blokada psychiczna? pomocy

[monparadis]

witam drogie panie
Opowiem wam o moim problemie, a mianowicie: jestem z swoim chłopakiem od niecałych dwóch lat, seks uprawiamy od jakiś 12 miesięcy, z różnym skutkiem. Początkowo to on miał problemy-za szybko dochodził, ale uporaliśmy się z tym i było "cacy" - tj. on dochodził, ja nie ale rekompensował mi to innymi sposobami. W końcu po paru miesiącach ja też zaczęłam czasem dochodzić, tylko łechtaczkowo, ale i tak się cieszyliśmy. No i nagle coś jest nie tak od jakiegoś czasu- przestałam dochodzić, bo np. po tygodniu nie uprawiania seksu bolało mnie kiedy wchodził i już znikała mi ochota, albo coś mnie rozpraszało. Ogólnie ciągle myślałam o tym, nawet kiedy szykowałam się żeby jechać do swojego chłopaka zastanawiam się np. co ubrać żebym mogła jak najszybciej się rozebrać i ubrać gdyby nagle zjawili się rodzice itp. Błędne koło. Strasznie szybko się rozpraszam. On włącza telewizor, żeby nie było słychać a mnie to tak strasznie irytuje. Przestałam myśleć o seksie jako przyjemności a zaczęłam jak o przymusie. Nawet zaczęło mnie denerwować to że On się stara, kiedy się kochamy pyta czy dojdę, a gdy słyszy 'raczej nie' to też traci ochotę i na tym się kończy. Albo on prosi żebym była taka jak kiedyś, czyli częęęsto napalona, a ja po prostu nie umiem i to też mnie strasznie denerwuje. Czasami mam ochotę powiedzieć mu, żeby cieszył się że wgl uprawiamy seks i żeby przestał się przejmować mną a sam się zajął swoją przyjemnością. Wiem że to głupie, ale mam dopiero 20 lat i denerwuje mnie gdy ktoś mi mówi że ma fajne życie erotyczne, a u nas ciągle się coś psuje. Zastanawiam się czy to nie jest jakaś psychiczna blokada, że za dużo się przejmuje i za dużo o tym myślę, że już nie jest to przyjemność.
Proszę, pomóżcie mi wrócić do tego stanu sprzed kilku miesięcy kiedy było już tak dobrze..
Pozdrawiam

[kk888]

.

[klempaa]

Napisane przez monparadis

witam drogie panie
Opowiem wam o moim problemie, a mianowicie: jestem z swoim chłopakiem od niecałych dwóch lat, seks uprawiamy od jakiś 12 miesięcy, z różnym skutkiem. Początkowo to on miał problemy-za szybko dochodził, ale uporaliśmy się z tym i było "cacy" - tj. on dochodził, ja nie ale rekompensował mi to innymi sposobami. W końcu po paru miesiącach ja też zaczęłam czasem dochodzić, tylko łechtaczkowo, ale i tak się cieszyliśmy. No i nagle coś jest nie tak od jakiegoś czasu- przestałam dochodzić, bo np. po tygodniu nie uprawiania seksu bolało mnie kiedy wchodził i już znikała mi ochota, albo coś mnie rozpraszało. Ogólnie ciągle myślałam o tym, nawet kiedy szykowałam się żeby jechać do swojego chłopaka zastanawiam się np. co ubrać żebym mogła jak najszybciej się rozebrać i ubrać gdyby nagle zjawili się rodzice itp. Błędne koło. Strasznie szybko się rozpraszam. On włącza telewizor, żeby nie było słychać a mnie to tak strasznie irytuje. Przestałam myśleć o seksie jako przyjemności a zaczęłam jak o przymusie. Nawet zaczęło mnie denerwować to że On się stara, kiedy się kochamy pyta czy dojdę, a gdy słyszy 'raczej nie' to też traci ochotę i na tym się kończy. Albo on prosi żebym była taka jak kiedyś, czyli częęęsto napalona, a ja po prostu nie umiem i to też mnie strasznie denerwuje. Czasami mam ochotę powiedzieć mu, żeby cieszył się że wgl uprawiamy seks i żeby przestał się przejmować mną a sam się zajął swoją przyjemnością. Wiem że to głupie, ale mam dopiero 20 lat i denerwuje mnie gdy ktoś mi mówi że ma fajne życie erotyczne, a u nas ciągle się coś psuje. Zastanawiam się czy to nie jest jakaś psychiczna blokada, że za dużo się przejmuje i za dużo o tym myślę, że już nie jest to przyjemność.
Proszę, pomóżcie mi wrócić do tego stanu sprzed kilku miesięcy kiedy było już tak dobrze..
Pozdrawiam

cytuję dla potomności

Napisane przez kk888

no jak on ci nie zapewnil komfotu psychicznehgo (wolne mieszkanie), to nie dziwne ze nie potrafisz sie rozluznić. ale macie tylko 20 lat, on jeszcze jest dzieciakiem, skoro nie wpadl na taki pomysl jak nastroj i pusty dom. zapewniam cię ze mezczyna juz 25letni dba o takie drobiazgi (bo np. wynajmuje kawalerke i pracuje).

A czemu on ma jej coś zapewniać? Nie mogą o to zadbać wspólnie? Nie rozumiem takiego podejścia totalnie.


Autorko, zacznij ze swoim facetem gadać. Powiedz mu to, co napisałaś nam, że się szybko rozpraszasz, że przeszkadza Ci TV - porozmawiajcie o tym i wspólnie znajdzcie rozwiązanie. W końcu od tego również siebie macie, nie?

[monparadis]

Próbujemy wspólnie dbać o takie rzeczy, mój facet jest cudownym i odpowiedzialnym człowiekiem i pracuje od dawna ale nie stać go na razie na kawalerkę, a już na pewno nie specjalnie po to, by w niej uprawiać seks..
Najczęściej kochamy się gdy mieszkanie jest puste, ale wiadomo, kiedy się ma ochotę to mało się poradzi. I już nie chodzi o to puste mieszkanie i inne, tylko o to, że wcześniej nie przeszkadzało mi to AŻ tak bym nie czuła żadnej przyjemności.
Rozmawialiśmy o tym, doszliśmy do wniosku że coś sobie ubzdurałam w głowie i to mnie blokuje, tylko dokładnie nie wiem co. Wydaje mi się ze za bardzo się staram, ale da się tak? Za dużo myśleć o tym czy znowu będzie daremnie, i że znowu on będzie całą winę brać na siebie? to mnie dobija...

[p_atrycja 26]

Nie myśl o tym po prostu ponieś się danej chwili. Zamiast podczas seksu myśleć czy dojdziesz skup się na rzeczach które robi Twój facet. Skup się na jego ruchach języka gdy pieści Cię na dole, patrz jak się kochacie, obserwuj jego penisa. Myśl o wszystkim co się akurat teraz dzieje gdy się kochacie. Seks może być równie przyjemny gdy nie mamy orgazmu.

[kuka2960]

Rada: "Mniej myślenia, więcej pieprzenia" ;d

[monparadis]

Napisane przez kuka2960

Rada: "Mniej myślenia, więcej pieprzenia" ;d

może zadziała, dzięki

[Dasza90]

Miałam kiedyś podobny problem i nadal byle co potrafi mnie rozproszyć (chyba, że jestem lekko wstawiona :P) ale radzę sobie w ten sposób, że aby nie myśleć o czymś innym to zajmuję się moim mężem pozycja 69 jest w tym idealna! skupiasz się na tym, żeby wykonać swoje "zadanie" jak najlepiej, myśl o tym, że chcesz sprawić mu przyjemność, że jest mu dobrze staraj się, nawet jeśli Ci to pomoże to pojęcz trochę... sama poczujesz, że jest coraz bardziej napalony i napewno sprawi Ci to przyjemność (na pewno odwdzięczy Ci się odpowiednio) i nawet się nie obejrzysz a sama dostaniesz orgazm. A później to już na pewno będziesz wyluzowana

[apows]

Napisane przez klempaa

cytuję dla potomności

A czemu on ma jej coś zapewniać? Nie mogą o to zadbać wspólnie? Nie rozumiem takiego podejścia totalnie.


Autorko, zacznij ze swoim facetem gadać. Powiedz mu to, co napisałaś nam, że się szybko rozpraszasz, że przeszkadza Ci TV - porozmawiajcie o tym i wspólnie znajdzcie rozwiązanie. W końcu od tego również siebie macie, nie?

No właśnie dziwię się parom, które rozwiązują swoje problemy przez pośredników. Od tego mamy język i siebie, by ze sobą rozmawiać. Szczera rozmowa naprawdę pomaga.

[monparadis]

rozmawiamy o wszystkim, o tym tez rozmawialiśmyl... dlatego też ciężko mi z tym że coś jest nie tak, nie wiadomo dlaczego ;( dziękuje za wszystkie rady

[kalcia666]

Ja też tak mam, że jak kochamy się z moim Tż to musi być w mieszkaniu idealna cisza. Nie może nic grać. Wtedy najlepiej się wtedy czuję psychicznie. A jeszcze pytanie. Bierzesz jakieś tabletki antykoncepcyjne?

[monparadis]

Napisane przez kalcia666

Ja też tak mam, że jak kochamy się z moim Tż to musi być w mieszkaniu idealna cisza. Nie może nic grać. Wtedy najlepiej się wtedy czuję psychicznie. A jeszcze pytanie. Bierzesz jakieś tabletki antykoncepcyjne?

nie, tylko gumki

[apows]

Napisane przez monparadis

witam drogie panie
Opowiem wam o moim problemie, a mianowicie: jestem z swoim chłopakiem od niecałych dwóch lat, seks uprawiamy od jakiś 12 miesięcy, z różnym skutkiem. Początkowo to on miał problemy-za szybko dochodził, ale uporaliśmy się z tym i było "cacy" - tj. on dochodził, ja nie ale rekompensował mi to innymi sposobami. W końcu po paru miesiącach ja też zaczęłam czasem dochodzić, tylko łechtaczkowo, ale i tak się cieszyliśmy. No i nagle coś jest nie tak od jakiegoś czasu- przestałam dochodzić, bo np. po tygodniu nie uprawiania seksu bolało mnie kiedy wchodził i już znikała mi ochota, albo coś mnie rozpraszało. Ogólnie ciągle myślałam o tym, nawet kiedy szykowałam się żeby jechać do swojego chłopaka zastanawiam się np. co ubrać żebym mogła jak najszybciej się rozebrać i ubrać gdyby nagle zjawili się rodzice itp. Błędne koło. Strasznie szybko się rozpraszam. On włącza telewizor, żeby nie było słychać a mnie to tak strasznie irytuje. Przestałam myśleć o seksie jako przyjemności a zaczęłam jak o przymusie. Nawet zaczęło mnie denerwować to że On się stara, kiedy się kochamy pyta czy dojdę, a gdy słyszy 'raczej nie' to też traci ochotę i na tym się kończy. Albo on prosi żebym była taka jak kiedyś, czyli częęęsto napalona, a ja po prostu nie umiem i to też mnie strasznie denerwuje. Czasami mam ochotę powiedzieć mu, żeby cieszył się że wgl uprawiamy seks i żeby przestał się przejmować mną a sam się zajął swoją przyjemnością. Wiem że to głupie, ale mam dopiero 20 lat i denerwuje mnie gdy ktoś mi mówi że ma fajne życie erotyczne, a u nas ciągle się coś psuje. Zastanawiam się czy to nie jest jakaś psychiczna blokada, że za dużo się przejmuje i za dużo o tym myślę, że już nie jest to przyjemność.
Proszę, pomóżcie mi wrócić do tego stanu sprzed kilku miesięcy kiedy było już tak dobrze..
Pozdrawiam

Musisz udać się do seksuologa. Masz właściwe warunki do tego, by cieszyć się seksem, masz jakąś blokade w sobie, którą szybko musisz wyeliminować bo facet Cię zostawi. Wiem, co mówię.

[monparadis]

Napisane przez apows

Musisz udać się do seksuologa. Masz właściwe warunki do tego, by cieszyć się seksem, masz jakąś blokade w sobie, którą szybko musisz wyeliminować bo facet Cię zostawi. Wiem, co mówię.

Nie strasz może ten seksuolog to dobry pomysł, pomyślę nad tym. Dzięki