Problemy w pracy

[ever-dream]

Cześć dziewczyny, w sumie nie wiem od czego zacząć... Półtora roku temu udało mi się (a przynajmniej tak mi się wtedy wydawało) dostać wymarzona pracę. Skończyłam ekonomie, po której ciężko coś znaleźć, a tu od razu fajna praca w finansach na dobrych warunkach. Dosyc dobrze napisałam test wiedzy oraz ponoć dobrze wypadłam na rozmowie kwalifikacyjnej, chociaż kierownictwo wiedziało, ze nie mam doświadczenia postanowiono mnie zatrudnić. Problem jest taki, ze chyba sobie zwyczajnie nie radzę w pracy nie mam wytchnienia, pracy jest tyle, ze często nie zdążę nawet zjeść śniadania. Dodatkowo często słyszę od kierowniczki uwagi w stylu: „ty myślisz w ogole kiedyś?”, „chyba nie masz mózgu”. Siedze w domu i uczę się po godzinach, ale wielu rzeczy nie potrafię sama wydedukować (nauczę się jak coś powinno w prawie finansowym i księgowości zostać zaewidencjonowane, ale nie wiem jak to zaksięgować w programie, który jest bardzo zawiły - tego już się z książki nie nauczę). Jak proszę kierowniczkę o pomoc to słyszę, ze nie jest moja niańką. Przez to wszystko jestem cholernie nieszczęśliwa, boje się iść do pracy, a każda niedziela kończy się płaczem, bólami brzucha. Myśle żeby się zwolnić, może to głupie, ale zwyczajnie się boję.. dziewczyna pracująca przede mną, gdy zakomunikowała, ze chce odejść usłyszała mnóstwo okropnych rzeczy, a na okresie wypowiedzenia była dosłownie nękana...

[Adrianna_8]

Napisane przez ever-dream

Cześć dziewczyny, w sumie nie wiem od czego zacząć... Półtora roku temu udało mi się (a przynajmniej tak mi się wtedy wydawało) dostać wymarzona pracę. Skończyłam ekonomie, po której ciężko coś znaleźć, a tu od razu fajna praca w finansach na dobrych warunkach. Dosyc dobrze napisałam test wiedzy oraz ponoć dobrze wypadłam na rozmowie kwalifikacyjnej, chociaż kierownictwo wiedziało, ze nie mam doświadczenia postanowiono mnie zatrudnić. Problem jest taki, ze chyba sobie zwyczajnie nie radzę w pracy nie mam wytchnienia, pracy jest tyle, ze często nie zdążę nawet zjeść śniadania. Dodatkowo często słyszę od kierowniczki uwagi w stylu: „ty myślisz w ogole kiedyś?”, „chyba nie masz mózgu”. Siedze w domu i uczę się po godzinach, ale wielu rzeczy nie potrafię sama wydedukować (nauczę się jak coś powinno w prawie finansowym i księgowości zostać zaewidencjonowane, ale nie wiem jak to zaksięgować w programie, który jest bardzo zawiły - tego już się z książki nie nauczę). Jak proszę kierowniczkę o pomoc to słyszę, ze nie jest moja niańką. Przez to wszystko jestem cholernie nieszczęśliwa, boje się iść do pracy, a każda niedziela kończy się płaczem, bólami brzucha. Myśle żeby się zwolnić, może to głupie, ale zwyczajnie się boję.. dziewczyna pracująca przede mną, gdy zakomunikowała, ze chce odejść usłyszała mnóstwo okropnych rzeczy, a na okresie wypowiedzenia była dosłownie nękana...

To mobbing. Nic dziwnego, że źle się czujesz przed pójściem do pracy.

Myślę, że Twoje zdrowie nie jest tego warte i powinnaś po prostu zastanowić się nad tą pracą. Jeśli boisz się okresu wypowiedzenia, to możesz wziąć na ten czas L4.

Wysłane z mojego Redmi Note 4 przy użyciu Tapatalka

[Jestembeznadziejna]

Zdrowie jest najważniejsze kochana, pamiętaj

[weronika900125]

W poprzedniej pracy wytrzymałam 5 lat padały bardzo podobne teksty. Warto się zastanowić czy nie próbują Ci wmówić że jesteś do niczego. Uciekaj z tego miejsca bo za chwilę emocje zaczniesz przenosić na bliskich i wykończysz się psychicznie.

[visionAM]

Z ciekawości zapytam, na jakim programie pracujesz? Nie miałaś szkolenia wewnętrznego z tego systemu, nie doszkalacie się jak są jakieś zmiany?

Ogólnie to jest zdecydowanie mobbing i na Twoim miejscu szukałabym innej pracy. Rozważyłabym także zgłoszenie mobbingu gdzie trzeba.

[srebrnykot]

Odejdź stamtąd. Po pierwsze, to jest mobbing, po drugie, skończysz z nerwicą albo zupełnie w rozsypce psychicznej, po trzecie, już pomijając wszystko inne, to nawet samo szykanowanie pracowników na wypowiedzeniu jest BARDZO alarmujące.

Gdzieś trzeba postawić granicę, a praca, żadna, nie jest tego warta, żeby tolerować sytuację taką, jaką opisałaś.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skazana_na_bluesa]

to jest mobbing i ja bym to zgłosiła.

[ever-dream]

VisionAM pracuję na SAPie. Nie miałam żadnego szkolenia. Bazuje na tym co mi ktoś tutaj wyrywkowo powie i to niechętnie

[visionAM]

Półtora roku bez szkolenia na tak zaawansowanym systemie? Niepoważni są w tej firmie. Nie zastanawiaj się nawet i szukaj czegoś innego.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Ta praca to jakaś porażka. Szukaj czegoś innego.

[khloe]

Miałam podobnie jak ty...
Jakbym o sobie i mojej pracy byłej czytałam.. Powiem ci tak: tez się bałam zwolnić i nadal tkwiłam w tym bagnie.. Nabawiłam się nerwicy,miałam problemy ze snem, fobie przed ludzmi i nowa praca ( w sumie do dzisiaj mi to zostało)... Pierwsza noc po tym,jak przestałam tam pracować była najlepiej przespaną nocą w moim życiu.

To była praca zgodna z wykształceniem.

Teraz pracuje w pracy NIE zgodnej z moim wykształceniem i jestem szczęśliwszą osobą...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[fajna_babka]

Zmień pracę nim stracisz swoje poczucie wartości i zapał.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[201802050918]

Kilka miesięcy temu miałam podobne problemy co Ty. Mój szef był empatycznym impotentem z przeogromnym ego. Niedzielne poranki zaczynały się bólem brzucha, w pracy huśtawka nastrojów, strach, niskie poczucie własnej wartości... Bałam się odejść, bo byłam przekonana, że nie uda mi się nic znaleźć. Obecnie od ponad pół roku mam inną pracę i jestem dużo bardziej szczęśliwą osobą Nie zastanawiaj się.

[Mojwa]

Szukaj czegoś, koniecznie. Jeśli jesteś tak wykonczona psychicznie to możesz iść do psychiatry - najpewniej wystawi Ci zwolnienie lekarskie z powodu nerwicy. Tak nie można żyć, zawalcz o siebie!

W poprzedniej pracy (call center) też się tak czułam, jak miałam iść do pracy to coś we mnie drzalo, ciągle byłam chora (serio, nie miałam miesiąca bez zwolnienia lekarskiego chociaż na kilka dni) - od kiedy to rzuciłam czuje się dużo lepiej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[adult90]

Zdecydowanie nie warto się męczyć... natychmiast szukaj innej pracy.

[dreker]

Znam dwie sytuacje gdzie mobing zgłoszono, i w obu szef działu wyleciał z hukiem. Praca na tym programie bez opiekunki czy szkolenia to tez nieporozumienie, powinnas miec chociaż wyznaczoną osobę która tobie pomoże.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Ja bym to zglosila i sie zwolnila.
A na wypowiedzeniu poszla na l4. Nie ciagnij tego dluzej bo sie wykonczysz.

Wysłane z mojego LG-H955 przy użyciu Tapatalka

[la'Mbria]

Napisane przez ever-dream

VisionAM pracuję na SAPie. Nie miałam żadnego szkolenia. Bazuje na tym co mi ktoś tutaj wyrywkowo powie i to niechętnie

Pracuję na tym programie od lat, nawet go sobie chwalę.... ale znam jedną tysięczną możliwości i zastosowań. Czy oni powariowali w tej firmie? Boshe...u nas zanim kogokolwiek posadzą do kompa na najniższe z najnizszych stanowisk ma MIESIĄC wewnętrznego szkolenia, a zanim się wdroży na samodzielne staniwisko trwa to z pół roku jak nie dłużej! Z marszu nikt by nie ogarnął! i naprawdę piszę o prostych rzeczach. Zawiłości znają najlepsi spece i też czasem mają zagwozdkę "jak to? i czy aby dobrze?" robią.
Zachowanie przełożonej to obleśny mobbing w najczystszej postaci. Ja bym nagrywała i chyba bym zglosiła do PIPu. A jesli nie- to zwiałabym z tej roboty. W wypowiedzeniu (pisemnym) podajac powod jak wyżej- niestosowne zachowanie przełożonej i wyjaśnienie co przez to rozumiesz. Posłałabym maila z wypowiedzeniem do niej plus CC jej kierownictwa.
Oczywiście najpierw nagraj sobie nową robotę. Podpisz list intencyjny, żebyś miala zaklepany etat. I ziuuu...spadaj niech się tępa dzida sama męczy we wlasnym towarzystwie

Wysłane z mojego SM-J710F przy użyciu Tapatalka

[Rena]

Sprobuj pogadac z kims wyzej niz Twoja kierowniczka. SAP jest glownie w duzych firmach, wiec pewnie macie inne dzialy. Moze uda Ci sie przeniesc do innej kierowniczki. Popros tez dyrektora o szkolenia.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez la'Mbria

Oczywiście najpierw nagraj sobie nową robotę. Podpisz list intencyjny, żebyś miala zaklepany etat. I ziuuu...spadaj niech się tępa dzida sama męczy we wlasnym towarzystwie

Jeśli nie ma noża na gardle to ja bym nawet na to nie czekała. Okres wypowiedzenia dla niej to też 3 miesiące? Może szukać pracy w tym czasie, zwłaszcza jak dostanie zwolnienie.

[visionAM]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7876607 6]Jeśli nie ma noża na gardle to ja bym nawet na to nie czekała. Okres wypowiedzenia dla niej to też 3 miesiące? Może szukać pracy w tym czasie, zwłaszcza jak dostanie zwolnienie.[/QUOTE]
Skąd wzięłaś te 3 miesiące? Po półtora roku pracy jest miesiąc wypowiedzenia.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez visionAM

Skąd wzięłaś te 3 miesiące? Po półtora roku pracy jest miesiąc wypowiedzenia.

Nie pracuję na etacie, nie byłam pewna, stąd znak zapytania w moim poście. Tak czy inaczej miesiąc to też coś. W ostateczności z nożem na gardle wolałabym pójść na przeczekanie do pracy niezwiązanej z zawodem. Zdrowie jest najważniejsze.

[MissCath]

Napisane przez visionAM

Skąd wzięłaś te 3 miesiące? Po półtora roku pracy jest miesiąc wypowiedzenia.

Dokładnie tak, nawet jakby była zatrudniona u danego pracodawcy na czas nieokreślony, to ma miesiąc wypowiedzenia.

Autorko, uciekaj gdzie pieprz rośnie. To jest mobbing i brak szacunku do pracownika. Jeśli inni mówią, że to taki skomplikowany program, że bez szkolenia ani rusz, to ta firma jest po prostu nieprofesjonalna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bluebluesky]

Tak jak mowia dziewczyny, absolutnie musisz zmienic prace. Nikt nie ma prawa cie obrazac i ponizac.

Do tego czasu trzymaj sie i jak trzeba to idz na chorobowy, chociaz na kilka dni, jesli czujesz, ze nie dasz rady.

Ja bym ta sytuacje, zglosila, wiem ze to trudne, ale dobrze by bylo ukarac takie zero moralne!

[Dolczi]

Napisane przez ever-dream

Cześć dziewczyny, w sumie nie wiem od czego zacząć... Półtora roku temu udało mi się (a przynajmniej tak mi się wtedy wydawało) dostać wymarzona pracę. Skończyłam ekonomie, po której ciężko coś znaleźć, a tu od razu fajna praca w finansach na dobrych warunkach. Dosyc dobrze napisałam test wiedzy oraz ponoć dobrze wypadłam na rozmowie kwalifikacyjnej, chociaż kierownictwo wiedziało, ze nie mam doświadczenia postanowiono mnie zatrudnić. Problem jest taki, ze chyba sobie zwyczajnie nie radzę w pracy nie mam wytchnienia, pracy jest tyle, ze często nie zdążę nawet zjeść śniadania. Dodatkowo często słyszę od kierowniczki uwagi w stylu: „ty myślisz w ogole kiedyś?”, „chyba nie masz mózgu”. Siedze w domu i uczę się po godzinach, ale wielu rzeczy nie potrafię sama wydedukować (nauczę się jak coś powinno w prawie finansowym i księgowości zostać zaewidencjonowane, ale nie wiem jak to zaksięgować w programie, który jest bardzo zawiły - tego już się z książki nie nauczę). Jak proszę kierowniczkę o pomoc to słyszę, ze nie jest moja niańką. Przez to wszystko jestem cholernie nieszczęśliwa, boje się iść do pracy, a każda niedziela kończy się płaczem, bólami brzucha. Myśle żeby się zwolnić, może to głupie, ale zwyczajnie się boję.. dziewczyna pracująca przede mną, gdy zakomunikowała, ze chce odejść usłyszała mnóstwo okropnych rzeczy, a na okresie wypowiedzenia była dosłownie nękana...

Miałam to samo (jestem księgową). Poniżanie i wrzaski na porządku dziennym. Do tego wielokrotnie mi coś obiecywano i niedotrzymywano słowa. Bałam się przychodzić do pracy. Jednak przyszedł dzień, kiedy nie wytrzymałam i się postawiłam. Pow. mojemu szefowi, co o nim myślę (oczywiście nie w chamski sposób) i że nie życzę sobie takiego traktowania. Było to kilka miesiecy temu. Nie cierpi mnie i jest na mnie obrażony od tego czasu, ale już się na mnie nie wydziera i nie wyzywa (przynajmniej nie bezpośrednio). A ja zyskałam pewność siebie i nie boję się szefa hamować, gdy zaczyna swoje zagrania. Ale to nie zmienia faktu, że zamierzam szukać nowej pracy. W między czasie zrobiłam kurs zawodowy, żeby nabyć wiedzę i umiejętności. No i by łatwiej znaleźć lepszą pracę.

Jeżeli boisz się postawić to zmień pracę. Idź na L4 w okresie wypowiedzenia, jeżeli Ci przysługuje (nie wiem jaką masz umowę). Ew. zaciśnij zęby, dokształć się i dopiero wtedy zmień.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Camomille91]

Też skończyłam ekonomię i szukam teraz pracy i aż strach pomyśleć jakie rzeczy się dzieją w firmach. Myślałam właśnie, że powinno być szkolenie wewnętrzne bo jak ktoś nie ma doświadczenia, to skąd ma wiedzieć? Mnie osobiście nie było stać nigdy na dodatkowe jeszcze kursy z czegokolwiek, jedynie angielski cały czas wałkowałam.
Szczerze nie liczyłam od razu na jakąś ciekawą pracę, ale znajomi mi podpowiedzieli, że przecież po tym kierunku i z angielskim mogę się starać o pracę w korpo, ale jakoś ja nie dowierzałam bo przecież nie umiem nic poza tym. Później jednak rozważyłam taką możliwość, ale skoro tak to ma wyglądać, a ja jestem z tych przejmujących się to faktycznie nie wiem czy to dobry pomysł.

[kasiunia788742]

Zmień pracę. Mobbing tylko Cie wyniszczy, wprawi w kompleksy i zaowocuje nerwicą albo nawet depresją. Nie warto niszczyć zdrowia.

Nie wiem jak mogą od Ciebie wymagać czegoś z czego nie miałaś szkolenia. Przecież to, że skończyłaś ekonomię nie znaczy, że potrafisz posługiwać się wszystkimi programami. Osoba z doświadczeniem także może nie znać konkretnego programu. W końcu od tego są szkolenia.

Póki jeszcze coś pracujesz to noś ze sobą notatnik i zapisuj po kolei, w punktach, jak dana rzecz w programie robić, może będzie trochę łatwiej.

Na Twoim miejscu poszłabym na l4 żeby psychicznie odpocząć od pracy, pomyśleć co dalej i poukładać od początku priorytety

Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka

[elskling]

Oj dziewczyny, jak wy mówicie, że praca w SAP-ie jest trudna, to chyba nie pracowałyście na tych czarnych programach, w których porusza się klawiszami F1, F2 itp.

Ja też pracuję w dużej firmie, międzynarodowej. Dostałam kompa, dostałam SAP-a - siadaj i rób. Nie miałam żadnego szkolenia, nikt mi nawet nie pokazał kodów, jakie wpisać, żeby coś znaleźć. Wszystko gdzieś znalezione, ktoś mi powiedział mimochodem. Po dwóch miesiącach robienia pewnej rzeczy, dowiedziałam się przypadkiem o dwóch bardzo istotnych szczegółach i okazało się, że dwa miesiące robiłam to źle... Podobno to częsta praktyka w takich firmach, że się sama wszystkiego musisz nauczyć, a menedżment tylko wymaga.

Spróbuj wyemigrować gdzieś wewnątrz firmy, zakładam, że się da.

[Azhaar]

Napisane przez elskling

Oj dziewczyny, jak wy mówicie, że praca w SAP-ie jest trudna, to chyba nie pracowałyście na tych czarnych programach, w których porusza się klawiszami F1, F2 itp.

Ja też pracuję w dużej firmie, międzynarodowej. Dostałam kompa, dostałam SAP-a - siadaj i rób. Nie miałam żadnego szkolenia, nikt mi nawet nie pokazał kodów, jakie wpisać, żeby coś znaleźć. Wszystko gdzieś znalezione, ktoś mi powiedział mimochodem. Po dwóch miesiącach robienia pewnej rzeczy, dowiedziałam się przypadkiem o dwóch bardzo istotnych szczegółach i okazało się, że dwa miesiące robiłam to źle... Podobno to częsta praktyka w takich firmach, że się sama wszystkiego musisz nauczyć, a menedżment tylko wymaga.

Spróbuj wyemigrować gdzieś wewnątrz firmy, zakładam, że się da.

Dokładnie.

Fakt - teksty z jakimi się do Ciebie zwracają są chamskie i nie powinny mieć miejsca. Tu się absolutnie zgadzam.

Ale trochę jednak jesteś leniwa. Nie nauczysz się z ksiązek - że co proszę?? Weszłam na Amazon, wpisałam ,,SAP" i dostałam całą listę książek. I to taki szybki check. Tobie się po prostu nie chce.

Ok, jasne - rzeczy specyficznych dla danej firmy z książek się nie dowiesz, to oczywiste. Ale już sama znajomość programu dużo Ci da. Jak nie wiesz - to pytaj innych. Tym, że nie są chętni do odpowiedzi - ich problem, masz się tym nie przejmować.

Ja w żadnej pracy nie miałam żadnych szkoleń, dostawałam robotę i miałam robić. Nawet na stażu. Pamiętam początki w jednej ze swojej firm, gdzie przez pierwsze 2 miesiące to zdarzało mi się - i to stosunkowo często - wychodzić z firmy zapłakanej o 20, bo już nie ogarniałam co się dzieje. A po roku zmieniłam tę robotę, bo stała się zbyt nudna i nie miałam co robić Do wszystkiego da się przyzwyczaić.

Nie jesteś na uczelni, nikt nie będzie się z Tobą cackał, żebyś Ty miała wiedzieć wszystko zanim cokolwiek zrobisz.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

No właśnie.. Da się? Da się! Wszystko można! Trzeba tylko chcieć! Blablabla. Kwintesencja wizażu.


Współczuję Ci autorko, szukaj nowej pracy. Nie wiedziałam, że po ekonomii jest tak ciężko z pracą.