Jeszcze Kiedyś zostane mamą - Aniołkowa Mama

[MMONIKA9]

Postanowiłam założyć ten wątek dla kobiet które utraciły dzieci , tydzień temu sama zostałam aniołkową mamą urodziłam mojego synka w 20tyg.ciązy nie dostałam żadnych skurczów nie odeszły mi wody poprostu lekko rozbolał mnie brzuch dostasłam ostrej biegunki i po 10min urodziłam w domu 28.06.2010 o 22:40 mojego synusia Bogdana-Michała żył zaledwie pół godziny.

Gdy karetka po mnie przyjechała jego serduszko jeszcze lekko biło jednak nie miał żadnych szans na przeżycie.Był taki maleńki taki bezbronny, najgorsze co może być dla matki to patrzeć jak jej dziecko umiera i najgorsza była ta bezradność nic niemogłam zrobić mogłam tylko patrzeć jak uchodzi z niego życie ;(

Szukam kobiet które przeszły przez podobny koszmar które mogą dodać otuchy napisać jak sobie radziły z tym bólem czy starają sie o następnego dzidziulka - po jakim czasie np zaczełyście starania??

My (ja i mój partner) chcemy postarać się jak najszybciej wszyscy nam mówią byśmy się teraz starali kiedy ja jestem w połogu bo są bardzo duze szanse na to ze uda mi się zajść ponownie niby w internecie sprawdzałam czy to prawda ze w połogu się jest płodnym wszedzie pisze ze tak dlatego poprostu będziemy próbować ale bardzo się boje że nam się nie uda i znowu będziemy długo czekac na upragnione 2 kreseczki bo o tą ciąze staraliśmy się 2,5 roku i teraz żyjemy nadzieją ze teraz szybciej się doczekamy dzidziulka

[lisek15]

Przykro mi.
Mam nadzieję,że uda Wam się to wszystko jakoś ułożyć. Trzymam mocno kciuki.Nie wyobrażam sobie takiej straty.Powodzenia.

Sama jestem obecnie w 19 tyg i od dzisiaj będę trochę truchlała, bo dzisiaj okazało się,że mam tylko jedną tętnicą pępowinową. Nie mam jej i muszę jechać na klinikę na dodatkowe badania, echo serca płodu ( za jakieś 4-5 tyg). Cały dzisiejszy dzień mam zepsuty.

[kotek81]

Tak mi przykro nawet nie jestem w stanie wyobrazić sobie co musiałaś czuć w tamtej chwili To straszne
Sama jestem teraz w 20 tc i aż mi serce na chwilę stanęło jak przeczytałam twój post
Trzymam za ciebie mocno aby tym razem udało się szybciutko zafasolkować i co najważniejsze aby wszystko zakończyło się szczęśliwym rozwiązaniem

[melabn]

bardzo mi przykro ,trzymam kciuki i bede Ci mocno kibicowac zebys niedlugo mogla tulic swoje upragnione dziecko. Co do starania sie to chyba trzeba troche odczekac-w pologu to sex odpada raczej .Mysle, ze najlepiej zapytaj lekarza

[essence30]

To niewyobrażalne, ja też aż zadrżałam, straciłam pierwsze dzieciątko w Boże Narodzenie w 8 tc i bardzo rozpaczałam , tego co Ty musiałaś przeżyć, nawet nie umiem sobie wyobrazić . Ja po stracie, dosłownie po następnej miesiączce zaszłam w ciążę i teraz jesteśmy w 22 tc. Mam nadzieję, że Tobie też uda się szybko rozpalić iskierkę, aż wybuchnie cudownym płomieniem miłości po udanych 9 miesiącach. Przytulam mocno!

[Myszeczka86]

Bardzo Ci współczuje

Ja tez mam 2 aniołki w niebie oboje w 12 tygodniu

Mi lekarz powiedział że mogę zajśc w ciąże za miesiac, ale raczej poczekamy na 2 @ i dopiero zaczniemy działac. Ja to bardzo przeżyłam, ale Ty napewno bardziej bo Ty widziałaś maleństwo a Ja nie. Trzymam mocno kciuki i dopytaj lekarza co on o tym wszystkim myśli.

[Kasia_Dublin]

Napisane przez MMONIKA9

Postanowiłam założyć ten wątek dla kobiet które utraciły dzieci , tydzień temu sama zostałam aniołkową mamą urodziłam mojego synka w 20tyg.ciązy nie dostałam żadnych skurczów nie odeszły mi wody poprostu lekko rozbolał mnie brzuch dostasłam ostrej biegunki i po 10min urodziłam w domu 28.06.2010 o 22:40 mojego synusia Bogdana-Michała żył zaledwie pół godziny.

Gdy karetka po mnie przyjechała jego serduszko jeszcze lekko biło jednak nie miał żadnych szans na przeżycie.Był taki maleńki taki bezbronny, najgorsze co może być dla matki to patrzeć jak jej dziecko umiera i najgorsza była ta bezradność nic niemogłam zrobić mogłam tylko patrzeć jak uchodzi z niego życie ;(

Szukam kobiet które przeszły przez podobny koszmar które mogą dodać otuchy napisać jak sobie radziły z tym bólem czy starają sie o następnego dzidziulka - po jakim czasie np zaczełyście starania??

My (ja i mój partner) chcemy postarać się jak najszybciej wszyscy nam mówią byśmy się teraz starali kiedy ja jestem w połogu bo są bardzo duze szanse na to ze uda mi się zajść ponownie niby w internecie sprawdzałam czy to prawda ze w połogu się jest płodnym wszedzie pisze ze tak dlatego poprostu będziemy próbować ale bardzo się boje że nam się nie uda i znowu będziemy długo czekac na upragnione 2 kreseczki bo o tą ciąze staraliśmy się 2,5 roku i teraz żyjemy nadzieją ze teraz szybciej się doczekamy dzidziulka

O mamo toz to sie stalo zaledwie tydzien temu. Serdecznie wspolczuje i podziwiam za sile zeby tak szybko o tym pisac i myslec o kolejnych staraniach. Mam nadzieje ze szybko wam sie uda i ze doczekacie sie szczesliwego rozwiazania. Przesylam pozytywne fluidki

[kretencja]

Również chciałabym napisać, jak bardzo Ci współczuję, choć wiem, że żadne słowa Ci nie pomogą...
Sama nie straciłam dziecka, jestem w 18tc bardzo wyczekanej ciąży i drżę na każdy lekki skurcz, każde ukłucie... Nie wiem, jakbym przeżyła, gdybym teraz straciła moje dziecko.
Życzę Ci dużo, dużo siły i żeby kolejne dzieciątko przyszło na świat o czasie, zdrowiutkie jak ryba

[MMONIKA9]

Dziękuję dziewczyny za tak miłe słowa -to prawda "TO" się stało zaledwie tydzień temu sama jestem w szoku ze tak sobie z tym radzę, owszem moje serce pęka z żalu i tęsknoty ale wiem że muszę żyć dalej że nic nie zwróci mi mojej kruszynki nieraz spotykałam się z takimi wiadomościami że ktoś stracił dziecko i wtedy myślałam ze ja bym takiej tragedii nie przeżyła że chyba bym umarła z żalu , tęsknoty i chyba bym się zapłakała na śmierć a teraz gdy sama znalazłam się w takiej sytuacji nie umieram z żalu i tęsknoty wiem ze muszę być silna bo nie tylko mi jest ciężko ale także mojemu partnerowi tacie aniołka a także całej mojej rodzinie rodzicom , bratu, i dla nich staram się być silna by niewidzieli moich łez by tak bardzo nie cierpirli razem ze mną .

Są blisko mnie, wspierają mnie, dodają otuchy że będzie dobrze i jestem im ogromnie wdzięczna ale wiem ze muszę być silna i żyć dalej że nawet jak bym ryczała dzień w dzień , nie wstawała w ogóle z łóżka , nie jadła nie piła itp to i tak niezwróci mojemu aniołkowi życia bedzie tak jak jest cvzyli ogromna pustka i tęsknota ;(

Moja lekarka mi powiedziała że najlepiej jak byśmy odczekali do pierwszego okresu ale po pierwsze niewiem kiedy go dostane po drugie niewiem czy będzie z owulacją bo ja przed pierwszą ciążą miałam problem z tym ze nie miałam owulacji i kiedy pierwzzy raz mi się trafiła owulacja to udało mi się zaciążyć i strasznei się boje że kolejne 2,5 roku będe musiała czekać a do najmłodszych już nie należe mam 28 lat i najwyższy czas na bobaska pozatym ja tak bardzo kocham dzieci i chciałabym mieć co najmniej 2 - niech Bóg da

---------- Dopisano o 19:38 ---------- Poprzedni post napisano o 19:09 ----------

Napisane przez Myszeczka86

Bardzo Ci współczuje

Ja tez mam 2 aniołki w niebie oboje w 12 tygodniu

Mi lekarz powiedział że mogę zajśc w ciąże za miesiac, ale raczej poczekamy na 2 @ i dopiero zaczniemy działac. Ja to bardzo przeżyłam, ale Ty napewno bardziej bo Ty widziałaś maleństwo a Ja nie. Trzymam mocno kciuki i dopytaj lekarza co on o tym wszystkim myśli.

Też bardzo współczuję Tobie i łączę się z Tobą w bólu nigdy niezrozumiem dlaczego tak się dzieję niby niemam żalu do Boga bo wiem że on mnie niepokarał tylko mnie doświadcza -Bóg takimi tragediami doświadcza tylko silnych ludzi , doświadcza i sprawdza czy zasługują na życie wieczne i mimo ze nie mam żalu do Boga to jedynie rozmyślam nad tym dlaczego Bóg zabiera rodzicom takie małe aniołki ;(

[Szczęśliwa]

Bardzo ale to bardzo współczuję Podziwiam, że tak dobrze sobie radzisz.

Ja przeżyłam poronienie w październiku 2009, ale to był zalewie 8 tydzień. W kolejną ciążę zaszłam w 2 cyklu po poronieniu. Teraz jestem w 28 tygodniu.
Osobiście radzę Ci po czekać chociaż te 3 cykle. Organizm musi dość do siebie fizycznie, ale nie tylko. Ty musisz odpocząć psychicznie. Kolejna ciąża tak szybko może okazać się ponad Twoje siły. Ja przez pierwsze 3 miesiące bardzo się martwiłam, codziennie po pracy leżałam, nigdzie nie chodziłam, za bardzo się bałam. Ciągle myślałam, żeby się sytuacja nie powtórzyła. Odetchnęłam dopiero po 13 tygodniu.
Odczekaj trochę, poczekaj na diagnozę. Napewno uda się Wam zajść w ciążę, życzę Ci tego z całego serca.

[Myszeczka86]

Napisane przez MMONIKA9

Dziękuję dziewczyny za tak miłe słowa -to prawda "TO" się stało zaledwie tydzień temu sama jestem w szoku ze tak sobie z tym radzę, owszem moje serce pęka z żalu i tęsknoty ale wiem że muszę żyć dalej że nic nie zwróci mi mojej kruszynki nieraz spotykałam się z takimi wiadomościami że ktoś stracił dziecko i wtedy myślałam ze ja bym takiej tragedii nie przeżyła że chyba bym umarła z żalu , tęsknoty i chyba bym się zapłakała na śmierć a teraz gdy sama znalazłam się w takiej sytuacji nie umieram z żalu i tęsknoty wiem ze muszę być silna bo nie tylko mi jest ciężko ale także mojemu partnerowi tacie aniołka a także całej mojej rodzinie rodzicom , bratu, i dla nich staram się być silna by niewidzieli moich łez by tak bardzo nie cierpirli razem ze mną .

Są blisko mnie, wspierają mnie, dodają otuchy że będzie dobrze i jestem im ogromnie wdzięczna ale wiem ze muszę być silna i żyć dalej że nawet jak bym ryczała dzień w dzień , nie wstawała w ogóle z łóżka , nie jadła nie piła itp to i tak niezwróci mojemu aniołkowi życia bedzie tak jak jest cvzyli ogromna pustka i tęsknota ;(

Moja lekarka mi powiedziała że najlepiej jak byśmy odczekali do pierwszego okresu ale po pierwsze niewiem kiedy go dostane po drugie niewiem czy będzie z owulacją bo ja przed pierwszą ciążą miałam problem z tym ze nie miałam owulacji i kiedy pierwzzy raz mi się trafiła owulacja to udało mi się zaciążyć i strasznei się boje że kolejne 2,5 roku będe musiała czekać a do najmłodszych już nie należe mam 28 lat i najwyższy czas na bobaska pozatym ja tak bardzo kocham dzieci i chciałabym mieć co najmniej 2 - niech Bóg da

---------- Dopisano o 19:38 ---------- Poprzedni post napisano o 19:09 ----------




Też bardzo współczuję Tobie i łączę się z Tobą w bólu nigdy niezrozumiem dlaczego tak się dzieję niby niemam żalu do Boga bo wiem że on mnie niepokarał tylko mnie doświadcza -Bóg takimi tragediami doświadcza tylko silnych ludzi , doświadcza i sprawdza czy zasługują na życie wieczne i mimo ze nie mam żalu do Boga to jedynie rozmyślam nad tym dlaczego Bóg zabiera rodzicom takie małe aniołki ;(

Szczerze mówiąc Ja również nie mam żalu do nikogo ponieważ tak widocznie miao być, a jakby miało sie jakieś chore urodzić to moze i lepiej. Naszczęscie mam jedną córeczke która ma 3 latka jutro kończy i nigdy bym nie pomyślała że Ja kiedyś takie coś spotkam i bede miec trudności z drugim bejbikiem . W środę jadę do innego lekarza może on mi coś powie ciekawszego bo w sumie nic niewiem. Mam cichą nadzieje że teraz zajdę w ciąze i urodzę w 9 miesiącu. Mojej siostrze tez maluszek umarł w brzuszku w 5 miesiacu i musiała urodzić martwe SN ale to było 7 lat temu i do dzis nie myślała o dziecku dopiero teraz cos zaczyna mysleć bo już najwyższa pora.

---------- Dopisano o 21:56 ---------- Poprzedni post napisano o 21:55 ----------

Napisane przez Szczęśliwa

Bardzo ale to bardzo współczuję Podziwiam, że tak dobrze sobie radzisz.

Ja przeżyłam poronienie w październiku 2009, ale to był zalewie 8 tydzień. W kolejną ciążę zaszłam w 2 cyklu po poronieniu. Teraz jestem w 28 tygodniu.
Osobiście radzę Ci po czekać chociaż te 3 cykle. Organizm musi dość do siebie fizycznie, ale nie tylko. Ty musisz odpocząć psychicznie. Kolejna ciąża tak szybko może okazać się ponad Twoje siły. Ja przez pierwsze 3 miesiące bardzo się martwiłam, codziennie po pracy leżałam, nigdzie nie chodziłam, za bardzo się bałam. Ciągle myślałam, żeby się sytuacja nie powtórzyła. Odetchnęłam dopiero po 13 tygodniu.
Odczekaj trochę, poczekaj na diagnozę. Napewno uda się Wam zajść w ciążę, życzę Ci tego z całego serca.

Szczerze to ja nigdy nie przestane się bac o maleństwo dopóki nie wyjdzie na świat, ale i wtedy będe mieć obawy przed kolką i innymi dolegliwościami, ale żeby tylko urodzić zdrowe żeby się juz noga nie podwineła bo niewiem co bym zrobiła.

[aixa]

Bardzo współczuję i wiem co czuje aktualnie Twoja rodzina. Byłam w podobnej sytuacji dwa razy w życiu. 13 lat temu kiedy moja siostra urodziła córkę w 7 miesiącu(malutka żyła godzinę) i 11 lat temu kiedy ponownie moja siostra urodziła chłopca w 6 miesiącu ciąży(żył niecałą godzinę i położyli jej dziecko na brzuchu wiedząc że i tak nie przeżyje) koszmar. To co przechodziła wtedy cała nasza rodzina nie jest do opisania. Niemniej jednak zawsze jest jakaś przyczyna przedwczesnych porodów i tu zwracam się do Ciebie. Poznaj przyczynę poronienia żeby się więcej nic takiego nie miało prawa powtórzyć. Porozmawiaj ze swoim lekarzem. On na pewno zna całą sprawę i najlepiej doradzi czy czekać na @ czy działać od razu.28 lat to nie jest tak wiele, masz jeszcze trochę czasu. Wierzę że się uda i będziecie mieli z partnerem zdrowe wspaniałe dzieciątko tylko cierpliwości i rozwagi i przede wszystkim dobrej opieki medycznej. Dodam tylko że obecnie moja siostra ma 10 letnią córkę, która jest zdrowa i nieźle daje jej w kość. Drugiego nie chcą ze względu na to, że siostra mając niewydolność szyjki macicy i tyłozgięcie całą ciążę musiała leżeć plackiem i każda kolejna również musiałaby być przeleżana a ona nie wyobraża sobie kolejnego takiego stresu. Mocno ściskam i życzę powodzenia.

[MMONIKA9]

Napisane przez aixa

Bardzo współczuję i wiem co czuje aktualnie Twoja rodzina. Byłam w podobnej sytuacji dwa razy w życiu. 13 lat temu kiedy moja siostra urodziła córkę w 7 miesiącu(malutka żyła godzinę) i 11 lat temu kiedy ponownie moja siostra urodziła chłopca w 6 miesiącu ciąży(żył niecałą godzinę i położyli jej dziecko na brzuchu wiedząc że i tak nie przeżyje) koszmar. To co przechodziła wtedy cała nasza rodzina nie jest do opisania. Niemniej jednak zawsze jest jakaś przyczyna przedwczesnych porodów i tu zwracam się do Ciebie. Poznaj przyczynę poronienia żeby się więcej nic takiego nie miało prawa powtórzyć. Porozmawiaj ze swoim lekarzem. On na pewno zna całą sprawę i najlepiej doradzi czy czekać na @ czy działać od razu.28 lat to nie jest tak wiele, masz jeszcze trochę czasu. Wierzę że się uda i będziecie mieli z partnerem zdrowe wspaniałe dzieciątko tylko cierpliwości i rozwagi i przede wszystkim dobrej opieki medycznej. Dodam tylko że obecnie moja siostra ma 10 letnią córkę, która jest zdrowa i nieźle daje jej w kość. Drugiego nie chcą ze względu na to, że siostra mając niewydolność szyjki macicy i tyłozgięcie całą ciążę musiała leżeć plackiem i każda kolejna również musiałaby być przeleżana a ona nie wyobraża sobie kolejnego takiego stresu. Mocno ściskam i życzę powodzenia.

No ja w szpitalu niczego się nie dowiedziałam od lekarza bo nawet na drugi dzień do mnie nie przyszedł żeby chociaż sprawdzić czy urodziłam całe łożysko czy czasami nic niezostało , mnie do szpitala przywiozła karetka 28.06.2010 o 23:30 (jakoś tak) a na drugi dzień o godzinie 13 wychodziłam ze szpitala tylko tyle przeleżałam w szpitalu nie przyszedł do mnie żaden lekarz żeby powedzieć np o przyczynie przedwczesnego porodu albo żeby mnie zbadać czy całe łożysko wydaliłam-nie tylko ja się tym obawiałam ale także mój partner odrazu powiedziął ze mam jak najszybciej jechać prywatnei do jakiegoś dobrego lekarza by mnie zbadał więc na drugi dzień pojechałam prywatnie za wizyte zapłaciłam 160zł ale zostałam zbadana sprawdzona czy urodziłam całe łożysko pani doktor sprawdziła wszystkie moje wyniki badań jakie miałam robione od 2008 roku na cukier , tarczyce, pco itp i dopiero ona zauważyła nieprawidłowości ajkich dopuścił się moj lekarz.

po1.brak podstawowych wynikó badań
po2.brak jakich kolwiek pomiró dzidzi i płynu owodniowego
po3.szyjkę miałam od miesiąca poszerzon.ą do 1,5 cm i lekarz niezlecił założenia szwu na szyjkę
po.4.lekarz nie zauważył że wzrosła mi tarczyca pod koniec 2008 roku miałam 1,94 a pod koniec 2009 miałam robione badania hormonalne bo 2,5 roku starałam się o dziecko , zaczeły mi na głowie wypadać strasznei włosy a na rękach brzuchu i twarzy bardzo rosnąc , do tego neimogłam schudnąć ciągle mnie bolały plecy miałam cały czas wzdęcia przedłużony zespół napięcia przedmiesiąćzkowego i straszne ataki gorąca -objawy jak na menopauze ale okazało się że to pco i tam w wynikach miałam podane tarczyca już 3,90 gdzie norma jest do 4,2 i mó lekarz prowadzący widział te wyniki i chyba nawet niewiedział na co patrzy bo oglądnął papierek i mi go oddał nic niemówiąc że tarczyca jest za wysoka.

i dopiero teraz zmieniając lekarza dowiedziałąm się jakich nieprawidłowości dopuścił się lekarz ja też mam tyłozgięcie do tego lekarka podejrzewa że będe mieć niewydolnośc szyjki ponieważ niemiałąm żadnego skurczu ani mi nieodeszły wody i jeżeli teraz uda mi się zajść to będe musiała mieć założony szew żeby niedosżło do podobnej tragedi i też tak moze być że będe od samego początku mieć ciąże zagrożoną i będe musiał leżeć całe 9 miesięcy

[misiulkaa]

Aż płakać mi się zachciało jak to przeczytałam.... tak mi przykro.
Nie wyobrażam sobie tego w ogóle....
na szczęście mnie to nie spotkało.. moja koleżanka poroniła chyba w 5 albo 6 tyg. i po jakimś pół roku zaszła w ciąże.. też bardzo długo czekali aż się uda.. Ale teraz jest wszystko dobrze

[MMONIKA9]

teraz czekam na wyniki histopatologiczne bo lekarka mi pwoedziała ze mimo iż niezgodziłam się na sekcję zwłok co bardzo by pomogło w poznaniu przyczyny to i tak lekarz po ogólnym zbadaniu dzidzi bez cięcia go powinien zauważyć jakieś nieprawidłowości.Ja widząc mojego aniołka niewidziałam żadnych niepokojących wad dzidzia jak dzidzia miał nóżki rąćzki nosek uszka to co każde zdrowe dziecko jednak co lekarz to lekarz oni bardziej się na tym znają

---------- Dopisano o 22:45 ---------- Poprzedni post napisano o 22:44 ----------

I do Boga nie mam żalu tak jak do mojego lekarza nigdy mu tego niewybaczę i napewno juz nie poprowadzi mojej następnej ciązy

[PurBlanka]

Wzruszyłam się czytając ten wątek
Łezki mi popłynęły na samą myśl utraty upragnionego Dzieciątka
Życzę Wszystkim Mamom, które utraciły swoje Maluszki, dużo siły i odwagi i wiary !
Pozdrawiam i tulę najmocniej

[glamourous]

Moniko wielkie wyrazy wspolczucia, wiem ze to teraz dla ciebie niewiele znaczy ale . trzymam kciuki zeby z nastepna ciaza wszytko poszlo gladko. ale tak jak pisalas- zmien lekarza, podowiaduj sie wsrod znajomych- moze ktos ci poleci jakiegos dobrego specjaliste od trudniejszych ciaz.
moja bliska przyjaciolka poronila w 16 tc, teraz oczekuje maluszka i jest juz kolo 34 tyg. mam nadzieje ze tobie tez sie uda

jesli szukasz mam z podobnymi doswiadczeniami to zajrzyj tu

http://www.dlaczego.org.pl/d/

to jest serwis rodzicow po starcie dziecka, maja forum i wiele pozytecznych informacji

i jeszcze to- dziennik matki ktora stracila dziecko tak jak ty- chyba kolo 20 tc. ja ryczalam jak bobr jak to czytalam - sama przeczytaj, to tragiczne ale naprawde daje nadzieje , zwlaszcza czesc druga.

http://www.poronienie.pl/pamietnik_ani.html

[MMONIKA9]

U mnie to jeszcze było tak ze ja te 5 miesięcy albo krwawiłam albo leciały ze mnie skrzepy wielkości ręki dlatego bardziej martwiłam się o moją dzidzie mój lekarz cały czas uważał ze to przez polip bo w czasie ciązy wyszedł mi na szyjce polip byłam nawet raz w spzitalu ale zatrzymali mnei tylko na jeden dzień i wypuścili bo stwierdzili ze mam polip na szyjce i będe krwawić i że mogę krwawić nawet całą ciąże.I teraz strasznei się boję ze jak mi się uda ponownie zaciązyć to znowu będe przez 9 miesięcy krwawić - a to mnie męczyło bardzo psychicznie 5 miesięcy ciągłego krwawienia i wiem ze teraz co napisze wyda się koszmarne ale jedyne z tego całego koszmaru to dobre jest to ze psychicznei jakoś się uspokoiłam bo zero mocnych krwawień zero skrzepów i mimo ze lekarka mi powiedziała że polip napewno się usunął podczas porodu to ja i tak się boję i zbytnio w to niewierzę

[glamourous]

mi lekarz na poczatku ciazy stwierdzil polipa na szyjce macicy ale nie mialam krwawien ani zadnych problemow a potem sie okazalo ze polip zniknal

[caprica6]

Napisane przez MMONIKA9

Postanowiłam założyć ten wątek dla kobiet które utraciły dzieci , tydzień temu sama zostałam aniołkową mamą urodziłam mojego synka w 20tyg.ciązy nie dostałam żadnych skurczów nie odeszły mi wody poprostu lekko rozbolał mnie brzuch dostasłam ostrej biegunki i po 10min urodziłam w domu 28.06.2010 o 22:40 mojego synusia Bogdana-Michała żył zaledwie pół godziny.

Gdy karetka po mnie przyjechała jego serduszko jeszcze lekko biło jednak nie miał żadnych szans na przeżycie.Był taki maleńki taki bezbronny, najgorsze co może być dla matki to patrzeć jak jej dziecko umiera i najgorsza była ta bezradność nic niemogłam zrobić mogłam tylko patrzeć jak uchodzi z niego życie ;(

Szukam kobiet które przeszły przez podobny koszmar które mogą dodać otuchy napisać jak sobie radziły z tym bólem czy starają sie o następnego dzidziulka - po jakim czasie np zaczełyście starania??

My (ja i mój partner) chcemy postarać się jak najszybciej wszyscy nam mówią byśmy się teraz starali kiedy ja jestem w połogu bo są bardzo duze szanse na to ze uda mi się zajść ponownie niby w internecie sprawdzałam czy to prawda ze w połogu się jest płodnym wszedzie pisze ze tak dlatego poprostu będziemy próbować ale bardzo się boje że nam się nie uda i znowu będziemy długo czekac na upragnione 2 kreseczki bo o tą ciąze staraliśmy się 2,5 roku i teraz żyjemy nadzieją ze teraz szybciej się doczekamy dzidziulka

Bardzo Ci wspolczuje To musialo byc traumatyczne przezycie... Widze ze rana jest jeszcze bardzo swieza, daj sobie troche czasu, warto poczekac te 3 cykle zeby troche odpoczac fizycznie i psychicznie.... Zajrzyj na watkek staramy sie po poronieniu, duzo kobietek przezylo strate Aniołka, razem jest troche latwiej

Napisane przez lisek15

Przykro mi.
Mam nadzieję,że uda Wam się to wszystko jakoś ułożyć. Trzymam mocno kciuki.Nie wyobrażam sobie takiej straty.Powodzenia.

Sama jestem obecnie w 19 tyg i od dzisiaj będę trochę truchlała, bo dzisiaj okazało się,że mam tylko jedną tętnicą pępowinową. Nie mam jej i muszę jechać na klinikę na dodatkowe badania, echo serca płodu ( za jakieś 4-5 tyg). Cały dzisiejszy dzień mam zepsuty.

Trzymam kciuki

[anuszka1401]

Bardzo współczuję i zyczę owocnych starań

[aixa]

Napisane przez MMONIKA9

U mnie to jeszcze było tak ze ja te 5 miesięcy albo krwawiłam albo leciały ze mnie skrzepy wielkości ręki dlatego bardziej martwiłam się o moją dzidzie mój lekarz cały czas uważał ze to przez polip bo w czasie ciązy wyszedł mi na szyjce polip byłam nawet raz w spzitalu ale zatrzymali mnei tylko na jeden dzień i wypuścili bo stwierdzili ze mam polip na szyjce i będe krwawić i że mogę krwawić nawet całą ciąże.I teraz strasznei się boję ze jak mi się uda ponownie zaciązyć to znowu będe przez 9 miesięcy krwawić - a to mnie męczyło bardzo psychicznie 5 miesięcy ciągłego krwawienia i wiem ze teraz co napisze wyda się koszmarne ale jedyne z tego całego koszmaru to dobre jest to ze psychicznei jakoś się uspokoiłam bo zero mocnych krwawień zero skrzepów i mimo ze lekarka mi powiedziała że polip napewno się usunął podczas porodu to ja i tak się boję i zbytnio w to niewierzę

To co opisujesz jest nieprawdopodobne. Twój organizm jasno i wyraźnie dawał do zrozumienia, że coś jest nie tak z ciążą. Krwawienie w ciąży nie jest rzeczą normalną! Tylko ty wcale nie musiałaś o tym wiedzieć. Ale twój lekarz prowadzący powinien odpowiedzieć za to co się stało przed sądem. Rozwarcie na 1,5cm!!!! i on tego nie zauważył. Aż trudno uwierzyć. Powinnaś oficjalnie napisać co za lekarz jest takim partaczem z imienia i nazwiska ku przestrodze innym kobietom.
Przy tyłozgięciu są trudności z zajściem w ciążę. Ale są na to sposoby np. odpowiednie pozycje w seksie. Nie powinno to mieć wpływu na donoszenie. A w twoim przypadku być może skończy się na założeniu pessar'u i uzupełnianiu hormonu progesteronu np.Luteiną.

[EdziaO]

Bardzo mi przykro. Nie przeżyłam czegoś takiego i nawet nie umiem sobie wyobrazić tego co przeżyliście. Podziwiam Twoją siłę i obyś miała jej jak najwięcej!

[Basima]

Kochana ja jeszcze raz Cię ściskam i trzymam kciuki, tak jak na innym wątku napisałam Ci,że powinnaś troche się wstrzymać, porobić badania.Wszystkie tu za kolejną ciąże będziemy trzymały kciuki

[MMONIKA9]

Hej dziewczyny u mnie dziś pogoda fatalna pada deszcz jest szaro i buro o ja też tak się dziś czuję - ale nie psychicznie- fizycznie - jajniki mi dziś dają do wiwatu niewiem co się dzieję bo raz czuję jak mnei po bokach bolą jajniki a raz cale podbrzusze jak by macica wracała do swoich rozmiarów - więc to ż emacica pobolewa to rozumiem ale że jajniki aż tak bolą czy to możliwe ze zaczynają pracować ?? bo nic niemogę na ten temat znaleśc w internecie

---------- Dopisano o 13:17 ---------- Poprzedni post napisano o 13:14 ----------

pielęgniarka w szpitalu mi powedziała ze przez tydzień będę krwawić to się bedzie oczyszczać macica i faktycznie tak było już wczoraj prawie wogóle krwawieni anie miałam że wystarczyła mi mała wkładka zamiast podpaski dziś jak narazie jest już czyściutko tylko pojawił się ból jajników

---------- Dopisano o 14:36 ---------- Poprzedni post napisano o 13:17 ----------

Napisane przez aixa

To co opisujesz jest nieprawdopodobne. Twój organizm jasno i wyraźnie dawał do zrozumienia, że coś jest nie tak z ciążą. Krwawienie w ciąży nie jest rzeczą normalną! Tylko ty wcale nie musiałaś o tym wiedzieć. Ale twój lekarz prowadzący powinien odpowiedzieć za to co się stało przed sądem. Rozwarcie na 1,5cm!!!! i on tego nie zauważył. Aż trudno uwierzyć. Powinnaś oficjalnie napisać co za lekarz jest takim partaczem z imienia i nazwiska ku przestrodze innym kobietom.
Przy tyłozgięciu są trudności z zajściem w ciążę. Ale są na to sposoby np. odpowiednie pozycje w seksie. Nie powinno to mieć wpływu na donoszenie. A w twoim przypadku być może skończy się na założeniu pessar'u i uzupełnianiu hormonu progesteronu np.Luteiną.

no właśnie mój lekarz widział że mam rozwarcie na 1,5 cm i jedyne co to kazał leżeć nic innego niezlecił, a Luteine brałam od samego początku ciąży tylko ze wpierw miałsm dopochwowo ale że krwawienia się nasilały to maiłam przepisaną luteine doustną jednak niedałam rady jej dużej brać bo jestr okropna w smaku bo gdyby to się łykało to pół biedy ale to trzeba było trzymać pod językiem aż do rozpuszczenia posmak jest okropny więc lekarz wrócił do luteiny dopochwowej

---------- Dopisano o 14:39 ---------- Poprzedni post napisano o 14:36 ----------

Poza tym nietlko mój lekarz wiedział o krwawieniu bo wysłał mnie z tymi krwawieniami do szpitala tam jednak po dobie mnie wypuszczono do domu z wypisem ze szpitala -zwolniona w stanei ogólnym dobrym-nawet w szpitalu mnie niezostawili na obserwacji bo stwierdzili ze mam polip na szyjce i będę krwawić i ze mogę cała ciąze krwawić więc im wierzyłam i wierzyłam mojemu lekarzowi gdy mówił że z ciążą wszystko ok że łożysko się nieodkleja, dzidzia się rusza itd to wierzyłam że faktycznei z ciążą jest wszystko w jak najlepszym porządku i to ten cholerny polip krwawi

[marlenka0505]

Strasznie mi przykro, nie wyobrażam sobie co czujesz. Musisz być bardzo silną osobą, że tak sobie z tym dobrze radzisz.
Czytając Twoją historię, ogarnia mnie złość, na system, na lekarzy partaczy...ewidentnie kwalifikowałaś się na założenie krążka i pewnie tragedii by nie było.
Bardzo dobrze, że trafiłaś do dobrego lekarza, po tym co piszesz to kolejne zafasolkowanie pod kontrolą tej lekarki nie powinno być tak czasochłonne i szanse na donoszenie dzidzi też wiele większe.
Trzymam mocno kciuki za Ciebie, partnera, rodzinę i mam nadzieję, że już niedługo będziesz miała dla nas same dobre wiadomości

[MMONIKA9]

Napisane przez marlenka0505

Strasznie mi przykro, nie wyobrażam sobie co czujesz. Musisz być bardzo silną osobą, że tak sobie z tym dobrze radzisz.
Czytając Twoją historię, ogarnia mnie złość, na system, na lekarzy partaczy...ewidentnie kwalifikowałaś się na założenie krążka i pewnie tragedii by nie było.
Bardzo dobrze, że trafiłaś do dobrego lekarza, po tym co piszesz to kolejne zafasolkowanie pod kontrolą tej lekarki nie powinno być tak czasochłonne i szanse na donoszenie dzidzi też wiele większe.
Trzymam mocno kciuki za Ciebie, partnera, rodzinę i mam nadzieję, że już niedługo będziesz miała dla nas same dobre wiadomości

Silną???hm możliwe ze tak jest poprostu się nie poddaję bo wiem ze musi byc dobrze -każdy mnie podziwia za siłe ale każda z was zrobiła by napewno to samo na moim miejscu walczyłybyście poprostu o dziecko - ja bardzo pragne dzidziulka bardzo mocno pragnę zostać mamą dlatego -WALCZĘ!!!!!

---------- Dopisano o 18:05 ---------- Poprzedni post napisano o 18:02 ----------

Mi też się należy szczęście

[wiolkaslonko]

Napisane przez MMONIKA9

Hej dziewczyny u mnie dziś pogoda fatalna pada deszcz jest szaro i buro o ja też tak się dziś czuję - ale nie psychicznie- fizycznie - jajniki mi dziś dają do wiwatu niewiem co się dzieję bo raz czuję jak mnei po bokach bolą jajniki a raz cale podbrzusze jak by macica wracała do swoich rozmiarów - więc to ż emacica pobolewa to rozumiem ale że jajniki aż tak bolą czy to możliwe ze zaczynają pracować ?? bo nic niemogę na ten temat znaleśc w internecie

---------- Dopisano o 13:17 ---------- Poprzedni post napisano o 13:14 ----------

pielęgniarka w szpitalu mi powedziała ze przez tydzień będę krwawić to się bedzie oczyszczać macica i faktycznie tak było już wczoraj prawie wogóle krwawieni anie miałam że wystarczyła mi mała wkładka zamiast podpaski dziś jak narazie jest już czyściutko tylko pojawił się ból jajników

---------- Dopisano o 14:36 ---------- Poprzedni post napisano o 13:17 ----------




no właśnie mój lekarz widział że mam rozwarcie na 1,5 cm i jedyne co to kazał leżeć nic innego niezlecił, a Luteine brałam od samego początku ciąży tylko ze wpierw miałsm dopochwowo ale że krwawienia się nasilały to maiłam przepisaną luteine doustną jednak niedałam rady jej dużej brać bo jestr okropna w smaku bo gdyby to się łykało to pół biedy ale to trzeba było trzymać pod językiem aż do rozpuszczenia posmak jest okropny więc lekarz wrócił do luteiny dopochwowej

---------- Dopisano o 14:39 ---------- Poprzedni post napisano o 14:36 ----------

Poza tym nietlko mój lekarz wiedział o krwawieniu bo wysłał mnie z tymi krwawieniami do szpitala tam jednak po dobie mnie wypuszczono do domu z wypisem ze szpitala -zwolniona w stanei ogólnym dobrym-nawet w szpitalu mnie niezostawili na obserwacji bo stwierdzili ze mam polip na szyjce i będę krwawić i ze mogę cała ciąze krwawić więc im wierzyłam i wierzyłam mojemu lekarzowi gdy mówił że z ciążą wszystko ok że łożysko się nieodkleja, dzidzia się rusza itd to wierzyłam że faktycznei z ciążą jest wszystko w jak najlepszym porządku i to ten cholerny polip krwawi

MMONIKA strasznie mi przykro, wiem, ze to tylko słowa i nic nie zmienią.

Ale Twojego ginekologa to bym .... to jest nie do pomyślenia, że tacy ludzie w ogóle są lekarzami.

Trzymam kciuki mocno za Was, będziesz wspaniałą mamą.


mamusia aniołka

[marlenka0505]

Napisane przez MMONIKA9

Silną???hm możliwe ze tak jest poprostu się nie poddaję bo wiem ze musi byc dobrze -każdy mnie podziwia za siłe ale każda z was zrobiła by napewno to samo na moim miejscu walczyłybyście poprostu o dziecko - ja bardzo pragne dzidziulka bardzo mocno pragnę zostać mamą dlatego -WALCZĘ!!!!!

---------- Dopisano o 18:05 ---------- Poprzedni post napisano o 18:02 ----------

Mi też się należy szczęście

wiem, że o szczęście się walczy... Bardzo podziwiam Cię, za tą siłę do walki o Wasze szczęście... Mam nadzieję, że nie będziesz musiała już więcej cierpieć, a Twoja wiara pozwoli wygrać tą walkę
Ja wiem, że Ty to wszystko wiesz i pewnie nie raz to słyszysz... sercem jestem z Wami i chciałabym, aby każda kobieta mogła trzymać swoje maleństwo w ramionach...
niestety często życie jest bardzo niesprawiedliwe

[MMONIKA9]

Widocznie Bóg potrzebował cię bardziej wśród niebiańskich obłoczków !!!!



Niestety nikt nie mówił że życie będzie sprawiedliwe!!!