Pogadajmy o powrocie z emigracji

[ReMama]

Stało się. Decyzja podjęta. Wracam blisko dziesięcioletniej emigracji. Wracam ja i dwuletnie dziecko. Tata-jeszczemąż zostaje. Wracam do Mamy. Wracam bo chcę ale też dlatego że Ona już wymaga opieki. Chcę też (i wiem jak to brzmi) myśleć i mówić w tym samym języku.
Moja wizja Polski jest chyba dość realna. Mam stały kontakt z rodziną i rozmowy o tym ile cukier podrożał a ile kotuje bilet miesięczny też mają miejsce. Nie idealizuje. Mam też świadomość że tej Polski z przed 10 lat już nie ma, a ja będę musiała nauczyć się żyć w Nowej Polsce Wiem że będzie mi trudno pod wieloma względami, ale wiem też że będę otoczona ludźmi którzy kochają mnie i moje dziecko.

Chcę na tym wątku na luzie pogadać. Na luzie to znaczy bez "ja bym nie wracała", "samotnej mamie lepiej w UK", "będziesz zimą w trampkach latać", "nie będziesz mieć co jeść". Może znajdą się osoby które myślą o powrocie z emigracji lub tak jak ja już się do niej w jakiś tam stopniu przygotowują. Co Was martwi? Co Was cieszy? Za czym będziecie tęsknić? A do czego dziś na emigracji tęsknicie?

Ja na tą chwilę zastanawiam się jak mój odzwyczajony organizm poradzi sobie z TAAAAKĄ dawką słońca
Zastanawiam się czy jako mężatka (jeszcze) będę uznana za samotną Mamę czy jako Żonę z mężem za granicą...

[jag_na]

Mąż Polak, czy obcokrajowiec?

[ReMama]

Napisane przez jag_na

Mąż Polak, czy obcokrajowiec?

Polak.

[0f4d7eb2e6c93082f74e89ef7f138a13b7c455c0]

Treść usunięta

[daszna]

Witaj.
Ja też wracam za kilkanaście dni, tyle że z mężem i córka. Taki był plan, nigdy nie chcieliśmy tu zostać na stałe. Wszyscy nas straszą, jak to nie jest źle w pl, jaka bieda, ale myślę, że damy radę. Mam dość pracy poniżej kwalifikacji i bycia głupią Polką

---------- Dopisano o 20:26 ---------- Poprzedni post napisano o 20:25 ----------

Jeździliśmy do pl często, znamy ceny, realia itd Ale stres i tak jest

[givemeabreak9]

Życzę powodzenia☺ tez chce wrócić do Polski, nie wiem jeszcze kiedy. .. Oczywiste że łatwiej jest w UK ale wiem też co się czuje, ja strasznie tęsknię rodzina, za krajem którego wcześniej nie docenialam, za małymi a jednoczesnie dla mnie ważnymi szczegolami. Masz w Polsce własne lub rodziny mieszkanie, dom? Czy będziesz musiała coś wynająć?

[fe414c2710b8060c6dec8506e8442112fb575cc4]

powiem szczerze, że zazdroszczę stanowczej decyzji. Ja czasami jestem na bakier z "nowym" krajem ale jednak życie tutaj dało mi tyle fajnych rzeczy, że każda myśl o powrocie do Polski kończy się "ale właściwie to nie mam po co".
Oczywiście gdzieś z tyłu głowy jest ta myśl o rodzicach, ale mam szczerą nadzieję, że łatwiej będzie zabrać ich do siebie, jesli będą tego wymagać, niż wracać.

[ReMama]

[1=fe414c2710b8060c6dec850 6e8442112fb575cc4;6165268 1]powiem szczerze, że zazdroszczę stanowczej decyzji. Ja czasami jestem na bakier z "nowym" krajem ale jednak życie tutaj dało mi tyle fajnych rzeczy, że każda myśl o powrocie do Polski kończy się "ale właściwie to nie mam po co".
Oczywiście gdzieś z tyłu głowy jest ta myśl o rodzicach, ale mam szczerą nadzieję, że łatwiej będzie zabrać ich do siebie, jesli będą tego wymagać, niż wracać.[/QUOTE]

Nie wracałabym gdyby nie rozpad małżeństwa. Dobre dwa lata dramatu i decyzja by ratować siebie. Muszę zmienić otoczenie. Do Anglii nic nie mam. Ba, ja ją na serio lubię

givemeabreak9
Sprawa jest skomplikowana o tyle że mam teoretycznie swoje mieszkanie (1/2 na mnie) ale tam mieszkają Teściowie. W dodatku mąż kupił za kawalera... więc ja nie chcę tego się dotknąć. Co innego kwestia dziedziczenia. Na początku planuje zamieszkać z Mamą (na czas aklimatyzacji, formalności, sprowadzenia rzeczy i poszukiwania pracy) a następnie wynająć coś niedużego w mieście (nieduże miasto, konkretne). Możliwe też że Mama wtedy ze mną i z wnuczkiem zamieszka, bo zwyczajnie już sama nie daje rady z wieloma rzeczami. To będzie Jej wybór. Daje sobie (w planach, wiadomo życie weryfikuje) pół roku u Mamy a potem chcę w tym mieście. Tam będzie praca, przedszkole itd.

[givemeabreak9]

A jak z praca w Twoim mieście? Będzie na pewno ciężej niż tutaj ale jesteś w swoim kraju i sama ta świadomość działa na mnie budująco☺ tez w trakcie pobytu mojego w UK rozstałam się z chłopakiem i gdyby nie to ze do siebie wróciliśmy tez bez zastanowienia wyjechała bym do Polski. Także rozumiem Twoja decyzję bo zrobiłabym to samo☺

[Heledore]

Witaj, ja wrocilam z UK jakies 1,5 roku temu. Moj pobyt w UK nie byl dlugi, rozejrzalam sie i po mniej wiecej roku pobytu spakowalam walizki. Uznalam ze w tam nie osiagne tego co w PL i praca jaka tam wykonywalam chociaz niezle platna, nie spelniala moich ambicji.
Nie zaluje ze wrocilam

[ReMama]

Napisane przez givemeabreak9

A jak z praca w Twoim mieście? Będzie na pewno ciężej niż tutaj ale jesteś w swoim kraju i sama ta świadomość działa na mnie budująco☺ tez w trakcie pobytu mojego w UK rozstałam się z chłopakiem i gdyby nie to ze do siebie wróciliśmy tez bez zastanowienia wyjechała bym do Polski. Także rozumiem Twoja decyzję bo zrobiłabym to samo☺

Z pracą nie jest źle, ale jestem też świadoma że na początek pewnie będę pracowała gdzie bądź. Sklep czy nawet fabryka mnie usatysfakcjonuje byle szybko mieć dochód i nie wydawać zbyt dużo oszczędności. Powoli będę szukać pracy w zawodzie. Bardzo intensywnie myślę również o otworzeniu własnej działalności w Polsce (trochę się szyje, tutaj mam z tego fajne pieniądze)

Napisane przez Heledore

Witaj, ja wrocilam z UK jakies 1,5 roku temu. Moj pobyt w UK nie byl dlugi, rozejrzalam sie i po mniej wiecej roku pobytu spakowalam walizki. Uznalam ze w tam nie osiagne tego co w PL i praca jaka tam wykonywalam chociaz niezle platna, nie spelniala moich ambicji.
Nie zaluje ze wrocilam

Dziś rozmawiałam z Koleżanką i doszłam do wniosku że za dwa lata strzeli mi trzydziestka. A na trzydzieste urodziny chcę już żyć po swojemu

[Heledore]

A tam zaraz sklepy i fabryki Ja od razu dostalam prace w firmie, w zasadzie nigdzie indziej mnie nei chcieli gdy dowaidywali sie ze bylam za granica. Stwierdzali ze po górze pieniedzy lezaczych na ulicy w UK nie bede zadowolona z pracy na tak niskim stanowisku. Az trafilam do firmy z normalnym podejciem do ludzi, a w zasadzie z wieloma ex-imigrantami. Na poczatku kasa byla kiepska ze szok, ale fima jest uczciwa wiec zostalam. Teraz, juz po 1,5 roku zrobilo sie lepiej z wyplata, bonusami, benefitami (np. doplacaja mi 50% do kursu jezykowego) .

Co szyjesz? jestem ciekawa bo sama lubie troche "podlubac" igla i drutami. Masz jakiegos bloga do poogladania?

[ReMama]

Napisane przez Heledore

A tam zaraz sklepy i fabryki Ja od razu dostalam prace w firmie, w zasadzie nigdzie indziej mnie nei chcieli gdy dowaidywali sie ze bylam za granica. Stwierdzali ze po górze pieniedzy lezaczych na ulicy w UK nie bede zadowolona z pracy na tak niskim stanowisku. Az trafilam do firmy z normalnym podejciem do ludzi, a w zasadzie z wieloma ex-imigrantami. Na poczatku kasa byla kiepska ze szok, ale fima jest uczciwa wiec zostalam. Teraz, juz po 1,5 roku zrobilo sie lepiej z wyplata, bonusami, benefitami (np. doplacaja mi 50% do kursu jezykowego) .

Co szyjesz? jestem ciekawa bo sama lubie troche "podlubac" igla i drutami. Masz jakiegos bloga do poogladania?

Z tymi fabrykami czy sklepem to... zwyczajnie nie będę zawiedziona jak tak wyjdzie Absolutnie nie będzie mi wstyd czy ie uznam to za porażkę.

Szyje tak amatorsko, ale urodziłam się w rodzinie krawcowych więc chyba mam w genach Podwijam i poszerzam spodnie, sukienki, firanki... ale pod koniec tamtego roku odważyłam się uszyć 8 poduszek sensorycznych dla dzieci i rozeszły się jak ciepłe bułeczki. Zastanawiam się czy nie pójść w tym kierunku. Szyje też pościel dla dzieci dla rodziny, na prezenty