Fragmenty książki ,,Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi"

[Zasmutana]

Pierwsze objawienie
Myślałam, że już wszystko stracone. Drogi, którą Pan Bóg dla mnie przeznaczył, nie mogłam znaleźć. Przez czas dłuższy byłam bardzo przygnębiona. Pocieszałam się myślą, że zrobiłam wszystko, co było w mojej mocy, aby zostać zakonnicą. Od dziecka miałam wielkie nabożeństwo do dusz czyśćcowych. Nasza matka często mawiała: "Jeżeli macie wielką potrzebę, zwróćcie się do dusz czyśćcowych, to są wdzięczne pomocnice".
Pierwsza dusza czyśćcowa przyszła do mnie w 1940 roku. Obudziły mnie w nocy czyjeś kroki w pokoju, spojrzałam i zobaczyłam jakiegoś mężczyznę. Strach był dla mnie uczuciem obcym. Ponieważ nie znałam tego człowieka, ostro zapytałam go: "Jak wszedłeś do mojego pokoju? Coś tu zgubił?" Udawał, że mnie nie słyszy i dalej chodził po pokoju tam i z powrotem. Pytam: "Ktoś ty?" Znów nie odpowiada. Wyskoczyłam więc z łóżka i próbowałam go złapać, ale ręce trafiły w próżnię. Mężczyzna zniknął. Położyłam się i zobaczyłam go znowu, słyszałam też, jak chodził po pokoju. Wyraźnie przecież zdawałam sobie sprawę z tego, że nie śpię, dlaczego więc nie mogę go złapać. Raz jeszcze wyskoczyłam z łóżka, żeby to zrobić i znowu zniknął. Zrobiło mi się nieswojo, położyłam się, była czwarta godzina nad ranem, nie mogłam więcej zasnąć. Po Mszy Św. poszłam do mojego kierownika duchowego i opowiedziałam mu wszystko. Pouczył mnie, abym zapytała, jeżeli ten człowiek znowu przyjdzie, nie kim jest, ale czego żąda. Kiedy rzeczywiście przyszedł on następnej nocy i na moje pytanie czego żąda, odpowiedział: "Postaraj się o trzy Msze Św. za mnie, a będę wybawiony", poznałam, że to dusza pokutująca w Czyśćcu. To potwierdził mi również mój spowiednik. Od 1940 do 1953 przychodziły co roku dwie lub trzy dusze czyśćcowe, najczęściej w listopadzie. Nie dopatrywałam się w tym szczególnego zadania Bożego; zawsze też informowałam o tym mojego proboszcza, ks. Alfonsa Matta. Poradził mi, abym żadnej duszy nie odrzucała i każdą chętnie przyjęła.




Cierpienie zastępcze
Dusze czyśćcowe prosiły mnie następnie, abym za nie cierpiała. Były to ciężkie cierpienia. iedy jakaś dusza przychodzi, budzi mnie czy to przez pukanie, wołanie czy też szarpnięcie. Obudzona pytam zaraz: "Czego chcesz?" albo "Co mogę zrobić dla ciebie?" i wtedy dopiero może taka dusza powiedzieć, co jej brakuje, l tak zapytała mnie pewnego razu jedna z nich: "Czy mogłabyś za mnie cierpieć?" Pytanie to było nieco dziwne, po raz pierwszy proszono mnie o to, zaraz powiedziałam: "Co mam robić?" Otrzymałam odpowiedź: "Przez trzy godziny będziesz miała bóle w całym ciele, ale po upływie tego czasu będziesz mogła wstać i pracować, jak gdyby nic nie zaszło. Odbierzesz mi tym 20 lat Czyśćca". Zgodziłam się. Natychmiast opanowały mnie tak straszne cierpienia, że wiedziałam zaledwie, gdzie jestem i pozostała mi tylko świadomość, że przyjęłam je jako pokutę za duszę czyśćcową i że to ma trwać trzy godziny. Wydawało mi się, że czas ten dawno upłynął i że minęło już co najmniej parę dni lub tygodni. Kiedy skończyło się wszystko i spojrzałam na zegarek, stwierdziłam, że cierpienia moje trwały dokładnie trzy godziny. Zdarzało się często, że wystarczyło 5 minut cierpienia, a jakże ten czas wydawał się długi.




Co dusze czyśćcowe wiedzą o nas?
Dusze czyśćcowe wiedzą o nas i o tym, co się dzieje więcej, niż myślimy. Wiedzą, np., kto bierze udział w ich pogrzebie i czy tylko idzie, aby inni go widzieli. Wiedzą, kto wysłuchał za nich Mszy Św., bo dla umarłych pobożne wysłuchanie Mszy Św. ma większe znaczenie, aniżeli towarzyszenie zwłokom na cmentarz. Wiedzą również dusze czyśćcowe, co się o nich mówi i co się dla nich robi. Są bliżej nas, niż myślimy: są całkiem blisko nas.
Co pomaga duszom czyśćcowym?
Najwartościowszą pomocą dla dusz pokutujących jest Msza Św., ale tylko w tym stopniu, jak sobie dana dusza ceniła ją za życia, l tu spełnia się powiedzenie: Co się sieje, to się zbiera. Wielkie mają znaczenie Msze Św. wysłuchane w dni powszednie, a więc nie tylko te obowiązkowe w niedziele i święta. Oczywiście nie każdy może wysłuchać Mszy Św. w dzień powszedni, ma pracę zawodową i obowiązki, a spełnienie ich ma w dnie powszednie bez szkody dla swoich obowiązków, np.pierwszeństwo. Niejeden emeryt przecież mógłby chodzić na Mszę Św., szczególnie jeżeli jest zdrów i mieszka blisko kościoła. Cóż, kiedy on tak sobie mówi: "W niedziele jestem obowiązany pójść na Mszę Św., ale nie w dzień powszedni, więc nie idę". Kto myśli tak i postępuje, długo musi po śmierci czekać, zanim mu się jakaś Msza Św. dostanie, bo ją sobie za życia mało cenił. Jeżeli sami nie możemy brać udziału w nabożeństwie, posyłajmy przynajmniej dzieci szkolne i to jak najczęściej. W wielu miejscowościach nie ma w ogóle dzieci na Mszy Św. w dni powszednie. Gdyby wiedziano, jak wielką wartość dla wieczności posiada wysłuchanie jednej Mszy Św., kościoły byłyby pełne nie tylko w święta. W chwili śmierci, za życia wysłuchane Msze Św., są dla nas wielkim skarbem i mają większą wartość od ofiarowanych Mszy Św. za dusze po śmierci. Rodzice i wychowawcy skarżą się, że dzisiejsze dzieci są ordynarne i nie chcą słuchać starszych. Nic dziwnego. Dawniej uczęszczały dzieci szkolne co dzień na szkolną Mszę Św. Modlitwa oraz Komunia Św. dawały im siłę do tego, że były posłuszne i obowiązkowe. Ani ojciec, ani matka, ani katecheta nie potrafią włożyć dziecku w duszę tego, co Zbawiciel przez łaskę daruje dziecku we Mszy i Komunii Św. Pytano mnie, czy ma sens i wartość palić świece i lampki oliwne. Naturalnie że ma, zwłaszcza jeżeli są poświęcone. A chociażby i nie były, należy pamiętać, że świece te czy oliwa są kupione z miłości dla zmarłych, a każdy akt miłości posiada wartość. Podobnie i woda święcona ma wartość, osobliwie jeżeli używamy jej z wiarą i ufnością. Obojętne jest, czy całą dłoń, czy kroplę dajemy duszom czyśćcowym, lepiej jednak kroplę wraz z aktem strzelistym. Niestety, w dzisiejszych czasach często w ogóle nie ma przy drzwiach kropielniczki z wodą święconą. Pragnę wyjaśnić, że w Vorarlbergu wchodzący do domu czy wychodzący żegnają się wodą święconą, zaś resztkę kropli z palca strzepują na ziemię z aktem strzelistym za dusze czyśćcowe. Nazywa się to dać duszom czyśćcowym wodę święconą.




Jak cierpią dusze czyśćcowe?
Jest tyle różnych rodzajów Czyśćca, ile dusz. Każdą duszę trapi tęsknota za Bogiem i to powoduje najboleśniejsze ze wszystkich cierpienie. Poza tym jest każda dusza tak karana, jak grzeszyła. To samo jest na ziemi, gdzie kara idzie w ślad za występkiem. Kto grzeszy obżarstwem, dostaje bólu żołądka i staje się otyły, kto za dużo pali, dostaje zatrucia nikotyną albo i raka płuc itp. Żadna dusza nie chciałaby wrócić na ziemię i nadal żyć, ponieważ posiada poznanie, o którym my pojęcia nie mamy. Dusze pokutujące w Czyśćcu Pragną oczyszczenia. Czy możemy sobie wyobrazić dziewczynę, która odważyłaby się przyjść na pierwszy bal w brudnej sukience i nie uczesana? Dusza w miejscu oczyszczenia, czyli w Czyśćcu, posiada tak świetlane pojęcie o Bogu, że przedstawia się jej Bóg w oślepiającej piękności. Żadna siła nie zdołałaby jej zmusić, aby stanęła przed Jego Obliczem, jeżeli najdrobniejsza skaza nie została z niej jeszcze zmazana. Tylko doskonale czysta dusza odważy się stanąć przed Bogiem, aby oglądać Go twarzą w twarz.






Stuletnia staruszka na ulicy
Było to w 1954 roku. Około godziny 14.30 po południu szłam do sąsiedniej wioski Marul. Na drodze spotkałam staruszkę wyglądającą na przeszło sto lat. Pozdrowiłam jągrzecznie, na co mi odpowiedziała pytaniem: "Dlaczego pozdrawiasz mnie? Mnie już nikt nie pozdrawia". Wyjaśniłam więc: "Jesteś godna pozdrowienia, jak każdy inny człowiek". Wtedy zaczęła skarżyć się, że nikt nie ma dla niej zrozumienia, nikt nie daje nic do zjedzenia i że musi spać na ulicy. Pomyślałam, że jest to niemożliwe, a może na skutek starości stała się tak nieznośna i z tego powodu nikt nie chce jej mieć u siebie. Powiedziałam wobec tego, że zapraszam ją do swojego domu, gdzie dostanie i jeść, i spanie. "Ale ja nie posiadam pieniędzy, aby zapłacić". Na to odpowiedziałam: "To nic nie szkodzi, będziesz musiała przyjąć to, co mam, gościnnego pokoju nie posiadam, ale zawsze lepsze to niż spanie na ulicy". Podziękowała mi wtedy: "Bóg zapłać, obecnie jestem wybawiona", i znikła. Nie zauważyłam dotąd, że była to dusza czyśćcowa. Widocznie za życia odmówiła komuś potrzebującemu pomocy i dlatego teraz czekać musiała, aż ktoś dobrowolnie zaofiaruje jej gościnę.






Spotkanie w pociągu
Pewna dusza czyśćcowa zapytała mnie, czy ją znam. Musiałam zaprzeczyć. "Ale wiesz o mnie, bo towarzyszyłam ci w pociągu, kiedy jechałaś do Hali". Przypomniałam sobie wtedy, że był to mężczyzna, który głośno wygadywał na Kościół i religię. Miałam wtedy zaledwie 17 lat. Powiedziałam mu, że nie jest dobrym człowiekiem, skoro tak bezcześci rzeczy święte. "Jesteś zbyt młoda, abyś mnie pouczała" -odpowiedział. "Mimo to jestem mądrzejsza od ciebie", odcięłam się. Spuścił głowę i nie odezwał się więcej. Kiedy wysiadł, prosiłam Pana Boga, by nie pozwolił tej duszy zginąć. "Twoja modlitwa uratowała mnie, inaczej byłby marny mój koniec" - przyznał.






Wskazania dusz czyśćcowych
Otrzymuję często od dusz czyśćcowych wskazówki i praktyczne pouczenia. A więc, że Najświętszy Sakrament nie jest dostatecznie czczony. W wielu kościołach dzisiaj Eucharystia nie stanowi centralnego punktu nabożeństwa. Często obrazy i figury świętych uwłaczają raczej temu, co przedstawiają. Większą troską należy otaczać Różaniec, bo jest on wielką potęgą. Maryja Panna jest Wspomożeniem Wiernych i Matką Miłosierdzia Dusz Czyśćcowych. Dusze czyśćcowe napominają, abyśmy sporządzili testament w odpowiednim czasie. Brak tego dokumentu lub źle sporządzony jest powodem wielu kłótni i nieporozumień w rodzinie. Ważną rzeczą jest, aby każdy pomagał budować Królestwo Boże. Jeżeli rodzice nie wciągają dzieci do tej pracy, odpowiadają za to przed Bogiem. Młodzież ponosi winę, jeżeli dla wygody zaniedbuje dobre uczynki.





Co o tym myślicie??Według mnie bardzo ciekawa książka,którą w najbliższym czasie mam zamiar przeczytać.A swoją drogą nie wiedziałam,że dusze czyścowe maja tak wielka moc

[wredziulek]

(Zaraz się odezwą tłumy ateistów udowadniających, że to stek bzdur. Tak się zazwyczaj kończą tego rodzaju tematy na wizażu Ale cóż, forum dyskusyjne, każdy wyraża swoją opinię.)

W temacie dusz czyśćcowych bardzo polecam kazanie świętego Proboszcza z Ars: http://www.forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=2141554

[titina]

Bardzo interesująca książka, myślę że czasem dusze mogą pozostawać na ziemi.

[Zasmutana]

Napisane przez titina

Bardzo interesująca książka, myślę że czasem dusze mogą pozostawać na ziemi.

Tak podobno jest, dusze pokutują w tym miejscu gdzie grzeszyły Nie wszystkie,ale jednak...

[mary_alice_young]

mam tą książkę w domu ale nigdy nie czytałam. teraz po tych fragmentach zastanawiam się czy po nią nie sięgnąć..

wredziulek ma rację, za chwilę na pewno temat sie przerodzi w jedną wielką rozwleką na kilkanascie storn kłótnię

[titina]

Kiedyś czytałam "Wędrówkę dusz" Newtona, pamietam że zrobiła na mnie duże wrażenie, może przeczytam i tą pozycję, zapowiada się bardzo ciekawie.

[Maniwa]

Ten wątek prędzej nadaje się na kulturę niż plotkowe.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Fragmenty książki ,,Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi"

Spotkanie w pociągu
Pewna dusza czyśćcowa zapytała mnie, czy ją znam. Musiałam zaprzeczyć. "Ale wiesz o mnie, bo towarzyszyłam ci w pociągu, kiedy jechałaś do Hali". Przypomniałam sobie wtedy, że był to mężczyzna, który głośno wygadywał na Kościół i religię. Miałam wtedy zaledwie 17 lat. Powiedziałam mu, że nie jest dobrym człowiekiem, skoro tak bezcześci rzeczy święte. "Jesteś zbyt młoda, abyś mnie pouczała" -odpowiedział. "Mimo to jestem mądrzejsza od ciebie", odcięłam się. Spuścił głowę i nie odezwał się więcej. Kiedy wysiadł, prosiłam Pana Boga, by nie pozwolił tej duszy zginąć. "Twoja modlitwa uratowała mnie, inaczej byłby marny mój koniec" - przyznał.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nie chcę się kłócić, ale Już do tego mogę się przyczepić - broń Boże nie z racji wiary czy niewiary, to odrębny temat. Ale jakąż to tchnie naiwnością! Już widzę, jak mężczyzna na takie słowa od panienki 17 letniej pokornie spuszcza głowę i dziękuje za modlitwę...

[Zasmutana]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;10580666] Fragmenty książki ,,Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi"

Spotkanie w pociągu
Pewna dusza czyśćcowa zapytała mnie, czy ją znam. Musiałam zaprzeczyć. "Ale wiesz o mnie, bo towarzyszyłam ci w pociągu, kiedy jechałaś do Hali". Przypomniałam sobie wtedy, że był to mężczyzna, który głośno wygadywał na Kościół i religię. Miałam wtedy zaledwie 17 lat. Powiedziałam mu, że nie jest dobrym człowiekiem, skoro tak bezcześci rzeczy święte. "Jesteś zbyt młoda, abyś mnie pouczała" -odpowiedział. "Mimo to jestem mądrzejsza od ciebie", odcięłam się. Spuścił głowę i nie odezwał się więcej. Kiedy wysiadł, prosiłam Pana Boga, by nie pozwolił tej duszy zginąć. "Twoja modlitwa uratowała mnie, inaczej byłby marny mój koniec" - przyznał.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nie chcę się kłócić, ale Już do tego mogę się przyczepić - broń Boże nie z racji wiary czy niewiary, to odrębny temat. Ale jakąż to tchnie naiwnością! Już widzę, jak mężczyzna na takie słowa od panienki 17 letniej pokornie spuszcza głowę i dziękuje za modlitwę... [/quote]


Tylko,że to już nie jest facet tylko jego dusza.On nie myśli jak zwykły śmiertelnik tylko dziękuje za wybawienie.I nie ważne ile ona ma lat,tylko ważne jest to,że mu pomogła.

[L_V]

Napisane przez Zasmutana

Tylko,że to już nie jest facet tylko jego dusza.On nie myśli jak zwykły śmiertelnik tylko dziękuje za wybawienie.I nie ważne ile ona ma lat,tylko ważne jest to,że mu pomogła.

Nie, nie, nie- w pocągu spotkała przeciez prawdziwego faceta, a po latach jego dusze , która dziękwoała jej z amodlitwe.

Mam podobne zdanie do szajajaby - naiwne to.

[Zasmutana]

Napisane przez L_V

Nie, nie, nie- w pocągu spotkała przeciez prawdziwego faceta, a po latach jego dusze , która dziękwoała jej z amodlitwe.

Mam podobne zdanie do szajajaby - naiwne to.

No tak ale co w tym dziwnego,ze nie chcial sie wdawac w dyskusje z malolata???

[aleksa100]

wystraszyłam się czytając te fragmenty. Ale też wciągnęłam. Chyba sięgnę po tą książkę

[L_V]

Napisane przez Zasmutana

No tak ale co w tym dziwnego,ze nie chcial sie wdawac w dyskusje z malolata???

Eh, wyobrax sobie suytuacje: siedzisz w pociągu, zwracasz uwagę dorosłemy, pyskatemu facetowi, upominasz go a on co robi? SPuszcza pokornie głowę...? Nie sądzę, myślę, ze niexle by Cię objechał.
Dlatego uwazam że opowieśc tchnie naiwnością.

[Zasmutana]

Napisane przez L_V

Eh, wyobrax sobie suytuacje: siedzisz w pociągu, zwracasz uwagę dorosłemy, pyskatemu facetowi, upominasz go a on co robi? SPuszcza pokornie głowę...? Nie sądzę, myślę, ze niexle by Cię objechał.
Dlatego uwazam że opowieśc tchnie naiwnością.

Teraz sobie tego nie wyobrazam,tyle tylko ze to mialo miejsce mniej wiecej w 1900r

[L_V]

Napisane przez Zasmutana

Teraz sobie tego nie wyobrazam,tyle tylko ze to mialo miejsce mniej wiecej w 1900r

A to juz bardziej prawdopodobne

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez Zasmutana

Teraz sobie tego nie wyobrazam,tyle tylko ze to mialo miejsce mniej wiecej w 1900r

Napisane przez L_V

A to juz bardziej prawdopodobne

Dla mnie - tym mniej Już widzę jak nastolatka w tamtych czasach pierwsza bezpardonowo zwraca się do mężczyzny obcego

[mychamycha]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;10607012]Dla mnie - tym mniej Już widzę jak nastolatka w tamtych czasach pierwsza bezpardonowo zwraca się do mężczyzny obcego [/quote]

ta nastolatka została potem zakonnicą, wiec sprawy jej wiary były dla niej bardzo ważne. Nie dziwię się, że nie mogła słuchać, jak ktoś źle się o niej wypowiada. Podejrzewam, że jakby w mojej obecności ktoś przeklinał, wyzywał Boga czy coś w tym stylu to też bym zareagowała, nie zważając ile ten ktoś ma lat.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Ale tamte czasy raczej nie zachęcały, by młoda dziewczyna pierwsza odezwała się do obcego mężczyzny Pełna pruderia - przynajmniej na zewnątrz. I w dalszym ciągu nie wydaje mi się, by facet pokornie spuścił głowę na uwagę młodej panienki - przecież wówczas kobieta byłą od garów i łóżka i rodzenia dzieci, a nie od pouczania mężczyzn. Nawet, jeśli byłoby to pouczanie z podtekstem religijnym.

Mam wątpliwości i tyle, za dużo w tym nieracjonalnych zdarzeń

[Zasmutana]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;10618442]Ale tamte czasy raczej nie zachęcały, by młoda dziewczyna pierwsza odezwała się do obcego mężczyzny Pełna pruderia - przynajmniej na zewnątrz. I w dalszym ciągu nie wydaje mi się, by facet pokornie spuścił głowę na uwagę młodej panienki - przecież wówczas kobieta byłą od garów i łóżka i rodzenia dzieci, a nie od pouczania mężczyzn. Nawet, jeśli byłoby to pouczanie z podtekstem religijnym.

Mam wątpliwości i tyle, za dużo w tym nieracjonalnych zdarzeń [/quote]


Nie żylismy w tamtych czasach wiec tak naprawde nie wiemy jak moglo byc i jak bylo....Tak naprawde tu chodzi o cala ksiazke .Co sie tak uczepilyscie tego fragmentu

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Bo wystarczy jeden fragment, by podważyć wiarę w cokolwiek

Nie żyłyśmy w tamtych czasach - to oczywiste, jednakże istnieją dane na temat ówczesnego stylu życia, nie do podważenia. Stąd mogę na 100% powiedzieć, jaką pozycję zajmowała kobieta i jak to się ma do fragmentu, którego się czepiam.

[rare bird]

mam tylko nadzieję, że te dusze ateistów nie nękają