Czy potrzebne jest mi odchudzanie?

[Prolaktyna]

Wiem, może Wam się to wydać głupie. Mam 17 lat i ciągle dołuję się swoim wyglądem. Uważam, że jestem zdecydowanie za gruba, mimo że wszyscy mi zaprzeczają. Mam 172 cm wzrostu i ważę 60 kg. Moje wymiary wyglądają tak : biust 89 cm, talia (w najwęższym miejscu) 64, na wysokości pępka 72, biodra 92, udo 55. Najgorsze to, to że nie umiem być na diecie. To mnie denerwuje. Jeden dzień jest pięknie, zero słodyczy, a na drugi dzień rzucam się na nie jak słoń. W lustrze też widzę nieciekawy obraz. Myślicie, żeby dać sobie spokój z odchudzaniem i nie przejmować się, czy dieta jest mi tak niezbędna?

[Winky]

Napisane przez Prolaktyna

Wiem, może Wam się to wydać głupie. Mam 17 lat i ciągle dołuję się swoim wyglądem. Uważam, że jestem zdecydowanie za gruba, mimo że wszyscy mi zaprzeczają. Mam 172 cm wzrostu i ważę 60 kg. Moje wymiary wyglądają tak : biust 89 cm, talia (w najwęższym miejscu) 64, na wysokości pępka 72, biodra 92, udo 55. Najgorsze to, to że nie umiem być na diecie. To mnie denerwuje. Jeden dzień jest pięknie, zero słodyczy, a na drugi dzień rzucam się na nie jak słoń. W lustrze też widzę nieciekawy obraz. Myślicie, żeby dać sobie spokój z odchudzaniem i nie przejmować się, czy dieta jest mi tak niezbędna?

Stanowczo dać sobie spokój z odchudzeniem, zaakceptować siebie i cieszyć się życiem.

[zielona_zabcia]

Napisane przez Prolaktyna

Wiem, może Wam się to wydać głupie. Mam 17 lat i ciągle dołuję się swoim wyglądem. Uważam, że jestem zdecydowanie za gruba, mimo że wszyscy mi zaprzeczają. Mam 172 cm wzrostu i ważę 60 kg. Moje wymiary wyglądają tak : biust 89 cm, talia (w najwęższym miejscu) 64, na wysokości pępka 72, biodra 92, udo 55. Najgorsze to, to że nie umiem być na diecie. To mnie denerwuje. Jeden dzień jest pięknie, zero słodyczy, a na drugi dzień rzucam się na nie jak słoń. W lustrze też widzę nieciekawy obraz. Myślicie, żeby dać sobie spokój z odchudzaniem i nie przejmować się, czy dieta jest mi tak niezbędna?

masz świetną wagę do Twojego wzrostu
naprawdę, mam taki sam wzrost, i jak miałam 60 kg to mi dosłownie wszyscy mówili że wyglądam r-e-w-l-c-y-j-n-i-e
a wymiary masz jak modelka!
talia udo biust mam większy, ale mam o 10kg więcej ale zazdraszczam całej reszty
myślę że nie musisz przechodzić na jaką dietę Redukcyjną, tylko dla zdrowia ograniczyła słodycze-tzn, do śniadania pasek ulubionej czekolady, czy kanapka(chleb pełnoziornisty, lub przynajmniej pszenno-żytni) z dżemem/słodka owsianka,kawałek ciasta domowego, a w ciągu dnia dużo owoców, sałatki jakieś, jogurt naturalny z jagodami, czy truskawkami na głód słodyczowy, + mniejsza kolacja i wzbogacenie diety o białko,więcej ruchu o co w czasie wakacji w sumie nie trudno i spadnie Ci ze 2kg, znam z autopsji, odchudzałam się NIEPOTRZEBNIE dokładnie z tej wagi, więc możesz mnie posłuchać ale nie radzę schodzić ponizej 55....

edit; po przemyśleniu proszę o jakieś zdjęcie

[QueenBlair]

Napisane przez Prolaktyna

Wiem, może Wam się to wydać głupie. Mam 17 lat i ciągle dołuję się swoim wyglądem. Uważam, że jestem zdecydowanie za gruba, mimo że wszyscy mi zaprzeczają. Mam 172 cm wzrostu i ważę 60 kg. Moje wymiary wyglądają tak : biust 89 cm, talia (w najwęższym miejscu) 64, na wysokości pępka 72, biodra 92, udo 55. Najgorsze to, to że nie umiem być na diecie. To mnie denerwuje. Jeden dzień jest pięknie, zero słodyczy, a na drugi dzień rzucam się na nie jak słoń. W lustrze też widzę nieciekawy obraz. Myślicie, żeby dać sobie spokój z odchudzaniem i nie przejmować się, czy dieta jest mi tak niezbędna?

Nie odchudzaj się.
Masz bardzo ładne wymiary ,do tego wagę jak najbardziej prawidłową!
Jeśli skutkiem diety jest objadanie się na drugi dzień to jedyne co możesz zyskać to zaburzenia odżywiania w postaci jedzenia kompulsywnego.
Jesteś teraz w takim wieku,że trudno jest Ci zaakceptować samą siebie ,oraz uwierzyć w swoje piękno.
Jeszcze raz podkreślam :masz świetne wymiary i wagę

[Personal_Jesus]

Jak dla mnie to wymiary masz w porządku.

[cerveza]

Napisane przez Prolaktyna

Wiem, może Wam się to wydać głupie. Mam 17 lat i ciągle dołuję się swoim wyglądem. Uważam, że jestem zdecydowanie za gruba, mimo że wszyscy mi zaprzeczają. Mam 172 cm wzrostu i ważę 60 kg. Moje wymiary wyglądają tak : biust 89 cm, talia (w najwęższym miejscu) 64, na wysokości pępka 72, biodra 92, udo 55. Najgorsze to, to że nie umiem być na diecie. To mnie denerwuje. Jeden dzień jest pięknie, zero słodyczy, a na drugi dzień rzucam się na nie jak słoń. W lustrze też widzę nieciekawy obraz. Myślicie, żeby dać sobie spokój z odchudzaniem i nie przejmować się, czy dieta jest mi tak niezbędna?

Na Twoim miejscu dałabym sobie spokój z dietami, ale sport 2-3 razy w tygodniu, czemu nie? Tym bardziej, że pogoda sprzyja.

[Justyna1505]

Prolaktyna jesteś moim sobowtórem !!! Nie tylko jeśli chodzi o figurę, ale także sposób myślenia.

Ja mam 1,73 i 59 kg. Talia 68, Biodra 88, Biust 89, Udo 52

I tak jak TY też uważam, że mogłabym trochę schudnąć, zwłaszcza, że parę miesięcy temu miałam 53 kg.. I to nie jest tak, że jestem zakompleksioną dziewczyną, która myśli ciągle o swojej wadze.

Komentarze w stylu 'Twoja waga jest ok, nie odchudzaj się, bo będziesz anorektyczką' mi nie pomogą, ponieważ ja już trochę gorzej się czuję z lekko wystającymi boczkami i z tym, że ledwo mieszczę się w swoję dopasowane, krótkie dzinsowe spodenki, które rok temu leżały mi jak ulał.

Tak jak Prolaktyna nie mogę oprzeć się niektórym pokusom, bo kocham jeść. Boję się, że dalej będę tyć...

[marynka42]

ja mam 172 cm i 64 kg(no czasami 63), ale ja mam w biuście prawie 103 cm, moze to dlatego no i w talii niestety troszkę więcej, mimo to, że jestem chyba troszkę bardziej "gruba" niz Ty, to uważam,że figurę mam w porządku, a Ty pewnie masz ja jeszcze bardziej w porzadku