Przekwalifikować się?

[olennnkaaaa]

Studia wybrałam z pasji - polonistyka - i póki studiowałam, byłam zadowolona, miałam bardzo dobre wyniki. Udało mi się znaleźć pracę w bibliotece, istnieją szanse, że uda mi się zostać tam na stałe. I tu jest problem. Ta praca zupełnie mi nie odpowiada - ani finansowo, ani nie daje mi satysfakcji. Muszę się sama utrzymywać, opłacać mieszkanie, co przy ledwo 1300 zł pensji jest naprawdę trudne, właściwie starcza tylko na rachunki plus podstawowe potrzeby. Do pracy w szkole się nie nadaję - próbowałam. Podobnie z PR i zarządzaniem kulturą - moi znajomi ze studiów realizują się w takich branżach, ja nie dałabym rady.

Przez myśl mi przeszło, by całkiem się przekwalifikować. W szkole byłam dobra z biologii i chemii, choć byłam na profilu humanistycznym. Wszyscy mi mówili, bym szła na jakiś kierunek medyczny (farmacja, stomatologia, weterynaria), ale to mniej mnie interesowało niż literatura... Nie sądzę jednak, bym po tylu latach zajmowania się czym innym dała radę: 1) zdać rozszerzenia z tych przedmiotów, ucząc się sama, 2) utrzymać się na studiach, zakładając, że się dostanę.

Myślałam też o prawie, księgowości, ewentualnie psychologii, ale w obecnych czasach to też nie są pewne zawody. Informatyka i programowanie - nie próbowałam, ale wydaje mi się to nudne i chyba za trudne dla mnie.

Mogę też oczywiście pomyśleć o drugim etacie, dorabianiu sobie, ale nie mam pojęcia, czym mogłabym się zająć. Korepetycji z polskiego raczej nikt nie potrzebuje, innych języków nie znam na tyle dobrze, tzn. dawno już nie miałam kontaktu np. z angielskim.

Mogę liczyć na Wasze sugestie?

[poshh]

skoro byłaś na humanie to miałaś tylko podstawę z chemii i bio, podstawa a rozszerzenie to jak niebo a ziemia, poza tym 2xR musiałabyś napisać na +80%, żeby sobie zapewnić pewne miejsce na takiej stomatologii, na wetę z kolei zwykle wymagają jeszcze rozszerzenia z języka obcego. na farmę się nie opłaca iść, pełno nauki i kucia, a najcześciej niewiele po tym. jeśli nie masz ciężkich studiów to byś dała radę pogodzić naukę, ale ja na Twoim miejscu zdecydowanie wolałabym prawo z tego wszystkiego nad czym się zastanawiasz, zwłaszcza że teraz aplikacje to nie tak ciężka sprawa jak kiedyś ;p

[olennnkaaaa]

Studia już skończyłam, teraz kwestia pogodzenia studiów z pracą. Jeśli nie dostanę umowy na stałe, to mogę iść nawet na dzienne i dorabiać, wtedy to nie będzie problemem.
Maturę zdawałam rozszerzoną z angielskiego, polskiego, historii i wosu, wynki miałam w okolicach 80%, Wos niestety na 60, bo nigdy mnie to nie interesowało...
Ilu ludzi, tyle opinii. Znajomi twierdzą, że praca po farmacji pewna, za to po prawie jest trudno, o ile się nie zda aplikacji. Poza tym niby egzamin jest państwowy i "wystarczy" się uczyć, ale nie orientuję się, czy do odbywania praktyki już nie trzeba mieć znajomości, bo nie w każdej kancelarii czekają z otwartymi ramionami, podobnie rzecz się przedstawia w przypadku aplikacji notarialnej. Choć mnie bardziej ciągnie do prawa karnego, jeśli juz i aplikacji sędziego lub prokuratorskiej.

[Claris]

Po farmacji praca pewna, ale czy warta tyle kucia w toku studiów? Znajoma po farmacji długo nie wytrzymała w aptece i zatrudniła się jako monitor badań klinicznych, bo wkurzało ją, że po takich ciężkich studiach jest tak naprawde sprzedawcą.

[poshh]

Napisane przez olennnkaaaa

Dziękuję za odpowiedź.

Studia już skończyłam, teraz kwestia pogodzenia studiów z pracą. Jeśli nie dostanę umowy na stałe, to mogę iść nawet na dzienne i dorabiać, wtedy to nie będzie problemem.
Maturę zdawałam rozszerzoną z angielskiego, polskiego, historii i wosu, wynki miałam w okolicach 80%, Wos niestety na 60, bo nigdy mnie to nie interesowało...
Ilu ludzi, tyle opinii. Znajomi twierdzą, że praca po farmacji pewna, za to po prawie jest trudno, o ile się nie zda aplikacji. Poza tym niby egzamin jest państwowy i "wystarczy" się uczyć, ale nie orientuję się, czy do odbywania praktyki już nie trzeba mieć znajomości, bo nie w każdej kancelarii czekają z otwartymi ramionami, podobnie rzecz się przedstawia w przypadku aplikacji notarialnej. Choć mnie bardziej ciągnie do prawa karnego, jeśli juz i aplikacji sędziego lub prokuratorskiej.

bo po farmie praca jest, tylko że najczęściej jako.. aptekarka, więc żeby pracować w takim miejscu chyba lepiej sobie zrobić technika w 2lata a nie studia w 5. po samym prawie bez aplikacji wcale nie jest tak że pracy nie ma, praca jest tylko, że hm, jako ubezpieczyciel dla przykładu.
aplikacja notarialna-bez szans ale jako radca, sędzia, komornik są szanse

[olennnkaaaa]

OK, po farmacji jest się sprzedawcą, ale zarabia się więcej niż technik farmaceuta, ma się szanse na awans.

Co do prawa, ech, to chyba tylko aplikacje sędziowska i prokuratorska nie są płatne. Ale egzamin jest chyba trudniejszy niż np. na radcowską.

[gilmoregirl92]

Napisane przez olennnkaaaa

OK, po farmacji jest się sprzedawcą, ale zarabia się więcej niż technik farmaceuta, ma się szanse na awans.

Owszem, ale szczytem kariery jest wtedy bycie kierownikiem apteki, a praca w aptece generalnie jest nudna Już o wiele ciekawsze jest załapanie się do korporacji farmaceutycznej zajmującej się np. badaniami klinicznymi, jest też wtedy szansa na wysokie zarobki. Z tym że chętnych do takich korpo jest dużo i trzeba mieć dobre oceny ze studiów i ciekawe CV

[olennnkaaaa]

Wiesz, to zależy, co się uważa za nudne.

Jedni lubią kontakt z klientem, czas wtedy płynie szybciej. Pracowałam jako bibliotekarka przy obsłudze czytelnika, teraz wprowadzam dane do systemu, wtedy zdecydowanie szybciej czas mi leciał. Choć niestety nie należę do osób ekstawertycznych i nie umiałabym się odnaleźć np. jako adwokat czy przedstawiciel handlowy, a nawet nauczyciel, nad czym ubolewam bardzo.

[Claris]

Napisane przez gilmoregirl92

Owszem, ale szczytem kariery jest wtedy bycie kierownikiem apteki, a praca w aptece generalnie jest nudna Już o wiele ciekawsze jest załapanie się do korporacji farmaceutycznej zajmującej się np. badaniami klinicznymi, jest też wtedy szansa na wysokie zarobki. Z tym że chętnych do takich korpo jest dużo i trzeba mieć dobre oceny ze studiów i ciekawe CV

No i w tej dziedzinie to tylko Warszawa i Kraków z naciskiem na Warszawę.

[201605300922]

Napisane przez olennnkaaaa

Dziękuję za odpowiedź.

Studia już skończyłam, teraz kwestia pogodzenia studiów z pracą. Jeśli nie dostanę umowy na stałe, to mogę iść nawet na dzienne i dorabiać, wtedy to nie będzie problemem.

Zapomnij o studiowaniu pierwszych dwóch lat wety/farmacji/stomatologii i pracy innej niż wakacyjna (a pamiętaj o miesięcznych praktykach, które są na pewno na stomie i wecie, nie wiem jak z farmą ale z tego co wiem, też są i bynajmniej nie jest to czcza formalność). Te kierunki są krańcowo inne od tego, który studiowałaś i nie obraź się, ale przeskok będziesz miała naprawdę potężny. Mam w grupie chłopaka, który ma dziewczynę z polonistyki, która również ma świetne oceny, stypendium i jest fascynatką literatury, ale sama twierdzi, że się nawet 1/3 tego co my nie musiała uczyć (chodzi mi o objętość i stopień trudności materiału).

[MsLizard]

A co lubisz robić?
Jak szłaś na polonistykę to jak wyobrażałaś sobie siebie po studiach?

Wszystko można w życiu zrobić, możesz zdać dobrze maturę i pójść na farmację, pytanie tylko czy tego naprawdę chcesz? W końcu to sporo lat nauki. Sama jestem na drugich studiach, ale z pasji i mogę to połączyć ze zdobywaniem doświadczenia w tej dziedzinie. Skoro studia się podobały to może spróbuj jednak zrobić coś w tym kierunku, a np redagowanie tekstów cię interesuje?

[olennnkaaaa]

Zapomnij o studiowaniu pierwszych dwóch lat wety/farmacji/stomatologii i pracy innej niż wakacyjna (a pamiętaj o miesięcznych praktykach, które są na pewno na stomie i wecie, nie wiem jak z farmą ale z tego co wiem, też są i bynajmniej nie jest to czcza formalność). Te kierunki są krańcowo inne od tego, który studiowałaś i nie obraź się, ale przeskok będziesz miała naprawdę potężny. Mam w grupie chłopaka, który ma dziewczynę z polonistyki, która również ma świetne oceny, stypendium i jest fascynatką literatury, ale sama twierdzi, że się nawet 1/3 tego co my nie musiała uczyć (chodzi mi o objętość i stopień trudności materiału).

Zatem wakacyjny wyjazd za granicę w celach zarobkowych odpada... Będzie też problem z mieszkaniem, bo w moim mieście nie ma akademii medycznych, musiałabym wynająć swoje i wziąć pokój w innym mieście, te formalności, konieczność przeprowadzki też mnie zniechęcają, niestety.

Studia polonistyczne są inne, zdaję sobie sprawę z tego. Nie trzeba zakuwać materiału, wystarczy się zapoznawać z literaturą, czytać artykuły, notatki. Zajecia też wyglądają inaczej, jest luźna dyskusja, a nie odpytywanie w rodzaju: podaj nazwę hormonu, którego wydzielanie się zwiększa, gdy poziom jonów wapnia we krwi jest zbyt niski i 10 sekund na odpowiedź. Szczerze mówiąc, nawet jeśli udałoby mi się dostać, może nawet nie za pierwszym razem, to wątpie, czy bym się utrzymała...

A co lubisz robić?
Jak szłaś na polonistykę to jak wyobrażałaś sobie siebie po studiach?

Skoro studia się podobały to może spróbuj jednak zrobić coś w tym kierunku, a np redagowanie tekstów cię interesuje?

Zawsze miałam trudności w wyobrażeniu sobie swojego życia zawodowego, może dlatego poszłam po linii najmniejszego oporu i wybrałam to, co najbardziej mnie interesowało.

Na początku myślałam, że zrobię doktorat i znajdę pracę jako dziennikarka, choć kompletnie nie znałam realiów ani warunków pracy w tym zawodzie... Teraz doktorantów jest jak mrówek, a ja nie mam uzdolnień pedagogicznych, trudno mi będzie się przebić. Znam wykładowców, którzy są utalentowani i pracowici, a zredukowali im etaty. Studentów jest mniej, zostają ci adiunkci, co mają zdolności do zawierania układów w środowisku akademickim, są charyzmatyczni, wyróżniają się. Ja tych cech nie posiadam. Pomyślałam, że doktorat to min. 4 lata, w tym czasie mogłabym zrobić studia, które naprawdę podwyższą moje szanse na rynku pracy.

Próbowałam swoich sił jako korektor, 6 miesięcy na wortalu za darmo. Niestety o pracę jest trudno, jeśli są oferty, to tylko wolontariat lub bezpłatny staż.

[MsLizard]

Napisane przez olennnkaaaa

Zawsze miałam trudności w wyobrażeniu sobie swojego życia zawodowego, może dlatego poszłam po linii najmniejszego oporu i wybrałam to, co najbardziej mnie interesowało.

Na początku myślałam, że zrobię doktorat i znajdę pracę jako dziennikarka, choć kompletnie nie znałam realiów ani warunków pracy w tym zawodzie... Teraz doktorantów jest jak mrówek, a ja nie mam uzdolnień pedagogicznych, trudno mi będzie się przebić. Znam wykładowców, którzy są utalentowani i pracowici, a zredukowali im etaty. Studentów jest mniej, zostają ci adiunkci, co mają zdolności do zawierania układów w środowisku akademickim, są charyzmatyczni, wyróżniają się. Ja tych cech nie posiadam. Pomyślałam, że doktorat to min. 4 lata, w tym czasie mogłabym zrobić studia, które naprawdę podwyższą moje szanse na rynku pracy.

Próbowałam swoich sił jako korektor, 6 miesięcy na wortalu za darmo. Niestety o pracę jest trudno, jeśli są oferty, to tylko wolontariat lub bezpłatny staż.

Moim zdaniem twoim problemem jest niskie poczucie własnej wartości, za bardzo porównujesz się do innych a z takim podejściem trudno będzie ci znaleźć "wymarzony zawód". Nie trzeba być super, hiper charyzmatycznym i ekstrawertycznym, żeby pracować z ludźm i. Z resztą poszukaj sobie informacji na ten temat a zobaczysz, że introwertycy też sobie mogą świetnie radzić w życiu. Mniej dramatyzowania i skreślania siebie na starcie a więcej wiary w siebie. Nawet nie wiesz ile jest ludzi po "prestiżowych" kierunkach, którzy nie wiedzą co z sobą zrobić, więc ciesz się tym co masz.

[olennnkaaaa]

Moim zdaniem twoim problemem jest niskie poczucie własnej wartości, za bardzo porównujesz się do innych a z takim podejściem trudno będzie ci znaleźć "wymarzony zawód". Nie trzeba być super, hiper charyzmatycznym i ekstrawertycznym, żeby pracować z ludźm i. Z resztą poszukaj sobie informacji na ten temat a zobaczysz, że introwertycy też sobie mogą świetnie radzić w życiu. Mniej dramatyzowania i skreślania siebie na starcie a więcej wiary w siebie. Nawet nie wiesz ile jest ludzi po "prestiżowych" kierunkach, którzy nie wiedzą co z sobą zrobić, więc ciesz się tym co masz.

OK, cieszę się, że zdołałam znaleźć pracę, rozumiem, że mam na tym poprzestać. Gorzej jak mi umowy na stałe nie dadzą i zostanę z niczym.
Co do doktorantów i wykładowców, to są fakty, nie ma sensu sobie wmawiać, że po 4-letnich studiach doktoranckich na kierunku humanistycznym zostanę wykładowcą. Zdolniejszym się nie udaje, bo nie ma miejsc. Miałam okazję sprawdzić się w pracy jako nauczyciel i wiem, że to nie dla mnie.

[Maratt]

Moim zdaniem dobrym pomysłem byłaby stomatologia, co prawda trzeba przysiasc do nauki, ale juz po czterech latach studiow możesz zarabiac.

[micraneska]

mogę Ci otwarcie powiedzieć że na kierunkach takich jak farma, stoma czy weta nie dasz sobie prawdopodobnie rady
bo po pierwsze żeby uczyć się tyle trzeba tego naprawdę chcieć, bo studia dają w kość i to porządnie (sama chciałam zrezygnować kilka razy)
nie rozumiem też kompletnie Twojego podejścia - nie zastanawiałaś się wcześniej co będziesz robić po tej marnej polonistyce? sama sobie strzeliłaś w kolano
kończąc wetę również trzeba mieć pomysł na siebie, bo lek wetów jest coraz więcej
rób jak uważasz ale moim zdaniem i nie mówię tego złośliwie na weterynarię się nie nadajesz

do wypowiedzi wyżej: jak można pracować jak nie ma się prawa wykonywania zawodu, stoma traw 5 lat

(na wetę obecnie tylko na jednej uczelni liczy się język rozszerzony, na pozostałych tylko biologia i chemia (z wyj Poznania bo on liczy 4 przedmioty)

[Maratt]

4 lata ponieważ słyszałam, że maja skórcic stomatologie, ale nie jestem co do tego pewna. Natomiast już na 5 roku stomy mozna nieoficjalnie pracowac w gabinecie. Ale kasa jest twoja.

[micraneska]

wszystko zależy od właściciela gabinetu, więc zarabia się pensję po otrzymaniu prawa wykonywania zawodu
nie wyobrażam sobie skrócenia stomatologii pewnie jakieś plotki

[201605300922]

Napisane przez Maratt

4 lata ponieważ słyszałam, że maja skórcic stomatologie, ale nie jestem co do tego pewna. Natomiast już na 5 roku stomy mozna nieoficjalnie pracowac w gabinecie. Ale kasa jest twoja.

Taa, bo gabinety stomatologiczne się jak sprzedaż waty cukrowej prowadzi, bez żadnych kontroli

Studia trwają 5 lat, z czego ostatni rok to niby staż, który dawniej był jakby szóstym rokiem studiów, wówczas miało się już niepełne prawo wykonywania zawodu. Teraz jest tak, że studiuje się 5 lat, nie wiadomo, jak będzie z tymi niepełnymi prawami, kończy się studia i aby móc się gdziekolwiek zatrudnić jako stomatolog trzeba zdać państwowy egzamin. Dopiero wówczas można się zatrudnić. ALE nie jest tak, że zaraz po studiach można zakładać własny gabinet, bo ileś lat trzeba pracować u kogoś. Żaden stomatolog przy zdrowych zmysłach nie da wolnej ręki studentowi V roku, a tym bardziej złamanego grosza. Ba, są kliniki, które oczekują, że za odbywanie praktyki wakacyjnej się im zapłaci.


Także owszem, program stomatologii został ,,upchnięty" z 5 lat do 4, ale studia oficjalnie nadal trwają 5 lat, tak samo jak lekarski nadal oficjalnie trwa 6, mimo zmiany programu.

[Maratt]

kolega pracował w gabinecie stom. na NFZ kiedy jeszcze nie byl specjalista z danej dziedziny, a karty podbijała inna lekarz, a zalatwiła to właścicielka gabinetu wszystko, on tylko robil swoje i zgarniał kasę i w ten sam sposób mozna pracowac na 5 roku

[201605300922]

Napisane przez Maratt

kolega pracował w gabinecie stom. na NFZ kiedy jeszcze nie byl specjalista z danej dziedziny, a karty podbijała inna lekarz, a zalatwiła to właścicielka gabinetu wszystko, on tylko robil swoje i zgarniał kasę i w ten sam sposób mozna pracowac na 5 roku

Mylisz pojęcia. Nie trzeba być specjalistą z danej dziedziny, aby pracować w gabinecie, specjalizację robi się po ukończeniu studiów, zdaniu egzaminu państwowego. Mój brat, będąc rezydentem z danej dziedziny medycyny również robi to, co normalny lekarz tej specjalizacji, a po nim ,,sprawdza" i podbija się ktoś inny (mówiąc krótko, nie ma szansy popełnić błędu, bo zawsze ktoś go dodatkowo sprawdzi, bo dopiero się uczy).
Ale nie można być studentem, bez pełnego prawa wykonywania zawodu tzn. zdanego egzaminu państwowego i pracować. Jeśli jednak było tak, że Twój kolega nie miał prawa wykonywania zawodu, a normalnie pracował i zarabiał, to niestety, ale bardzo dużo ryzykowali z właścicielką gabinetu. Gdyby popełnił błąd, to przecież pacjent raczej by wiedział, że miał wizytę u ,,tego młodego doktora" a nie u właścicielki gabinetu. To co opisujesz bynajmniej nie jest - z tego co wiem od znajomych ze stomatologii i już absolwentów - normą.

[Maratt]

Nie mylę pojęc. To był konrakt NFZ specjalistyczny. Kolega byl w trakcie spec. więc nie mogl podbijac kart poniewaz NFZ nie wyplacilby pieniedzy, a poniewaz brakowało im specjalisty do pracy, więc on pracował a podbijał ktos inny. sama sie dziwiłam, ze tak było, ale wlascicielce zalezalo na kontrakcie , a ze były to duże pieniadze więc się postarała

[201605300922]

Napisane przez Maratt

Nie mylę pojęc. To był konrakt NFZ specjalistyczny. Kolega byl w trakcie spec. więc nie mogl podbijac kart poniewaz NFZ nie wyplacilby pieniedzy, a poniewaz brakowało im specjalisty do pracy, więc on pracował a podbijał ktos inny. sama sie dziwiłam, ze tak było, ale wlascicielce zalezalo na kontrakcie , a ze były to duże pieniadze więc się postarała

Ale miał prawo wykonywania zawodu tzn. miał już dawno skończony staż i zdany egzamin państwowy... I o tym cały czas piszę. Osoby, które będą wg tego zmienionego programu na V roku nie będą miały ani skończonego stażu, ani zdanego egzaminu państwowego, nie będą jeszcze nawet w pełni lekarzami dentystami. Twój kolega, skoro był w trakcie specjalizacji, to już dawno te etapy miał za sobą.

[MsLizard]

Napisane przez olennnkaaaa

OK, cieszę się, że zdołałam znaleźć pracę, rozumiem, że mam na tym poprzestać. Gorzej jak mi umowy na stałe nie dadzą i zostanę z niczym.
Co do doktorantów i wykładowców, to są fakty, nie ma sensu sobie wmawiać, że po 4-letnich studiach doktoranckich na kierunku humanistycznym zostanę wykładowcą. Zdolniejszym się nie udaje, bo nie ma miejsc. Miałam okazję sprawdzić się w pracy jako nauczyciel i wiem, że to nie dla mnie.

Nie chodzi o to, że masz na tym poprzestać, ale życie niestety nie jest różowe i w każdym zawodzie jest ciężko, co nie znaczy, że z miejsca trzeba zakładać, że coś się nie uda. Rozwijać się możesz zawsze, choćby dla siebie. Życzę udanych wyborów.

[ewanka1989]

Napisane przez olennnkaaaa

Ilu ludzi, tyle opinii. Znajomi twierdzą, że praca po farmacji pewna, za to po prawie jest trudno, o ile się nie zda aplikacji. Poza tym niby egzamin jest państwowy i "wystarczy" się uczyć, ale nie orientuję się, czy do odbywania praktyki już nie trzeba mieć znajomości, bo nie w każdej kancelarii czekają z otwartymi ramionami, podobnie rzecz się przedstawia w przypadku aplikacji notarialnej. Choć mnie bardziej ciągnie do prawa karnego, jeśli juz i aplikacji sędziego lub prokuratorskiej.

Prawo - kierunek ciężki nie jest jeśli rzeczywiście się tym interesujesz, jeśli nie to być może umrzesz z nudów
Prawo odradzam - zbyt wielu prawników na rynku, chyba że masz konkretny pomysł na siebie i zamierzasz go realizować i nie przeszkadza Ci że zaczniesz zarabiać (przy dobrych wiatrach) za jakieś 10 lat, a sensownie może za jakieś 15. Aplikacja radcowska i adwokacka są płatne, a w kancelariach najczęsciej płacą słabo, o ile w ogóle. Co do aplikacji sędziowskiej/prokuratorskiej to jest się ciężko dostać, przyjmują bardzo mało osób, a chętnych dużo. Aplikacje te po zmianach mają trwać 3,5 roku, po prokuratorskiej jest jeszcze 2 lata asesury (o ile złapiesz stanowisko), po sędziowskiej jest problem z załapaniem się na stanowisko referendarza, później trzeba czekać łaskawie na powołanie na stanowisko - a czekać można długo. Trzeba się nastawiać na ponad 10 lat samego edukowania się.

Jeśli nie masz znajomości to na pewno odpadają aplikacja notarialna i raczej komornicza.

[atlatl]

Nie chcę być okrutny, ale czy nie jesteś za stara by kierować się w życiu linią najmniejszego oporu ?
Jedyny zawód, który teraz na pewno daje szybko sensowne pieniądze to informatyka. Jakbyś się sprężyła, to już za dwa lata mogłabyś zarabiać te dwie średnie krajowe : teraz rok intensywnego stukania (6 godzin dziennie powinno nawet tłumokowi wystarczyć) do rozszerzonej matury z matmy, piszesz ją na co najmniej 50%, dostajesz się z tym na informatykę UJ czy UWr, tam nie przerywając nawet na moment intensywnego dziabania zaliczasz pierwszy rok i już możesz przebierać w pierwszych ofertach. Kwestia finansowania : do matury trzeba jakoś w tej bibliotece, a od maja do końca września jakiś zmywak za granicą. W cztery miesiące idzie odłożyć te 10kzł potrzebne na przeżycie pierwszego roku. Jak się nie uda przezimować w bibliotece, to spróbuj już teraz spakować podręczniki do matmy i wio na zachód.

[ama]

Napisane przez poshh

skoro byłaś na humanie to miałaś tylko podstawę z chemii i bio, podstawa a rozszerzenie to jak niebo a ziemia, poza tym 2xR musiałabyś napisać na +80%, żeby sobie zapewnić pewne miejsce na takiej stomatologii, na wetę z kolei zwykle wymagają jeszcze rozszerzenia z języka obcego. na farmę się nie opłaca iść, pełno nauki i kucia, a najcześciej niewiele po tym. jeśli nie masz ciężkich studiów to byś dała radę pogodzić naukę, ale ja na Twoim miejscu zdecydowanie wolałabym prawo z tego wszystkiego nad czym się zastanawiasz, zwłaszcza że teraz aplikacje to nie tak ciężka sprawa jak kiedyś ;p

Sorry, ale jakie masz pojęcie o rynku pracy po prawie? Bo ja mam dość szerokie i rynek jest tragiczny. Nawet dla radców i adwokatów, szczególnie tych młodych. Prawników jest po prostu za dużo. poza tym to praca nudna, monotonna i w większości zbędna. Jeśli autorka nie lubi biblioteki to moim zdaniem w prawie też się nie odnajdzie - toż to tylko przekładanie papierów. I tak, pracuję od dwóch lat w branży prawniczej, obecnie w organie centralnym państwa, więc rozeznanie mam z pierwszej ręki. Prawo zdecydowanie odradzam.

---------- Dopisano o 11:54 ---------- Poprzedni post napisano o 11:50 ----------

Napisane przez micraneska

mogę Ci otwarcie powiedzieć że na kierunkach takich jak farma, stoma czy weta nie dasz sobie prawdopodobnie rady
bo po pierwsze żeby uczyć się tyle trzeba tego naprawdę chcieć, bo studia dają w kość i to porządnie (sama chciałam zrezygnować kilka razy)
nie rozumiem też kompletnie Twojego podejścia - nie zastanawiałaś się wcześniej co będziesz robić po tej marnej polonistyce? sama sobie strzeliłaś w kolano
kończąc wetę również trzeba mieć pomysł na siebie, bo lek wetów jest coraz więcej
rób jak uważasz ale moim zdaniem i nie mówię tego złośliwie na weterynarię się nie nadajesz

do wypowiedzi wyżej: jak można pracować jak nie ma się prawa wykonywania zawodu, stoma traw 5 lat

(na wetę obecnie tylko na jednej uczelni liczy się język rozszerzony, na pozostałych tylko biologia i chemia (z wyj Poznania bo on liczy 4 przedmioty)

A to ci szklana kula powiedziała? Sorry, ale nie znasz Autorki, nic o niej nie wiesz poza paroma zdaniami, które napisała w internecie i mówisz jej, że sobie poradzi lub nie na studiach? Jak patrzę na niektórych ludzi co radzą sobie na lekarskim to mi się słabo robi. No ale radzą sobie, powtarzają lata, egzaminy, ale jakoś brną do przodu. Nie mówię, że to dobrze, ale naprawdę nie możesz ot tak po kilku zdaniach oceniać czyichś możliwości intelektualnych, bo po prostu nie ma sposobu, żebyś mogła to realnie ocenić.

Moim zdaniem własnie stoma jest najlepszym wyborem dla Autorki. Moja osobista przyjaciółka, która miała 2 z chemii w lo w rok nauczyła się do matury i dostała na lekarski. Uczyła się sama. Jest to realne, ale wymaga dużo pracy i szczęścia przede wszystkim, szczególnie z biologii.

[olennnkaaaa]

Nie chcę być okrutny, ale czy nie jesteś za stara by kierować się w życiu linią najmniejszego oporu ?

nie rozumiem też kompletnie Twojego podejścia - nie zastanawiałaś się wcześniej co będziesz robić po tej marnej polonistyce? sama sobie strzeliłaś w kolano

Napisałam, że tak postąpiłam przy wyborze pierwszego kierunku studiów. Nie chcę się usprawiedliwiać, ale miałam wtedy trudną sytuację, byłam chora, co oddziaływało też na moje samopoczucie psychiczne. Nie czułam się na siłach, by w ogóle zdawać maturę, choć wcześniej byłam świetną uczennicą, chodziłam do najlepszego LO w mieście. Mimo to chciałam odpuścić i nie zdawać matury. Dobrze, że tego nie zriobiłam i zdałam rozszerzenia, może nie rewelacyjnie, ale jak maturę bez powtórek przedtem i z totalnym brakiem motywacji, to nieźle.

Moim błędem był wybór klasy humanistycznej, choć miałam jakieś tam predyspozycje, by iść na biol-chem. To chyba był brak wiary w swoje możliwości połączony z dezorientacją co do wyboru zawodu. Zdobyłam 100% z humanistycznego egzaminu gimnazjalnego, ze ścisłego miałam trochę mniej - jakieś 86%, dlatego bałam się, że na biol-chemie nie dam rady. Potem bałam się, że nie dam rady sama z rozszerzoną maturą z bioli i chemii, że są dużo lepsi i tak poszło dalej. To było właśnie takie pójście po linii najmniejszego oporu.

Prawo - kierunek ciężki nie jest jeśli rzeczywiście się tym interesujesz, jeśli nie to być może umrzesz z nudów

Też mam takie wątpliwości...

Jedyny zawód, który teraz na pewno daje szybko sensowne pieniądze to informatyka. Jakbyś się sprężyła, to już za dwa lata mogłabyś zarabiać te dwie średnie krajowe : teraz rok intensywnego stukania (6 godzin dziennie powinno nawet tłumokowi wystarczyć) do rozszerzonej matury z matmy, piszesz ją na co najmniej 50%, dostajesz się z tym na informatykę UJ czy UWr, tam nie przerywając nawet na moment intensywnego dziabania zaliczasz pierwszy rok i już możesz przebierać w pierwszych ofertach.

Masterplan.

Tylko że ja kompletnie nie widzę siebie w tym zawodzie. Nie wiem nic na ten temat, a programowanie jawi mi się jako nudne. Wydaje mi się, że musiałabym włożyć w to jeszcze więcej wysiłku niż nawet w studiowanie kierunku medycznego - tam przynajmniej tematy są interesujące. Poza tym wydaje mi się, że na tym rynku są ludzie dużo bardziej uzdolnieni i zainteresowani tym tematem ode mnie i ja nie mam najmniejszych szans.

BTW, a ta informatyka to koniecznie na UWr i dziennie? Dużo się teraz słyszy, że do programowania nie trzeba być informatykiem po studiach, że to głownie praca własna. Znam kolesia po infie, który pracuje w Tesco, bo sam nie programował, nie chciało mu się, a studia poza podstawami teoretycznymi nic mu nie dały. Znam też drugiego po filozofii, co sam się nauczył programować i zarabia już w tym.

[ama]

Napisane przez atlatl

Nie chcę być okrutny, ale czy nie jesteś za stara by kierować się w życiu linią najmniejszego oporu ?
Jedyny zawód, który teraz na pewno daje szybko sensowne pieniądze to informatyka. Jakbyś się sprężyła, to już za dwa lata mogłabyś zarabiać te dwie średnie krajowe : teraz rok intensywnego stukania (6 godzin dziennie powinno nawet tłumokowi wystarczyć) do rozszerzonej matury z matmy, piszesz ją na co najmniej 50%, dostajesz się z tym na informatykę UJ czy UWr, tam nie przerywając nawet na moment intensywnego dziabania zaliczasz pierwszy rok i już możesz przebierać w pierwszych ofertach. Kwestia finansowania : do matury trzeba jakoś w tej bibliotece, a od maja do końca września jakiś zmywak za granicą. W cztery miesiące idzie odłożyć te 10kzł potrzebne na przeżycie pierwszego roku. Jak się nie uda przezimować w bibliotece, to spróbuj już teraz spakować podręczniki do matmy i wio na zachód.

Skądś ty się urwał? Jaka za stara? Co to za durne polskie myślenie, że jak ktoś ma 24 to jest na cokolwiek za stary? Na świecie wielu ludzi w tym wieku dopiero zaczyna studia i nikogo to nie dziwi.

Pewny zawód? Nie ma czegoś takiego jak pewny zawód. Jak będziesz źle pracował to nawet jako lekarza cię wywalą i skończysz jako przedstawiciel. Owszem, na świecie jest dość dobra koniunktura na informatyków, ale to nie jest tak, że praca leży. Trzeba być naprawdę dobrym, żeby zarabiać te dwie średnie krajowe. Masa informatyków robi za 2000 zł jako administratorzy sieci, pracują w urzędach, etc.
A co tego "zachodu" to myślisz, że tam teraz tak łatwo i prosto? Z pracą jest coraz gorzej, a jak nie ma się ani rodziny ani znajomych, którzy cię wkręcą w coś to można sobie szukać. Zresztą przez te 4 miesiące to na zachodzie też trzeba gdzieś mieszkać, za coś żyć. Można się narobić, a przywieść naprawdę niewiele. jasne, można też mieć szczęście i zarobić sporą kasę.

[olennnkaaaa]

Moja osobista przyjaciółka, która miała 2 z chemii w lo w rok nauczyła się do matury i dostała na lekarski. Uczyła się sama. Jest to realne, ale wymaga dużo pracy i szczęścia przede wszystkim, szczególnie z biologii.

A radzi sobie jakoś czy to dopiero będzie jej pierwszy rok? Wydaje mi się, że dostać się to zaledwie 1/4 sukcesu. Trzeba też mieć zapał do nauki, wiarę w to, że się uda, że to dla ciebie. Chyba o to chodziło użytkowniczce micranesca, napisała:

mogę Ci otwarcie powiedzieć że na kierunkach takich jak farma, stoma czy weta nie dasz sobie prawdopodobnie rady
bo po pierwsze żeby uczyć się tyle trzeba tego naprawdę chcieć, bo studia dają w kość i to porządnie (sama chciałam zrezygnować kilka razy)

Przynajmniej ja to tak zrozumiałam. Bo chyba na kierunkach takich jak medycyna czy prawo liczy się przede wszystkim wytrwałość i pracowitość.