Czy powiedzieć, że kiedyś się szmaciłam?

[ruda251252]

Od jakiegoś czasu nurtuje mnie pewien problem.
Zawsze byłam osobą, która potrzebowała ciepła i czułości, ale nigdy mi tego nie zapewniano- nikt nie mówił, że mnie kocha (nawet rodzice), rzadko mnie przytulano itd. Byłam u psychologa z tym wszystkim, bo potem zachorowałam na depresję. Nie miałam powodzenia u płci przeciwnej. Zaczęło mi się polepszać, kiedy założyłam konto na portalu randk.
Po pół roku może wiecej poznałam jednego kolesia. Był w 100% idealny. Niestety do czasu, kiedy postawił mi ultimatum- seks albo odchodzę. Ja się już wtedy zaangażowałam i głupia przystałam na jego warunek- stracłam z nim cnotę. Potem było już tylko gorzej- traktował mnie jak śmiecia, poniżał i po 3 mies od pierwszego stosunku odcięłam się od niego.
Zatraciłam się w przygodnych znajomościach tytułem rekompensaty za doznane krzywdy i też po to, zeby się zemścić na facetach. Łudziłam się, ze uda mi się któregoś z nich uwieść, sprawić, że będzie mu na mnie zależało, a potem go rzucę, ale udało się to tylko z jednym. Nie uprawiałam z nimi seksu pochwowego. Był tylko petting. W taki sposób miałam po jednej/ dwóch przygodnych randkach z 2 facetami. Potem był ten 18latek, który chciał stałego związku. Z nim posunęłam się znacznie dalej. Był młodszy ode mnie, naiwny jak ja kiedyś, myślał, że jak mi ulegnie, to nagle zechcę z nim być. Zmusiłam go, dosłownie go zmusiłam do orala. Potem się zrewanżowałam, bo chciałam, ale na pewno nie chciałam, by spuszczał mi się w usta, co właśnie bez mojej zgody zrobił. To było najohydniejsze doznanie mojego życia.
Później związałam się z facetem, którzy także zmuszał mnie do seksu, przez co seks był dla mnie bolesny. Wydawało mi się, ze nigdy nikogo lepszego nie znajdę, więc znosiłam wszystkie jego kaprysy. Traktował mnie jak swoją niewolnicę- mówił mi co mi wolno robić, a czego nie, jak mam z nim rozmawiać i o nic nigdy nie mogłam mieć pretensji, bo groził zerwaniem. Tylko ja miałam się dostosowywać. W końcu ze mną zerwał.
Przechodzę wreszcie do sedna.
Obecnie jestem w szczęśliwym związku ze wspaniałym facetem, który mnie kocha i szanuje i który był moim przyjacielem i nadal nim jest. Jestem z nim bardzo szczęśliwa, układa nam się. Żałuję tylko tego, że nim go poznałam dawałam się traktować jak szmatę i sama siebie też tak traktowałam. Czy on ma prawo wiedzieć, co przeszłam i co zrobiłam? Czuję się tak, jakbym go okłamywała. Ja wiem o jego doświadczeniach chyba wszystko, a on wie tylko o tym, ze w dwóch poprzednich "związkach" byłam nieszczęśliwa. Nic nie wie o puszczaniu się. Czy lepiej, by tak zostało? Czuję się taka nie fair w stosunku do niego, że to przed nim zatajam. Chciałabym zapomnieć o niechlubnej przeszłości.

[normalnyFacet]

Napisane przez ruda251252

Od jakiegoś czasu nurtuje mnie pewien problem.
Zawsze byłam osobą, która potrzebowała ciepła i czułości, ale nigdy mi tego nie zapewniano- nikt nie mówił, że mnie kocha (nawet rodzice), rzadko mnie przytulano itd. Byłam u psychologa z tym wszystkim, bo potem zachorowałam na depresję. Nie miałam powodzenia u płci przeciwnej. Zaczęło mi się polepszać, kiedy założyłam konto na portalu randk.
Po pół roku może wiecej poznałam jednego kolesia. Był w 100% idealny. Niestety do czasu, kiedy postawił mi ultimatum- seks albo odchodzę. Ja się już wtedy zaangażowałam i głupia przystałam na jego warunek- stracłam z nim cnotę. Potem było już tylko gorzej- traktował mnie jak śmiecia, poniżał i po 3 mies od pierwszego stosunku odcięłam się od niego.
Zatraciłam się w przygodnych znajomościach tytułem rekompensaty za doznane krzywdy i też po to, zeby się zemścić na facetach. Łudziłam się, ze uda mi się któregoś z nich uwieść, sprawić, że będzie mu na mnie zależało, a potem go rzucę, ale udało się to tylko z jednym. Nie uprawiałam z nimi seksu pochwowego. Był tylko petting. W taki sposób miałam po jednej/ dwóch przygodnych randkach z 2 facetami. Potem był ten 18latek, który chciał stałego związku. Z nim posunęłam się znacznie dalej. Był młodszy ode mnie, naiwny jak ja kiedyś, myślał, że jak mi ulegnie, to nagle zechcę z nim być. Zmusiłam go, dosłownie go zmusiłam do orala. Potem się zrewanżowałam, bo chciałam, ale na pewno nie chciałam, by spuszczał mi się w usta, co właśnie bez mojej zgody zrobił. To było najohydniejsze doznanie mojego życia.
Później związałam się z facetem, którzy także zmuszał mnie do seksu, przez co seks był dla mnie bolesny. Wydawało mi się, ze nigdy nikogo lepszego nie znajdę, więc znosiłam wszystkie jego kaprysy. Traktował mnie jak swoją niewolnicę- mówił mi co mi wolno robić, a czego nie, jak mam z nim rozmawiać i o nic nigdy nie mogłam mieć pretensji, bo groził zerwaniem. Tylko ja miałam się dostosowywać. W końcu ze mną zerwał.
Przechodzę wreszcie do sedna.
Obecnie jestem w szczęśliwym związku ze wspaniałym facetem, który mnie kocha i szanuje i który był moim przyjacielem i nadal nim jest. Jestem z nim bardzo szczęśliwa, układa nam się. Żałuję tylko tego, że nim go poznałam dawałam się traktować jak szmatę i sama siebie też tak traktowałam. Czy on ma prawo wiedzieć, co przeszłam i co zrobiłam? Czuję się tak, jakbym go okłamywała. Ja wiem o jego doświadczeniach chyba wszystko, a on wie tylko o tym, ze w dwóch poprzednich "związkach" byłam nieszczęśliwa. Nic nie wie o puszczaniu się. Czy lepiej, by tak zostało? Czuję się taka nie fair w stosunku do niego, że to przed nim zatajam. Chciałabym zapomnieć o niechlubnej przeszłości.

Wtedy trzeba było od razu powiedzieć prawdę, teraz pozostaje Ci to zataić. Co z tego, że powiesz mu o przeszłości? Tobie ulży jemu nie, bo okażesz się kłamczuchą. Albo kłamie się od początku i żyje z własnym sumieniem albo się niszczy poprzez wydobywanie przeszłości z bagna.. pytam po co?

[ruda251252]

Napisane przez normalnyFacet

Wtedy trzeba było od razu powiedzieć prawdę, teraz pozostaje Ci to zataić. Co z tego, że powiesz mu o przeszłości? Tobie ulży jemu nie, bo okażesz się kłamczuchą. Albo kłamie się od początku i żyje z własnym sumieniem albo się niszczy poprzez wydobywanie przeszłości z bagna.. pytam po co?

Wtedy to znaczy kiedy? Jaką kłamczuchą? Nie okłamywałam go. Nie mówiłam wszystkiego, zresztą nawet nie pytał, nie dociekał.

[normalnyFacet]

Napisane przez ruda251252

Wtedy to znaczy kiedy? Jaką kłamczuchą? Nie okłamywałam go. Nie mówiłam wszystkiego, zresztą nawet nie pytał, nie dociekał.

To co pogrubione. Wtedy kiedy mówiłaś mu o "nieszczęśliwych związkach" to już trzeba było pójść na całość z prawdą... a teraz to musztarda po obiedzie. Okłamałaś bo wtedy kiedy był moment na powiedzenie prawdy to zataiłaś to = okłamanie.

[Shar14]

Cóż... nie mam takich doświadczeń, ale jeśli Tobie jest z tym źle to wg mnie powinnaś mu powiedzieć. W normalnym, zdrowym związku, gdzie dwoje ludzi się kocha przeszłość nie powinna mieć znaczenia. Teraz się zmieniłaś, zrozumiałeś i tylko to powinno się liczyć.

[ruda251252]

Napisane przez normalnyFacet

To co pogrubione. Wtedy kiedy mówiłaś mu o "nieszczęśliwych związkach" to już trzeba było pójść na całość z prawdą... a teraz to musztarda po obiedzie. Okłamałaś bo wtedy kiedy był moment na powiedzenie prawdy to zataiłaś to = okłamanie.

Ale ja mu o niczym nie mówiłam. On o wszystkim wiedział, bo jak już wspominałam był moim przyjacielem i widział sam, co się wyprawia. To w jego rękaw płakałam, gdy tamci mnie poniewierali. Nigdy nie było takiej rozmowy "przy kawce", że się zwierzałam patrząc z perspektywy czasu. On znał tylko bieżące sytuacje, więc nie było sensu nawiązywać do przeszłości, nawet by to nikomu do głowy nie przyszło. Zresztą po co skoro wtedy był tylko moim przyjacielem. Nie musiał wiedzieć o mnie wszystkiego.

[magbeth]

A teraz musi?
Ja tam nie wierze w mrzonki pt. Jak ludzi dopada milosc to wszystko sobie wybacza, wszystko zrozumieja i bajka poleci dalej. Otoz moim zdaniem nie. I jesli szukasz teraz swoistego rozgrzeszenia albo - inaczej - jakiegos rodzaju wsparcia, bo chcesz sobie poukladac i przepracowac przeszlosc, to Twoj TZ jest imho ostatnia osoba na swiecie do takich dzialan.
Jesli Autorko, Twoja przeszlosc jest tak duzym balastem i tak bardzo daje Ci po garach - na co moim zdaniem wskazuje juz sam tytul - to do rozwiazywania Twoich dylematow lepszy bylby specjalista.
I zeby nie bylo, ja tego wszystkiego nie pisze ironicznie, ja sobie wyobrazilam mozliwa reakcje faceta. Nie, niekoniecznie mysle, ze wyslucha, znow otrze lzy, przytuli i powie : "wszystko bedzie dobrze". Mysle dokladnie odwrotnie...

Ale jestes dorosla i zrobisz jak zechcesz.

[OneRush]

To jest bardzo grząski grunt. Niebezpiecznie jest poruszać temat przeszłości seksualnej z obecnym partnerem, bo mimo że to przed poznaniem takowego, może czuć się wręcz dotknięty. Trudno przewidzieć jego reakcję.
Też radziłabym Ci uporać się z przeszłością w inny sposób. A z nim najwyżej możesz pogadać ogólnie, że żałujesz swoich poprzednich decyzji i cieszysz się, że wreszcie się odnaleźliście. Ale mówienie mu ile razy, w jakich okolicznościach, co wtedy myślałaś, może wywołać burzę...

Zrobisz jak uważasz, ale od siebie radzę ostrożność. Zresztą nie jest to niczyj obowiązek spowiadać się ze swojej przeszłości. W końcu nie popełniłaś żadnej zbrodni, choć pewnie wiele błędów...

[magbeth]

Napisane przez OneRush

Ale mówienie mu ile razy, w jakich okolicznościach, co wtedy myślałaś, może wywołać burzę...

Moze...? Pardon, o ile partnerzy nie sa specyficzni mentalnie (nie,nie chce nikogo obrazic - mam na mysli meeega otwarte erotycznie i tolerancyjne osoby), to mowienie mu/jej kiedy, z kim, jak i po co i jak dlugo i czy z polykiem czy nie, zakrawa na kpine. Noz wyobrazcie sobie wlasne reakcje jakby Wasz partner zaczal jechac szczegolami o swoich podrywkach i co z nimi robil i jak dlugo je obracal i co sobie wtedy myslal...a jeszcze jak dorzuci, ze tak w zasadzie to bez milosci to bylo, tylko w ramach uzywania sobie na damskim rodzie - serio milego sluchania. A potem milego zgrzytu w duszy, przy czym przypominam uprzejmie, ze facetom spolecznie wybaczone bywa wiecej.

[dandi49]

Jeśli zależy Ci na nim i na tym związku, nic mu nie mów. Zapomnij o tym. Nie interesuj się jego przeszłością i nie ujawniaj mu swojej, bo nic na tym nie zyskasz. Podpisuję się pod tym co napisał normalnyFacet.

[szary posrod tlumu]

PRO TIP: I POSŁUCHAJ I, ZRÓB DOKŁADNIE JAK CI NAPISZĘ.

Jeżeli jesteś z nim szczęśliwa i kochasz go to przeszłość nie ma żadnego znaczenia, ABSOLUTNIE żadnego. Nie pytaj go o przeszłość z innymi kobietami bo gdybyś się dowiedziała, że miał ich np. 20 w ciągu 3 miesięcy w łóżku to mogłoby wiele zmienić, prawda? To też działa w drugą strone, jeżeli on się szanował i oczekiwał tego samego od dziewczyny to nawet jak będziecie razem to nigdy nie da mu spokoju, nigdy (no chyba, że jest twardy i się z tym upora jednak ze swojego doświadczenia wiem iż będzie miał to w głowie cały czas i będzie go to prześladowało w snach i myślach).

Zapamiętaj, to co robiłaś z facetami jest TWOJE i TYLKO TWOJE nie musisz się z tego nikomu spowiadać. Chyba, że chcesz i jesteś gotowa ponieść konsekwencje, a jeżeli on nie pyta i nie docieka to mu tego nie mów. Ja np. wiem dzisiaj, że nigdy o to nie zapytam żadnej kobiety, z która mi przyjdzie być i nigdy też nie odpowiem. Powiem tylko "to moja sprawa i to jest moje". I Ty też tak zrób, niezależnie od tego czy są to złe czy dobre wspomnienia nie masz obowiązku się z nich tłumaczyć i z tego co było kiedyś. Jeśli jest szcześliwy i nie potrzebuje tej wiedzy to go nią nie obarczaj, sama nawazyłaś sobie piwa to będziesz je musiała wypić i sama się uporać ze swoją przeszłościa.

/edit:

może mu się uda z tym uporać, nie wiem, mnie się nawet wydaje, że ja daje radę (w swoim przypadku), ale gdybym się dowiedział szczegółów np. takich jak opisujesz powyżej to chyba bym się zamęczył bo jestem po prostu słaby psychicznie. Jednak jeżeli to niekonieczne to mu nie mów. A jeżeli masz potrzebe mu to powiedzieć to bądź gotowa na wszelkie konsekwencje.

[colac]

.

[green way]

Chcesz zapomnieć o swojej przeszłości? To to po prostu zrób i żyj jakby się nic specjalnego nie wydarzyło w Twoim życiu. Twoja przeszłość to demony, które tylko czekają, aż odkorkujesz butelkę... Nigdy się nie dowiesz się wcześniej, czy wracając do przeszłości pomożesz sobie czy zaszkodzisz, dlatego lepiej daj sobie spokój, bo jak wypuścisz demony, to one zaczną żyć swoim własnym życiem, a Ty już nic nie będziesz mogła zrobić!

[kalincia]

Po co miałabyś mu o tym mówić?

[empress83]

Pewnych rzeczy o przeszłości swojego partnera lepiej nie wiedzieć. Teoretycznie zrozumie czemu tak się działo, ale będzie go to bolało. Skoro i tak był obecny przy twoich łzach, wiedział mniej więcej co się dzieje, to głupi chyba też nie był i zdawał sobie sprawę że nie jesteś chodzącą cnotą.
Z tego co opisujesz, to problem leżał w twojej psychice, i w twoim podejściu do tego typu spraw. Ja na twoim miejscu chyba bym postawiła na dobrego psychologa a nie na rozmowę z partnerem, bo powinnaś najpierw sobie to wszystko poukładać. Wniosek też wyciągam z twojego opisu, tego co robiłaś... Chciałaś na siłę kogoś uwodzić, zmuszać do jakiś zachowań szukałaś na siłę, chyba sama nie wiedząc czego chcesz.... Lepiej uporządkuj swoją psychikę, a swojemu partnerowi skoro cię kocha i ty jego odpuść... bo i jemu w głowie namieszasz.

[beznadziejny123]

Ja tam nie widzę żadnego szmacenia. Ale skoro jest dobrze to zachowaj to dla siebie bo on może sobie z tym nie poradzić.

[Zielone_korale]

Nie mów, nie warto...
Ja mam odwrotna sytuację, mój TZ mial jedna dziewczynę przede mna, za to naopowiadal mi jak, kiedy, ile czasu i tego typu historię twierdząc, ze potrzebował sie wygadac, męczy mnie to bardzo, nie moge zapomnieć, przy kłótni, lub nawet żartobliwie, ciągle wypominam. Dlatego jestem zdania, ze z doświadczenia należy korzystac, nie o nim opowiadać.

[apows]

Napisane przez ruda251252

Od jakiegoś czasu nurtuje mnie pewien problem.
Zawsze byłam osobą, która potrzebowała ciepła i czułości, ale nigdy mi tego nie zapewniano- nikt nie mówił, że mnie kocha (nawet rodzice), rzadko mnie przytulano itd. Byłam u psychologa z tym wszystkim, bo potem zachorowałam na depresję. Nie miałam powodzenia u płci przeciwnej. Zaczęło mi się polepszać, kiedy założyłam konto na portalu randk.
Po pół roku może wiecej poznałam jednego kolesia. Był w 100% idealny. Niestety do czasu, kiedy postawił mi ultimatum- seks albo odchodzę. Ja się już wtedy zaangażowałam i głupia przystałam na jego warunek- stracłam z nim cnotę. Potem było już tylko gorzej- traktował mnie jak śmiecia, poniżał i po 3 mies od pierwszego stosunku odcięłam się od niego.
Zatraciłam się w przygodnych znajomościach tytułem rekompensaty za doznane krzywdy i też po to, zeby się zemścić na facetach. Łudziłam się, ze uda mi się któregoś z nich uwieść, sprawić, że będzie mu na mnie zależało, a potem go rzucę, ale udało się to tylko z jednym. Nie uprawiałam z nimi seksu pochwowego. Był tylko petting. W taki sposób miałam po jednej/ dwóch przygodnych randkach z 2 facetami. Potem był ten 18latek, który chciał stałego związku. Z nim posunęłam się znacznie dalej. Był młodszy ode mnie, naiwny jak ja kiedyś, myślał, że jak mi ulegnie, to nagle zechcę z nim być. Zmusiłam go, dosłownie go zmusiłam do orala. Potem się zrewanżowałam, bo chciałam, ale na pewno nie chciałam, by spuszczał mi się w usta, co właśnie bez mojej zgody zrobił. To było najohydniejsze doznanie mojego życia.
Później związałam się z facetem, którzy także zmuszał mnie do seksu, przez co seks był dla mnie bolesny. Wydawało mi się, ze nigdy nikogo lepszego nie znajdę, więc znosiłam wszystkie jego kaprysy. Traktował mnie jak swoją niewolnicę- mówił mi co mi wolno robić, a czego nie, jak mam z nim rozmawiać i o nic nigdy nie mogłam mieć pretensji, bo groził zerwaniem. Tylko ja miałam się dostosowywać. W końcu ze mną zerwał.
Przechodzę wreszcie do sedna.
Obecnie jestem w szczęśliwym związku ze wspaniałym facetem, który mnie kocha i szanuje i który był moim przyjacielem i nadal nim jest. Jestem z nim bardzo szczęśliwa, układa nam się. Żałuję tylko tego, że nim go poznałam dawałam się traktować jak szmatę i sama siebie też tak traktowałam. Czy on ma prawo wiedzieć, co przeszłam i co zrobiłam? Czuję się tak, jakbym go okłamywała. Ja wiem o jego doświadczeniach chyba wszystko, a on wie tylko o tym, ze w dwóch poprzednich "związkach" byłam nieszczęśliwa. Nic nie wie o puszczaniu się. Czy lepiej, by tak zostało? Czuję się taka nie fair w stosunku do niego, że to przed nim zatajam. Chciałabym zapomnieć o niechlubnej przeszłości.

Proponuję mu nie mówić szczegółow, a raczej ogólnie, że każdy ma swoją przeszłość, że zrobiłaś kilka błędów ale kto ich nie popełnia? Nie chcesz wracac do przezłości, na pewno to zrozumie, pod warunkiem, że szmacenie odejdzie w zapomnienie.

[201607040946]

Nie, nie mówić. NIE MÓWIĆ, bo po co?

[ujagny_blog]

Nic nie mów. Ani słówka. Nigdy się nie spowiadaj z tego żadnemu facetowi. ŻADNEMU. To Twoja sprawa i zachowaj ją dla siebie.

[IvoryRose]

Zgadzam się z większością wcześniejszych wypowiedzi. Twoje życie seksualne przed poznaniem obecnego partnera to Twoja sprawa i od Ciebie zależy, czy się tym z nim podzielisz. Jeśli uważasz, że to wpłynie negatywnie na Wasz związek, to po co masz mu to mówić? Może dlatego właśnie on nie wypytuje, bo szanuje to, że każdy ma swoją przeszłość? Liczy się to, co jest teraz.
Ja nie opowiadałam mojemu TŻ wszystkich szczegółów z moich wcześniejszych kontaktów z mężczyznami (nie było tego wiele, to mój pierwszy poważny związek), za to wypytywałam jego i uważam, że ta wiedza nie była mi potrzebna absolutnie do niczego, po prostu byłam ciekawska.

[ikonka10]

przed minutą przeczytałam wątek, gdzie ktoś opisywał jak własnie przeszłość dziewczyny-trochę niechlubna- nie daje mu spokoju i nie może się chłopaczyna z tym pogodzić.

jak mówią: co było a nie jest, nie pisze się w rejestr. jesli teraz taka nie jesteś i go kochasz to nie mów i tyle! przeszłość to nie dziecko, że w końcu wróci do Ciebie. było minęło, zaczęlaś wszystko od nowa z nim i po co wracac do brudów z przeszłości.

[angelika29]

Napisane przez Zielone_korale

Nie mów, nie warto...
Ja mam odwrotna sytuację, mój TZ mial jedna dziewczynę przede mna, za to naopowiadal mi jak, kiedy, ile czasu i tego typu historię twierdząc, ze potrzebował sie wygadac, męczy mnie to bardzo, nie moge zapomnieć, przy kłótni, lub nawet żartobliwie, ciągle wypominam. Dlatego jestem zdania, ze z doświadczenia należy korzystac, nie o nim opowiadać.

Mam dokładnie to samo... To strasznie męczy, ale w takich chwilach myślę sobię: TO BYŁO KIEDYŚ! ON MNIE WTEDY NAWET NIE ZNAŁ, NIE WIEDZIAŁ JAKA BĘDZIE PRZYSZŁOŚĆ, ITP. wtedy trochę mi lepiej i staram się o tym nie myśleć.
Tylko po co o tym opowiadać?? Bez sensu... Wystarczy że Ty masz złe wspomnienia a chcesz jeszcze obarczyć tym jego? Przestań! Trzeba żyć tym, co jest teraz a nie przeszłością. Przeszłości już nie zmienisz, ale to jak pokierujesz swoim życiem teraz, będzie miało wpływ jaką będziesz miała przyszłość.

[Dopamine99]

Większość zwykłych i normalnych facetów chce wiedzieć i mieć pewność, że ich kobieta wiodła wcześniej zwykłe i normalne życie - czyli miała jednego, lub kilku facetów (im mniej, tym lepiej), w związkach, w których się szanowała, czyli kochała faceta i dlatego uprawiała z nim seks. Niestety dla facetów przeszłość kobiety jest ważna - chęć poznania przeszłości partnerki jest normalnym i częstym zjawiskiem.

[phony]

A myślisz że faceci się spowiadają z partnerek? Siedź cicho i tyle.

[Dopamine99]

Ja mówię otwarcie o mojej przeszłości i uważam, że każdy, kto nie ma się czego wstydzić, również nie ma z tym problemów.

[Shira Yuki]

Napisane przez ruda251252

Od jakiegoś czasu nurtuje mnie pewien problem.
Zawsze byłam osobą, która potrzebowała ciepła i czułości, ale nigdy mi tego nie zapewniano- nikt nie mówił, że mnie kocha (nawet rodzice), rzadko mnie przytulano itd. Byłam u psychologa z tym wszystkim, bo potem zachorowałam na depresję. Nie miałam powodzenia u płci przeciwnej. Zaczęło mi się polepszać, kiedy założyłam konto na portalu randk.
Po pół roku może wiecej poznałam jednego kolesia. Był w 100% idealny. Niestety do czasu, kiedy postawił mi ultimatum- seks albo odchodzę. Ja się już wtedy zaangażowałam i głupia przystałam na jego warunek- stracłam z nim cnotę. Potem było już tylko gorzej- traktował mnie jak śmiecia, poniżał i po 3 mies od pierwszego stosunku odcięłam się od niego.
Zatraciłam się w przygodnych znajomościach tytułem rekompensaty za doznane krzywdy i też po to, zeby się zemścić na facetach. Łudziłam się, ze uda mi się któregoś z nich uwieść, sprawić, że będzie mu na mnie zależało, a potem go rzucę, ale udało się to tylko z jednym. Nie uprawiałam z nimi seksu pochwowego. Był tylko petting. W taki sposób miałam po jednej/ dwóch przygodnych randkach z 2 facetami. Potem był ten 18latek, który chciał stałego związku. Z nim posunęłam się znacznie dalej. Był młodszy ode mnie, naiwny jak ja kiedyś, myślał, że jak mi ulegnie, to nagle zechcę z nim być. Zmusiłam go, dosłownie go zmusiłam do orala. Potem się zrewanżowałam, bo chciałam, ale na pewno nie chciałam, by spuszczał mi się w usta, co właśnie bez mojej zgody zrobił. To było najohydniejsze doznanie mojego życia.
Później związałam się z facetem, którzy także zmuszał mnie do seksu, przez co seks był dla mnie bolesny. Wydawało mi się, ze nigdy nikogo lepszego nie znajdę, więc znosiłam wszystkie jego kaprysy. Traktował mnie jak swoją niewolnicę- mówił mi co mi wolno robić, a czego nie, jak mam z nim rozmawiać i o nic nigdy nie mogłam mieć pretensji, bo groził zerwaniem. Tylko ja miałam się dostosowywać. W końcu ze mną zerwał.
Przechodzę wreszcie do sedna.
Obecnie jestem w szczęśliwym związku ze wspaniałym facetem, który mnie kocha i szanuje i który był moim przyjacielem i nadal nim jest. Jestem z nim bardzo szczęśliwa, układa nam się. Żałuję tylko tego, że nim go poznałam dawałam się traktować jak szmatę i sama siebie też tak traktowałam. Czy on ma prawo wiedzieć, co przeszłam i co zrobiłam? Czuję się tak, jakbym go okłamywała. Ja wiem o jego doświadczeniach chyba wszystko, a on wie tylko o tym, ze w dwóch poprzednich "związkach" byłam nieszczęśliwa. Nic nie wie o puszczaniu się. Czy lepiej, by tak zostało? Czuję się taka nie fair w stosunku do niego, że to przed nim zatajam. Chciałabym zapomnieć o niechlubnej przeszłości.

uważam,że nie powinnaś opowiadać obecnemu partnerowi o przezyciach,ponieważ nie każdy chce znac szcszegóły,dla wielu mogą być one nie do zaakceptowania.zwyczajnie dopóki ich nie zna ,nie obchodza go,ale ta wiedza może wam przeszkodzić.
jeśli chcesz wyrzucić z siebie swoją przeszłość polecam terapię u psychologa,tam powiesz co leży ci na wątrobie nie niszcząc czegoś dobrego w twoim życiu.

---------- Dopisano o 20:43 ---------- Poprzedni post napisano o 20:42 ----------

Napisane przez Dopamine99

Ja mówię otwarcie o mojej przeszłości i uważam, że każdy, kto nie ma się czego wstydzić, również nie ma z tym problemów.

a pytasz się swoich partnerek,czy chcą znać twoją przeszłość,czy wciskasz im tą wiedzę na siłę?

[ondatrazibethicus]

Czy tylko ja uważam, że wcale się nie "szmaciłaś"?
Byłaś osobą z niedosytem miłości, ktoś Cię skrzywdził, chciałaś się odegrać, rozpaczliwie poszukiwałaś potwierdzenia swojej atrakcyjności... Nikt nie ma prawa Cię za to biczować. Ty też nie powinnaś sobie tego wyrzucać.
Wydaje mi się, że sporo w Tobie niezagojonych spraw i poczucia winy, a osoba z której pomocą mogłabyś to w sobie ułożyć to psycholog, a nie chłopak. Nie mów mu, po co

[Martka72]

Napisane przez szary posrod tlumu

PRO TIP: I POSŁUCHAJ I, ZRÓB DOKŁADNIE JAK CI NAPISZĘ.

Jeżeli jesteś z nim szczęśliwa i kochasz go to przeszłość nie ma żadnego znaczenia, ABSOLUTNIE żadnego. Nie pytaj go o przeszłość z innymi kobietami bo gdybyś się dowiedziała, że miał ich np. 20 w ciągu 3 miesięcy w łóżku to mogłoby wiele zmienić, prawda? To też działa w drugą strone, jeżeli on się szanował i oczekiwał tego samego od dziewczyny to nawet jak będziecie razem to nigdy nie da mu spokoju, nigdy (no chyba, że jest twardy i się z tym upora jednak ze swojego doświadczenia wiem iż będzie miał to w głowie cały czas i będzie go to prześladowało w snach i myślach).

Zapamiętaj, to co robiłaś z facetami jest TWOJE i TYLKO TWOJE nie musisz się z tego nikomu spowiadać. Chyba, że chcesz i jesteś gotowa ponieść konsekwencje, a jeżeli on nie pyta i nie docieka to mu tego nie mów. Ja np. wiem dzisiaj, że nigdy o to nie zapytam żadnej kobiety, z która mi przyjdzie być i nigdy też nie odpowiem. Powiem tylko "to moja sprawa i to jest moje". I Ty też tak zrób, niezależnie od tego czy są to złe czy dobre wspomnienia nie masz obowiązku się z nich tłumaczyć i z tego co było kiedyś. Jeśli jest szcześliwy i nie potrzebuje tej wiedzy to go nią nie obarczaj, sama nawazyłaś sobie piwa to będziesz je musiała wypić i sama się uporać ze swoją przeszłościa.

/edit:

może mu się uda z tym uporać, nie wiem, mnie się nawet wydaje, że ja daje radę (w swoim przypadku), ale gdybym się dowiedział szczegółów np. takich jak opisujesz powyżej to chyba bym się zamęczył bo jestem po prostu słaby psychicznie. Jednak jeżeli to niekonieczne to mu nie mów. A jeżeli masz potrzebe mu to powiedzieć to bądź gotowa na wszelkie konsekwencje.

popieram w 200%...

[bulecznik]

Hahahah TWOJE TWOJE Ja zawsze gadam szczerze i dziewczyny tez opowiadają ze szczegółami chyba ze jakies dziwne są.
Mi piękna 18nastka na 1 spotkaniu powiedziała ze miała ok 30 partnerów do ruchania(opowieści typu jak 3 kolegów naraz ją brało) na 1 2 itd spotkaniu odrazu to robilismy full service
Dla mnie ona to lubi i tyle nie mam jej za szmate czy cos takiego nigdy!
Jest młoda napalona to na co ma się blokowac;d
No ale jeden jest otwarty a drugi nie, to już indywidualna sprawa nie ma co dyskutowac