|
Notka |
|
Dietetyka Miejsce dla osób, które są na diecie. Rozmawiamy o zdrowym odżywianiu. Uwaga! Wyznacznikiem jest kaloryczność dobowa diet - muszą one mieć ponad 1000 kcal. |
|
Narzędzia |
2016-03-01, 18:06 | #1 |
Raczkowanie
Zarejestrowany: 2008-08
Lokalizacja: Pzń
Wiadomości: 370
|
Przejadanie się; zaburzenia odżywiania
Witam,
Bardzo ciężko mi poruszać ten temat, ale świadomość, że jestem tutaj anonimowa pozwala mi się przełamać. Od kilku lat mam zaburzenia odżywiania. Nigdy nikomu tego nie przyznałam, bo okropnie się tego wstydzę. Od zawsze jadłam bardzo dużo, nawet jako dziecko, potrafiłam zjadać porcję takie jak mój brat, czy tata. Jednak największą frajdę sprawia mi jedzenie w ukryciu. Jem wszystkie posiłki wspólnie z rodziną, po czym idę do swojego pokoju i potrafię zjeść jeszcze ogromną ilość słodyczy czy słonych przekąsek. Potrafię w porę się opamiętać i zwykle takie kompulsywne jedzenie nie trwa więcej niż kilka tygodni, ale później to wraca. Najgorsze, że bardzo mocno zmienia mi się waga, nawet w krótkim odstępie czasu. W zeszłym roku w sierpniu ważyłam 53 kg, dziś jest ok 60. Najwięcej ważyłam 3 lata temu: 68 kg. Moja mama zawsze się dziwiła, że jem normalnie, a tak szybko tyje. Ja natomiast po kryjomu wynosiłam z domu mnóstwo papierkach po słodyczach. Mimo, że nie czuję głodu, potrafię zjeść sama nawet 3 czekolady, kilka batonów czy muffinów. Najgorsze, że wstydzę się jeść kaloryczne rzeczy przy bliskich czy chociażby na uczelni. Wiem, że takie kompulsywne przejadanie się jest bardzo niezdrowe, tak samo jak wahania wagi. Chciałabym to zmienić, ale nie wiem czy jest to możliwe. Wiem, że w takich sytuacjach pomaga psycholog, ale ja nie mam możliwości skorzystania z jego usług (mieszkam za granicą, dopiero uczę się języka). Czy są tutaj osoby, który pokonały ten rodzaj zaburzeń odżywania? |
2016-03-03, 14:04 | #2 |
Przyczajenie
Zarejestrowany: 2015-12
Wiadomości: 20
|
Dot.: Przejadanie się; zaburzenia odżywiania
Takie napady mają zazwyczaj podłoże psychologiczne. Zaburzenia odżywiania leczy się zawsze w podobny sposób. Stosuje się leczenie indywidualne i w grupie wsparcia. Na terapii zwraca się uwagę na relacje chorego z rodziną, jego emocje i wzory zachowań. Jeśli nie masz możliwości pójścia do lekarza to spróbuj wprowadzić do swojego życia kilka zasad, których stosowanie może Ci pomóc. Spróbuj prowadzić notatnik, w którym będziesz zapisywała wszystko, co zjesz. Staraj się spożywać wszystkie posiłki w tym samym miejscu. Podczas posiłków korzystaj z mniejszych talerzy, dzięki temu porcje wizualnie będą wyglądały na większe.
|
2016-03-04, 09:33 | #3 |
Raczkowanie
Zarejestrowany: 2015-11
Lokalizacja: Poznań
Wiadomości: 122
|
Dot.: Przejadanie się; zaburzenia odżywiania
Dokładnie, zaburzenia objadania się to jest praca dla psychoterapeuty. Jeżeli chciałabyś zgłębić temat samego problemu to polecam książkę jak pokonac objadanie się Fairburna. Myślę, że zrozumienie problemu, skąd się on bierze i jego mechanizm sa podstawą do poradzenia sobie z problemem.
Moja koleżanka również cierpi/ała na napadowe objadanie się i powiedziała, że ta książka bardzo jej pomogła. |
2016-10-04, 11:39 | #4 |
BAN stały
Zarejestrowany: 2014-04
Wiadomości: 117
|
Dot.: Przejadanie się; zaburzenia odżywiania
Ja jestem wiecznie na diecie :P Ogólnie mam nadwagę i z nią walczę, ale wydaje mi się, że przegrywam właśnie dlatego, że jak np się złamię to wpadam w żarcie jakbym rok nie jadła i pochłaniam wszystko, potem znowu moja silna wola trochę wygra i zdrowo się odżywiam, a potem znowu wszystko, czipsy nie czipsy itp. Dopóki nie ruszę jest ok, a jak zjem troszkę to idzie jak domino.
|
2016-10-05, 13:46 | #5 |
BAN stały
Zarejestrowany: 2016-02
Wiadomości: 51
|
Dot.: Przejadanie się; zaburzenia odżywiania
ja staram nie jeść się bezpośrednio przed snem, a posiłki jem w różnych od siebie odstępach.
|
Nowe wątki na forum Dietetyka |
|
Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości) | |
|
|
Strefa czasowa to GMT +1. Teraz jest 23:04.