[*]

[darianna_darianna]

Witajcie dziewczyny, chcialabym czyms sie z Wami podzielic. Tydzien temu spotkala mojego narzeczonego i mnie tragedia - urodzilam w domu, bylam w 17 tygodniu ciazy. Moja coreczka byla zbyt mala, by przezyc, ale dostatecznie duza, zebym zapamietala jak wyglada. Jestem w trakcie organizacji pogrzebu, mimo ze nie potrafie od kilki dni zorganizowac sobie sniadania. Spie po tabletkach, bez nich budze sie w nocy i placze... Najgorsze chyba jest to, ze laktacja sie rozpoczela i mam piersi pelne pokarmu i nikogo, zeby nim wykarmic. W zeszlym roku rowniez planowalismy ciaze, lecz poronilam w 9 tygodniu.

Prosze Was, podzielcie sie ze mna swoimi doswiadczeniami; jak dlugo trwalo zanim doszlyscie do siebie, jak sobie radzilyscie z laktacja, z emocjami? Dziekuje x

[samancik0]

bardzo mi przykro, naprawde przykro... musisz byc dzielna, jakos sie po tym wszytskim pozbierac, daj sobie czas, wyplacz sie... laktacja sama zaniknie, wybierz sie do gienkologa na wizyte i jesli bedziesz potrzebowala to do psychiatry rowniez, sama wyczujesz czy musisz. Trzymaj sie cieplutko! jeszcze bedzie dobrze

[pffe]

Napisane przez darianna_darianna

Witajcie dziewczyny, chcialabym czyms sie z Wami podzielic. Tydzien temu spotkala mojego narzeczonego i mnie tragedia - urodzilam w domu, bylam w 17 tygodniu ciazy. Moja coreczka byla zbyt mala, by przezyc, ale dostatecznie duza, zebym zapamietala jak wyglada. Jestem w trakcie organizacji pogrzebu, mimo ze nie potrafie od kilki dni zorganizowac sobie sniadania. Spie po tabletkach, bez nich budze sie w nocy i placze... Najgorsze chyba jest to, ze laktacja sie rozpoczela i mam piersi pelne pokarmu i nikogo, zeby nim wykarmic. W zeszlym roku rowniez planowalismy ciaze, lecz poronilam w 9 tygodniu.

Prosze Was, podzielcie sie ze mna swoimi doswiadczeniami; jak dlugo trwalo zanim doszlyscie do siebie, jak sobie radzilyscie z laktacja, z emocjami? Dziekuje x

jak poroniłaś raz to powinnaś być pod stałą opieką lekarza i mieć zrobione badania żeby wiedzieć skąd ten problem. 3 czy 4 miesiąc to jeszcze płód jak dziecko nie wygląda więc nie wiem po co sobie wmawiasz takie rzeczy i po cholerę pogrzeb.

---------- Dopisano o 19:42 ---------- Poprzedni post napisano o 19:42 ----------

sama sobie robisz pranie mózgu.

[hania207]

Napisane przez pffe

jak poroniłaś raz to powinnaś być pod stałą opieką lekarza i mieć zrobione badania żeby wiedzieć skąd ten problem. 3 czy 4 miesiąc to jeszcze płód jak dziecko nie wygląda więc nie wiem po co sobie wmawiasz takie rzeczy i po cholerę pogrzeb.

---------- Dopisano o 19:42 ---------- Poprzedni post napisano o 19:42 ----------

sama sobie robisz pranie mózgu.

jesteś bezczelna, dziewczyna straciła dziecko, a Ty w ten sposób sie do niej zwracasz


skąd wiesz, że pod opieką lekarza nie była??????

Moja Droga bardzo Ci współczuje, pomóc niestety nie potrafie, ale zapewne ją znajdziesz na forum mama z klasą w wątku aniołkowych mam
trzymaj sie

---------- Dopisano o 19:52 ---------- Poprzedni post napisano o 19:50 ----------

tutaj link https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=786874&page=77

[pffe]

Napisane przez hania207

jesteś bezczelna, dziewczyna straciła dziecko, a Ty w ten sposób sie do niej zwracasz


skąd wiesz, że pod opieką lekarza nie była??????

Moja Droga bardzo Ci współczuje, pomóc niestety nie potrafie, ale zapewne ją znajdziesz na forum mama z klasą w wątku aniołkowych mam
trzymaj sie

---------- Dopisano o 19:52 ---------- Poprzedni post napisano o 19:50 ----------

tutaj link https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=786874&page=77

Pewnie, lepiej robić z siebie cierpiętnicę. Do bodajże 3 miesiąca można zrobić jeszcze aborcję więc to ledwo chwila po tym czasie więc to w zasadzie dziecko jeszcze nie było, ot taka prawda.
Ale pewnie, łatwiej robić sobie na całe życie traumę, małą trumienkę i z resztą całej rodzinie robić takie przeżycie.

I mogę być bezczelna ale czy się straciło dziecko 4-letnie czy płód to ogromna różnica.

[paula78]

Napisane przez pffe

jak poroniłaś raz to powinnaś być pod stałą opieką lekarza i mieć zrobione badania żeby wiedzieć skąd ten problem. 3 czy 4 miesiąc to jeszcze płód jak dziecko nie wygląda więc nie wiem po co sobie wmawiasz takie rzeczy i po cholerę pogrzeb.

---------- Dopisano o 19:42 ---------- Poprzedni post napisano o 19:42 ----------

sama sobie robisz pranie mózgu.

Bez przesady po 1 poronieniu nikt specjalnie nie skacze nad kobietą bo to sie może zdarzyc kazdemu.

Jak ktoś czeka na dziecko to strata jest zawsze i wyglad płodu nie ma tu znaczenia, to prawie polowa ciąży więc juz dość zaawansowany stan, pogrzeb może sobie zrobić, pożegnac się itd-jesli tego potrzebuje i chce.

Trochę empatii, lub nie pisac nic by się przydało.

---------- Dopisano o 22:29 ---------- Poprzedni post napisano o 22:27 ----------

Napisane przez pffe

Pewnie, lepiej robić z siebie cierpiętnicę. Do bodajże 3 miesiąca można zrobić jeszcze aborcję więc to ledwo chwila po tym czasie więc to w zasadzie dziecko jeszcze nie było, ot taka prawda.
Ale pewnie, łatwiej robić sobie na całe życie traumę, małą trumienkę i z resztą całej rodzinie robić takie przeżycie.

I mogę być bezczelna ale czy się straciło dziecko 4-letnie czy płód to ogromna różnica.

No tak, w 17 to faktycznie w zasadzie nic tam jeszcze sie nie rozwijalo i nie bylo- wez sie zastanów co piszesz. Jaką traumę? juz przezyli zmarlo ich dziecko, pogrzeb to zwyczajny kolejny etap potrzebny rodzinie do dalszego zycia.

A co ma do rzeczy 4 letnie dziecko??

[cicha1990]

Napisane przez pffe

Pewnie, lepiej robić z siebie cierpiętnicę. Do bodajże 3 miesiąca można zrobić jeszcze aborcję więc to ledwo chwila po tym czasie więc to w zasadzie dziecko jeszcze nie było, ot taka prawda.
Ale pewnie, łatwiej robić sobie na całe życie traumę, małą trumienkę i z resztą całej rodzinie robić takie przeżycie.

I mogę być bezczelna ale czy się straciło dziecko 4-letnie czy płód to ogromna różnica.

17tydzien to 5miesiac.. i dizecko ma juz 14 centymetrow wiec nie wmawiaj tu nikomu ze to jest nic... widac ze nie stracilas nigdy dziecka i Ci tego nie zycze..

[pffe]

Napisane przez paula78

Bez przesady po 1 poronieniu nikt specjalnie nie skacze nad kobietą bo to sie może zdarzyc kazdemu.

Jak ktoś czeka na dziecko to strata jest zawsze i wyglad płodu nie ma tu znaczenia, to prawie polowa ciąży więc juz dość zaawansowany stan, pogrzeb może sobie zrobić, pożegnac się itd-jesli tego potrzebuje i chce.

Trochę empatii, lub nie pisac nic by się przydało.

---------- Dopisano o 22:29 ---------- Poprzedni post napisano o 22:27 ----------



No tak, w 17 to faktycznie w zasadzie nic tam jeszcze sie nie rozwijalo i nie bylo- wez sie zastanów co piszesz. Jaką traumę? juz przezyli zmarlo ich dziecko, pogrzeb to zwyczajny kolejny etap potrzebny rodzinie do dalszego zycia.

A co ma do rzeczy 4 letnie dziecko??

to nie było jeszcze dziecko i jak ktoś sobie robi z tego wielką żałobę to jedyne czego chce to żeby się nad nim rozczulać zamiast iść dalej.

[Lea_ny]

Autorko, jest mi bardzo przykro, ze spotkało Cię coś takiego Nawet nie wyobrażam sobie, co czujesz...

Jeśli czujesz taką potrzebę, płacz - to często pomaga. Natomiast jeśli bardzo długo będzie utrzymywać się u Ciebie tak ogromny smutek, to na pewno warto będzie zwrócić się o pomoc do psychiatry lub psychoterapeuty. Ale na razie daj sobie po prostu czas na żałobę...

Mam nadzieję, że w nieodległej przyszłości szczęście się do Was uśmiechnie

Napisane przez pffe

to nie było jeszcze dziecko i jak ktoś sobie robi z tego wielką żałobę to jedyne czego chce to żeby się nad nim rozczulać zamiast iść dalej.

A od kiedy według Ciebie zaczyna się być dzieckiem? To że w medycynie na tym etapie nazywa się je "płodem", nie oznacza, że nie jest też dzieckiem. Tak jak później w terminologii medycznej nazywa się małego człowieka "noworodkiem", potem "niemowlęciem" - skoro fachowa nazwa nie brzmi "dziecko", to też nim nie jest?

Nie wiem czy wiesz jaki jest przebieg ciąży tydzień po tygodniu, ale na tym etapie dziecko wygląda już jak mały człowiek, ma wszystkie narządy wewnętrzne i zewnętrze, rozwinięty układ nerwowy, umie chwytać, słyszy dźwięki, posiada mimikę twarzy...

To że dla Ciebie to "tylko płód", nie oznacza, że ktoś inny nie może odczuwać smutku i żalu. Zwłaszcza,jeśli to było długo oczekiwane dziecko.
Możesz mieć oczywiście swoje zdanie, ale musisz manifestować go tak kategorycznie wobec osoby, która mocno przeżywa stratę


Dla mnie pogrzeb na tym etapie, to normalna sprawa, bo to od dawna nie jest już zlepek komórek, tylko maleńka istota, która żyje i czuje.

[pffe]

Napisane przez Lea_ny

Autorko, jest mi bardzo przykro, ze spotkało Cię coś takiego Nawet nie wyobrażam sobie, co czujesz...

Jeśli czujesz taką potrzebę, płacz - to często pomaga. Natomiast jeśli bardzo długo będzie utrzymywać się u Ciebie tak ogromny smutek, to na pewno warto będzie zwrócić się o pomoc do psychiatry lub psychoterapeuty. Ale na razie daj sobie po prostu czas na żałobę...

Mam nadzieję, że w nieodległej przyszłości szczęście się do Was uśmiechnie




A od kiedy według Ciebie zaczyna się być dzieckiem? To że w medycynie na tym etapie nazywa się je "płodem", nie oznacza, że nie jest też dzieckiem. Tak jak później w terminologii medycznej nazywa się małego człowieka "noworodkiem", potem "niemowlęciem" - skoro fachowa nazwa nie brzmi "dziecko", to też nim nie jest?

Nie wiem czy wiesz jaki jest przebieg ciąży tydzień po tygodniu, ale na tym etapie dziecko wygląda już jak mały człowiek, ma wszystkie narządy wewnętrzne i zewnętrze, rozwinięty układ nerwowy, umie chwytać, słyszy dźwięki, posiada mimikę twarzy...

To że dla Ciebie to "tylko płód", nie oznacza, że ktoś inny nie może odczuwać smutku i żalu. Zwłaszcza,jeśli to było długo oczekiwane dziecko.
Możesz mieć oczywiście swoje zdanie, ale musisz manifestować go tak kategorycznie wobec osoby, która mocno przeżywa stratę


Dla mnie pogrzeb na tym etapie, to normalna sprawa, bo to od dawna nie jest już zlepek komórek, tylko maleńka istota, która żyje i czuje.

aż poczytałam i według internetu w 17 tygodniu ciąży to narządy zewnętrzne dopiero zaczynają się kształtować i nawet nie wiadomo jaka to płeć dzieckiem to jest jak zacznie żyć jak człowiek w łonie matki a nie tylko egzystować jak każda inna bakteria w organizmie, chociażby.

[gwiazdka93]

Napisane przez pffe

aż poczytałam i według internetu w 17 tygodniu ciąży to narządy zewnętrzne dopiero zaczynają się kształtować i nawet nie wiadomo jaka to płeć dzieckiem to jest jak zacznie żyć jak człowiek w łonie matki a nie tylko egzystować jak każda inna bakteria w organizmie, chociażby.

Dziecko porównujesz do bakterii? Dziewczyno, czy Ty w ogóle wiesz co piszesz? Po co w ogóle zabierasz głos w tej sprawie?
Kobieta cierpi, bo straciła swoje dziecko, nie ważne w którym tygodniu, to było wyczekiwane przez nią maleństwo, a Ty bezczelnie piszesz, że nie ma po czym płakać i ma iść dalej? za empatię. Naprawdę jeśli nie możesz się wykazać odrobiną empatii i zrozumienia, to zniknij z tego wątku.

darianna_darianna, bardzo mi przykro, ale tak jak już wyżej było napisane- przenieś się na wątek Aniołkowych Mam, które za pewne wykażą więcej zrozumienia niż przypadkowe wizażanki.

[Lea_ny]

Napisane przez pffe

aż poczytałam i według internetu w 17 tygodniu ciąży to narządy zewnętrzne dopiero zaczynają się kształtować i nawet nie wiadomo jaka to płeć dzieckiem to jest jak zacznie żyć jak człowiek w łonie matki a nie tylko egzystować jak każda inna bakteria w organizmie, chociażby.

Nigdzie nie napisałam, że narządy są w pełni ukształtowane.
Czyli idąc Twoim tokiem rozumowania, to ktoś, kto urodził się z jakąś wadą rozwojową lub np. w dorosłym życiu miał wypadek i nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować, nie jest człowiekiem? Bo przecież tylko "egzystuje"


Już nie mówiąc, że wcześniej jako argument na nie-bycie dzieckiem, podawałaś, to że w medycynie jest "tylko płodem" - ale w terminologii płodem będzie aż do porodu, niezależnie na ile mogłoby żyć już samodzielnie. Po prostu: "płód", to dziecko, ale żyjące w brzuchu matki.


No ale nikt Cię tutaj na siłę nawracać nie będzie. Dlatego proponuję, żebyś w tym momencie nie narzucała autorce swoich poglądów i nie odbierała jej prawa do żałoby. Uszanuj to, że jest jej ciężko, niezależnie czy według Ciebie powód jest sensowny czy nie. Każdy człowiek jest inny i każdy ma prawo odczuwać smutek z innego powodu. Więc proszę, nie rób na siłę demonstracji.

[hania207]

Napisane przez gwiazdka93

Dziecko porównujesz do bakterii? Dziewczyno, czy Ty w ogóle wiesz co piszesz? Po co w ogóle zabierasz głos w tej sprawie?
Kobieta cierpi, bo straciła swoje dziecko, nie ważne w którym tygodniu, to było wyczekiwane przez nią maleństwo, a Ty bezczelnie piszesz, że nie ma po czym płakać i ma iść dalej? za empatię. Naprawdę jeśli nie możesz się wykazać odrobiną empatii i zrozumienia, to zniknij z tego wątku.

autorka tych postow to zadeklarowana bezdzietna, która nie znosi "☠☠☠☠☠☠ków"

[pffe]

Napisane przez hania207

autorka tych postow to zadeklarowana bezdzietna, która nie znosi "☠☠☠☠☠☠ków"

nie wciskaj mi słów w usta

[paula78]

Napisane przez pffe

aż poczytałam i według internetu w 17 tygodniu ciąży to narządy zewnętrzne dopiero zaczynają się kształtować i nawet nie wiadomo jaka to płeć dzieckiem to jest jak zacznie żyć jak człowiek w łonie matki a nie tylko egzystować jak każda inna bakteria w organizmie, chociażby.

Jeśli dziecko jest chciane to od poczatku ciazy jest dzieckiem i bez znaczenia jest który to tydzien/miesiąc, a raczej autorka chciała i czekala na dziecko.


Kiedy zaczyna zyc jak czlowiek? jaki idzie do szkoly czy pracy? przecież nawet w 8 miesiacu bez matki/ pomocy dziecko zginie wiec co to jest czlowiek i kiedy sie zaczyna?

Bzdury piszesz i na twoim miejscu bym się już wstrzymała z opiniami w tym wątku bo sie pogrążasz i pisze to jako zwolennik aborcji na życzenie

[pffe]

Napisane przez paula78

Jeśli dziecko jest chciane to od poczatku ciazy jest dzieckiem i bez znaczenia jest który to tydzien/miesiąc, a raczej autorka chciała i czekala na dziecko.


Kiedy zaczyna zyc jak czlowiek? jaki idzie do szkoly czy pracy? przecież nawet w 8 miesiacu bez matki/ pomocy dziecko zginie wiec co to jest czlowiek i kiedy sie zaczyna?

Bzdury piszesz i na twoim miejscu bym się już wstrzymała z opiniami w tym wątku bo sie pogrążasz i pisze to jako zwolennik aborcji na życzenie

płód to nie jest dziecko. może w 8,9 miesiącu ciąży jak już by samo przeżyło, tak ale wcześniej? nie.

[zakonna]

Pffe, tutaj chodzi o emocjonalne przywiązanie się matki do dziecka, które nosiła w sobie, które pokochała i na które czekała. Naprawdę sądzę, że powinnaś odpuścić ten wątek. Pokazujesz teraz totalny brak empatii. Nie musisz rozumieć, ale cudze uczucia w tak delikatnej materii wypadałoby uszanować.

[cicha1990]

moim zdaniem pffe zrozumiala by tylko wtedy gsyby sama znalazla sie w takiej sytuacji. ciekawe czy wtedy by tak samo mowila przeciez to nie bylo dziecko wiec nad czym tu rozpaczac. to tyle. bedziesz w ciazy to zobaczysz jak to jest.

[pffe]

Napisane przez cicha1990

moim zdaniem pffe zrozumiala by tylko wtedy gsyby sama znalazla sie w takiej sytuacji. ciekawe czy wtedy by tak samo mowila przeciez to nie bylo dziecko wiec nad czym tu rozpaczac. to tyle. bedziesz w ciazy to zobaczysz jak to jest.

na pewno bym nie robiła pogrzebu, bez przesady.

[Doris89]

pfee, jesteś bez serca, serio. Bez serca. Los się kiedyś lubi odmienić, ciekawe co powiesz jak będziesz w takiej sytuacji, choć nie życzę Ci tego.

Autorko, trzymaj się dzielnie!

[darianna_darianna]

Witajcie dziewczyny, dziekuje za odzew. Jest mi bardzo przykro z powodu niektorych odpowiedzi, ale rozumiem, ze dla niektorych empatia to zupa z azji. Mam prawo odczuwac co sobie tylko chce, podzielenie sie z kims swoim przezyciem jest dla mnie odreagowaniem calej sytuacji. Zadna z Was nie ma prawa pisac, ze robie z siebie cierpietnice; prawo wolnego slowa konczy sie tam, gdzie zaczynasz kogos obrazac. Nie zycze zadnej z Was podobnych doswiadczen.

Moje dziecko mialo 17 centymetrow, daleko mu do jakiejs bakterii z organizmu, do ktorego zostalo porownane.

[hania207]

Napisane przez darianna_darianna

Witajcie dziewczyny, dziekuje za odzew. Jest mi bardzo przykro z powodu niektorych odpowiedzi, ale rozumiem, ze dla niektorych empatia to zupa z azji. Mam prawo odczuwac co sobie tylko chce, podzielenie sie z kims swoim przezyciem jest dla mnie odreagowaniem calej sytuacji. Zadna z Was nie ma prawa pisac, ze robie z siebie cierpietnice; prawo wolnego slowa konczy sie tam, gdzie zaczynasz kogos obrazac. Nie zycze zadnej z Was podobnych doswiadczen.

Moje dziecko mialo 17 centymetrow, daleko mu do jakiejs bakterii z organizmu, do ktorego zostalo porownane.

przykro miże musiałaś się naczytać niektórych komentarzy

ciekawe gdzie są moderatorzy???

[inna17]

Dokładnie.

[wlosomaniaczkaaa]

Cholernie nietaktowne są Twoje komentarze pffe. Zrozumiałabym je w wolnej dyskusji, ale w wątku zrozpaczonej kobiety w żałobie aż przykro się je czyta.

Mam kilka znajomych, które straciły dziecko, w tym siostrę. Wszystkie potrzebowały czasu by się uporać ze stratą. Jedne wracały do siebie po kilku tygodniach, inne potrzebowały pomocy psychologa, a nawet psychiatry. Jeśli czujesz, że nie dajesz rady, może pomyśl o tym również?

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

pffe, jesteś taka alternatywna, inteligentna, wyszczekana, wow wow

[darianna_darianna]

[1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;49446935]pffe, jesteś taka alternatywna, inteligentna, wyszczekana, wow wow [/QUOTE]


przeciez tak najprosciej, bez zadnych konsekwencji.

[pannaatopowa]

Współczuję Ci z całego serca. Nigdy nie byłam w ciąży, także mogę się domyślać co czujesz. Trzymał sie mała

[reniferek01]

Wiem, że to brzmi banalnie ale czas leczy rany. Ważne abyś miała kogoś obok siebie, wsparcie. I jeśli potrzebujesz to płacz, nie duś tego w sobie.

Strasznie mi przykro.

[darianna_darianna]

Bardzo dziekuje x

[KolorujeSwiat]

W głowie mi się nie mieści, jacy ludzie są okropni, mściwi...
Droga autorko, nigdy w ciąży nie byłam, ale mogę się domyślić co czujesz, bo kocham dzieci i bardzo chciałabym je mieć w przyszłości. Współczuję i bądź silna. Strata boli, ale dojdziesz w końcu do siebie. Jeśli bliscy nie dadzą rady Cię wesprzeć, to udaj się do psychologa/psychiatry. Obce osoby czasem lepiej pomogą niż te najbliższe
Trzymaj się ciepło, oby Twój mały aniołek był szczęśliwy tam gdzie teraz jest <3