BUDOWA DOMU - tak czy nie?

[majeczka91]

Postanowiłam zapytać Was, Dziewczyny, o zdanie w sprawie, która nie daje mi spokoju.
Jak w tytule: czy warto budować dom? Za dwa lata pobieramy się z TŻ-em. On teraz pracuje za granicą, żeby odłożyć na ślub, wesele i może coś więcej. Nasza sytuacja wygląda następująco: nasi ojcowie pracują za granicą (w dwóch różnych krajach), więc biorę pod uwagę, że niekoniecznie musimy mieszkać w kraju, aczkolwiek nie jest szczytem moich marzeń mieszkać za granicą.
Natomiast po ślubie musimy gdzieś mieszkać. Oczywiście na początek zamieszkamy u którychś rodziców, ale w jego domu możemy liczyć max.na jeden własny pokój. U mnie w domu na całą kondygnację, ale do remontu. Poza tym, w moim domu mieszka już siostra z rodziną, a wiem, że oni z TŻ-em na dłuższą metę nie mają szans się dogadać. Zatem możemy wynająć mieszkanie (ale wg TŻ-a to jest pakowanie kasy w błoto,bo płacisz co miesiąc, a mieszkanie nie będzie Twoje. Poza tym uważamy,że dom jest lepszy niż mieszkanie), albo przemęczyć się u rodziców rok czy dwa i w międzyczasie wybudować jakiś mały domeczek.
Moi rodzice odradzają mi to, twierdzą, że dom to taka skarbonka bez dna, a do tego jeśli po studiach dostanę pracę gdzie indziej(po ślubie zostaną mi jeszcze studia mgr), to co zrobię z domem? To nie tak łatwo sprzedać.
A rodzice TŻ-a twierdzą,że powinniśmy mieć własny dom (oni właśnie wykańczają swój) - nawet zaproponowali, że dadzą nam działkę. I tu kłopot: działka znajduje się jakieś 100m od domu rodziców TŻ-a, domu jego wujostwa i domu dziadków. Towarzystwo bardzo kłótliwe.

Jeśli ktoś doczytał moje wypociny do końca, to proszę o radę.
Co zrobiłybyście na moim miejscu?

[agusiajnw]

Napisane przez majeczka91

Postanowiłam zapytać Was, Dziewczyny, o zdanie w sprawie, która nie daje mi spokoju.
Jak w tytule: czy warto budować dom? Za dwa lata pobieramy się z TŻ-em. On teraz pracuje za granicą, żeby odłożyć na ślub, wesele i może coś więcej. Nasza sytuacja wygląda następująco: nasi ojcowie pracują za granicą (w dwóch różnych krajach), więc biorę pod uwagę, że niekoniecznie musimy mieszkać w kraju, aczkolwiek nie jest szczytem moich marzeń mieszkać za granicą.
Natomiast po ślubie musimy gdzieś mieszkać. Oczywiście na początek zamieszkamy u którychś rodziców, ale w jego domu możemy liczyć max.na jeden własny pokój. U mnie w domu na całą kondygnację, ale do remontu. Poza tym, w moim domu mieszka już siostra z rodziną, a wiem, że oni z TŻ-em na dłuższą metę nie mają szans się dogadać. Zatem możemy wynająć mieszkanie (ale wg TŻ-a to jest pakowanie kasy w błoto,bo płacisz co miesiąc, a mieszkanie nie będzie Twoje. Poza tym uważamy,że dom jest lepszy niż mieszkanie), albo przemęczyć się u rodziców rok czy dwa i w międzyczasie wybudować jakiś mały domeczek.
Moi rodzice odradzają mi to, twierdzą, że dom to taka skarbonka bez dna, a do tego jeśli po studiach dostanę pracę gdzie indziej(po ślubie zostaną mi jeszcze studia mgr), to co zrobię z domem? To nie tak łatwo sprzedać.
A rodzice TŻ-a twierdzą,że powinniśmy mieć własny dom (oni właśnie wykańczają swój) - nawet zaproponowali, że dadzą nam działkę. I tu kłopot: działka znajduje się jakieś 100m od domu rodziców TŻ-a, domu jego wujostwa i domu dziadków. Towarzystwo bardzo kłótliwe.

Jeśli ktoś doczytał moje wypociny do końca, to proszę o radę.
Co zrobiłybyście na moim miejscu?

Moim zdaniem lepiej wynajmować niż mieszkać u rodziców.

A co do domu to skoro gdzieś tam jest myśl, że może nie będziecie mieszkać w tym miejscu, to dla mnie nie ma sensu się budować.

[arnama]

Napisane przez majeczka91

Postanowiłam zapytać Was, Dziewczyny, o zdanie w sprawie, która nie daje mi spokoju.
Jak w tytule: czy warto budować dom? Za dwa lata pobieramy się z TŻ-em. On teraz pracuje za granicą, żeby odłożyć na ślub, wesele i może coś więcej. Nasza sytuacja wygląda następująco: nasi ojcowie pracują za granicą (w dwóch różnych krajach), więc biorę pod uwagę, że niekoniecznie musimy mieszkać w kraju, aczkolwiek nie jest szczytem moich marzeń mieszkać za granicą.
Natomiast po ślubie musimy gdzieś mieszkać. Oczywiście na początek zamieszkamy u którychś rodziców, ale w jego domu możemy liczyć max.na jeden własny pokój. U mnie w domu na całą kondygnację, ale do remontu. Poza tym, w moim domu mieszka już siostra z rodziną, a wiem, że oni z TŻ-em na dłuższą metę nie mają szans się dogadać. Zatem możemy wynająć mieszkanie (ale wg TŻ-a to jest pakowanie kasy w błoto,bo płacisz co miesiąc, a mieszkanie nie będzie Twoje. Poza tym uważamy,że dom jest lepszy niż mieszkanie), albo przemęczyć się u rodziców rok czy dwa i w międzyczasie wybudować jakiś mały domeczek.
Moi rodzice odradzają mi to, twierdzą, że dom to taka skarbonka bez dna, a do tego jeśli po studiach dostanę pracę gdzie indziej(po ślubie zostaną mi jeszcze studia mgr), to co zrobię z domem? To nie tak łatwo sprzedać.
A rodzice TŻ-a twierdzą,że powinniśmy mieć własny dom (oni właśnie wykańczają swój) - nawet zaproponowali, że dadzą nam działkę. I tu kłopot: działka znajduje się jakieś 100m od domu rodziców TŻ-a, domu jego wujostwa i domu dziadków. Towarzystwo bardzo kłótliwe.

Jeśli ktoś doczytał moje wypociny do końca, to proszę o radę.
Co zrobiłybyście na moim miejscu?

Wg mnie lepiej kupić choć by 1 pokojowe mieszkanko i tam się ulokować a potem zobaczycie jak potoczy się Wasze życie.
Bez sensu jest płacić komuś, bo nic z tego nie będziecie mieć, a tak, będziecie mieć mieszkanie, które w razie czego można wynająć (dodatkowy grosz co miesiąc), lub sprzedać.
Dom to grubsza inwestycja i zgadzam się z rodzicami, że taki "wór bez dna". Gdybyście już mieli ustalone rzeczy takie jak: praca, to co innego, ale skoro nie wiecie jeszcze gdzie Was "wywieje" to moim zdaniem bez sensu pakować kasę w dom.
Powinniście jednak pogadać z narzeczonym. Dokładnie przemyśleć wszystkie za i przeciw.

[tenebrosa]

Zgadzam się poprzedniczką. My decyzję o tym, gdzie będziemy mieszkać podjęliśmy dopiero jak nam się wyklarowało, gdzie będziemy pracować. Bo TŻ odziedziczył po ojcu niewykończony dom i stanęliśmy przed decyzją: sprzedać czy wykańczać. Okazało się, że w miarę wygodnie będzie nam się mieszkało w tym miejscu pod względem pracy, więc zdecydowaliśmy się na wykończenie i za miesiąc się wprowadzamy

[blueberry88]

Jak nie masz pewności co do miejsca, w którym chcecie osiąść, to nie buduj domu! Wynajmijcie mieszkanko albo kupcie. Najgorzej, to mieszkać z rodzicami, jeśli już wiadomo, ze nie da rady się dogadać.

[majeczka91]

chyba macie rację, dzięki

[roksana111]

Na poczatek to może pomyślcie o kupnie małego mieszkanka tam gdzie przynajmniej jedno z was bedzie miało pracę.My jesteśmy mozna powiedzieć w podobnej sytuacji.Teraz mieszkamy we Włoszech ale chcemy zjechać na stałe do Polski.My planujemy kupić do remontu jakiś domek okolice Wisły lub Ustronia albo działkę to zalezy od naszych funduszy.Nie chcę za granica wychowywać moich dzieci

[majeczka91]

no właśnieja jestem akurat z południa, więc orientuję się w cenach działek w okolicy. koszt działki i to niedużej to często równowartość 1/2 - 1/3 małego domku. a mieszkanie - przy naszych możliwościach wyszłoby 2x drożej niz dom (można powiedzieć,że "siedzimy"w branży budowlanej i dałoby się to zrobić po kosztach) i dlatego mamy taki kłopot

[Ana***]

Napisane przez majeczka91

no właśnieja jestem akurat z południa, więc orientuję się w cenach działek w okolicy. koszt działki i to niedużej to często równowartość 1/2 - 1/3 małego domku. a mieszkanie - przy naszych możliwościach wyszłoby 2x drożej niz dom (można powiedzieć,że "siedzimy"w branży budowlanej i dałoby się to zrobić po kosztach) i dlatego mamy taki kłopot

Byłam w baaardzo podobnej sytuacji dwa lata temu. Zaczynałam drugi rok studiów, gdy wyszłam za mąż . W październiku miną 2 lata od ślubu. My zdecydowaliśmy się na budowę domu, działkę podobnie jak Wy- dostaliśmy obecnie jesteśmy na etapie lania drugiego stropu i zbijania dachu.
Ze względu na to, że działkę dostaliśmy, a mieszkania są bardzo drogie, bardziej opłacało nam się budować i bardziej tego chcieliśmy.
Na tą chwilę mieszkamy u moich rodziców, którzy mają domek. Mamy w zasadzie dwa pokoje, a budowa trwa
Wiadomo są czasem zgrzyty, ale gdzie ich nie ma

[rzapek]

Ja nie zdecydowalabym sie na mieszkanie 100 m od rodzicow lub tesciow - za blisko, balabym sie bycia na ich oku, wizyt, kontroli, braku swobody

[majeczka91]

ana, a czy macie stałą pracę w pobliżu miejsca zamieszkania?czy jeszcze nie?

[Ana***]

Tż ma stałą pracę, ale będzie chciał ją zmieniać za jakieś 2 lata jak skończy studia, na taką w zawodzie ja natomiast obecnie szukam pracy w zawodzie

[_vixen_]

Nie budujcie się z rodzicami na kupie, potem będziecie żyli w takim kołchozie i ciągle będą wiedzieli, co sie u was dzieje.
Twoi rodzice też mają sporo racji, jeśli chodzi o Twoja prace. Nie wiesz, gdzie Cię los rzuci, nie warto sie uwiązywac w miejscu, gdzie może nie być perspektyw.

[Mamba_2008]

A oto i moja historia jedna co tu pisała już ją zna
Oboje jesteśmy ze wsi i tam mamy rodziców oraz działki. Poślubie zastanawialiśmy się co robić dalej ze sobą. Czy budować dom w naszych rodzinnych miejscowościach czy kupić mieszkanie w mieście, gdzie już oboje od liku lat mieszkamy wynajmując. Skończyło sie na tym że kupiliśmy w mieście mieszkanie trzypokojowe zdala od rodziców i jesteśmy zadowoleni. Fakt nie ma ogrodu, nie ma gdzie grilla zrobić no, ale co mi z grilla i ogrodu jak pracę mam w mieście a co za tym idzie spokojne życie bez ciągłego wtrącania się rodziców. Ktoś napisał zgrzyty są wszędzie! Ale po co się w nie pakować jak ma się wybór???

---------- Dopisano o 15:46 ---------- Poprzedni post napisano o 15:45 ----------

A na grilla jeżdzę do rodziców na wieś i jestem wtedy mile widzianym gościem

[midusia86]

Napisane przez Mamba_2008

A oto i moja historia jedna co tu pisała już ją zna
Oboje jesteśmy ze wsi i tam mamy rodziców oraz działki. Poślubie zastanawialiśmy się co robić dalej ze sobą. Czy budować dom w naszych rodzinnych miejscowościach czy kupić mieszkanie w mieście, gdzie już oboje od liku lat mieszkamy wynajmując. Skończyło sie na tym że kupiliśmy w mieście mieszkanie trzypokojowe zdala od rodziców i jesteśmy zadowoleni. Fakt nie ma ogrodu, nie ma gdzie grilla zrobić no, ale co mi z grilla i ogrodu jak pracę mam w mieście a co za tym idzie spokojne życie bez ciągłego wtrącania się rodziców. Ktoś napisał zgrzyty są wszędzie! Ale po co się w nie pakować jak ma się wybór???

---------- Dopisano o 15:46 ---------- Poprzedni post napisano o 15:45 ----------

A na grilla jeżdzę do rodziców na wieś i jestem wtedy mile widzianym gościem

Wg mnie to najlepsze rozwiązanie. Pomijając kwestie finansowe, to jestem najgorętszą zwolenniczką tego, żeby młodzi po ślubie pomieszkali jednak trochę tylko ze sobą. Nie u rodziców, nie w domu obok, ale gdzieś zupełnie dalej, gdzie będą mogli RAZEM budować swój dom, swoje relacje, swoją rodzinę. W pewnych rzeczach trzeba się będzie wspólnie dogadać, dostosować. Najgorsze wtedy to chyba "dobre rady" teściów czy rodziców.
Moim subiektywnym zdaniem nie wiązałabym sobie rąk domem nie mając w miarę sprecyzowanych planów na najbliższe lata. Domu ani tak łatwo nie sprzedasz, ani nie wynajmiesz. Ja bym jednak wynajęła chociaż na rok wspólnie jakieś mieszkanko, bo lepiej nawet zapłacić trochę przez ten okres, niż od razu pakować się w takie koszty jak dom. A w przeciągu tego czasu może wam się coś wyjaśni. NAjlepiej i tak zdecudujecie sami mając pełen obraz sytuacji. Przemyślcie wszystkie "za" i "przeciw".
Btw. nie wiem, czy mogę się tutaj rozpisywać, bo do pełnoprawnego członkostwa zostało mi jeszcze prawie 4 dni....

[katja_22]

Jak najbardziej tak! Ja całe życie wychowałam się na wsi, na studiach mieszkałam w akademiku i nie wyobrażam sobie mieszkania w bloku, to zdecydowanie nie dla mnie... A względy finansowe też wcale za tym nie przemawiają, płaci się za nic i nie ma się tam praw. Na szczęście mój mąż (całe życie w bloku) podziela mój pogląd. Budowa własnego domu to nasze wielkie marzenie, które mamy nadzieję zrealizować... Dla mnie więc wybór pomiędzy domem a mieszkaniem jest oczywisty

[chryja_bez_ryja]

My teraz mamy własne mieszkanie, ale planujemy budowę domu, z tym, że póki co zostawimy sobie to mieszkanie.
A w styczniu kupuję działeczkę (będę sama właścicielką, tż nie, ale ufa mi)

[majeczka91]

zdania są podzielone, ale chyba jednak dom jest lepszym wyborem Nawet jeśli blisko teściów, to jednak swój własny, a sąsiedztwo rodziny Tż-a może okazać się nawet pomocne.