Gwałt. Co dalej?

[LiquierroGirl]

Nie bardzo wiem jak mam to wszystko powiedzieć i opisać.
Oczekuje jakiś porad, jakichkolwiek, mówcie co myślicie bo ja już naprawdę wariuję!
Chodzi o to, że 10 lat temu zostałam zgwałcona przez osobę, której BARDZO ufałam. Zastanawiacie się już na wstępie pewnie, że skoro było to tak dawno temu dlaczego dręczy mnie to teraz? Otóż... to jest właśnie problemem moim
Nie rozumiem tego sama. Owszem na samym początku przechodziłam okres nienawiści do wszystkich i wszystkiego, ale teraz... zamiast lepiej... jest znacznie gorzej.
Nie potrafię o tym zapomnieć, a najgorsze, że to ma wpływ na wszystko, co robię. Nienawidzę, kiedy ktoś mnie dotyka (nawet dziewczyna!), sztywnieje, kiedy ktoś niespodziewanie to zrobi i ludzie dziwnie się na mnie patrzą... Ale ja mam już taki odruch! nie wiem co mam robić!
Najgorsze jest jednak, kiedy jestem z chłopakiem... Oczywiście musi to być, ktoś do kogo w 100% coś czuję, ale to i tak nie wystarcza bo kiedy jestem z nim w łóżku to i tak nie potrafię czerpać z tego satysfakcji... jakbym wciąż się czegoś obawiała.. ale czego?

Czy któraś z was też coś takiego przeszła??? Jak sobie poradzić z czymś takim??

[musisz]

To nie zniknie tak samo mimo upływu lat... Będzie ciągle siedziało Ci gdzieś w pyschice i przypominało o sobie właśnie w takich momentach. Myślę, że powinnaś zgłosić się ze swoim problemem do psychologa, jakieś poradni lub grupy wsparcia - istnieją takie, zachowujesz anonimowość. Powinnaś coś z tym zrobić, bo będzie Ci to kiełkować w przyszłości.
Mam podobny problem, tak samo jak Ty reagowałam na jakikolwiek kontakt fizyczny z inną osobą i dopóki nie "rozpruto" mnie emocjonalnie, dopóki nie wyciągnięto tego wszystkiego ze mnie i z powrotem nie zaszyto - problem powracał.

[LiquierroGirl]

No właśnie tylko, że ja już byłam u psychologa i nic to nie dało, bo nie jestem w stanie z nim rozmawiać o tym...
A Ty poszłaś z tym do psychologa czy wybrałaś coś innego? Jak to wyglądało?
Pytam bo może trafiłam na nieodpowiedniego terapeutę i dlatego nie potrafiłam się otworzyć?
Rozumiem, że jesteś już po "leczeniu" czy teraz normalnie już możesz funkcjonować? Nie masz już żadnych problemów z tą kwestią związanych?

[mpt]

Napisane przez LiquierroGirl

No właśnie tylko, że ja już byłam u psychologa i nic to nie dało, bo nie jestem w stanie z nim rozmawiać o tym...
A Ty poszłaś z tym do psychologa czy wybrałaś coś innego? Jak to wyglądało?
Pytam bo może trafiłam na nieodpowiedniego terapeutę i dlatego nie potrafiłam się otworzyć?
Rozumiem, że jesteś już po "leczeniu" czy teraz normalnie już możesz funkcjonować? Nie masz już żadnych problemów z tą kwestią związanych?

Taka terapia to nie jest kilka wizyt, musisz nastawić się na długi cykl, zwłaszcza, jeśli od zdarzenia minęło już tyle czasu. Możliwe, że trafiłaś na kiepskiego terapeutę, a możliwe, że nie dałaś mu szansy. Poszukaj w internecie kogoś, kto specjalizuje się w traumach, z dobrymi opiniami i spróbuj mu zaufać jak lekarzowi. Bez tego się nie da.

[Cappuccino]

a czy bylasz tym na policji? sprawca tak wstretnego czynu powinien poniesc kare. jesli nie chcesz zrobic tego dla siebie zrob to z mysla o innych dziewczynach ktore rowniez moze to spotkac, skoro ten "człowiek" jest na wolnosci. nie zwlekaj dluzej bo sprawa moze ulec przedawnieniu.

tak jak dziewczyny pisaly: moze powinnas poszukac innego psychologa? sama chodzilam do jednego i mi nie odpowiadal (ale mialam zupelnie inny problem, wiec nie moge porownywac), a moja kolezanka mowila mi, ze po zalamaniu nerwowym( z powodu tego, ze facet wykorzystal ja emocjonalnie i fizycznie) psycholog pomogl jej na tyle, ze zaczela funkcjonowac normalnie, uratowal ją... moze poszukaj kogos kto bardziej bedzie Ci odpowiadac, wg mnie płec tez ma znaczenie- powinna to byc kobieta.
wsparcie kogos bliskiego ma tez duze znaczenie.

[Infernallullaby]

Nie jest to moje osobiste doświadczenie , więc nie potrafię się wypowiedzieć jako osoba " doświadczona " . Jednak myślę że tak jak pisały poprzedniczki powinnaś spróbowac jeszcze raz u psychologa . Spróbuj znaleźć takiego który wzbudzi w tobie zaufanie i nie bój się otworzyć - dla nich nie jest to obca sprawa nie będą patrzeć na Ciebie nieporfesjonalnie . Nie poddawaj się po pierwszych wizytach - jest to napewno głęboka zadra a osobie która chce Ci pomóc musisz zaufać i w pełni się otworzyć a ona napewno pomoze Ci zminimalizować skutki tego strasznego doświadczenia . Myślę że pomocą dla Ciebie powinien okazac się także chłopak z którym powinnaś odbyć długa i szczera rozmowę . Także jeżeli kontakty z nim sprawiają Ci ból psychiczny może zacznijcie od małych kroków przyzwyczajeń nic na tzw głeboką wodę .

Życzę Ci dużo wytrwałości , siły i przedewszystkim tego aby to co się stało nie rzutowało w przyszłości na twoje życie . Pamiętaj , że spotykamy na swej drodze okropnych ludzi , ale nie wszyscy są tacy i napewno jest wiele przychylnych osób które pomogą Ci przebrnąć przez to wszystko

[LiquierroGirl]

Napisane przez Cappuccino

a czy bylasz tym na policji? sprawca tak wstretnego czynu powinien poniesc kare. jesli nie chcesz zrobic tego dla siebie zrob to z mysla o innych dziewczynach ktore rowniez moze to spotkac, skoro ten "człowiek" jest na wolnosci. nie zwlekaj dluzej bo sprawa moze ulec przedawnieniu.

Nie, nie byłam z tym na policji i nie mam zamiaru. Ta sprawa jest znacznie poważniejsze. Nie mogę tego zgłosić, bo to zniszczyłoby życie bardzo wielu osobom w tym również mnie... Uwierz mi, że bardzo chciałabym żeby za to zapłacił, ale niestety muszę odpuścić

Co do reszty, mam nadzieję, że macie rację, że po prostu trafiłam na złą terapeutkę. Ciągle coś zapisywała i była tak dziwnie podekscytowana jakby się cieszyła z moich problemów... No i zadręczała pytaniami... ale może macie rację poszukam kogoś innego, skoro mówicie, że to na prawdę może mi pomóc.

Dzięki wam za wsparcie

[Cappuccino]

Napisane przez LiquierroGirl

Nie, nie byłam z tym na policji i nie mam zamiaru. Ta sprawa jest znacznie poważniejsze. Nie mogę tego zgłosić, bo to zniszczyłoby życie bardzo wielu osobom w tym również mnie... Uwierz mi, że bardzo chciałabym żeby za to zapłacił, ale niestety muszę odpuścić

nie boisz sie ze moze skrzywdzic kogos innego? nie bede sie wymadrzac bo nigdy nie bylam w takiej sytuacji i nie wyobrazam soebie co musi czuc dziewczyna ktora tak skrzywdzono. ale cholera mnie bierze jak pomysle, ze takie sk****el chodzi sobie po swiecie i wie, ze nic mu nie grozi za to co zrobil.

[turkusowa_]

Ewidentnie trafiłaś na niekompetentną osobę. Sama chodziłam do psychologa, może z całkiem innego powodu, ale mi się trafiła osoba odpowiednia, dzięki niej nauczyłam się inaczej patrzeć na świat. I to nie było kilka wizyt, odwiedzałam ją regularnie przez dobrych kilka miesięcy. Psycholog ma za zadanie, aby odpowiednio podejść swojego pacjenta, aby ten mógł się otworzyć przed nim, a nie zapisywać jakieś tabletki....

Napisane przez Cappuccino

nie boisz sie ze moze skrzywdzic kogos innego? nie bede sie wymadrzac bo nigdy nie bylam w takiej sytuacji i nie wyobrazam soebie co musi czuc dziewczyna ktora tak skrzywdzono. ale cholera mnie bierze jak pomysle, ze takie sk****el chodzi sobie po swiecie i wie, ze nic mu nie grozi za to co zrobil.

W pełni popieram.

Ale nie powinnaś odpuszczać...

Ważne jest abyś była szczęśliwa w życiu i umiała żyć i przeżyć życie na spokojnie.

[moniska0790]

Szczerze Ci współczuję, bo uważam, że w przypadku gwałtu, sam czas nie jest w stanie wyleczyć ran. Ja też myślę, że terapia u psychologa byłaby pomocna, wiem, że trudno jest się zwierzać obcej osobie z takich intymnych i trudnych wspomnień, ale potrzeba Ci takiego katharsis. Ciągle rozpamiętywanie niszczy człowieka, trzeba raz a porządnie się z tym zmierzyć i potem już nigdy do tego nie wracać. Trudno tak doradzać na forum, bo nie wiem jaki masz charakter, czy masz obok siebie bliskich, którym ufasz, czy wiedzą o tym co Cię spotkało, dlatego psycholog zadaje tyle pytań, musi Cię poznać. A jeśli chodzi o pójście na policję po 10 latach, to będąc na Twoim miejscu nie wiem czy dałabym radę, z jednej strony gwałciciel czuje się bezkarny, ale z drugiej to ponowne rozdrapywanie ran.

[paulinia18]

wiem co czujesz, czuje to samo, niestety pewnie to nigdy nie minie, mimo że to było 9 lat temu ciagle nienawidze facetów, nie ważne czy sa ok czy nie zawsze traktuje ich jak śmieci, wyjatkim jest mój tż któremu bardzo zaufałam, na początku było trudno, mimo że go bardzo kochałam to zawsze sex kończył się moim płaczem i tak przez ok 2 lata, tż wykazał się dużym zrozumieniem, teraz już nie plącze, jest ok, ale wstręt do facetów został, panicznie boję się ciemności i nigdy nie wychodzę sama.

[LiquierroGirl]

paulinia18
Boże mam nadzieję, że to źle nie zabrzmi, ale cieszę się, że nie jestem sama! Czasami wydawało mi się wręcz, że jestem wariatką, bo mam 22 lata i wciąż boję się ciemności! A co do facetów... mam wrażenie, że każdy chce mnie tylko wykorzystać, zrobić krzywdę...
Dobrze, że znalazłaś kogoś, kto cie rozumie i wspiera. Masz jakieś oparcie w nim. Ja nie miałam tyle szczęścia. Niekiedy mam wrażenie, że przez to nigdy sobie nikogo nie znajdę.

[apows]

Napisane przez LiquierroGirl

Nie bardzo wiem jak mam to wszystko powiedzieć i opisać.
Oczekuje jakiś porad, jakichkolwiek, mówcie co myślicie bo ja już naprawdę wariuję!
Chodzi o to, że 10 lat temu zostałam zgwałcona przez osobę, której BARDZO ufałam. Zastanawiacie się już na wstępie pewnie, że skoro było to tak dawno temu dlaczego dręczy mnie to teraz? Otóż... to jest właśnie problemem moim
Nie rozumiem tego sama. Owszem na samym początku przechodziłam okres nienawiści do wszystkich i wszystkiego, ale teraz... zamiast lepiej... jest znacznie gorzej.
Nie potrafię o tym zapomnieć, a najgorsze, że to ma wpływ na wszystko, co robię. Nienawidzę, kiedy ktoś mnie dotyka (nawet dziewczyna!), sztywnieje, kiedy ktoś niespodziewanie to zrobi i ludzie dziwnie się na mnie patrzą... Ale ja mam już taki odruch! nie wiem co mam robić!
Najgorsze jest jednak, kiedy jestem z chłopakiem... Oczywiście musi to być, ktoś do kogo w 100% coś czuję, ale to i tak nie wystarcza bo kiedy jestem z nim w łóżku to i tak nie potrafię czerpać z tego satysfakcji... jakbym wciąż się czegoś obawiała.. ale czego?

Czy któraś z was też coś takiego przeszła??? Jak sobie poradzić z czymś takim??

To naturalny objaw gwałtu. Jesteś ofiarą do dziś, bo nie leczyłaś się.
Musisz zdobyć się na odwagę i iść do psychologa, najlepiej kobiety, z którą od początku porozmawiasz o tym, co Ci się przytrafiło. Nawet jesli korzystałaś z psychoterapii to ponownie powinnaś rozpocząć leczenie. Ofiary gwałtu często są pod opieką psychologa przez całe życie. To wielki slad w psychice, zwłaszcza dla młodej dziewczyny. Nie win siebie za to, że czujesz wstręt do bliskości. To naturalny odruch ofiary. Umów sie na wizytę kochana i zacznij się cieszyć związkiem. Nie każdy facet jest draniem, daj swojemu chłopakowi szanse na pokochanie. Oczywiście jesli go bardzo kochasz i masz do niego zaufanie pogadaj z nim o gwałcie, na pewno bedzie Ci lżej.

[Limonkowa_]

Wspolczuje Ci mega mocno i wiem jak jest ciezko, sama po zmroku na ulice nie wychodze, bo sie zwyczajnie boje.

Co do glosow o policji - ja poszlam, zrobili ze mnie dziw*e ktora na pewno sama prowokowala a sprawe umozyli bo zbyt malo mieli dowodow.

[pejlin]

Witajcie,

To i ja się wypowiem , ja polecam psychiatrę nie psychologa i tak jak wspominały przedmówczynie raczej długa terapia. Wiem że łatwo nie będzie ale tak jak zostało tutaj napisane nie leczyłaś się i dlatego nadal nie potrafisz sobie z tym poradzić. Trzymam kciuki za Ciebie bardzo mocno !!