Ropomacicze

[Smerfetka696969]

Napisane przez kat123

Widzisz, dobrze, że z nią poszłaś! Trzymam mocno kciuki za sunię!!!! Koniecznie jutro informuj co i jak!

Dziękujemy Fifuszka właśnie spi obok mnie na poduszce.
Będę

[Smerfetka696969]

Sunia szuka wody, pewnie też jest głodna i dziś nie mogła zrobić kupki muszę o tym powiedzieć lekarzowi koniecznie bo się pies męczy...
Oby tylko do 10 już będzie w dobrych rękach a tak mi kuleczki szkoda
I taki malutki brzusio będzie operowany

[kat123]

I jak tam?

[Smerfetka696969]

Napisane przez kat123

I jak tam?

Operacja się udała, dostała kroplówkę i jutro z nią jadę o 14 znowu i wtedy doktor poda dalejsze informacje leczenia.
Sunia wiadomo jak to po narkozie, taka naćpana ale teraz już troszkę jej spadła i się zrobiła "żywsza" trochę sika pod siebie.
Wodę mogę jej dawać rano już bo biedna szukała.Cieszymy się, że się udało
A no i ma lekką anemie jutro doktor powie co i jak, od razu jak mnie zobaczyła to cieszyła się ogonkiem W domu natomiast po tym jak już zrobiła się żywsza chodziła po mieszkaniu całym uradowana, ze już w domku

[kat123]

Super wieści Oby szybko dochodziła do siebie

[Genezis]

Od ponad godziny siedzę i czytam ten wątek ze łzami w oczach. Dziś dowiedziałam się że mój kotuś także ma te wstrętne choróbsko. Moja Misia ma 13 lat i od kilku dni strasznie się męczy, cały czas śpi, nic nie pije, nic nie je, już nawet przestała się załatwiać i od czasu do czasu plami. Jutro na 10 jesteśmy umówieni na operację. Jestem przerażona, ryczę odkąd się dowiedziałam. W dodatku Kicia ma słabe wyniki morfologii, prawdopodobnie uszkodzoną wątrobę i jeszcze jakiś problem z tarczycą... Jeszcze nigdy się tak nie bałam. Co chwilę tylko zerkam, czy oddycha i nie mogę się powstrzymać od płaczu. Pół mojego życia Ona jest przy mnie i nie zniosę jej straty. Oszczędźcie mi proszę wyrzutów na temat sterylizacji, wiem, że to był największy błąd jaki dotąd popełniłam i nie wybaczę sobie tego. Zwyczajnie nie wiem co robić, cała noc przed nami, a minuty płyną coraz wolniej ...

[Smerfetka696969]

Napisane przez Genezis

Od ponad godziny siedzę i czytam ten wątek ze łzami w oczach. Dziś dowiedziałam się że mój kotuś także ma te wstrętne choróbsko. Moja Misia ma 13 lat i od kilku dni strasznie się męczy, cały czas śpi, nic nie pije, nic nie je, już nawet przestała się załatwiać i od czasu do czasu plami. Jutro na 10 jesteśmy umówieni na operację. Jestem przerażona, ryczę odkąd się dowiedziałam. W dodatku Kicia ma słabe wyniki morfologii, prawdopodobnie uszkodzoną wątrobę i jeszcze jakiś problem z tarczycą... Jeszcze nigdy się tak nie bałam. Co chwilę tylko zerkam, czy oddycha i nie mogę się powstrzymać od płaczu. Pół mojego życia Ona jest przy mnie i nie zniosę jej straty. Oszczędźcie mi proszę wyrzutów na temat sterylizacji, wiem, że to był największy błąd jaki dotąd popełniłam i nie wybaczę sobie tego. Zwyczajnie nie wiem co robić, cała noc przed nami, a minuty płyną coraz wolniej ...

Przykro mi aż czytałam i mi łza poleciała.Oby Misia dała radę, trzymam kciuki żeby jej się udało
Wiem co czujesz,przezywasz w końcu to przyjaciel rodzinny,malutka myszka musi przeżyć i życzę tego jej i żeby operacja się udała.
Joj biedna teraz się męczy....

Moja adoptowana sunia też to miała i akurat byłam sama w domu bez mamy i musiałam sama ogarnąć wszystko dobrze, że na czas z nią pojechałam bo mogło to jej pęknax i po moim maluszka..

[esfira]

Napisane przez Genezis

Od ponad godziny siedzę i czytam ten wątek ze łzami w oczach. Dziś dowiedziałam się że mój kotuś także ma te wstrętne choróbsko. Moja Misia ma 13 lat i od kilku dni strasznie się męczy, cały czas śpi, nic nie pije, nic nie je, już nawet przestała się załatwiać i od czasu do czasu plami. Jutro na 10 jesteśmy umówieni na operację. Jestem przerażona, ryczę odkąd się dowiedziałam. W dodatku Kicia ma słabe wyniki morfologii, prawdopodobnie uszkodzoną wątrobę i jeszcze jakiś problem z tarczycą... Jeszcze nigdy się tak nie bałam. Co chwilę tylko zerkam, czy oddycha i nie mogę się powstrzymać od płaczu. Pół mojego życia Ona jest przy mnie i nie zniosę jej straty. Oszczędźcie mi proszę wyrzutów na temat sterylizacji, wiem, że to był największy błąd jaki dotąd popełniłam i nie wybaczę sobie tego. Zwyczajnie nie wiem co robić, cała noc przed nami, a minuty płyną coraz wolniej ...

już po operacji? trzymam kciuki, zobaczysz, będzie dobrze!

[Genezis]

Jeju jak przyjemnie zobaczyć odzew. Szczerze nie liczyłam, że po tak długiej przerwie jeszcze ktoś zajrzy na ten wątek, mimo wszystko postanowiłam napisać bo zwyczajnie musiałam wyrzucić z siebie cały ten żal i smutek...
Już jesteśmy po operacji, która przebiegła pomyślnie. Tak nam powiedziała Pani doktor. Zabieg się udał. Moje Serduszko jest już ze mną w domku i właśnie śpi wtulona w moją kołdrę.
Mimo to nadal żyjemy w niepokoju dopóki nie będzie pewności, że w kikucie macicy nie pozostały żadne bakterie, które niestety mogą doprowadzić do zakażenia organizmu. Dlatego jeszcze przez kilka dni będziemy męczyć Kiciunie kroplówkami z antybiotykiem.

Powiem szczerze, że strasznie przeżyłam ten dzień, ponieważ odwieźliśmy ją o 10 na operację i odebrać mogliśmy dopiero po 18. Niestety bez relanium się nie obyło. Ale ten moment kiedy ją zabieraliśmy z lecznicy, kiedy wsadziłam dłoń do transportera żeby ją dotknąć, a ona jeszcze całkiem śnięta zaczęła tulić się do mojej ręki. Przeżycie bezcenne.

Teraz zaś wiem, że czeka mnie nieprzespana noc bo Milusińska co jakiś czas kursuje po mieszkaniu i niestety próbuje skakać na meble. Nie dość, że chodzi slalomem z wenflonem na łapce (którego skrupulatnie próbuje strzepać) to jeszcze skakać jej się zachciewa. Ale czego się nie robi dla swojego najukochańszego pupila i damy radę kolejną noc bez snu

Smerfetka696969 cieszę się, że i Ty w porę uratowałaś swojego przyjaciela. Dla takich chwil warto żyć.
esfira dziękuję za słowa wsparcia. Docieniam to !

[Smerfetka696969]

Napisane przez Genezis

Jeju jak przyjemnie zobaczyć odzew. Szczerze nie liczyłam, że po tak długiej przerwie jeszcze ktoś zajrzy na ten wątek, mimo wszystko postanowiłam napisać bo zwyczajnie musiałam wyrzucić z siebie cały ten żal i smutek...
Już jesteśmy po operacji, która przebiegła pomyślnie. Tak nam powiedziała Pani doktor. Zabieg się udał. Moje Serduszko jest już ze mną w domku i właśnie śpi wtulona w moją kołdrę.
Mimo to nadal żyjemy w niepokoju dopóki nie będzie pewności, że w kikucie macicy nie pozostały żadne bakterie, które niestety mogą doprowadzić do zakażenia organizmu. Dlatego jeszcze przez kilka dni będziemy męczyć Kiciunie kroplówkami z antybiotykiem.

Powiem szczerze, że strasznie przeżyłam ten dzień, ponieważ odwieźliśmy ją o 10 na operację i odebrać mogliśmy dopiero po 18. Niestety bez relanium się nie obyło. Ale ten moment kiedy ją zabieraliśmy z lecznicy, kiedy wsadziłam dłoń do transportera żeby ją dotknąć, a ona jeszcze całkiem śnięta zaczęła tulić się do mojej ręki. Przeżycie bezcenne.

Teraz zaś wiem, że czeka mnie nieprzespana noc bo Milusińska co jakiś czas kursuje po mieszkaniu i niestety próbuje skakać na meble. Nie dość, że chodzi slalomem z wenflonem na łapce (którego skrupulatnie próbuje strzepać) to jeszcze skakać jej się zachciewa. Ale czego się nie robi dla swojego najukochańszego pupila i damy radę kolejną noc bez snu

Smerfetka696969 cieszę się, że i Ty w porę uratowałaś swojego przyjaciela. Dla takich chwil warto żyć.
esfira dziękuję za słowa wsparcia. Docieniam to !

Jejku! Jak dobrze, że myszka jest już w domku i że zabieg się udał dbaj o maluszka teraz,nakrywaj kolderka niech spi i jej będzie cieplutko.
Pamiętam, że moja też tak zaćpanie chciała chodzić po mieszkaniu,gryzla wenflon i sikala troszkę po narkozie ale to wgl nie był problem najważniejsze, że mamy swoje dzieciątka przy sobie życzę dużo siły pieskowi.