Słynne kurtyzany - wyzwanie czytelnicze

[MagicWords]

cześć wszystkim, jestem tu nowa Pomyślałam, że wypowiem się akurat w tym wątku bo obecnie jest mi najbliższy:P Piszę pracę licencjacką właśnie o kurtyzanach w literaturze i przeczytałam wszystkie książki z tego wątku- oprócz Historii Manon (...). "Zwierzenia fanny Hill" bardzo mi się podobały, mimo, że to powieść raczej prosta hihi:P Co do 'Nany" to spodziewałam się więcej...No ale też niezła Teraz kończę Balzaka i przyznam rację jednej z przedmówczyń- ciężko się czyta Co do "Damy..." to wg mnie jest to ładna historia miłosna, ale jakaś taka...mdła:/ Może po prostu to nie mój gust:P No, chyba tyle;P
PS Fajnie, ze powstał taki wątek Ja od siebie mogę jeszcze polecić "Nierządnicę", współczesną powieść niemieckiego małżeństwa ( to pierwsza część trylogii- ale ta jest wg mnie najlepsza:P)

[Mariah]

Przepraszam za wszelkie opóźnienia i nieobecności ale nie mam ostatnio czasu na wizaż.

A wracając do Manon Lescaut - czy Wam też się nie podobało? Ja już pomijam fakt, że o samej Manon i kurtyzanach jako takich mało się dowiadujemy ale styl był dla mnie niemalże nie do strawienia. Macie podobne odczucia?

[fiolek7317]

Ja niestety Maonon jeszcze nie przeczytałam, przez osttanie kilka miesięcy nie miałam czasu na przeczytanie jakielkolwiek ksiażki dla własnego relaksu, mam nadzieję, że jak najszybciej to nadrboię....

[lalalola]

Napisane przez Mariah

Przepraszam za wszelkie opóźnienia i nieobecności ale nie mam ostatnio czasu na wizaż.

A wracając do Manon Lescaut - czy Wam też się nie podobało? Ja już pomijam fakt, że o samej Manon i kurtyzanach jako takich mało się dowiadujemy ale styl był dla mnie niemalże nie do strawienia. Macie podobne odczucia?

Witajcie, nie wiem czy mogę zabrać głos, bo jesteście tutaj w grupie i podjęłyście wyzwanie, a ja tak wyskakuję ni z gruszki ni z pietruszki. Byłam ciekawa, czy gdzieś tu na forum ktoś coś pisze o mojej ukochanej "Manon Lescaut", wyszukałam, no i jestem.

Jeśli chodzi o mnie, mam całkowicie odmienne zdanie. Dla mnie, jest to książka tak piękna, zdecydowanie jedna z najlepszych, jakie kiedykolwiek czytałam. Fakt, ze w kontekście wiedzy o życiu kurtyzan książka wypada dość słabo, ale w każdym innym aspekcie, np. treść czy też styl, jest moim zdaniem świetna.

No właśnie, styl. Dla mnie przepiękny! Te kwieciste zdania, niekeidy zawiła składnia, ta gdzieniegdzie ukryta [subtelnie] ironia, te wypowiedzi "nie wprost" - to wszystko czyni książkę dziełem tak pięknym pod względem stylu, że wprost nie mogę się tym nie zachwycić. Istne mistrzostwo.

Treść - wiecie, mnie nie tyle denerwuje naiwność des Grieux, mnie po prostu ona zachwyca! Zachwyca mnie ta wrażliwość mężczyzny zakochanego, to oddanie, ta wiara w miłość i w ukochaną, ta lojalność, wierność, ja nie potępiam kawalera za jego zaślepienie - ja nie mogę się nadziwić ogromowi jego miłości i naiwności! Jego niezwykłemu poświęceniu i zaślepieniu, kiedy mówi na przykład, że Manon nie była kobietą łasą na pieniądze, ona po prostu nie potrafiła się bez nich obejść [ja to podaję w dużym uproszczeniu, chwilowi niestety nie mam przy sobie tej cudownej książki] - cóż za mistrzowska ironia, pięknie napisania piórem Prévosta!
Choć moze trochę w tym racji, Manon nie kochała pieniędzy jako takich, ona po prostu nie potrafiła żyć inaczej, jak w luksusie.

Wszystko mnie w tej książce ujęło. Wrażliwość, oddanie i naiwność kawalera des Grieux, kreacja postaci Manon, która za każdym razem potrafiła "wyjść z opresji" sercowej, zyskać sobie przebaczenie kochanka - cóż za niezwykły wpływ kobiety na mężczyznę, cóż za spryt, za talent do kajania się, ale i tłumaczenia, unikania kary, zyskiwania sobie pojednania! Manon była zepsuta do szpiku kości, z pozoru skromna [kiedy des rieux ujrzał ją po raz pierwszy], a w rzeczywistości przewrotna i niewierna. Nie uważam jednak, aby czyniła to z wyrachowana - wydaje mi się raczej, że przez owo zepsucie nie była świadoma zła i przykrości, jakie czyni wciąż swemu kochankowi. Lekko traktowała miłość i myślę, ze poznała jej smak dopiero wówczas, gdy des Grieux towarzyszył jej w tej ostatniej podróży do Ameryki - dopiero wtedy nastąpiło pewnego rodzaju "oświecenie" Manon, dopiero wówczas dostrzegła miłość kawalera tak naprawdę.

No i koniec powieści, tak smutny, że aż łzę się roni, czytając przeżycia des Grieux, kiedy Manon umiera, aż żal serce ściska widząc oczyma wyobraźni, jak kochanek tuli jej martwe ciało. A jeszcze większa fala żalu nadchodzi, gdy okazuje się, że być może ucieczka i śmierć Manon była bezsensowna - że przecież ten na S... żyje, więc może nie musieliby uciekać w obawie przed karą za zabójstwo, więc i może Manon nie musiała umrzeć. Wtedy nie byłoby tego całego cierpienia, które tak pali od środka kawalera, że nie jest w stanie nawet zapłakać, wtedy w końcu miavby swoją ukochaną Manon, dla której tyle lat życia poświęcił. A tu nie! Zamiast jakiegoś wynagrodzenia tych trudów życia - jeszcze większe nieszczęście, największe, jakie mogło mu się przytrafić. Z drugiej strony - czy i wyzwolenie? Być może tak, jednak nie jest pewne, czy kawaler w końcu odzyskał spokój duszy i szczęście. Myślę że nie, bo w końcu stracił to, co najcenniejsze - sens swojego życia...

Pozdrawiam Was wszystkie i jeśli można to liczę na Wasze opinie

[Rogucka]

Witajcie
Chciałam powiedzieć,że to co robicie bardzo mi się przydaję. Pisze pracę maturalną na temat kobiet lekkich obyczajów w literaturze i wasze wypowiedzi są bardzo pomocne. Wielkie dzięki i czekam na dalsze lektury na temat kurtyzan

[Mariah]

Napisane przez Rogucka

Witajcie
Chciałam powiedzieć,że to co robicie bardzo mi się przydaję. Pisze pracę maturalną na temat kobiet lekkich obyczajów w literaturze i wasze wypowiedzi są bardzo pomocne. Wielkie dzięki i czekam na dalsze lektury na temat kurtyzan

Miło to słyszeć, choć mam nadzieję, że nasze dyskusje tutaj są bardziej bodźcem do własnych przemyśleń a nie bezmyślnego przepisywania
Wątek podupadł i już raczej nie będzie kontynuowany. Chociaż kto wie....

[fiolek7317]

Napisane przez Rogucka

Witajcie
Chciałam powiedzieć,że to co robicie bardzo mi się przydaję. Pisze pracę maturalną na temat kobiet lekkich obyczajów w literaturze i wasze wypowiedzi są bardzo pomocne. Wielkie dzięki i czekam na dalsze lektury na temat kurtyzan

Ja pisałam prace maturalną na temat upadłych kobiet - między innymi kurtyzan

[Rogucka]

Napisane przez Mariah

Miło to słyszeć, choć mam nadzieję, że nasze dyskusje tutaj są bardziej bodźcem do własnych przemyśleń a nie bezmyślnego przepisywania
Wątek podupadł i już raczej nie będzie kontynuowany. Chociaż kto wie....

Oczywiście,że nie!
Czytam te książki z wielkim zaciekawieniem : )
Wasze wypowiedzi służą mi raczej jako drogowskazy,czym mam się kierować pisząc tą pracę,na co zwracać większą uwagę,a co jest już trochę mniej istotne.

Szkoda tylko,że wątek przygasa

[Mariah]

Napisane przez Rogucka

Oczywiście,że nie!
Czytam te książki z wielkim zaciekawieniem : )
Wasze wypowiedzi służą mi raczej jako drogowskazy,czym mam się kierować pisząc tą pracę,na co zwracać większą uwagę,a co jest już trochę mniej istotne.

Szkoda tylko,że wątek przygasa

Regularnie zaglądaj na blog Francuska Kawiarenka Literacka - to blog, na którym prezentowane są książki autorów francuskich a to właśnie oni często pisali o kurtyzanach