Drugi kierunek studiów na politechnice - warto?

[Japanication]

Ale życie to nie kupony, nie wszystko jest czarne albo białe. Poza tym, dużo zależy od szczęścia. Więc to porównanie jest kompletnie nie trafione.

Trafione - wiesz, że matematyka nie kłamie?
Jasne, że dochodzą inne czynniki, ale w większości przypadków tak będzie.

[wild_horse]

Napisane przez Japanication

Trafione - wiesz, że matematyka nie kłamie?
Jasne, że dochodzą inne czynniki, ale w większości przypadków tak będzie.

O co znów chodzi z matematyką?

[Japanication]

Napisane przez wild_horse

O co znów chodzi z matematyką?

Rachunek prawdopodobieństwa to matematyka...dane dobrałem przykładowe - miały zobrazować sytuacje.

[wild_horse]

Napisane przez micraneska

wild_horse według Ciebie można iść na studia niewiele wiedząc o dziedzinie której się uczy na studiach?

Można iść na studia czując, że to nas kręci, a także po uprzednim przejrzeniu plany itd.

[Zielony24]

Napisane przez wild_horse

Bo jak wiadomo, jeśli coś nas nudzi, męczy itd., to zdecydowanie trudniej wchodzi nam do głowy.

Kwestia podejscia. Jak sie zalozy, ze np. niemieckiego czlowiek sie nie nauczy, to tak bedzie. Jak sie zalozy, ze sie nauczy, to tez tak bedzie.
Od podstawowki do liceum nie uczylem sie i nie lubilem niemieckiego, bo nie widzialem takiej potrzeby. 2 lata po LO chcialem zdac mature zen - zdalem i polubilem bardzo ten jezyk.

[wild_horse]

Napisane przez Japanication

Rachunek prawdopodobieństwa to matematyka...dane dobrałem przykładowe - miały zobrazować sytuacje.

A ja próbuję ci uświadomić, że rachunkiem prawdopodobieństwa czy innymi danymi matematycznymi NIE DA SIĘ zobrazować życia.

---------- Dopisano o 13:51 ---------- Poprzedni post napisano o 13:50 ----------

Napisane przez Zielony24

Kwestia podejscia. Jak sie zalozy, ze np. niemieckiego czlowiek sie nie nauczy, to tak bedzie. Jak sie zalozy, ze sie nauczy, to tez tak bedzie.
Od podstawowki do liceum nie uczylem sie i nie lubilem niemieckiego, bo nie widzialem takiej potrzeby. 2 lata po LO chcialem zdac mature zen - zdalem i polubilem bardzo ten jezyk.

Dokładnie. Wiele zależy od naszego nastawienia.
No i gratuluję, bo sama z niemieckiego nigdy orłem nie byłam

[micraneska]

wild_horse iść na studia tylko po przejrzeniu planów albo że nas to może kręci (tego się nie wie przed studiami) to chyba trochę za mało nie sądzisz?

[ama]

Napisane przez Japanication

Tyle zarabia główny księgowy w Warszawie i jest to stawka bliżej minimalnego wynagrodzenia niż maksymalnego - łatwo zweryfikować taką informacje.
Poza tym mijasz się z wynagrodzeniem - mediana zarobków w Warszawie to 5000 zł brutto, czyli większość ludzi zarabia co najmniej tyle.
Generalnie to - mniej tv / więcej rzeczywistości.

Żeby nie być gołosłownym:

Nie aż takie grosze, natomiast po studiach to trafne określenie - potem przecież pracujesz w szpitalu i masz egzamin, dopiero wtedy zaczyna się prawdziwa praca.

Zdziwiłabyś się.
Tak się składa, że "mała wioska" ( a właściwie miejscowość/gmina ) to moje miejsce rodzinne i wiem jak tam się zarabia.
Żaden lekarz czy stomatolog słabym samochodem nie jeździ.

Jak rozumiem Big4 to korporacja, która upada w 3 lata?
Interesujące.

Wystarczy sprawdzić czym firma się zajmuje?

No tak np. przechodzą na bazy danych, czyli zawsze warto coś z tej informatyki umieć.
Z tą dynamiką to ostro przesadzasz, jeżeli jakaś firma/korpo zajmuje się biotechnologią ( w Polsce są chyba tylko 1-2 takie firmy ), to szanse na to, że nagle zmieni się w sklep spożywczy są...zerowe?

Kazus to jedno, praktyka to drugie.
Sprawy w sądzie to nie "Anna Maria Wesołowska", że je rozwiążesz w 1 dzień, nie gromadzisz ton papierów itd.
Poza tym prawnicy raczej zajmują się sprawami gospodarczymi typu stała obsługa prawna, niż jakieś "kryminały".

Nie wiem co wy macie do tego TVNu.
Fajne komentarze mają do prezentowanych materiałów, tzn. zazwyczaj śmieszne.

Nie cały świat pracuje i chce pracować w korpo. Na szczęście. Ty chyba nie wiesz co korpo robi z ludzmi,jaka to praca i za jaka cene. ile osób w wieku 60 lat znasz w korpo? zadnej? zastanow sie dlaczego. Co do zarobków Warszawie to nie mieszkasz tu jak rozumiem, więc nie znasz rzeczywistości. Tutaj koszty życia są dużo wyższe niż w innych miastach, więc i siła nabywcza pieniądza mniejsza. Poza tym to w tym mieście są ogromne różnice. Są ludzie, których zarobki idą w miliony i takich, których ledwo przekraczają 1000 zł. I mediana nie oznacza większości, a polowe. Czyli ok. Milion ludzi pracuje poniżej 5000 zł. Wiele z tych osób za 2000-3000. Nie próbuj mnie przekonywać, bo ja tu mieszkam i widzę jak wyglada rzeczywistość. A co do prawa to ja pracuje w kancelarii i zajmuje sie prawem cywilnym i gospodarczym. Wiem jak wyglądają sprawy. Kazus to określenie na stan prawny do rozwiązania - dotyczy zarówno podrecznikowego przykładu jak i konkretnej sprawy. I co łatwiejsze sprawy są sie spokojnie w jeden dzień ogarnąć. W codziennym obrocie bardzo skomplikowanych spraw nie ma zbyt wiele, bo ludzie już sie uczą zeby nie zabagniac spraw tylko robić z tym porządek dość szybko. Mam natomiast wrażenie, ze w tym wątku w ogóle nie pomagamy autorce, a ty jakoś niepotrzebnie ciagniesz tę dyskusję.

[wild_horse]

Napisane przez micraneska

wild_horse iść na studia tylko po przejrzeniu planów albo że nas to może kręci (tego się nie wie przed studiami) to chyba trochę za mało nie sądzisz?

Oczywiście dobrze jest interesować się tą dziedziną, ale bez przesady.

Ja np. idąc na behawiorystykę zwierząt miałabym już niezła wiedzę i setki godzin doświadczenia. Ale nie pójdę. A jakie doświadczenie albo jaką wiedzę może mieć ktoś, kto idzie np. na socjologię?

Poza tym, bardzo ciekawe to o mówisz, bo nie znam żadnego studenta (przepraszam, jedną studentkę znam) który miałby już jakąś wiedzę idąc na studia, więc...

[micraneska]

w takim razie mało osób znasz
nie odważyłabym się iść na weterynarię tylko dlatego że kręci mnie pomaganie zwierzętom
bo to jest śmieszne
można się później mocno rozczarować
a wydaje mi się że Japanication spytał Cię o podstawowe pojęcie, które osoba interesująca się psychologią powinna znać

[wild_horse]

Napisane przez ama

Mam natomiast wrażenie, ze w tym wątku w ogóle nie pomagamy autorce, a ty jakoś niepotrzebnie ciagniesz tę dyskusję.

Nie wiem z czego to wynika, ale już jakiś czas temu zauważyłam, że micraneska oraz Japanication uwielbiają się kłócić .

---------- Dopisano o 14:00 ---------- Poprzedni post napisano o 13:59 ----------

Napisane przez micraneska

w takim razie mało osób znasz

Tak, za to ty zawsze masz rację

[micraneska]

nazywaj sobie kłótnią dyskusję w której ktoś Ci nie przyznaje racji

[wild_horse]

Napisane przez micraneska

nazywaj sobie kłótnią dyskusję w której ktoś Ci nie przyznaje racji

Nie o to mi chodzi, i dobrze o tym wiesz (albo i nie ). Kłótnią nazywam bezsensowną dyskusję z osobą, która myśli że pozjadała wszystkie rozumy i nie daje sobie nic powiedzieć, poza tym twierdzi, że zawsze ma rację.

[micraneska]

Ty to tak odbierasz, nie przyznałam Ci racji od razu piszesz że pozjadałam wszystkie rozumy.
Na razie wydaje mi się że to Ty w każdym temacie na forum piszesz, mimo że czasem nie masz zbytniego pojęcia. Ot taka uwaga.
Zaraz mi pewnie napiszesz że nie jestem alfą i omegą. To moja opinia, rozumiem że Ci się nie podoba, ale taka jest prawda. Może osoby które wybierają jedne z najłatwiejszych kierunków na rynku typu socjologia nie mają pojęcia co będę studiować, ale na pewno nie kandydaci na trudne kierunki typu informatyka, medycyna itp

[wild_horse]

No i widzisz, wlaśnie o to chodzi! Uważasz, że Twoja opinie i Twoje poglądy są dobre i prawdziwe, a tak nie jest. Każdy ma osobne pojęcie o sprawach i takie właśnie jest życie, nic nie jest czarno białe. A skoro Ty uwazasz że masz rację i że to właśnie Twoje poglądy są słuszne to wybacz.

Ty też udzielasz się w wątkac, o których nie masz pojęcia.

I nie, nie są to najłatwiejsze kierunki. Znam studentów różnych kierunków, którzy nie mieli wiedzy o swoim kierunku zanim zaczęli studiować i jakoś żyją, dobrze im się wiedzie więc wybacz, ale Twoja teoria legła w gruzach

Poza tym, taka niespodzianka: studia są po to, żeby się na nich nauczyć! Żeby przyswoić informacje z danego kierunku.

[micraneska]

Nigdzie nie napisałam że nie ma wyjątków, że moje poglądy są jedyne i słuszne nie wmawiam Ci ich, nie wiem skąd ta złość, rozumiem że nikt nie moze mieć odmiennego
zdania bo już jest be. Widzę że masz z tym problem, mimo że piszesz teksty "takie właśnie jest życie, nic nie jest czarno białe" nie możesz jakoś zaakecptować mojego zdania, bo uwaga nie jest takie jak Twoje.
Akurat wiem o czym mówię, a nie wypowiadam się o każdym kierunku jaki jest poruszany na forum (bo go nie studiowałam, nie wiem itd) czego nie można powiedzieć o Tobie - skończyłaś pewnie z 10 kierunków. Więc naprawdę daruj sobie takie teksty.
A co do tego że studia dają wiedzę to owszem, przecież to nie jakaś nowość?
Nie napisałam że trzeba wszystko wiedzieć, idąc na informatykę ktoś już bawił się komputerami, a osoba wybierająca się na weterynarię poprawcowała trochę w schronisku czy poczytała pisma naukowe.
Wiadomo że są wyjątki, ale powtarzam JA nie wyobrażam sobie tego: isć nas studia nie wiedząc nic o nich, i przeczytawszy tylko plany studiów.

[wild_horse]

Czyli mam rozumieć, że skończyłaś behawiorystykę zwierząt?

No i z twojej wypowiedzi wynika, że można dyskutować czy wypowiadać się tylko o kierunkach, które się studiowało. Zabawne. Pomyśl, jak wyglądałoby chociażby to forum, gdyby tak było - świeciłoby pustkami.

A czy ja gdziekolwiek napisałam, żeby nic nie wiedzieć? Są osoby, które nawet nie przeczytają dokładnie planu studiów, a wybierają dany kierunek, bez problemu go kończą i znajdują pracę i nie, to nie jest tylko szczęście. Takie jest życie.

Praca w schronisku do samej weterynarii ma niewiele.

[micraneska]

Ale zawsze coś, można podpatrzeć pracę weterynarza w schronisku - to nie aż tak niewiele.
Wiadomo że nie będziemy nigdy wiedzieć jak wyglądają studia na danym kierunku dopóki sami nie zaczniemy go.
W wątku o behawiorystyce jak zauważyłaś wypowiadałam się o perspektywie pracy po kierunku, a nie o nim samym (z racji tego że obracam się w środowisku psiarzy i szukałam dobrych szkoleniowców, a o behawiorystach słyszałam dużo od osób z problemowymi zwierzakami)

Zresztą o czym tu dyskutować: nie potrafisz zrozumieć że mam odmienne zdanie i nie zmienię go bo ty tupniesz nóżką. Przepraszam że zapytam ale masz na mnie jakąś alergię? Od razu na mnie wyskakujesz, bo napisałam coś innego niż Ty.

I tak uważam że jak ktoś się wypowiada o kierunku powinien albo go studiować, albo wiedzieć coś więcej o nim a nie tak jak Ty wypowiedziałaś się o biotechnologii na podstawie przeczytanego planu studiów. I po co komu takie informacje, nic nie wnoszą

---------- Dopisano o 15:06 ---------- Poprzedni post napisano o 15:03 ----------

Napisane przez wild_horse

A czy ja gdziekolwiek napisałam, żeby nic nie wiedzieć? Są osoby, które nawet nie przeczytają dokładnie planu studiów, a wybierają dany kierunek, bez problemu go kończą i znajdują pracę i nie, to nie jest tylko szczęście. Takie jest życie.

Chyba napisałam że są wyjątki, tak jak w każdej dziedzinie zycia. Są tacy co idą na studia na przeczekanie by poprawić maturę, a nagle okazuje się że jednak im się podoba i zostają, Nigdzie nie generalizowałam. Proszę nie czytaj co drugiego mojego zdania bo ciężko się z Tobą dogadać.
Zauważ że napisałam JA nie potrafiłabym tak wybierać studiów - jak rzut monetą.

[Japanication]

Nie cały świat pracuje i chce pracować w korpo. Na szczęście. Ty chyba nie wiesz co korpo robi z ludzmi,jaka to praca i za jaka cene. ile osób w wieku 60 lat znasz w korpo? zadnej? zastanow sie dlaczego. Co do zarobków Warszawie to nie mieszkasz tu jak rozumiem, więc nie znasz rzeczywistości. Tutaj koszty życia są dużo wyższe niż w innych miastach, więc i siła nabywcza pieniądza mniejsza. Poza tym to w tym mieście są ogromne różnice. Są ludzie, których zarobki idą w miliony i takich, których ledwo przekraczają 1000 zł. I mediana nie oznacza większości, a polowe. Czyli ok. Milion ludzi pracuje poniżej 5000 zł. Wiele z tych osób za 2000-3000. Nie próbuj mnie przekonywać, bo ja tu mieszkam i widzę jak wyglada rzeczywistość. A co do prawa to ja pracuje w kancelarii i zajmuje sie prawem cywilnym i gospodarczym. Wiem jak wyglądają sprawy. Kazus to określenie na stan prawny do rozwiązania - dotyczy zarówno podrecznikowego przykładu jak i konkretnej sprawy. I co łatwiejsze sprawy są sie spokojnie w jeden dzień ogarnąć. W codziennym obrocie bardzo skomplikowanych spraw nie ma zbyt wiele, bo ludzie już sie uczą zeby nie zabagniac spraw tylko robić z tym porządek dość szybko. Mam natomiast wrażenie, ze w tym wątku w ogóle nie pomagamy autorce, a ty jakoś niepotrzebnie ciagniesz tę dyskusję.

1) Zależy jakie korpo i na jakim stanowisku.
Mimo wszystko tam są porządne pieniądze i ciekawsze prace.
2) No oczywiście, że są w takim Poznaniu zarabia się mniej, ale wydaje też mniej - co w tym dziwnego?
Takie 10 tyś to bardzo dobre pieniądze, nawet jak na Warszawę.
3) Jaki milion?
Warszawa ma około 1,4 mln. mieszkańców, więc co najmniej połowa zarabia w granicach 5000 zł.
A twoje opieranie się na skali mikro, jest dla mnie tak wiarygodne jak Biblia - czyli w ogóle nie jest wiarygodne.
To co Ty "widzisz", a jak jest to 2 różne sprawy.
4) Kazus to nadal kazus.

5) Cóż dyskusja obrała inny tor, więc skoro się już rozgadaliśmy...

[5e39f43c776cd63a5691dbeeeb4c12a7b21f7a21_63e19482c3766]

Napisane przez micraneska

wild_horse według Ciebie można iść na studia niewiele wiedząc o dziedzinie której się uczy na studiach?

Pytanie nie do mnie, ale odpowiem: niestety można i potem tacy ludzie żalą się, że inaczej sobie te studia wyobrażali

Napisane przez Japanication

Jeśli drugim kierunkiem nie jest filologia - dwa kierunki to bezsens.

W sumie to się zgadzam.

Napisane przez Japanication

(1) Nieważna jest praca - ważna jest pensja.
Możecie się zaklinać, że to przecież jest be "bo tylko kasa", ale to właśnie kasa daje ogromne możliwości.
Jak masz kosztowne hobby to co - bez kasy zrobisz coś w tym kierunku?
Co wolisz - robić to co lubisz i żyć od 1 do 1, czy nieco pomęczyć się w pracy a do domu jechać nowym Mercedesem?

(2) Zresztą załóżmy, że robisz to co lubisz...w takim razie co robisz w wolnym czasie, skoro zajmujesz się tym w pracy?
I czy po pewnym czasie, nie stwierdzasz, że masz to w nadmiarze?

(3) I jak rozumiem takowe cechy posiadasz?
A podstawy tej psychologii to znasz?
Wiesz jak się enneagramy ustala np?
Aż ciekaw jestem.

(1) Nie każdy ma takie wymagania finansowe. Nie potrzebuję dużo pieniędzy do szczęścia i nie chcę jeździć Mercedesem. Najbardziej chciałabym mieć Nissana Micra, a na niego bez problemu będzie mnie stać Zresztą upraszczasz - ludzie nie dzielą się na takich, którzy żyją od pierwszego do pierwszego i takich, którzy wracają do domu Mercedesami. Nie potrzebuję zarabiać 10 tysięcy na miesiąc, ale mniej niż 3 tysiące też nie zamierzam.

Dla mnie największą wartością jest mój czas i cenię go bardziej niż większą pensję. Nie chciałabym się przemęczać w pracy 40h na tydzień, bo wracając tym Mercedesem do domu, miałabym poczucie, że marnuję moje życie. Nie oznacza to, że oczekuję nie wiadomo jak fascynującej pracy, ale męczyć się bym nie chciała. Bardzo się boję skończyć w pracy, która nie dawałaby mi satysfakcji. A satysfakcja nie równa się wysokie zarobki. W każdym razie nie dla mnie, bo tak mnie wychowano i widzę po moich rodzicach, że nie trzeba mieć kupy kasy, by być zadowolonym z życia

(2) W wolnym czasie pójdę do kina i na zakupy.

(3) Znowu upraszczasz. Na psychologię składa się wiele mniejszych dziedzin i nie każdy, kto deklaruje zainteresowanie psychologią, musi znać odpowiedź na Twoje pytanie. Ja nie znam (ale ja się nie interesuję całą psychologią, jedynie gender studies, ewentualnie seksuologia czy psychologia dziecka). Ale dzięki Tobie poczytałam teraz o enneagramach, fajne

Napisane przez Japanication

(1) Taki kierunek się wybiera w inny sposób - najpierw wybierasz branże, a potem KONKRETNĄ FIRMĘ, która jest zainteresowana ludźmi o kwalifikacjach, które zamierzasz zdobyć.

(2) W cenie mogą być także kierunki niszowe, jak np. filologie typu koreanistyka.

(1) Też tak zrobiłam, ale niestety nie każdy w wieku 19 lat jest na tyle "rozgarnięty", żeby zaplanować swoje życie z tak dużym wyprzedzeniem.

(2) Dużo filologii jest przyszłościowych, nie tylko niszowe Zależy oczywiście od miasta i branży, np. germanistyka jest mile widziana w outsourcingu, ale w edukacji coraz trudniej się załapać.

Napisane przez wild_horse

Poza tym, bardzo ciekawe to o mówisz, bo nie znam żadnego studenta (przepraszam, jedną studentkę znam) który miałby już jakąś wiedzę idąc na studia, więc...

To przykre.


BTW chciałabym przeprosić autorkę wątku, że dołączyłam do off topu. Nie znam się na kierunkach inżynierskich, więc nic nie doradzę, ale biotechnologia w Polsce jest jeszcze w zalążku i mnie by było trochę żal tych pieniędzy wydanych na kierunek, po którym tak trudno o pracę.

[wild_horse]

Micranesko, podpatrzec mozna i w gabinecie weterynaryjnym. Idac Twoim tropem, nie powinnas wypowiadac sie w kwestii behaeiorystyki, skoro jej nie studiujesz. I nie, nie krytykuje Twoich pogladow ale nie wpieraj ich innym i nie krytykuj pogladow innych ludzi.

Obracajac sie w srodowisku psiarzy faktycznie mozna sie sporo nauczyc, sama polowe mojego zycia spedzilam ns zglebianiu wiedzy z kynologii.

[micraneska]

trochę uczepiłaś się , to schronisko to był tylko przykład (w każdym razie w schronisku mniej przeszkadzasz niż w gabinecie, gdzie możesz z reguły tylko patrzeć a pacjentów w ciągu dnia jest mało)
jakoś nie widzę byś nie krytykowała moich poglądów, od kilku postów próbujesz mi wpoić swoje, wybacz ale dyskutować to Ty nie umiesz
bo jak już napisałam w żadnym momencie nie wmawiałam Ci moich racji, niestety ty jak katarynka powtarzasz w swoich postach że Ci je narzucam. Trudno

Co do behawiorystyki jak widzisz napisałam dlaczego się wypowiadałam na jej temat, widać że dalej nie rozumiesz trudno. Sama zastanów sie czy Twój post w tym wątku o biotechnologii miał jakiś sens, bo uważam ze nie. Zastanów się nad tym, bo te że przeczytasz ogólne plany studiów i napiszesz na ich podstawie wniosek że na biotechnologii jest dużo chemii - raczej autorowi nie wiele da, a właściwie nic. Tyle w temacie

[malyszkicownik]

Napisane przez wild_horse

Micranesko, podpatrzec mozna i w gabinecie weterynaryjnym. Idac Twoim tropem, nie powinnas wypowiadac sie w kwestii behaeiorystyki, skoro jej nie studiujesz. I nie, nie krytykuje Twoich pogladow ale nie wpieraj ich innym i nie krytykuj pogladow innych ludzi.

Obracajac sie w srodowisku psiarzy faktycznie mozna sie sporo nauczyc, sama polowe mojego zycia spedzilam ns zglebianiu wiedzy z kynologii.

Cytuję Twój ostatni post, chociaż nie odnoszę się do niego konkretnie, lecz ogólnie do Twoich wypowiedzi... A raczej Twojego stwierdzenia, że nie trzeba mieć żadnej wiedzy w temacie, ani pojęcia o studiach, które się wybiera. Hmm po części masz rację, nigdzie nie zostało napisane, że trzeba zakupić i przeczytać cały pakiet podręczników na I rok (dla prawdziwych pasjonatów literatura uzupełniająca na dobranoc) przed pójściem na dany kierunek. Ale błagam, skąd takie płytkie podejście i taka pewność? Chyba jeszcze nie studiujesz, co?

Zdarzają się osoby, które jakimś cudem rozpoczynają studia bez zielonego pojęcia o czym to, po co i na co. Myślę, że jest takich osób coraz więcej, jak tak patrzę "po internetach" i po znajomych. Zazwyczaj to się kończy rzuceniem studiów po I roku, ew. poprawianiem matury i pójsciem na inny kierunek, często baaardzo odległy od tego, który się zostawia. Bywają rzadkie przypadki osób, które się wkręcą i już zostaną, może nawet im się spodoba albo po prostu postanowią pociągnąć sprawę do końca. Nie wiem, nie prowadzę jakichś badań czy statystyk, tak sobie rozważam temat

Nie wyobrażam sobie jednak, jak mogłabym pójść na moje pielęgniarstwo (kończę II rok) bez JAKIEGOKOLWIEK zastanowienia, zagłębienia się w temat. Pomijam moje przygotowanie w szkole - profil biol-chem-fiz, na maturze m.in. biol i chem rozszerzenie, zdane dla mnie na poziomie bardzo satysfakcjonującym. I nie, nie składałam na lekarski. Od razu pieniążki poszły na położnictwo i pielęgniarstwo, po głębszym przemyśleniu (na oba się dostałam) wybrałam drugą opcję. Nie wyobrażam sobie nie interesować się medycyną, brzydzić się krwi, brudu, moczu, kału, wymiocin, nie potrafić współpracować z ludźmi, generalnie nie orientować się, czego będą wymagały ode mnie studia. Szczerze? Plan niewiele by mi powiedział.

Ludzie błagam, więcej ambicji...

[Zielony24]

Napisane przez malyszkicownik

Zdarzają się osoby, które jakimś cudem rozpoczynają studia bez zielonego pojęcia o czym to, po co i na co. Myślę, że jest takich osób coraz więcej, jak tak patrzę "po internetach" i po znajomych. Zazwyczaj to się kończy rzuceniem studiów po I roku, ew. poprawianiem matury i pójsciem na inny kierunek, często baaardzo odległy od tego, który się zostawia

Jaki wiec sposob polecasz, zeby wiedziec, czy to sa na pewno _te_ studia?

[micraneska]

chyba wiem wild_horse skąd takie podejście u Ciebie: sama zmieniałaś kierunki jak popadnie (i były już o tym wątki aż dwa na forum) , ledwo usłyszałaś nazwę kierunku i juź chciałaś studiować, co najwyzej potem przeczytałaś plan studiów. Teraz na tapecie jest fizjoterapia (od 3 tygodni?). Z ciekawości wiesz coś na temat tych studiów? (biologii i chemii nie zdawałaś).

[wild_horse]

Napisane przez malyszkicownik

Cytuję Twój ostatni post, chociaż nie odnoszę się do niego konkretnie, lecz ogólnie do Twoich wypowiedzi... A raczej Twojego stwierdzenia, że nie trzeba mieć żadnej wiedzy w temacie, ani pojęcia o studiach, które się wybiera. Hmm po części masz rację, nigdzie nie zostało napisane, że trzeba zakupić i przeczytać cały pakiet podręczników na I rok (dla prawdziwych pasjonatów literatura uzupełniająca na dobranoc) przed pójściem na dany kierunek. Ale błagam, skąd takie płytkie podejście i taka pewność? Chyba jeszcze nie studiujesz, co?

Zdarzają się osoby, które jakimś cudem rozpoczynają studia bez zielonego pojęcia o czym to, po co i na co. Myślę, że jest takich osób coraz więcej, jak tak patrzę "po internetach" i po znajomych. Zazwyczaj to się kończy rzuceniem studiów po I roku, ew. poprawianiem matury i pójsciem na inny kierunek, często baaardzo odległy od tego, który się zostawia. Bywają rzadkie przypadki osób, które się wkręcą i już zostaną, może nawet im się spodoba albo po prostu postanowią pociągnąć sprawę do końca. Nie wiem, nie prowadzę jakichś badań czy statystyk, tak sobie rozważam temat

Nie wyobrażam sobie jednak, jak mogłabym pójść na moje pielęgniarstwo (kończę II rok) bez JAKIEGOKOLWIEK zastanowienia, zagłębienia się w temat. Pomijam moje przygotowanie w szkole - profil biol-chem-fiz, na maturze m.in. biol i chem rozszerzenie, zdane dla mnie na poziomie bardzo satysfakcjonującym. I nie, nie składałam na lekarski. Od razu pieniążki poszły na położnictwo i pielęgniarstwo, po głębszym przemyśleniu (na oba się dostałam) wybrałam drugą opcję. Nie wyobrażam sobie nie interesować się medycyną, brzydzić się krwi, brudu, moczu, kału, wymiocin, nie potrafić współpracować z ludźmi, generalnie nie orientować się, czego będą wymagały ode mnie studia. Szczerze? Plan niewiele by mi powiedział.

Ludzie błagam, więcej ambicji...

Nigdzie nie napisałam, że przed pójściem na studia nie trzeba się orientować. Oczywiście że trzeba! Przejrzeć plan studiów, opis, poczytać jakieś fora... Chodziło mi po prostu o to, że np. żeby iść na medycynę nie trzeba od razu mieć wolontariatu w szptalu, idąc na pedagogikę nie trzeba mieć wolontariatu w domu dziecka, idąc na psychologię nie trzeba cześniej pracować z narkomanami. O to tylko mi chodziło . Oczywiście, że pójście na studia "bo znajomy polecał", "bo to kierunek przyszłościowy" itd. nie jest może przykładnym podejściem, ale... Jeszcze raz powtarzam: wśród moich znajomych znajduje się chyba tylko 1 dziewczyna, która już wcześniej robiła coś w kierunku związanym ze studiami. Reszta robiła tylko to, co opisałam wyżej i jakoś ani ja, ani oni nie widzą w tym żadnego problemu.

Wszystkiego dobrego

[micraneska]

Napisane przez wild_horse

No to powiem Ci fascynującą rzecz: studia są po to, żeby się na nich uczyć! Jeśli ktoś poszedł na GiG z zerową wiedzą o kopalniach i geologii to co, też jest be? Albo jak ktoś poszedł na TiR nie znając wszystkich rzek Polski? Proszę cię

Chyba jednak nie chodziło Ci o praktyki, wolontariat itp., tylko o wiedzę

[Hemikryptofit]

Myślę że jednak jest mało osób które tak naprawdę w wieku 19 lat wiedzą co chcą studiować i co chcą robić w życiu. Poza tym to prawda, że wyobrażania często nie okrywają się z rzeczywistością. Fajnie jest iśc na studia z pasji i potem mieć pracę i robić to co się lubi i jeszcze ktoś nam będzie za to płacił . Jak ot powiedział Edison -
Nie przepracowałem ani jednego dnia w swoim życiu. Wszystko co robiłem, to była przyjemność. Farciarz . Niestety myślę że to się udaje nielicznym. Większość osób kieruje się w wyborze czystym pragmatyzmem ( 98% osób jakie znam ). Zresztą nie ma co się dziwić, przecież nikt nie che być bezrobotnym. Sama tak wybrałam Pw. Pracę mam, nawet dobrze płatną, ale podziwiam osoby które wbrew presji otoczenia idą spełniać swoje marzenia.
do Japanication - kazus to kazus - co za głupie stwierdzenie, kazus to jest właśnie praktyka, rozwiązanie określonego stanu faktycznego, nie chcę nikogo obrażać,ale ignorancja niektórych aż boli. Sam pracuje w firmie gdzie do obsługi prawnej są zatrudnieni prawnicy i uwierz mi że baaardzo łatwo można sprawdzić ich zdolności, ponieważ tu nie ma spraw o alimenty ale bardzo skomplikowane materie. A akurat konkurencja służy rynkowi.
A autorce życzę mądrych wyborów