wygladam jak anorektyczka

[shateee]

witam wszystkich serdecznie.
na wizazu spedzam wolny czas od paru miesiecy, jednak nigdy nie widzialam potrzeby wypowiadania sie. do teraz.
wczoraj zaczepil mnie na ulicy jakis chlopak. w pewnym momencie zapytal mnie co moge powiedziec mu o sobie. pod wplywem chwili bez namyslu odpowiedzialam mu: chyba jestem anorektyczka. przerazilo mnie to, co od niego uslyszalam: to akurat widac. te trzy slowa nie pozwolily mi dzisiaj spac, nie pozwalaja mi myslec o niczym innym. nikt nigdy wprost nie powiedzial mi, ze wygladam jak anorektyczka. paradoksalnie, nawet nie wiem czy nia jestem. wiem, doskonale wiem, ze mam problem, ale nie jestem typowa anorektyczka. potrafie jesc, naprawde duzo przez jakis okres czasu, ale zawsze w dniach obzerstwa mam swiadomosc ze za pare dni znowu zaczne sie odchudzac i bedzie jak dawniej. bez pewnych magicznych pigulek ( nie wazne jakich, nie chce zeby jakas zdesperowana dziewczyna weszla w to bagno ) nie potrafie sie pohamowac. jestem anorektyczka tylko na dopalaczach.. ; ( prawie codziennie kieruje swoje kroki do apteki po tabletki na szczescie, tylko ze to szczescie jest bardzo prowizoryczne.. nie wiem co mam zrobic. nie mowcie mi o psychologu, nie bede nikomu placic za rozmowe. jak przestac byc anorektyczka na dopalaczach? jakies pomysly ? : (

[Delli]

Bez komentarza... eh ;/

[shateee]

Napisane przez Delli

Bez komentarza... eh ;/

hehe ty tez mnie oceniasz i dla ciebie jestem tylko zalosna dziewczynka..?

[aoii]

są psycholodzy refundowani z nfz
są szpitale za które płacić nie trzeba
dla chcącego nic trudnego, jak to mówią..

[layla_lbn]

Ja nie rozumiem calej sytuacji, zaczepia Ci chlopak, zebys coś o sobie powiedziala, a Ty wyjezdzasz, ze jesteś anorektyczką?

[shateee]

tutaj nie chodzi nawet o pieniadze. chodzilam do psychologow, po spotkaniach z nimi wychodzilam w jeszcze podlejszym humorze.. poza tym na moja niechec do psychologow sklada sie tysiac roznych rzeczy o ktorych nie ma sensu nawet mowic.. i kolo sie zamyka ; ]

[Delli]

Napisane przez shateee

hehe ty tez mnie oceniasz i dla ciebie jestem tylko zalosna dziewczynka..?

Nic takiego nie powiedziałam. Po prostu nie rozumiem całej akcji "powiedziałam mu, że jestem anorektyczka". i tyle. Ale jak widac kazdy inaczej podchodzi do choroby. Sorry winetu, wtrącać sie nie bede.

[shateee]

nie znalam go, sama nie rozumiem swojej reakcji. powiedzialam to naprawde pod wpywem jakiegos impulsu i nie umiem tego wytlumaczyc..

[Delli]

Bez pomocy psychologa sama nic nie zdziałasz. I to Ci każdy będzie trąbił bo taka jest prawda. Ja sie lecze juz 4 lata i uwierz - wiele razy chciałam przerwać terapie, zmieniałam psychologów i psychiatrów. Ale nikt nie powiedział, że bedzie łatwo. Akurat dziś mam terapie (rodzinna...), mam 20 lat ale wciąż mieszkam z rodzicami i podobno jest to NAM potrzebne. Choć to też poniekat terapia małżeńska chyba :P u mnie duży wpływ na ma dom, atmosfera, relacje, emocje itd. No ale nie o mnie miała być. W każdym razie takie tułanie się z kąta w kąt i proszenie o pomoc w internecie niewiele Ci da. Trzeba w końcu stanąć na nogi i chcieć żyć! I walczyć o to.

[iza_wiosenna]

jak przestać być anorektyczką na dopalaczach?



wszystko tylko nie psycholog! jestem przerażona, że wyglądam jak anorektyczka, ale leczyć się nie zamierzam! Proszę o niesprecyzowaną pomoc wirtualnych użytkowników - może mi włożą jedzenie do buzi, a potem przywiążą do stołu, żebym nie poszła do apteki po pigułki!



przeczytaj uważnie wypowiedź Aoii.

a jeśli nie wiesz, co jeść, zapraszam na forum Dietetyka, podpatrz jakiś ładny jadłospis i smacznego.

[kiciakasia]

a ja nie kumam przedstawiania sie jako anorektyczka.
to jak nie wiem, chodzic po ulicy i mowic"jestem janek, alkoholik" albo "mam raka".

[iza_wiosenna]

Napisane przez kiciakasia

a ja nie kumam przedstawiania sie jako anorektyczka.
to jak nie wiem, chodzic po ulicy i mowic"jestem janek, alkoholik" albo "mam raka".

autorka już się tłumaczyła, że nie potrafi powiedzieć, czemu tak zareagowała na niewinne acz dziwne niewątpliwie pytanie chłopaka.:P

[kiciakasia]

Napisane przez iza_wiosenna

autorka już się tłumaczyła, że nie potrafi powiedzieć, czemu tak zareagowała na niewinne acz dziwne niewątpliwie pytanie chłopaka.:P

wiem
ale ja ciagle tego nie ogarniam

[Paati89]

Nie rozumiem, dlaczego takie rzeczy mówisz osobie której nie powinno to interesować? Nie sądze,żeby takie rzeczy były powodem do dumy?
Sądze że bez pomocy psychologa nie dasz sobie rady. Jeśli ci zależy na wyjściu z tego, to radze ci się wziąść za siebie i czym prędzej udać się do lekarza. Jeśli nie pójdziesz-będzie to świadczyć o tym,że widocznie dobrze ci ze swoją chorobą.

[Dekas]

nie musisz pisać po jakich pigułach bo wszyscy wiedzą o co biega, bynajmniej ja wiem. i te piguły są twoim problemem który należy jak najszybciej rozwiązać a potem zająć się reszta.

[shateee]

nie czuje sie uzalezniona od tabletek, jak ich nie biore nie odczuwam zadnych objawow abstynencji..

[dontknow]

to na cholerę je bierzesz?^ skoro ci niepotrzebne, to je wyrzuć.

[kiciakasia]

Napisane przez dontknow

to na cholerę je bierzesz?^ skoro ci niepotrzebne, to je wyrzuć.

no bo chyba jest uzalezniona. narkomani tez niby moga przestac kiedy chca

[plameczka]

a ta sytuacja naprawde ci sie nie podoba? nie jest to powod twojej dumy? czy naprawde nie wiesz co masz zrobic?

[Mrautek]

powrzechnie wiadomo ze anoreksja jest choroba psychiczna ... wg mnie skoro zdajesz sobie sprawe ze mozesz byc zagrozona ta choroba, to na pewno jej nie masz, bo anorektyczki nie przyjmuja do wiadomosci tego ze moga byc chore. mozesz byc szczupla i malo jesc- to o niczym nie swiadczy
wg mnie mozesz byc lekko przewrazliwiona

bedzie ok! 3maj sie : cmok:

[iza_wiosenna]

Napisane przez Mrautek

powrzechnie wiadomo ze anoreksja jest choroba psychiczna ... wg mnie skoro zdajesz sobie sprawe ze mozesz byc zagrozona ta choroba, to na pewno jej nie masz, bo anorektyczki nie przyjmuja do wiadomosci tego ze moga byc chore. mozesz byc szczupla i malo jesc- to o niczym nie swiadczy
wg mnie mozesz byc lekko przewrazliwiona

bedzie ok! 3maj sie : cmok:

lol. śmieszny tok rozumowania. wiwat generalizowanie. Wiele chorych zdaje sobie sprawę z tego, że ma problem.
wiesz cokolwiek o ed?

[Dekas]

Napisane przez iza_wiosenna

lol. śmieszny tok rozumowania. wiwat generalizowanie. Wiele chorych zdaje sobie sprawę z tego, że ma problem.
wiesz cokolwiek o ed?

W sumie "świadomość pierwszym krokiem do uzdrowienia" ... tylko jeszcze zależy jak się odbiera ten bodziec o chorobie ze świata.

[plameczka]

ja mam zaburzenia ed i nikt nie musial mnie uswiadamiac. tzn. na poczatku ludzie mowili, ze za duzo schudlam, ze juz wystarczy odchudzania, potem oslabienie, krwotoki z nosa, brak okresu i uswiadomilam sobie, ze mam problem.

[iza_wiosenna]

Napisane przez Dekas

W sumie "świadomość pierwszym krokiem do uzdrowienia" ... tylko jeszcze zależy jak się odbiera ten bodziec o chorobie ze świata.

Dekas. Ale koleżanka wyraźnie napisała - jak masz świadomość zagrożenia zaburzeniami, to na pewno nie jesteś anorektyczką. Co wydaje mi się absurdalne, jak w ogole mozna bylo na to wpaść? A od świadomości czasem daaaaaaaaaaleko do chociażby chęci wyzdrowienia...

[plameczka]

zgadza sie

[Dekas]

absurdalne jest i to, że się taka znawczyni wypowiada i potem jakaś chora laska przeczyta i zbagatelizuje chorobę.

[plameczka]

mi sie wydaje, ze czesto dziewczyny jak juz zaczynaja sie martwic, ze cos jest z nimi nie tak, to podswiadomie wiedza o chorobie, ale nie chca dopuscic tej mysli do siebie, bo moze ed to cos innego?

[Mrautek]

Napisane przez Dekas

absurdalne jest i to, że się taka znawczyni wypowiada i potem jakaś chora laska przeczyta i zbagatelizuje chorobę.

haha xD dziekuje za komplementy ;d

ale to nie chodzi o mnie tylko o nia ;> skoro pisze ze korzystala z pomocy psychologow, to znaczy ze wie ze moze byc chora.. ale anorektyczki nigdy nie przyjmuja tego do siebie ;> wiec zastanow sie co piszesz, a pozniej krytykuj, bo te infantylne zachowania do niczego nie prowadza

ja bym sie zastanawiala juz predzej nad czyms innym .. pozdrawiam

[iza_wiosenna]

Napisane przez Mrautek

haha xD dziekuje za komplementy ;d

ale to nie chodzi o mnie tylko o nia ;> skoro pisze ze korzystala z pomocy psychologow, to znaczy ze wie ze moze byc chora.. ale anorektyczki nigdy nie przyjmuja tego do siebie ;> wiec zastanow sie co piszesz, a pozniej krytykuj, bo te infantylne zachowania do niczego nie prowadza

ja bym sie zastanawiala juz predzej nad czyms innym .. pozdrawiam

weź, dziewczyno droga, nie generalizuj, jesteś panią psycholog/socjolog/...log, że się statystykami zajmujesz i możesz sobie bez konsekwencji wypisywać takie bzdury?

pytam, czy masz jakąkolwiek orientację w temacie, bo dziewczyny, które chorują, wiedzą, że coś z nimi nie tak (bo raczej sobie zdają sprawę prędzej czy później, że wymiotowanie po każdym posiłku do powszechnie uznawanych za normalne praktyk nie należy), co nie przeszkadza im rzygać/nie jeść/ćwiczyć 23h na dobę itp. -> a więc wszystko z nimi jest w porządku i dramatyzują, myśląc, że przekroczyły granicę bezpiecznego i normalnego odchudzania?

bo skoro zdają sobie sprawę, że zachowują się dziwnie, to są zdrowe?

a schizofrenik, który wstaje rano i widzi demona na biurku pijącego kawę, ale wie, że to omam, jest zdrowy? Podałam przykład innej choroby psychicznej, bo z Twojej pierwszej wypowiedzi wynikało, że świadomość własnego szaleństwa jednocześnie szaleństwo wyklucza.

Dostrzegasz teraz absurd?

---------- Dopisano o 23:05 ---------- Poprzedni post napisano o 23:00 ----------

* a propos! pomyślałam sobie, że chore mogą się wręcz usprawiedliwiać i bronić przed prawdą mówieniem jak mantry tego, że skoro zdają sobie sprawę, że odchudzanie chyba przybrało niezdrową formę, to mogą nad tym zapanować, kiedy chcą (jassssnneeeee ^^) i wszystko zaraz będzie ok. Tylko jeszcze chwileczkę tak pociągną, jeszcze trochę schudną. Błędne koło, ale ze mną wszystko jest ok, noo, teraz przeginam, ale panuję nad sytuacją.

[plameczka]

Napisane przez Mrautek

haha xD dziekuje za komplementy ;d

ale to nie chodzi o mnie tylko o nia ;> skoro pisze ze korzystala z pomocy psychologow, to znaczy ze wie ze moze byc chora.. ale anorektyczki nigdy nie przyjmuja tego do siebie ;> wiec zastanow sie co piszesz, a pozniej krytykuj, bo te infantylne zachowania do niczego nie prowadza

ja bym sie zastanawiala juz predzej nad czyms innym .. pozdrawiam

moze lepiej sama sie zastanow co piszesz, albo jak piszesz, bo Twoj ton nie jest odpowiedni Nie wiesz czym jest anoreksja, ale to dobrze. Lepiej zebys sie nie dowiedziala. Nie zabronimy Ci sie tu wypowiadac, mozesz pisac co chcesz, jesli jest to zgodne z regulaminem, ale mity trzeba zdementować. Tak, jest to choroba psychiczna. Tak, chore nie chca przyjac do wiadomosci ze sa chore czy tez za chude. Ale przychodzi taki moment, w ktorym osoba chora zdaje sobie z tego sprawe. Dzieki rozmowom z rodzina/psychologiem/znajomymi. IMO to bardzo wazny moment, lecz to nie oznacza ze ta osoba jest zdrowa. Moze wtedy chciec wyzdrowiec, udac sie na terapie, starac sie. Ale moze nie chciec, świadomie czy też podświadomie. Nie jestem psychologiem (jeszcze ), ale pisze tutaj z wlasnego doswiadczenia, wiec nie zdziw się jak nadal to, co piszesz będzie negowane