardzo widac, zeby ona czula do ciebie to samo co ty do niej.

**b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4** · 2017-10-17, 18:42

pamietam Twoja przyjaciolke z innego watku i z tego, co tam opisywalas wylonil sie obraz Ciebie jako wspolluzaleznionej od jej choroby. Wedlug mnie taka przerwa dobrze Wam obu zrobi. Jesli poczujesz sie z tym lepiej, mozesz napisac jej np. list z przeprosinami, ale na Twoim miejscu oczekiwalabym tego samego z jej strony (przeprosin w odpowiedzi na Twoje przeprosiny)

lady666macbeth · 2017-10-17, 19:02

dwubiegunówka to jednak dość poważna choroba psychiczna. Nie wiem czy da się z taką osobą przyjaźnić. Bo takie osoby chore mają przeskoki z depresji w manię.
Autorko, nie dopatruj się błędów tylko w sobie. Ona dość dosadnie dała Ci do zrozumienia że dla niej się nie liczysz, i że Twoje problemy ma w dupie.
Wiesz, ja bym sobie odpuściła na Twoim miejscu.
A tak właściwie to ona Ciebir też powinna przeprosić, z tym że jest bezkrytyczna. I tu pojawia się ogromny problem.

**201803111829** · 2017-10-17, 19:13

Cytat:

Napisane przez lady666macbeth

dwubiegunówka to jednak dość poważna choroba psychiczna. Nie wiem czy da się z taką osobą przyjaźnić. Bo takie osoby chore mają przeskoki z depresji w manię.
Autorko, nie dopatruj się błędów tylko w sobie. Ona dość dosadnie dała Ci do zrozumienia że dla niej się nie liczysz, i że Twoje problemy ma w dupie.
Wiesz, ja bym sobie odpuściła na Twoim miejscu.
A tak właściwie to ona Ciebir też powinna przeprosić, z tym że jest bezkrytyczna. I tu pojawia się ogromny problem.

No właśnie te przeskoki były bardzo męczące. Zwłaszcza, że np. W napadzie manii chciała wszystko kupować, i to ja ją zwykle musiałam stopować. A za dni płacz, że tyle nakupowała bezużytecznych rzeczy, za co ona będzie żyć.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

puchaty71 · 2017-10-17, 19:21

Wiesz, być może jesteś w jakiś sposób uzależniona od tej relacji, ale.
W zasadzie w ludziach widzimy to, co jest w nas samych. Wiem, że jest to takie trochę "pieprzenie", ale to jest fakt. Nie ruszy nas nic, czego nie ma w nas samych. Jeśli mimo tych wszystkich nieprzyjemnych rzeczy, które Cię spotkały będąc w relacji z tą dziewczyną, wciąż widziałaś w niej przyjaciółkę, widziałaś w niej osobę, którą w jakiś sposób kochasz, którą wspierasz, której wady nie były dla Ciebie przeszkodą, to znaczy, że te wszystkie wartości są po prostu w Tobie. To współczucie, wyrozumiałość, akceptacja, czy nawet "bezwarunkowa miłość", to jesteś Ty. Wszyscy się odwracali (rodzina) a Ty byłaś. To, co jej dałaś, tak naprawdę od niej dostałaś. I wcale się nie dziwię, że tęsknisz, wiele od niej dostałaś. Wszyscy tęsknimy do tych wartości...
Nie miej do siebie żadnych pretensji o to co było. Wszyscy mamy jakąś "wyporność". Rób to, co po prostu czujesz, że trzeba/warto/chciałoby się zrobić. Chrzań konwenanse i zbyt rozwlekłe umysłowe historie.

Limonka2738 · 2017-10-17, 19:56

Tinker, pamiętam twoje poprzednie wątki, w których szczegółowo były opisane powyższe sytuacje.

Przykro mi to mówić, ale to nie była dobra przyjaciółka. A nie chciała sobie pomóc. W pewnym momencie w relacji trzeba ratować siebie, bo się wykończysz, nawet jeśli druga osoba jest chora.

Może dobrze się stało.

żurawinka · 2017-10-17, 20:31

Tutaj dawała tylko jedna strona, druga była ( jest ) chora.
Niestety ale nie mam dobrej rady - obie decyzje mogą mieć nieprzyjemne konsekwencje. Jestem za opcją żebyście się "spotkały" w połowie drogi, ona też musi tego chcieć a nie być tylko stroną "pokrzywdzoną"

Jeżeli uważasz że jej przyjaźń była wartościowa, nie ciągnęła cię w dół i była wsparciem to ok, ale odpowiedz sobie na pytanie - nie masz nikogo innego do ratowania?

co z twoim zdrowiem psychicznym za parę/naście lat takiego emocjonalnego rollercostera

phideaux · 2017-10-17, 21:29

Toksyczna relacja, moim zdaniem - z obu stron.

lightangel · 2017-10-18, 10:36

Ja mam za sobą znajomość z takim samym poziomem zaangażowania co u Ciebie, tyle że bez zdiagnozowanej choroby psychicznej u osoby z którą się przyjaźniłam. Dlatego powiem Ci wprost: odpuść. Dałaś z siebie ile mogłaś, a dla niej to nadal zbyt mało i zawsze będzie mało. Owszem, przez pewien czas będzie Ci smutno, ale w końcu przebolejesz i wtedy naprawdę odżyjesz. Każde pierwsze wydarzenie które spędzałyście razem (jak np. urodziny) będzie bolesne, ale z czasem będzie lepiej. Przez lata dbałaś o nią, teraz pora zadbać o siebie.

Ja popełniłam błąd i reanimowałam znajomość. Z perspektywy czasu wiem że nie było warto. Pewnego dnia w nerwach też podliczyłam różne sytuacje w których dałam z siebie wszystko a nie dostałam w zamian nawet zwykłego dziękuję. Oczywiście nigdy o tym nie myślałam, bo w przyjaźni normalne jest że robisz wszystko bezinteresownie. Teraz cieszę się zrobiłam to podsumowanie, bo dzięki niemu zrozumiałam jak jednostronna była ta znajomość i znalazłam siłę żeby ją zakończyć.

**ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2** · 2017-10-18, 10:40

Rozumiem co czujesz, ale ja bym odpuściła.

**201803090921** · 2017-10-18, 11:40

Wasza przyjaźń i tak bardzo długo działała jak na taki brak równowagi w zaangażowaniu obu stron.
Zrozumiałe jest to, że tęsknisz, ale to musiało się tak skończyć; pamiętam Twoje poprzednie wątki na jej temat i wyraźnie było widać, że zaczyna Cię takie podejście uwierać (zresztą nie wiem kogo by nie uwierało).
Uważam, że musisz to "odchorować" tak samo, jak dziewczyny odchorowują nieudane związki z facetami.

**201803111829** · 2017-10-18, 11:48

Stwierdziłam, że napiszę do niej list, ale nie z przeprosinami, tylko z tym, co czuję. Jeśli zdecyduje się odpisać - spoko. Jeśli nie, to będzie wiadomo ile znaczyła dla niej ta przyjaźń.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

lightangel · 2017-10-18, 13:22

Skoro przez 3 miesiące się nie odezwała, to raczej wyraźnie widać że nie chce już mieć z Tobą kontaktu. Jeśli Tobie ten list pomoże to możesz spróbować, ale zastanów się dobrze co chcesz w nim napisać, żeby potem przypadkiem nie dało się tego wykorzystać przeciwko Tobie (choćby po to żeby się ponaśmiewać - widziałam już takie przypadki).

**b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267** · 2017-10-18, 15:58

A ja tak trochę z innej strony. Też czytałam poprzednie wątki itd.
Mi się wydaje, że to jednak z Tobą Tinker jest coś nie tak... w sensie nie to, że zły człowiek jesteś, ale może właśnie zbyt dobry... W sensie czuję u Ciebie gdzieś jakieś drugie dno, chęć opiekowania się kimś słabszym. Coś nie wiem... na zasadzie... nie wiem jak to napisać żeby Cię nie urazić bo nie jest to moim celem... coś takiego, że potrzebujesz kogoś kto potrzebuje pomocy, ale nie byle jakiej - Twojej. Wtedy czujesz się dowartościowana itd.
Może sobie dopowiadam, może nadinterpretuję, ale hmm to mi się kojarzy z DDA które na siłę chce pomóc partnerowi alkoholikowi...

ajah · 2017-10-18, 16:03

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;78080571]A ja tak trochę z innej strony. Też czytałam poprzednie wątki itd.
Mi się wydaje, że to jednak z Tobą Tinker jest coś nie tak... w sensie nie to, że zły człowiek jesteś, ale może właśnie zbyt dobry... W sensie czuję u Ciebie gdzieś jakieś drugie dno, chęć opiekowania się kimś słabszym. Coś nie wiem... na zasadzie... nie wiem jak to napisać żeby Cię nie urazić bo nie jest to moim celem... coś takiego, że potrzebujesz kogoś kto potrzebuje pomocy, ale nie byle jakiej - Twojej. Wtedy czujesz się dowartościowana itd.
Może sobie dopowiadam, może nadinterpretuję, ale hmm to mi się kojarzy z DDA które na siłę chce pomóc partnerowi alkoholikowi...[/QUOTE]A mnie się wydaje, że nie masz wystarczającej ilości info by wysuwać takie wnioski.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

**b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267** · 2017-10-18, 16:06

Cytat:

Napisane przez ajah

A mnie się wydaje, że nie masz wystarczającej ilości info by wysuwać takie wnioski.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

Dlatego napisałam, że być może nadinterpretuję a moim celem nie jest urażenie Tinker. Mi to poprostu tak wygląda. Nie każdemu musi. To może być totalna bzdura, ale z samych postów ja to tak odbieram.

**201803111829** · 2017-10-18, 16:07

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;78080571]A ja tak trochę z innej strony. Też czytałam poprzednie wątki itd.
Mi się wydaje, że to jednak z Tobą Tinker jest coś nie tak... w sensie nie to, że zły człowiek jesteś, ale może właśnie zbyt dobry... W sensie czuję u Ciebie gdzieś jakieś drugie dno, chęć opiekowania się kimś słabszym. Coś nie wiem... na zasadzie... nie wiem jak to napisać żeby Cię nie urazić bo nie jest to moim celem... coś takiego, że potrzebujesz kogoś kto potrzebuje pomocy, ale nie byle jakiej - Twojej. Wtedy czujesz się dowartościowana itd.
Może sobie dopowiadam, może nadinterpretuję, ale hmm to mi się kojarzy z DDA które na siłę chce pomóc partnerowi alkoholikowi...[/QUOTE]Nie jest tak. Ta dziewczyna przez 3 lata była zupełnie "normalna". Tzn miała jakieś tam problemy w domu (właśnie to spychanie na drugi tor, brak kasy), ale była normalną, pogodną, fajną, ciepłą dziewczyną. Dopiero pozniej zaczęły się u niej wszelkie "jazdy", z cięciem, myślami samobójczymi itd. Więc to nie tak, że zaprzyjaźniłyśmy się, bo ja się chciałam nią opiekować, tylko to wyszło po dłuższym czasie znajomości.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

**b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267** · 2017-10-18, 16:16

Cytat:

Napisane przez _Tinkerbell

Nie jest tak. Ta dziewczyna przez 3 lata była zupełnie "normalna". Tzn miała jakieś tam problemy w domu (właśnie to spychanie na drugi tor, brak kasy), ale była normalną, pogodną, fajną, ciepłą dziewczyną. Dopiero pozniej zaczęły się u niej wszelkie "jazdy", z cięciem, myślami samobójczymi itd. Więc to nie tak, że zaprzyjaźniłyśmy się, bo ja się chciałam nią opiekować, tylko to wyszło po dłuższym czasie znajomości.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Nie rozumiem zatem dlaczego chcesz odnawiać kontakt z kimś kto Cię nie szanuje i ma Cię "w dupie".
W związkach też czasem na początku jest sielanka a później nagle brak szacunku itp. czy poradziłabyś w takiej sytuacji komuś, aby wracał do takiego partnera?

**201803111829** · 2017-10-18, 16:17

Nie, ale ja mam gdzieś w głowie "to nie ona, tylko choroba", bo rzeczywiście 3 czy tam 4 lata temu była zupełnie inna...

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

**b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267** · 2017-10-18, 16:22

Cytat:

Napisane przez _Tinkerbell

Nie, ale ja mam gdzieś w głowie "to nie ona, tylko choroba", bo rzeczywiście 3 czy tam 4 lata temu była zupełnie inna...

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Alkoholizm to też choroba - czy np. w przypadku związku wizażanki doradzałabyś jej aby wróciła do partnera alkoholika, który w ten alkoholizm popadł po kilku latach związku i nie chce się leczyć?

**megamag** · 2017-10-18, 16:56

Może to oklepany wniosek, ale wyżej du..y nie podskoczysz. Dziewczyna jest bardzo autodestrukcyjna (jeśli ktoś cały czas narzeka, jaki jest gruby, a potem się odjada, to robi to specjalnie, chce sobie zaszkodzić). I to niszczenie relacji z Tobą jest prawdopodobnie częścią tej autodestrukcji. Udowodnienia, że wszyscy ją opuścili. Tak, to jest choroba, ale nie możesz wyleczyć kogoś, kto nie chce się leczyć. Czy odnowisz z nią kontakt, czy nie, to i tak nic nie zmieni. Bo to od niej zależy, czy będzie chciała walczyć o dawną siebie, a nie od Ciebie.

Flai · 2017-10-18, 18:40

Trinkie, na pewno powinnaś się mega zdystansować do jej osoby zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Bez względu na podjętą decyzję, bo się, po prostu, wykończysz. Też masz uczucia i potrzeby, nikt nie jest garnkiem bez dna aby dawać bez końca. Czy ona wgl chodzi do terapeuty, bierze leki, leczy się?

**201803111829** · 2017-10-18, 18:54

Cytat:

Napisane przez Flai

Trinkie, na pewno powinnaś się mega zdystansować do jej osoby zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Bez względu na podjętą decyzję, bo się, po prostu, wykończysz. Też masz uczucia i potrzeby, nikt nie jest garnkiem bez dna aby dawać bez końca. Czy ona wgl chodzi do terapeuty, bierze leki, leczy się?

Tak. Tzn bierze leki, chodzi regularnie do psychiatry. Miała przerwę w terapii ok. Rok, nie wiem czy wróciła na terapię po powrocie do domu (ten rok mieszkała w innym mieście)

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Flai · 2017-10-18, 20:18

Cytat:

Napisane przez _Tinkerbell

Tak. Tzn bierze leki, chodzi regularnie do psychiatry. Miała przerwę w terapii ok. Rok, nie wiem czy wróciła na terapię po powrocie do domu (ten rok mieszkała w innym mieście)

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

A widziałaś jakąkolwiek szanse/ poprawę w waszej relacji? Czy mimo choroby, starała się Cię jakkolwiek wspierać, oczywiście w miarę możliwości? Wprowadzała zmiany w swoim życiu za pomocą terapeuty? Generalnie na obecną chwilę bym się nie narzucała.

**201803111829** · 2017-10-18, 20:24

Cytat:

Napisane przez Flai

A widziałaś jakąkolwiek szanse/ poprawę w waszej relacji? Czy mimo choroby, starała się Cię jakkolwiek wspierać, oczywiście w miarę możliwości? Wprowadzała zmiany w swoim życiu za pomocą terapeuty? Generalnie na obecną chwilę bym się nie narzucała.

Tak, na również mnie wspierała, również mi pomagała.
Czy wprowadzała zmiany? Nie umiem tego stwierdzić. Zależy od tego jaką akurat miała "fazę".

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

2017-10-17, 18:11	#1
201803111829 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-12 Wiadomości: 13 966	Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Długo zastanawiałam się nad napisaniem tego wątku, ale już sobie nie radzę. Od 7 lat przyjaźniłam się z pewną dziewczyną, którą naprawdę kochałam, była mi bardzo bliska, zawsze mogłyśmy na siebie liczyć. Zawsze się sobie zwierzałyśmy, zawsze miałyśmy w sobie wsparcie. X była... No była gruba. Jak się poznałyśmy, to była po prostu pulchna, miała lekką nadwagę. Musicie wiedzieć, że naprawdę ma piękną twarz, jest niesamowicie mądra, wrażliwa, czuła, empatyczna. Od zawsze miała problemy w domu, zawsze była spychana jakby na drugi tor - ma ciężko chorego brata, zawsze brakowało u niej pieniędzy. Od pewnego czasu miała problemy "z głową", jak obie się smiałyśmy. Miała myśli samobójcze, naduzywała alkoholu, okaleczała się oraz zaburzenia odżywiania. Ja zawsze ją wspierałam, zawsze pocieszałam, zawsze przy niej byłam. Namówiłam ją na wizytę u psychiatry, stwierdzono u niej depresję. Oczywiście ja nadal ją we wszystkim wspierałam. Jak trafiła do szpitala psychiatrycznego odwiedzałam ją przynajmniej 2 razy w tygodniu, dojezdzalam kilkadziesiąt km, żeby pobyć u niej pół godziny, przywieźć książkę i coś do jedzenia, kupić fajki. Dla porównania, rodzice byli u niej raz dwa razy w miesiącu, a rodzeństwo nigdy. Po jej wyjściu ze szpitala nadal cała moja rodzina i ja ją wspieralismy. Tutaj nadmienię, że... Czasem ciężko było z nią wytrzymać, ale ja wiedziałam, że to nie ona, tylko choroba, więc nawet jak była trochę chamska, to puszczalam wszystko mimo uszu. Kilka miesięcy później zdiagnozowano u niej chorobę afektywna dwubiegunowa. I wtedy już naprawdę było ciężko. Była bardzo marudna, w dalszym ciągu się okaleczała, czasem była bardzo męcząca, miała duże wahania nastroju, to bylo ciężkie, bo nie wiadomo jak się zachowywać, co ją urazi, o co się obrazi. Przytyła też sporo, (ważyła 140 kg) i ciągle mówiła jaka to ona nie jest gruba, paskudna, obrzydliwa itd. No i ja zawsze ją pocieszałam, zawsze mówiłam, że nie jest tak, żeby się nie przejmowała docinkami (nawet jej rodzice jej mówili, że ma schudnąć). Jak napisał do niej obcy koleś, że jest gruba, to poprosiłam swoich kolegów, żeby z nim "pogadali" (spokojnie, nie było pobicia czy coś, po prostu dostał opierdziel i musiał ją przeprosić). Jak jej Proponowałam jakieś ćwiczenia np. Basen czy dietę (ale nie na zasadzie "jesteś gruba nie zryj tyle", tylko "ostatnio widziałam fajny przepis, może byśmy spróbowały?" Albo "w be activ były fajne ćwiczenia nie obciążające stawów") to mówiła "no no, muszę się wziąć za siebie" i tyle. Mimo wszystko jeździłam do niej raz w miesiącu na kilka dni. Wszystko było super, chociaż miała swoje humorki. I żeby nie bylo - obie żarłyśmy fastfood, i często z mojej inicjatywy. Inna sytuacja - miałyśmy jechać na Woodstock razem, ona robiła straszne problemy, kilka razy zmieniała zdanie czy jedzie czy nie (ostatni raz 2 dni przed wyjazdem, że jednak nie jedzie, finalnie pojechała). Miałyśmy jechać tylko we 2,wiec jakby nie pojechała, to zepsulaby plany również mi. O co chodzi - ogólnie - zawsze przy niej byłam, zawsze ja wspierałam, nigdy nie dawałam jej odczuć noc złego. I była taka sytuacja... Szukałam pracy. Zostałam zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną jako recepcjonistka w salonie fitness (zwykły osiedlowy klubik, nie żadne ĄĘ) . Miałam wydawać ręczniki i klucze do szafki. Rozmowa ta była masakryczna, pani miała wymagania jakbym miała pracować w 5 gwiazdkowym hotelu. Jako, że to była pierwsza moja TAKA rozmowa, to potem strasznie to przeżywałam, że jak to, na takie stanowisko takie wymagania. Takie przeżywanie trwało... Dwa dni. W ciągu tych dwóch dni ona mi powiedziała, że tak to jest na rozmowach, że celuję w za wysokie stanowiska, i jakbym złożyła cv w biedrze, to może by mnie przyjęli. Ja nadal trochę narzekałam (dwa dni łącznie), aż ona mi napisała, że ma to w dupie i nie ma zamiaru dłużej słuchać moich narzekań po czym... Zablokowała mnie. Ja się wkurzyłam, bo serio, ja dwa lata słucham jej narzekań, nic nie mówię, znoszę... A ona po 2 dniach mi robi coś takiego? Muszę wspomnieć, że naprawdę, po dwóch latach jej choroby moja cierpliwość była już trochę nadszarpnięta. W związku z tym napisałam jej kilka niemilych słów, w tym odnośnie jej wagi (chodzilo o to, że jak ona narzekała, że jest gruba i żarła, to ja się nic nie odzywałam, a jak ja narzekałam dwa dni, to ona od razu "mam to w dupie"). Oprócz tego, przyznaję się bez bicia, w stanie silnego wzburzenia zaczęłam jej wypominać co ja dla niej zrobiłam, mimo, że przecież to wszystko robiłam bezinteresownie, bo chciałam jej pomóc - i teraz tego bardzo żałuję. Ona stwierdziła, że tego się po mnie nie spodziewała, że "wreszcie wyrzuciłam co mi na sercu leżało", i że nie może mi już więcej ufać itd. I wiecie... Prawie 3 miesiące się nie odzywamy, a ja okropnie za nią tęsknię. Niedługo są moje urodziny, od 7 lat spedzalaysmy je razem, a teraz będę sama... Tzn z facetem, ale zawsze robiłam 2 imprezy - jedną z Chlaniem taniego wina, pizza i słuchaniem ich troje, drugą z facetem. Ciągle łapie się, że myślę "o, a my z X", albo "X kiedyś powiedziała", "X kiedyś wymyśliła". Dziewczyny, bardzo żałuję tego co powiedziałam, bardzo mi jej brakuje. Odezwać się do niej? Odpuścić? Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

2017-10-17, 18:18	#2
Hultaj BAN stały Zarejestrowany: 2007-12 Wiadomości: 27 877	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. tęsknisz, ale to jest dziewczyna chora, kompletnie nieposkładana psychicznie, kompletnie bezkrytyczna w stosunku do siebie, a tacy ludzie są w relacjach bardzo toksyczni. można chorować, ale ona z tego co napisalaś kompletnie nie ma zrozumienia i empatii do drugiej osoby. mogla ci jakoś inaczej powiedzieć coś w stylu ''o jeny tinker już nie marudź tyle no trudno wieśniara to była, znajdziesz coś lepszego'' a nie ''mam to w dupie''. ty jakoś jej chamskim językiem nie jechałaś. raczej wolałabym dążyc do tego by dać sobie spokój. i jeszcze jedno ona też moglaby cię przeprosić.

2017-10-17, 18:25	#3
kennedy Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-02 Wiadomości: 18 401	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Twoja kumpela jest bardzo toksyczna. Ja bym odpuscila bo juz widzisz ze ona nie docenila ciebie. Wysłane z aplikacji Forum Wizaz __________________ Kiedy kobiety kogoś poznają to myślą, że to fajny facet. Jest już wstępnie zaakceptowany jako partner, a później może to tylko zepsuć lub nie. Kiedy mężczyźni kogoś poznają to myślą: „Ma niezłe nogi”.

2017-10-17, 18:31	#4
Andz126p Rozeznanie Zarejestrowany: 2016-10 Wiadomości: 895	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Myślę, że mając taka przyjaciółkę jak ty, sama bym się ciela, ale z radości... Nie no, żartuję. Chodziło mi bardziej o to, że ja sama bym chciała mieć kogoś takiego jak ty. Ona w ogóle nie zdawała sobie sprawy, że mimo jej problemów i wagi (no bo wiadomo że jedni na nią zwracają uwagę, inni nie), ty nadal byłaś z nią i za nią. To wspaniałe. Ale to jest chory człowiek. I toksyczna więź...

2017-10-17, 18:39	#5
elvegirl po drugiej stronie szafy Zarejestrowany: 2007-03 Wiadomości: 41 748	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Pamiętam Twoje wątki o niej. Wiem że jest Ci ciężko, ale do takiego "ulania" z Ciebie emocji po prostu musiało w końcu dojść. I moim zdaniem dobrze się stało. I tak, wiadomo że od osoby chorej oczekuje się i wymaga zdecydowanie innych rzeczy niż od zdrowej. Ale nie znaczy to, że należy tej osobie pozwalać po sobie jeździć walcem. __________________ "Widziałeś tę dziewczynę? Ma nogi za milion złotych!" - pomagamy Dianie https://www.siepomaga.pl/dla-diany

2017-10-17, 18:42	#6
bluebluesky Zakorzenienie Zarejestrowany: 2009-09 Wiadomości: 3 573	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Widzisz... kiedy ktos jest chamski, to trzeba mu o tym mowic od razu, nie koniecznie klucic sie, ale zwracac uwage, ze takie zachowanie jest nie w porzadku. Pozwolilas sytuacji dojsc do tego, ze nabudowalo sie w tobie napiecie i na chwile stracilas kontrole. To powinnas zmienic w sobie, ale ona powinna zmienic znacznie wiecej, wiec zastanow sie czy potrzebujesz jej, czy po prostu przyjaciolki. Bo nie bardzo widac, zeby ona czula do ciebie to samo co ty do niej. __________________ Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś.

2017-10-17, 18:42	#7
b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4 Konto usunięte Zarejestrowany: 2010-05 Wiadomości: 2 825	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. pamietam Twoja przyjaciolke z innego watku i z tego, co tam opisywalas wylonil sie obraz Ciebie jako wspolluzaleznionej od jej choroby. Wedlug mnie taka przerwa dobrze Wam obu zrobi. Jesli poczujesz sie z tym lepiej, mozesz napisac jej np. list z przeprosinami, ale na Twoim miejscu oczekiwalabym tego samego z jej strony (przeprosin w odpowiedzi na Twoje przeprosiny)

2017-10-17, 19:02	#8
lady666macbeth Zakorzenienie Zarejestrowany: 2008-06 Lokalizacja: Bielsko-Biała Wiadomości: 8 338	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. dwubiegunówka to jednak dość poważna choroba psychiczna. Nie wiem czy da się z taką osobą przyjaźnić. Bo takie osoby chore mają przeskoki z depresji w manię. Autorko, nie dopatruj się błędów tylko w sobie. Ona dość dosadnie dała Ci do zrozumienia że dla niej się nie liczysz, i że Twoje problemy ma w dupie. Wiesz, ja bym sobie odpuściła na Twoim miejscu. A tak właściwie to ona Ciebir też powinna przeprosić, z tym że jest bezkrytyczna. I tu pojawia się ogromny problem. __________________ "Słowami też można dotykać. Nawet czulej niż dłońmi."

2017-10-17, 19:21	#10
puchaty71 Rozeznanie Zarejestrowany: 2017-08 Wiadomości: 750	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Wiesz, być może jesteś w jakiś sposób uzależniona od tej relacji, ale. W zasadzie w ludziach widzimy to, co jest w nas samych. Wiem, że jest to takie trochę "pieprzenie", ale to jest fakt. Nie ruszy nas nic, czego nie ma w nas samych. Jeśli mimo tych wszystkich nieprzyjemnych rzeczy, które Cię spotkały będąc w relacji z tą dziewczyną, wciąż widziałaś w niej przyjaciółkę, widziałaś w niej osobę, którą w jakiś sposób kochasz, którą wspierasz, której wady nie były dla Ciebie przeszkodą, to znaczy, że te wszystkie wartości są po prostu w Tobie. To współczucie, wyrozumiałość, akceptacja, czy nawet "bezwarunkowa miłość", to jesteś Ty. Wszyscy się odwracali (rodzina) a Ty byłaś. To, co jej dałaś, tak naprawdę od niej dostałaś. I wcale się nie dziwię, że tęsknisz, wiele od niej dostałaś. Wszyscy tęsknimy do tych wartości... Nie miej do siebie żadnych pretensji o to co było. Wszyscy mamy jakąś "wyporność". Rób to, co po prostu czujesz, że trzeba/warto/chciałoby się zrobić. Chrzań konwenanse i zbyt rozwlekłe umysłowe historie.

2017-10-17, 19:56	#11
Limonka2738 Zakorzenienie Zarejestrowany: 2015-08 Lokalizacja: Undercity Wiadomości: 30 092	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Tinker, pamiętam twoje poprzednie wątki, w których szczegółowo były opisane powyższe sytuacje. Przykro mi to mówić, ale to nie była dobra przyjaciółka. A nie chciała sobie pomóc. W pewnym momencie w relacji trzeba ratować siebie, bo się wykończysz, nawet jeśli druga osoba jest chora. Może dobrze się stało. __________________ To boldly go where no man has gone before. Top secret Uczestnik ściśle tajnego rządowego programu badań nad eksperymentalną szczepionką na malarię.

2017-10-17, 20:31	#12
żurawinka Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-03 Lokalizacja: kraina uśmiechu i dobrego humoru :-D Wiadomości: 9 033	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Tutaj dawała tylko jedna strona, druga była ( jest ) chora. Niestety ale nie mam dobrej rady - obie decyzje mogą mieć nieprzyjemne konsekwencje. Jestem za opcją żebyście się "spotkały" w połowie drogi, ona też musi tego chcieć a nie być tylko stroną "pokrzywdzoną" Jeżeli uważasz że jej przyjaźń była wartościowa, nie ciągnęła cię w dół i była wsparciem to ok, ale odpowiedz sobie na pytanie - nie masz nikogo innego do ratowania? co z twoim zdrowiem psychicznym za parę/naście lat takiego emocjonalnego rollercostera __________________

2017-10-17, 21:29	#13
phideaux Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2010-12 Wiadomości: 2 700	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Toksyczna relacja, moim zdaniem - z obu stron. __________________ Wymienię https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=835239 Proszę, odpisuj u mnie

2017-10-18, 10:36	#14
lightangel Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-11 Wiadomości: 8 102	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Ja mam za sobą znajomość z takim samym poziomem zaangażowania co u Ciebie, tyle że bez zdiagnozowanej choroby psychicznej u osoby z którą się przyjaźniłam. Dlatego powiem Ci wprost: odpuść. Dałaś z siebie ile mogłaś, a dla niej to nadal zbyt mało i zawsze będzie mało. Owszem, przez pewien czas będzie Ci smutno, ale w końcu przebolejesz i wtedy naprawdę odżyjesz. Każde pierwsze wydarzenie które spędzałyście razem (jak np. urodziny) będzie bolesne, ale z czasem będzie lepiej. Przez lata dbałaś o nią, teraz pora zadbać o siebie. Ja popełniłam błąd i reanimowałam znajomość. Z perspektywy czasu wiem że nie było warto. Pewnego dnia w nerwach też podliczyłam różne sytuacje w których dałam z siebie wszystko a nie dostałam w zamian nawet zwykłego dziękuję. Oczywiście nigdy o tym nie myślałam, bo w przyjaźni normalne jest że robisz wszystko bezinteresownie. Teraz cieszę się zrobiłam to podsumowanie, bo dzięki niemu zrozumiałam jak jednostronna była ta znajomość i znalazłam siłę żeby ją zakończyć.

2017-10-18, 10:40	#15
ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2 Konto usunięte Zarejestrowany: 2016-10 Wiadomości: 7 327	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Rozumiem co czujesz, ale ja bym odpuściła.

2017-10-18, 11:40	#16
201803090921 Konto usunięte Zarejestrowany: 2012-04 Wiadomości: 4 538	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Wasza przyjaźń i tak bardzo długo działała jak na taki brak równowagi w zaangażowaniu obu stron. Zrozumiałe jest to, że tęsknisz, ale to musiało się tak skończyć; pamiętam Twoje poprzednie wątki na jej temat i wyraźnie było widać, że zaczyna Cię takie podejście uwierać (zresztą nie wiem kogo by nie uwierało). Uważam, że musisz to "odchorować" tak samo, jak dziewczyny odchorowują nieudane związki z facetami.

2017-10-18, 11:48	#17
201803111829 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-12 Wiadomości: 13 966	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Stwierdziłam, że napiszę do niej list, ale nie z przeprosinami, tylko z tym, co czuję. Jeśli zdecyduje się odpisać - spoko. Jeśli nie, to będzie wiadomo ile znaczyła dla niej ta przyjaźń. Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

2017-10-18, 13:22	#18
lightangel Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-11 Wiadomości: 8 102	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Skoro przez 3 miesiące się nie odezwała, to raczej wyraźnie widać że nie chce już mieć z Tobą kontaktu. Jeśli Tobie ten list pomoże to możesz spróbować, ale zastanów się dobrze co chcesz w nim napisać, żeby potem przypadkiem nie dało się tego wykorzystać przeciwko Tobie (choćby po to żeby się ponaśmiewać - widziałam już takie przypadki).

2017-10-18, 15:58	#19
b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267 Konto usunięte Zarejestrowany: 2009-09 Wiadomości: 50 575	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. A ja tak trochę z innej strony. Też czytałam poprzednie wątki itd. Mi się wydaje, że to jednak z Tobą Tinker jest coś nie tak... w sensie nie to, że zły człowiek jesteś, ale może właśnie zbyt dobry... W sensie czuję u Ciebie gdzieś jakieś drugie dno, chęć opiekowania się kimś słabszym. Coś nie wiem... na zasadzie... nie wiem jak to napisać żeby Cię nie urazić bo nie jest to moim celem... coś takiego, że potrzebujesz kogoś kto potrzebuje pomocy, ale nie byle jakiej - Twojej. Wtedy czujesz się dowartościowana itd. Może sobie dopowiadam, może nadinterpretuję, ale hmm to mi się kojarzy z DDA które na siłę chce pomóc partnerowi alkoholikowi...

2017-10-18, 16:03	#20
ajah wańka wstańka Zarejestrowany: 2012-12 Wiadomości: 12 467	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. [1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;78080571]A ja tak trochę z innej strony. Też czytałam poprzednie wątki itd. Mi się wydaje, że to jednak z Tobą Tinker jest coś nie tak... w sensie nie to, że zły człowiek jesteś, ale może właśnie zbyt dobry... W sensie czuję u Ciebie gdzieś jakieś drugie dno, chęć opiekowania się kimś słabszym. Coś nie wiem... na zasadzie... nie wiem jak to napisać żeby Cię nie urazić bo nie jest to moim celem... coś takiego, że potrzebujesz kogoś kto potrzebuje pomocy, ale nie byle jakiej - Twojej. Wtedy czujesz się dowartościowana itd. Może sobie dopowiadam, może nadinterpretuję, ale hmm to mi się kojarzy z DDA które na siłę chce pomóc partnerowi alkoholikowi...[/QUOTE]A mnie się wydaje, że nie masz wystarczającej ilości info by wysuwać takie wnioski. Sent from my SM-G935F using Tapatalk __________________ nauczycielu, zajrzyj

2017-10-18, 16:07	#22
201803111829 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-12 Wiadomości: 13 966	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. [1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;78080571]A ja tak trochę z innej strony. Też czytałam poprzednie wątki itd. Mi się wydaje, że to jednak z Tobą Tinker jest coś nie tak... w sensie nie to, że zły człowiek jesteś, ale może właśnie zbyt dobry... W sensie czuję u Ciebie gdzieś jakieś drugie dno, chęć opiekowania się kimś słabszym. Coś nie wiem... na zasadzie... nie wiem jak to napisać żeby Cię nie urazić bo nie jest to moim celem... coś takiego, że potrzebujesz kogoś kto potrzebuje pomocy, ale nie byle jakiej - Twojej. Wtedy czujesz się dowartościowana itd. Może sobie dopowiadam, może nadinterpretuję, ale hmm to mi się kojarzy z DDA które na siłę chce pomóc partnerowi alkoholikowi...[/QUOTE]Nie jest tak. Ta dziewczyna przez 3 lata była zupełnie "normalna". Tzn miała jakieś tam problemy w domu (właśnie to spychanie na drugi tor, brak kasy), ale była normalną, pogodną, fajną, ciepłą dziewczyną. Dopiero pozniej zaczęły się u niej wszelkie "jazdy", z cięciem, myślami samobójczymi itd. Więc to nie tak, że zaprzyjaźniłyśmy się, bo ja się chciałam nią opiekować, tylko to wyszło po dłuższym czasie znajomości. Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

2017-10-18, 16:17	#24
201803111829 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-12 Wiadomości: 13 966	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Nie, ale ja mam gdzieś w głowie "to nie ona, tylko choroba", bo rzeczywiście 3 czy tam 4 lata temu była zupełnie inna... Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

2017-10-18, 16:56	#26
megamag BAN stały Zarejestrowany: 2011-09 Lokalizacja: Warszawa Wiadomości: 7 488	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Może to oklepany wniosek, ale wyżej du..y nie podskoczysz. Dziewczyna jest bardzo autodestrukcyjna (jeśli ktoś cały czas narzeka, jaki jest gruby, a potem się odjada, to robi to specjalnie, chce sobie zaszkodzić). I to niszczenie relacji z Tobą jest prawdopodobnie częścią tej autodestrukcji. Udowodnienia, że wszyscy ją opuścili. Tak, to jest choroba, ale nie możesz wyleczyć kogoś, kto nie chce się leczyć. Czy odnowisz z nią kontakt, czy nie, to i tak nic nie zmieni. Bo to od niej zależy, czy będzie chciała walczyć o dawną siebie, a nie od Ciebie.

2017-10-18, 18:40	#27
Flai Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-03 Wiadomości: 400	Dot.: Tęsknię za przyjaciółką, chociaż za nami wielka kłótnia. Trinkie, na pewno powinnaś się mega zdystansować do jej osoby zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Bez względu na podjętą decyzję, bo się, po prostu, wykończysz. Też masz uczucia i potrzeby, nikt nie jest garnkiem bez dna aby dawać bez końca. Czy ona wgl chodzi do terapeuty, bierze leki, leczy się? __________________ http://www.youtube.com/watch?v=7UeH0...-03%20Odsapnij Na poprawę humoru Skoro można usuwać płody bo nie są jeszcze dziećmi to dlaczego nie można "usuwać" trzylatków? Przecież oni też nie są jeszcze dorośli.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)