Wychodzenie z anoreksji

karma2525 · 2016-01-23, 19:23

Witam . Zaczne od tego, ze w przeciagu 2 lat regularnie chudlam i doszlam z wagi 54 przy 169 cm wzrostu do 43 nalozyly sie stresy i trudne okresy w zyciu... Od pazdziernika utrzymuje wage 46 kg jednak okres mi sie zatrzymal... Bylam na badaniu z poziomem tk tluszczowej wyszlo 13% i teraz mam pyt jak mam jesc bo moj organizm domaga sie ale ja nie chce przytyc za bardzo tluszczem jak myslicie byla ktoras z was w takiej sytuacji? Jestem zalamanamamt

bellastronza · 2016-02-01, 17:27

Cytat:

Napisane przez karma2525

Witam . Zaczne od tego, ze w przeciagu 2 lat regularnie chudlam i doszlam z wagi 54 przy 169 cm wzrostu do 43 nalozyly sie stresy i trudne okresy w zyciu... Od pazdziernika utrzymuje wage 46 kg jednak okres mi sie zatrzymal... Bylam na badaniu z poziomem tk tluszczowej wyszlo 13% i teraz mam pyt jak mam jesc bo moj organizm domaga sie ale ja nie chce przytyc za bardzo tluszczem jak myslicie byla ktoras z was w takiej sytuacji? Jestem zalamanamamt

Czesc

nie jestem dietetykiem, lekarzem czy tez innym specjalista lecz rowniez swego czasu zmagalam sie z anoreksja... Jesli chcesz to odezwij sie na priv

livychae · 2016-02-01, 18:12

Hej! Widziałam twój komentarz pod jednym z postów o anoreksji. Czy mogłabym miec do Ciebie kilka pytań? Mianowicie trzy:

a) Czy codzienne jedzenie słodyczy jest normalne przy anoreksji? Nie mówię o tabliczce czekolady na raz, ale o batonie, jogurcie Riso, Mullermilku i takie tam. Czy jadłaś w ogóle słodycze? Ja mam na nie mega chęć, a nie chciałabym popaść ze skrajności w skrajność tzn. od anoreksji do uzależnienia od słodkości.

b) w jakim tempie tyłaś? na ilu kaloriach? ćwiczyłaś?

c) jadłaś jak chcialas (jak poczulas glod) czy o wyznaczonych porach?

Przepraszam za takie ciekawskie pytania, ale od dzisiaj biorę się za siebie. Nie do konca wiem CO jeść i szukam porad. Zrozumiem, jesli nie uzyskam odpowiedzi. Pozdrawiam cieplutko.

Dolly1125 · 2017-04-19, 19:15

Powiem Ci, że ja wychodząc z any nie przytyłam nic

Jedynie zaczęłam zdrowo się odżywiać, tygodniowo +100 kcal

swallowmuerta · 2017-04-20, 19:57

Ja miałam 178 cm wzrostu i 38 kilo żywej masy. Płakałam i wciskałam w siebie grahamki, owsianki, zapychałam się jabłkami... zero słodyczy, cukru, mięsa, żółtych serów, makaronów, ziemniaków, smażonego, majonezów, fastfoodów. Jadłam to, co NORMALNY CZŁOWIEK na diecie, choć inaczej niż dotąd, a i tak przytyłam 20 kilo, trzy śniadania były normą. Trzy - tzn. Miska owsianki z truskawkami i jogurtem naturalnym zerówką, godzine pozniej (bo płakałam z głodu) sztuka pomarańczy i mały jogurt grecki zerówka, a po niespełna godzinie (bo talepało mną nadal) bułkę z warzywami, potem jakąś kromkę chleba z jogurtem, oczywiście zerówką, i na obiad tona warzyw, na kolacje też, tyle, że z serkiem wiejskim, jak łatwo się domyślić, lekkim. Spasłam się w mgnieniu oka jedząc... no cóż. zdrowo. dietetycznie. ogólnie ludzie chudli na moich jadłospisach, a ja tyłam jak szalona. Żadnych wpadek, wszystko full zdrowe. I niby jest lepiej, bo wyglądam PONOĆ szczuplo (to nie jest moja opinia), ale ja się czuje okropnie, bo przyzwyczaiłam się do mojego dawnego wyglądu. Od tamtej chwili minęły dwa lata i dalej jest to samo, tylko, że według mnie, ja teraz, z wagą 60 kilo MAM Z CZEGO CHUDNĄĆ i koko dżambo, hulaj dusza. I chyba znów zaczęłam z tym "walczyć", tzn ze swoim obecnym wyglądem. Boje się tego słowa, bo wiem, czym to się może dla mnie skończyć. Tobie życzę powodzenia. Serio,serio.

2016-01-23, 19:23	#1
karma2525 Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-01 Wiadomości: 2	Wychodzenie z anoreksji Witam . Zaczne od tego, ze w przeciagu 2 lat regularnie chudlam i doszlam z wagi 54 przy 169 cm wzrostu do 43 nalozyly sie stresy i trudne okresy w zyciu... Od pazdziernika utrzymuje wage 46 kg jednak okres mi sie zatrzymal... Bylam na badaniu z poziomem tk tluszczowej wyszlo 13% i teraz mam pyt jak mam jesc bo moj organizm domaga sie ale ja nie chce przytyc za bardzo tluszczem jak myslicie byla ktoras z was w takiej sytuacji? Jestem zalamanamamt

2016-02-01, 18:12	#3
livychae Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-01 Wiadomości: 3	Dot.: Wychodzenie z anoreksji Hej! Widziałam twój komentarz pod jednym z postów o anoreksji. Czy mogłabym miec do Ciebie kilka pytań? Mianowicie trzy: a) Czy codzienne jedzenie słodyczy jest normalne przy anoreksji? Nie mówię o tabliczce czekolady na raz, ale o batonie, jogurcie Riso, Mullermilku i takie tam. Czy jadłaś w ogóle słodycze? Ja mam na nie mega chęć, a nie chciałabym popaść ze skrajności w skrajność tzn. od anoreksji do uzależnienia od słodkości. b) w jakim tempie tyłaś? na ilu kaloriach? ćwiczyłaś? c) jadłaś jak chcialas (jak poczulas glod) czy o wyznaczonych porach? Przepraszam za takie ciekawskie pytania, ale od dzisiaj biorę się za siebie. Nie do konca wiem CO jeść i szukam porad. Zrozumiem, jesli nie uzyskam odpowiedzi. Pozdrawiam cieplutko.

2017-04-19, 19:15	#4
Dolly1125 Przyczajenie Zarejestrowany: 2017-01 Lokalizacja: Zamość Wiadomości: 8	Dot.: Wychodzenie z anoreksji Powiem Ci, że ja wychodząc z any nie przytyłam nic Jedynie zaczęłam zdrowo się odżywiać, tygodniowo +100 kcal

2017-04-20, 19:57	#5
swallowmuerta Przyczajenie Zarejestrowany: 2016-05 Wiadomości: 4	Dot.: Wychodzenie z anoreksji Ja miałam 178 cm wzrostu i 38 kilo żywej masy. Płakałam i wciskałam w siebie grahamki, owsianki, zapychałam się jabłkami... zero słodyczy, cukru, mięsa, żółtych serów, makaronów, ziemniaków, smażonego, majonezów, fastfoodów. Jadłam to, co NORMALNY CZŁOWIEK na diecie, choć inaczej niż dotąd, a i tak przytyłam 20 kilo, trzy śniadania były normą. Trzy - tzn. Miska owsianki z truskawkami i jogurtem naturalnym zerówką, godzine pozniej (bo płakałam z głodu) sztuka pomarańczy i mały jogurt grecki zerówka, a po niespełna godzinie (bo talepało mną nadal) bułkę z warzywami, potem jakąś kromkę chleba z jogurtem, oczywiście zerówką, i na obiad tona warzyw, na kolacje też, tyle, że z serkiem wiejskim, jak łatwo się domyślić, lekkim. Spasłam się w mgnieniu oka jedząc... no cóż. zdrowo. dietetycznie. ogólnie ludzie chudli na moich jadłospisach, a ja tyłam jak szalona. Żadnych wpadek, wszystko full zdrowe. I niby jest lepiej, bo wyglądam PONOĆ szczuplo (to nie jest moja opinia), ale ja się czuje okropnie, bo przyzwyczaiłam się do mojego dawnego wyglądu. Od tamtej chwili minęły dwa lata i dalej jest to samo, tylko, że według mnie, ja teraz, z wagą 60 kilo MAM Z CZEGO CHUDNĄĆ i koko dżambo, hulaj dusza. I chyba znów zaczęłam z tym "walczyć", tzn ze swoim obecnym wyglądem. Boje się tego słowa, bo wiem, czym to się może dla mnie skończyć. Tobie życzę powodzenia. Serio,serio. __________________ Jestem bezbronna tylko wtedy, gdy mam mokre paznokcie.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)