Home Office - trudne początki własnego biznesu w domu

[suziieee]

O trudnych początkach... Może ktoś ma to za sobą i może się podzielić wrażeniami?

Ponad miesiąc temu podjęłam decyzję o zwolnieniu się z pracy i rozpoczęciu własnego biznesu. Mój zawód pozwala na rozwijanie firmy w domu i nie wiąże się z dużymi nakładami finansowymi na początku - jestem architektem wnętrz i wszystko mogę robić na kompie w domu, a z klientami spotykać się na mieście.

Praca w korpo przestawiła mi mózg na tryb 'hard' jeśli chodzi o pracę - i chociaż narzekałam, że tak nie chcę, to teraz zaczyna mi tego brakować - ktoś się może pod tym podpisać? Taki paradoks, uciekamy od etatu, a jak już jesteśmy w tym domowym zaciszu biurowym to nagle taka martwa cisza, spokój, nic się nie dzieje, trzeba się samemu motywować, czasem dopada brak wiary i sensu w to, co się robi, konkurencja nie śpi, trzeba się samemu promować i tak dalej... Ktoś przez to przechodził i może pocieszyć, że będzie lepiej?

Zaczynam powoli świrować... Ciągłe siedzenie w domu, dopiero kończę przygotowywać stronę internetową więc nie miałam jeszcze pierwszego klienta. Mieszkam sama, więc jak wychodzę z domu to na celowniku sklep spożywczy albo jakaś galeria handlowa... Nagle wszystko ucichło i niby wstaję o której chcę, piję spokojnie kawę i mam na wszystko czas, jednak brakuje mi prawdziwej pracy... Chociaż własny biznes to coś, o czym marzyłam bardzo długo

W dodatku zmieniłam całe swoje życie, ostatnich parę lat spędziłam za granicą gdzie studiowałam i pracowałam, tam też zdobyłam doświadczenie i zrezygnowałam z dużej korpo na rzecz powrotu do Polski i rozpoczęcia własnego biznesu... Wiem, dla niektórych to może się wydawać niezrozumiałe, ale miałam też inne powody Tak więc siedzę sobie teraz sama, nie było mnie parę lat to i kontakty się pourywały... W dodatku przeprowadzka oznaczała rozstanie z wieloletnim partnerem i to też mnie dobija, ale wątek nie o tym tylko o pracy

To co, zbieramy podpisy kto tak miał i jak mu się powiodło

Pozdrawiam

[201705071030]

Ja tak miałam. Pomogła praca w kawiarniach i bibliotekach. W domu, w ciszy nie wytrzymywałam.

[nelciak]

Mi się bardzo pracuje dobrze w domu z chłopakiem. Wcale się nie rozpraszamy (czego się obawiałam), każdy robi swoje. Mi idzie wtedy nawet lepiej niż gdy pracuję w biurze, a jemu dużo lepiej, niż gdy pracuje siedząc samemu. Nie znasz kogoś, kto też pracuje z domu?

Jest jeszcze opcja coworkingu. W Poznaniu jest nawet trochę coworkingowych miejsc za darmo.

Do pracy w domu polegam słuchanie RMF Classic. Możesz też poszukać nagrań imitujących... rozmowy w tle, kawiarniany grań.

[ally5]

Niecały rok temu również odeszłam z korporacji i założyłam własną działalność gospodarczą. Również pracuję w domu przy komputerze... Początkowo też się tak czułam - nagle cisza, spokój, brak kontaktu z ludźmi. Ciężko było się przestawić z intensywnego trybu życia i pracy non stop z klientami. Czułam się dziwnie. Mogę Cię jednak pocieszyć, że to mija po jakimś czasie przyzwyczaisz się do nowego trybu życia. Dbaj tylko, aby dni nie były monotonne i nudne. Ja co jakiś czas robię przerwy w pracy na sprzątanie, gotowanie, ćwiczenia fizyczne lub spacer z psem czy zakupy. No i staram się często spotykać ze znajomymi, jak tylko jest możliwość, chociażby na szybką kawę na mieście z perspektywy czasu wiem, że odejście z korpo było jedną z najlepszych decyzji w moim życiu mniej stresu, lepsza jakość życia, elastyczność bardzo lubię to, że sama zarządzam swoim czasem

[invisible_01]

Napisane przez ally5

Niecały rok temu również odeszłam z korporacji i założyłam własną działalność gospodarczą. Również pracuję w domu przy komputerze... Początkowo też się tak czułam - nagle cisza, spokój, brak kontaktu z ludźmi. Ciężko było się przestawić z intensywnego trybu życia i pracy non stop z klientami. Czułam się dziwnie. Mogę Cię jednak pocieszyć, że to mija po jakimś czasie przyzwyczaisz się do nowego trybu życia. Dbaj tylko, aby dni nie były monotonne i nudne. Ja co jakiś czas robię przerwy w pracy na sprzątanie, gotowanie, ćwiczenia fizyczne lub spacer z psem czy zakupy. No i staram się często spotykać ze znajomymi, jak tylko jest możliwość, chociażby na szybką kawę na mieście z perspektywy czasu wiem, że odejście z korpo było jedną z najlepszych decyzji w moim życiu mniej stresu, lepsza jakość życia, elastyczność bardzo lubię to, że sama zarządzam swoim czasem

Nie zawsze to mija, bo nie każdy nadaje się do pracy wyłącznie w domu. Ja pracowałam tak prawie 3 lata i nie minęło.

[201705071030]

Napisane przez invisible_01

Nie zawsze to mija, bo nie każdy nadaje się do pracy wyłącznie w domu. Ja pracowałam tak prawie 3 lata i nie minęło.

U mnie też nie minęło - 4 lata. Ale wiele osób tak ma. Dlatego, tak jak piszę, ja pracowałam w bibliotekach. Czasami odpowiednia muzyka też pomaga. No i, zależy jak się pracuje, czy chodzi o nudne, powolne załatwianie czegoś czy tworzenie czegoś nowego, w tym drugim przypadku dawałam radę w domu, w pierwszym nie.

[szczesliwawbiznesie]

Ja uwielbiam pracę w domu, chociaż czasem niesie ze sobą ogromne wyzwania. Jako świeża blogerka pisałam o tym przydługawy artykuł, ponieważ przyszedł moment, w którym zaczęłam poszukiwać sposobów, żeby pracować w domu wydajnie i nie zwariować przy tym całkiem. Praca w domu zdecydowanie nie jest dla każdego i myślę, że gdyby nie fakt, że poza pracą socjalizuję się z ludźmi (tańczę tango argentyńskie), izolacja byłaby trudna do zniesienia.