Zwolenniczki modelu rodziny 2+2 i 2+więcej niż 2 :D

[Luba]

Czy sa na forum mamy, które chcą mieć więcej niż 1 dziecko? Może już mają? Które uważają, że można jednakowo kochać dwoje i więcej dzieci, dac im z siebie wiele, wychować je na dobrych i kochających się/i innych ludzi? Które uważają, ze potrafią być dobrymi matkami dla dwójki dzieci i nie wyrózniac jednego z nich?

Ja zgłaszam się pierwsza

Piszcie o blaskach i cieniach swoich wielodzietnych rodzin, o swoich nadziejach, obawach i o tym dlaczego chciałyście miec więcej niż jedno dziecko. Wątek o wszytskim dla rodzin 2+2 (lub więcej)

Powstanie wątku zawdzięczamy papryczce i jej ten wątek dedykuję

[41606c31298bccbf4cae52b7859efbfee487d7f9]

to ja się zgłaszam

chociaż na razie czekam na pierwsze, to wiem że chciałabym w przyszłości mieć dwójkę. nie dlatego, że jedynak to egoista, że dwójce łatwiej będzie się zając staruszkami w przyszłości itp... daleko mi do takich wniosków. zwyczajnie chciałabym dwójkę.

i zgadzam się ze wszystkim co Luba napisała: można wychować dwójkę kochającego się rodzeństwa, nie wyróżniać żadnego z nich, itp. pewnie trzeba do tego umiejętności, mądrości, sama nie wiem... delikatności? zdrowego rozsądku?

póki co, mam mocne postanowienie "nie robienia niektórych rzeczy" w przypadku kiedy już tą dwójkę będę miała. i opieram to trochę na tym, jak ja byłam w domu traktowana (jako najstarsza siostra), trochę mój mąż (jako starszy brat). obyśmy tylko nie przegięli w drugą stronę

[Kancia]

ja zawsze mówiłam, ze chcę dwójkę ale nie wiecej

zawsze mi się wydawało, ze we dwoje raźniej i łatwiej w życiu. Co prawda sama mam siostrę ale jakoś nigdy nie byłysmy ze sobą związane ale to głownie wina jej charakteru.

mam nadzieję, ze moi synowie będą ze soba bardziej związani i mając jako takie doświadczenie z siostra muszę ich przypilnowac

róznica wieku między moimi dziecmi będzie dokładnie 2,5 roku. Na drugiego synka na razie czekam

[201710120930]

A ja to mam gdzie się podziać ?

Mam 1 dziecko ,i tak chyba zostanie ,ale zwolenniczką jestem dwójki(i więcej)

[Impersona]

Napisane przez ŁAJKA

A ja to mam gdzie się podziać ?

Mam 1 dziecko ,i tak chyba zostanie ,ale zwolenniczką jestem dwójki(i więcej)

No to zdecydowanie tu

Luba, uwielbiam Cię

Ja zawsze chciałam mieć piątkę dzieci Pewnie nadal bym chciała, gdybym nie wiedziała ile kosztuje utrzymanie i kształcenie dziecka i nie wiedziała czym smakuje ciąża Na razie lada moment będę miała drugiego synka, z czego niezwykle się cieszę- bardzo nie chciałam , by Cypisek był sam. Zastanawiam się, czy będę chciała jeszcze trzecie dziecko- z jednej strony pewnie tak, bo szkoda marnować takie geny no i może córka mi się w końcu by trafiła? Z jednej strony jest taki moment, że marzy się o tym noworodku w domu, żeby tak pachniał oliwką, żeby patrzeć jak kolejna cudna istotka rośnie i dojrzewa z niej odrębny człowiek Z drugiej- nie cierpię być w ciąży. Uważam, że ciąża to stan patologiczny- pierwszą przechodziłam ciężko, tą ciężej i tylko czekam aż w końcu się rozdwoję Dlatego mężowi zapowiedziałam, że trzecie możemy mieć, gdy już mężczyźni zaczną chodzić w ciąży Może kiedyś zapomnę o tym, jak nie lubię być w ciąży i znów się zdecyduję, bo macierzyństwo uwielbiam i wpadam w wielki samozachwyt, gdy patrzę na syna, jakie genialne stworzenie mi wyszło

[201607291951]

Zawsze chciałam mieć trojkę no ale wiadomo to się wiąże z kosztami .
Teraz jestem w ciąży i spodziewam się pierwszego dziecka i jeżeli finanse na to pozwolą to chciałabym by mój synek miał rodzeństwo
Ale podobnie jak Impersona nie znosze ciąży ,chce by się już skończyła , nie tak sobie ją wyobrażałam ..kolejnej przez najbliższe lata nie chce przechodzić

[Luba]

Dziewczyny, dzięki za odzew
Impersono, wzajemnie
Łajko, zostań tutaj!

Ja zawsze chciałam mieć dwoje dzieci w pewnym momencie nie miałam szans nawet na jedno, więc teraz jako mama dwójki jestem w siódmym niebie Ja mam ze swoją siostrą b. dobry kontakt i zawsze tak było, chyba dlatego też chciałam mieć dwoje dzieci.

Myslę, że kiedy jestesmy mali to duzo zależy od rodziców, od tego jak funkcjonuje rodzina, jesli chodzi o kwestię życia rodzeństwa ze sobą. Ale nawet jeśli rodzice dali pod tym względem plamę, to mam wrażenie że ludzie juz jako dorosli mogliby się z rodzeństwem dogadać i znaleźć z bratem czy siostrą wspólny język.
Dlatego myślę, że mimo wszytsko posiadanie rodzeństwa to plus. Jeśli nie w dzieciństwie, to chociaz w dorosłym życiu, jesli potrafimy z tym rodzeństwem sobie życie ułożyć

Impersono, ja tez wpadam w zachwyt, jak patrzę na moje dzieci I własnie podpytałam moją siostrę, ona też wpada w zachwyt też ma dwoje dzieci

[Monia2800]

Ja chcialabym miec 3 lub 4 dzieci, poki co mam jedno swoje i jedno na weekendy z poprzedniego malzenstwa mojego narzeczonego. Sama jestem z modelu 2+2, ale wiadomo to taki standard w Polsce szczegolnie z lat 80 tych.

[Kamin]

ja mam już dwóch chłopaków, różnica jest między nimi dokładnie 2,5 roku (7 i 4,5), bardzo chciałabym mieć jeszcze córeczkę, ale żeby to tak można było sobie zaplanować płeć dziecka, niestety nie można :-(

[***luna]

I ja się dołączę
Mam jednego malucha, już prawie starania o drugiego.
Po drugim chciałabym minimalną przerwę przed trzecim

A później zobaczymy

Luba dzięki wielkie za wątek

[evela28]

nie wyobrażałam sobie mieć jedynaka, zawsze myślałam co ja bym zrobiła gdybym była jedynaczką, do kogo na kawkę w niedzielę bym jechała, z kim na imprezkę ,do kogo na grilla
dlatego postanowiłam że ja jedynaka nie będę miała właśnie dlatego
mam dwie córki, może bym i chciała więcej dzieci ale ze względów mieszkalno finansowych na razie mówię dość

[Weronisia]

Hej kobietki.
Ja mam dwójkę. Córka ma 11 lat, a synek ma 9 lat. Różnica jest dokładnie 2 lata i 5 m-cy. Nie dogadują się dobrze, córka zaczęła dojrzewać i nie chce się bawić z 'małolatem'

Więcej dzieci nie chcieliśmy.

No a na pocieszenie powiem Wam, że wczoraj na teście zobaczyłam 2 kreseczki, a więc bedzie 2+3

[Ata77]

Napisane przez evela28

nie wyobrażałam sobie mieć jedynaka, zawsze myślałam co ja bym zrobiła gdybym była jedynaczką, do kogo na kawkę w niedzielę bym jechała, z kim na imprezkę ,do kogo na grilla
dlatego postanowiłam że ja jedynaka nie będę miała właśnie dlatego
mam dwie córki, może bym i chciała więcej dzieci ale ze względów mieszkalno finansowych na razie mówię dość

dobrze, że masz tak dobre relacje rodzinne, ale posiadanie rodzeństwa nie jest gwarancją tego wszystkiego o czym piszesz

Napisane przez Weronisia

wczoraj na teście zobaczyłam 2 kreseczki, a więc bedzie 2+3

[Luba]

Napisane przez Kamin

ja mam już dwóch chłopaków, różnica jest między nimi dokładnie 2,5 roku (7 i 4,5), bardzo chciałabym mieć jeszcze córeczkę, ale żeby to tak można było sobie zaplanować płeć dziecka, niestety nie można :-(

Podobno można

Napisane przez ***luna

I ja się dołączę
Mam jednego malucha, już prawie starania o drugiego.
Po drugim chciałabym minimalną przerwę przed trzecim

A później zobaczymy

Luba dzięki wielkie za wątek

Proszę bardzo

Napisane przez Weronisia

Hej kobietki.
Ja mam dwójkę. Córka ma 11 lat, a synek ma 9 lat. Różnica jest dokładnie 2 lata i 5 m-cy. Nie dogadują się dobrze, córka zaczęła dojrzewać i nie chce się bawić z 'małolatem'

Więcej dzieci nie chcieliśmy.

No a na pocieszenie powiem Wam, że wczoraj na teście zobaczyłam 2 kreseczki, a więc bedzie 2+3

Gratulacje

[Vedma]

Napisane przez ***luna

I ja się dołączę
Mam jednego malucha, już prawie starania o drugiego.
Po drugim chciałabym minimalną przerwę przed trzecim

A później zobaczymy

Starania? O prosze, Luna, nic nie wiedzialam to moze Twoje trzecie pokryje sie z moim drugim? Bo chcialabym, zeby roznica wieku miedzy maluchami nie wynosila wiecej, niz 2 lata. Oczywiscie poki co nie mozemy sie doczekac, zeby wyklulo sie to pierwsze [termin na koniec lipca] A jak troche podrosna, to pomyslimy o kolejnej dwojce.

Sama pochodze z wielodzietnej rodziny (mam trzech braci) i uwielbiam walczyc ze stereotypami na temat tejze - zwykle taka ilosc dzieci oznacza juz patologię Mialo nas byc piecioro, ale moj najmlodszy brat narozrabial przy urodzeniu i lekarze zdecydowanie zabronili mamie myslec o kolejnym dziecku. Moi rodzice jakos nigdy nie mieli problemu z dzieleniem milosci i uwagi i mam nadzieje, ze ja rowniez dam sobie rade.

[taszkin]

No to i ja dołączę Mam jedno dziecko i choć na razie nie mam co myśleć o planowaniu drugiego to w przyszłości chciałabym jeszcze mieć.
Na razie wiem tyle, że jeśli będzie mi dane, to różnica wieku nie będzie taka jaką widziałam oczyma wyobraźni daaawno temu a dużo większa. Wydaje mi się, że sama też tak właśnie bym zdecydowała, pomijając obecne okoliczności.
Między mną a bratem jest równa dycha, jeździmy razem na koncerty i gadamy nawet, więc i tu może nie będzie źle.

[evela28]

Napisane przez Ata77

dobrze, że masz tak dobre relacje rodzinne, ale posiadanie rodzeństwa nie jest gwarancją tego wszystkiego o czym piszesz

u mnie w rodzinie też nie było różowo , wojny ze starszym bratem, darcie kotów z młodszymi siostrami, dopiero jak założyliśmy własne rodziny jest pięknie
mam nadzieję że moje córki zawsze będą trzymać sie razem

Napisane przez Weronisia

Hej kobietki.
Ja mam dwójkę. Córka ma 11 lat, a synek ma 9 lat. Różnica jest dokładnie 2 lata i 5 m-cy. Nie dogadują się dobrze, córka zaczęła dojrzewać i nie chce się bawić z 'małolatem'

Więcej dzieci nie chcieliśmy.

No a na pocieszenie powiem Wam, że wczoraj na teście zobaczyłam 2 kreseczki, a więc bedzie 2+3

być może to trzecie dziecko zbliży do siebie pozostałą dwójkę


muszę sie przyznać, że młodsza ma u mnie fory, ale to dlatego że urodziła się wcześniakiem, więc zawsze była mniejsza, słabsza, potrzebowała więcej opieki ale pora z tym skonczyć ,ma już 5 lat i pracuję nad tym

[iizabelaa]

Ja choć nie ma nawet jednego dziecka jestem fanką modelu 2+2+ (proszę się nie śmiać).

Sama ma 3 siostry, z którymi ma dobry kontakt, kocham jej i nie wyobrażam sobie jakby to było jakby była sama.
Z kim bym dzisiaj po południu piła kawę i plotkowała

I choć dla rodziców posiadanie kilkoro dzieci to jakby nie patrzeć duży wysiłek to dla samych dzieci wydaje mi się, że jest to super sprawa mieć rodzeństwo

I wiem, że posiadanie rodzeństwa nie daje pewności, że w przyszłości będziemy mieć z nim dobry kontakty ale kiedy się jest jedynakiem to nie ma się nawet szansy na te relację.

[***luna]

Napisane przez Vedma

Starania? O prosze, Luna, nic nie wiedzialam to moze Twoje trzecie pokryje sie z moim drugim? Bo chcialabym, zeby roznica wieku miedzy maluchami nie wynosila wiecej, niz 2 lata. Oczywiscie poki co nie mozemy sie doczekac, zeby wyklulo sie to pierwsze [termin na koniec lipca] A jak troche podrosna, to pomyslimy o kolejnej dwojce.

Sama pochodze z wielodzietnej rodziny (mam trzech braci) i uwielbiam walczyc ze stereotypami na temat tejze - zwykle taka ilosc dzieci oznacza juz patologię Mialo nas byc piecioro, ale moj najmlodszy brat narozrabial przy urodzeniu i lekarze zdecydowanie zabronili mamie myslec o kolejnym dziecku. Moi rodzice jakos nigdy nie mieli problemu z dzieleniem milosci i uwagi i mam nadzieje, ze ja rowniez dam sobie rade.

a jak. W dzieciakach siła.
Teraz już rozumiem czemu przymierzasz się do wózka P&T, który zresztą należy do mich faworytów
Teraz grzecznie łykam folik i snuję plany

Jedynactwo nigdy mnie nie przekonywało. Sama mam jedną siostrę i zawsze chciałam jeszcze jedną albo i brata

Mój mały już przedszkolak i jakoś cięzko mi wcześniej było się zdecydować na drugiego malucha, chyba między innymi dlatego, że po urodzeniu pierwszego nie czułam się najlepiej.

A teraz czuję, że mam wystarczająco energii i mocy. I latka lacą

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A ja... nie wiem
Jestem jedynaczką, żal mi tego, no ale nie zmienię Małż ma za to 3 rodzeństwa.
Z jednej strony chcę 2 dzieci, małż też, z drugiej - zwyczajnie się boję, że nie dam rady. Nie boję się, że nie dam tyle samo uczucia, w końcu nie jestem do tego sama, rodziców jest dwoje, a jak na razie pracujemy tak, że ten czas mamy. Boję się ciągłego zmęczenia, znużenia, finansowych problemów.
Co ciekawe - ciążę znoszę super, ale biorę pod uwagę opcję adoptowania czy ustanowienia rodziny zastępczej dla drugiego dziecka, i tu z małżem myśleliśmy nie o niemowlaku, ale o już nieco większym 2-4 letnim dziecku.

Cóż, życie pewnie pokaże, jak będzie

[Ata77]

Napisane przez iizabelaa

posiadanie rodzeństwa nie daje pewności, że w przyszłości będziemy mieć z nim dobry kontakty ale kiedy się jest jedynakiem to nie ma się nawet szansy na te relację.

Masz rację. Jestem tego typu przykładem. Nie mam rodzeństwa. Nie potrafię więc tęsknić za relacją jak dla mnie czysto fantastyczną.
Drugi przykład to mój Tż i moja znajoma. Oboje posiadają rodzeństwo. Oboje bardziej mogli liczyć w życiu na obcych ludzi.

[Vedma]

Napisane przez Ata77

Drugi przykład to mój Tż i moja znajoma. Oboje posiadają rodzeństwo. Oboje bardziej mogli liczyć w życiu na obcych ludzi.

Mysle, ze wlasnie na tym polega najwieksze zadanie rodzicow - pomoc dzieciom wypracowac takie wiezi, zeby w przyszlosci mogly sie wspierac i po prostu byc blisko. Nie sadze, zeby kiedykolwiek jakakolwiek obca osoba mogla byc dla mnie blizsza niz moi bracia. Zawsze sa rzeczy, ktore - niczym mafia - wolimy pozostawic w rodzinie

[Ata77]

Napisane przez Vedma

Mysle, ze wlasnie na tym polega najwieksze zadanie rodzicow - pomoc dzieciom wypracowac takie wiezi, zeby w przyszlosci mogly sie wspierac i po prostu byc blisko. Nie sadze, zeby kiedykolwiek jakakolwiek obca osoba mogla byc dla mnie blizsza niz moi bracia. Zawsze sa rzeczy, ktore - niczym mafia - wolimy pozostawic w rodzinie

zgadzam się z Tobą
znam też "2 rodziny", gdzie pomimo -wydawałoby się- równego wkładu miłości rodzicielskiej po obu stronach, pomiędzy rodzeństwem nie panowały ścisłe więzi
tak więc na nic nie mamy gwarancji

[Wisienki]

Mimo, że jeszcze nie mam dzieci uważam, że powinna być przynajmniej 2 - moim zdaniem dzieci wychowywane razem lepiej się rozwijają, nabywają więcej umiejętności społecznych oraz dają 2xtyle szczęścia (sądząc po dzieciach mojej siostry i TŻta męża)

[Ata77]

a wczoraj moje Dziecko jakby wiedziało o czym pisze mama- "Chciałabym siostrzyczkę..."
ja--->
TŻ---> "Ty wiesz ile to roboty?"
ja--->

[papryczka]

Napisane przez Luba

Powstanie wątku zawdzięczamy papryczce i jej ten wątek dedykuję

luba, dzieki! bede sledzic regularnie.


jednak na wypowiedzi osob, ktore nie maja jeszcze dzieci przymykam oko, bo gdy ich nie mialam, tez bylam zwolenniczka modelu 2+2...

i nadal nie upieram sie, ze 2+1 u nas zostanie na 100%, ale na dzien dzisiejszy nie przyjmuje do wiadomosci innej opcji.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

To do mnie?

[papryczka]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;17379698]To do mnie? [/QUOTE]

ech, to nie bylo zlosliwe, a ty nie jestes jedyna bezdzietna, ktora sie tu wypowiadala.
po prostu wiem, ze pierwsze dziecko moze zweryfikowac poglady czlowieka.

[rafantynka1]

wtrące się ...
ja chce 3 dzieciaczków a mój Mężuś mówi że jesli będziemy mieć możliwośc to bedzie ich tyle na ile pozwoli nam sytuacja materialna

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Papryczko, w maju już "dzietna" będę
I tak, jak napisałam - chcę, ale się boję. A przecież można być zwolenniczką rodziny 2+2, a być rodziną 2+1