Życie jest piękne - mimo wszystko!

[Agusz]

Kochane -dziestki ! Przeglądam ten wątek i co widzę? - Zmarszczki , cellulit , rozstępy , kłopoty z facetami ... brrr!
Chyba czas na coś odmiennego! Coś co podniesie nas na duchu i przypomni nam , że życie mimo wszystko jest piękne!
A więc ...
macie dzieści lat i bagaż doświadczeń - wyciągnijcie z niego to ,co sprawiło Wam największą radość , to co udało Wam się osiągnąć, z czego jesteście dumne , ...
Piszcie o czym chcecie , tak poważnie lub nie, byle było to pozytywne !

[Agusz]

Zacznę od siebie . Gdy skończyłam 30 lat miałam pracę ,której nie lubiłam , życie wydawało mi się nudne i bezsensowne ... Nagle zachorowałam i ledwo uszłam z życiem . Gdy leżałam w szpitalu miałam sporo czasu na myślenie . W tym czasie przekonałam się jakiego mam kochającego męża - jeździł do mnie codziennie mimo ciężkiej pracy i dogadzał mi jak umiał ,a do tego świetnie sobie radził z synkiem i obowiązkami w domu . Doceniłam to co mam .Odważyłam się zmienić zawód- zapisałam się do szkoły. Teraz (po 3 latach ) mam wymarzony zawód (właśnie zdałam egzaminy), wracam do domu zadowolona z pracy , uśmiechnięta . I jestem dumna z tego ,że odważyłam się zmienić swoje życie .Dziś mówię,że życie zaczyna się po TRZYDZIESTCE!

[WioletaM]

Też mam 30 lat i sporo doświadczeń. Mam prawie wszystko to co chciałam: męża, córkę, duże mieszkanie, kochających rodziców, zdrowie, mgr. Doceniam to co mam, ale do pełnego szczęścia potrzebuję jeszcze pracy, której nie mam od kilka lat. Wysłałam już dziesiątki ofert, odbyłam różne rozmowy kwalifikacyjne i nic. Ostatnio starałam się o pracę w swoim zawodzie, chociaż powiedziałam sobie, że nie chcę być nauczycielem. Wprawdzie nie starałam się o prace nauczyciela w szkole, ale o posadę terapeuty. Wczoraj miałam takiego doła, bo okazało się, że nie mam tej pracy. O tę pracę starała się też moja koleżanka i dostała się. Ja mam jakiegoś pecha i brak znajomości. Wiem, że miał to być radosny wątek, ale chciałam to wyrzucić z siebie.

[Agusz]

A może spróbuj podnieść kwalifikacje ,lub poradż się specjalistów - jak rozmawiać z pracodawcą ,by dostać pracę ? Wiem z doświadczenia , że ta wiedza bardzo pomaga . W naszym kraju nie wystarczy wykształcenie - trzeba jeszcze wiedzieć jak się sprzedać .

Nie poddawaj się - ja byłam 3 lata bezrobotna - wiem co czujesz , ale gdzieś czeka na Ciebie praca , która da Ci sporo satysfakcji !

[WioletaM]

Dd listopada do kwietnia byłam na przygotowaniu zawodowym w PUP i miałam spotkania z doradcą zawodowym oraz psychologiem. Sama szukałam pracy dla bezrobotnych, a sobie nic nie umiałam znaleźć. Mam wykształcenie pedagogiczne, a doświadczenie biurowe. Na bezrobociu nie siedzę bezczynnie, bo zaliczyłam różne kursy, które do niczego nie przydały mi się.
Mogłam pracować w TP na Błękitnej Linii, ale ta praca to był istny obóz pracy.
Moja koleżanka też ma wyższe wykształcenie i spore doświadczenie i nie może znaleźć pracy, a robi co może.

Ja nie mam wielkich wymagań, bo pracując jako terapeutka zarabiałabym 460 zł i mnie to odpowiadałoby. Jak się otrząsnę z kolejnego niepowodzenia ,to dalej będę szukać.

Chociaż narzekam, to doceniam to co mam, bo wiem, że ludzie mają większe problemy ode mnie. Głowa do góry WioletoM.

[juswydrz]

Ja mam 32 lata, męża, dzieci domek z ogródkiem i kilka poważnych problemów na głowie z którymi nie potrafię sobie poradzić. Przyjęłam taktykę, żeby nie myśleć o problemach jeśli są nie do rozwiązania. Moje losy się tak jakoś toczą że problemy same się rozwiązują jeśli na siłę nie będę przeć do przodu.
Troszkę to się odbiło na moim zdrowiu psychiczym. Ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło.
Czasami myślę, że życie byłoby zbyt proste jakbyśmy nie mieli przeszód do pokonywania

[Luba]

Mnie juz blizej do czterdziestki niz do trzydziestki. Lat 37, mąż, dwoje dzieci, zdrowi jesteśmy wszyscy. Wystarczy. No, dobra, pieniądze tez mamy. Szczęścia nie daja ale bardzo uprzyjemniają życie.
Im jestem starsza, tym bardziej się uspokajam wewnetrzenie i nie stwarzam sobie sztucznych problemów. Tymi prawdziwymi tez sie mało przejmuję. Mogę powiedzieć, że trochę w życiu przeszłam i teraz wiem, że sobie poradzę, cokolwiek by się nie wydarzyło. Jak długo mam dwie ręce, dwie nogi, głowę i zdrowie jakie takie, to wiem że jakos z każdego kłopotu wybrnę.
Zauważyłam, że od czasu kiedy przestałam się szarpać z życiem (ok. 30tki) to wszystko jakos sie układa.
Życie jest piekne! Wcale nie mimo wszystko. Jest piekne samo w sobie, tylko ja musiałam dać sobie pozwolenie na to, żeby to zauważyć.

[juswydrz]

Ja zauważyłam to samo im mniej się przez życie rozpycham łokciami tym jest prościej, łatwiej i przyjemniej. ALe to takich spostrzeżeń musiałam dojść bardzo ciernistą drogą. Parę potknięć i dołków nauczyły mnie pokory w stosunku do "życia".
Najważniejsze jest żeby wszyscy byli zdrowi a reszta sama się ułoży.

[vilandra]

Napisane przez Luba

Mnie juz blizej do czterdziestki niz do trzydziestki. Lat 37, mąż, dwoje dzieci, zdrowi jesteśmy wszyscy. Wystarczy. No, dobra, pieniądze tez mamy. Szczęścia nie daja ale bardzo uprzyjemniają życie.
Im jestem starsza, tym bardziej się uspokajam wewnetrzenie i nie stwarzam sobie sztucznych problemów. Tymi prawdziwymi tez sie mało przejmuję. Mogę powiedzieć, że trochę w życiu przeszłam i teraz wiem, że sobie poradzę, cokolwiek by się nie wydarzyło. Jak długo mam dwie ręce, dwie nogi, głowę i zdrowie jakie takie, to wiem że jakos z każdego kłopotu wybrnę.
Zauważyłam, że od czasu kiedy przestałam się szarpać z życiem (ok. 30tki) to wszystko jakos sie układa.
Życie jest piekne! Wcale nie mimo wszystko. Jest piekne samo w sobie, tylko ja musiałam dać sobie pozwolenie na to, żeby to zauważyć.

jak sie ma zdrowie ( Ty i Twoi bliscy) ,pieniądze to można tak sobie myśleć Moje nie jest piekne co najwżej ( żeby nie grzeszyć) średnio na jeża

[juswydrz]

A jak sobie radzisz w tym "co najwyżej na jeża" życiu?? Masz z kim pogadać??

[sasanka]

Zależy jak sie na nie patrzy - raz szklanka jest do połowy pełna a raz w połowie pusta . Podejrzewam, że większośc z was tez tak ma
Ale dobry pomysl poddala założycielka wątku - żeby wyciągnąć pozytywy, osiągniecia, powody do dumy. Zazwyczaj bowiem jest jak w szkolnych czasach - piątki, czwórki, ok, norma, o tym się nie mówi (mam na myśli rodziców ), za to się nie chwali, tak ma być - ale dwója już bez echa nie przechodziła . Tak więc rzeczywiście dobrze by było, te życiowe piątki od czasu do czasu wytaszczyć na światło dzienne żeby sobie o nich w ogóle przypomnieć - wtedy szklanka częściej bedzie w połowie pełna

[Smok]

Napisane przez WioletaM

Mogłam pracować w TP na Błękitnej Linii, ale ta praca to był istny obóz pracy.
.

Coś na temat takiego obozu pracy moge powiedzieć, mam wyższe wykształcenie i tez pracowałam trochę w takim call center, rzeczywiście obóz pracy, nawet na siusiu nie pozwalali wychodzić.

[agu.s]

Napisane przez sasanka

Zależy jak sie na nie patrzy - raz szklanka jest do połowy pełna a raz w połowie pusta . Podejrzewam, że większośc z was tez tak ma

A ja zawsze powtarzam, ze nie ważne czy w połowie pusta czy pełna tylko co jest w środku
A "życie ejst piękne mimo wszystko" Właściwie moje byłoby idealne gdyby nie.... no własnie zawsze coś się tam znajdzie. Ale ogólnie rzecz biorąć mam kochanego męża, udanego synka, teraz wlasnie ejstem w 6 miesiącu ciązy i mam nadzeje, że to będzie dziewczynka, pracę, którą uwielbiam a w ktorej niestety mało płacą, własny dach nad głową. Czyli dorobek jak na 33 w sam raz Rodzina, doświadczenie życiowe i zapał do zycia czego można chciec więcej.

[neonka28]

Tu 32 latka, męzatka i mama 12 letniego chłopca.

Życie jest piękne wtedy kiedy przy naszym boku stoi mężczyzna taki który jest spełnieniem naszych marzeń.Kiedy zrobimy rachunek sumienia i stwierdzimy że to własnie jest ON i to jest to.Razem problemy pokonuje się łatwiej. Właściwie gdyby się zagłębic to bez problemów jest nudno.

Tak więc z mojej walizki wypakowuje ( na chwilke ) takie radości mojego życia:
mąż w sytuacjach ekstremalnie trudnych mam w nim oparcie,

syn szczery do bólu, niestety szkoła go czasem zagłusza

rodzice rozsądek tak mi się kojarzą, dobre rady, trafne zazwyczaj , a także to co w nich cenie najbardziej to to że całe życie pracowali na to aby mnie i mojego brata zabezpieczyć finansowo a pochodza ze skromnych rodzin

Rodzina jest dla mnie najważniejsze a przede wszystkim najważniejsza radościa dla mnie jest to że moja mama jest zdrowa po bardzo ciężkiej chorobie.

Elementy życia takie jak praca są waże. Cóż czasem wydaje mi się że mogłabym robić wiele rzeczy: pracowac w policji, byc jubilerem , projektantka, malarką. Może wynika to z tego ,że mam kilka zawodów i pracuje w najciężsym bo fizycznie.
Pozytywne jest to ze następna praca przyszla do mnie sama.Będę pracować w dwoch miejscach, będe uczyc dzieci niepelnosprawne intelektualnie w stopniu lekkim.Praca przyszla do mnie sama....

Podróże to moja radość, uwielbiam zmieniac miejsca, zanuzać się w nieznane tereny, poszukiwać.Szkoda że moje finansowe mozliwości, niepozwalaja na więcej szaleństwa.

Zycie jest piękne gdy kocham. The end.

[Agusz]

Napisane przez sasanka

Zależy jak sie na nie patrzy - raz szklanka jest do połowy pełna a raz w połowie pusta . Podejrzewam, że większośc z was tez tak ma
Ale dobry pomysl poddala założycielka wątku - żeby wyciągnąć pozytywy, osiągniecia, powody do dumy. Zazwyczaj bowiem jest jak w szkolnych czasach - piątki, czwórki, ok, norma, o tym się nie mówi (mam na myśli rodziców ), za to się nie chwali, tak ma być - ale dwója już bez echa nie przechodziła . Tak więc rzeczywiście dobrze by było, te życiowe piątki od czasu do czasu wytaszczyć na światło dzienne żeby sobie o nich w ogóle przypomnieć - wtedy szklanka częściej bedzie w połowie pełna

Świetnie to ujełaś! Dokładnie o to mi chodzi . W zabieganych czasach , w których żyjemy , brakuje nam czasu na radość, gdy spotyka nas coś dobrego , przechodzimy nad tym do porządku dziennego . Gdy dzieje się żle - rozpamiętujemy w nieskończoność . I to dla mnie jest jakieś chore !

[Agusz]

Dziś podzielę się z Wami pewnym listem . Wczoraj mój ośmioletni synek wyjechał z babcią nad morze . Na biurku zostawił mi list :
"Mamusiu ! jesteś dla mnie jak słońce , ogrzewa mnie zimą i choć czasem jest za gorąco to bez słońca nie da się żyć - kocham cię mamusiu ."

I dla takich chwil warto żyć !

[neonka28]

milutkie

[betty_b]

Hę, ponieważ marudzę już trochę na jednym wątku, to tu wyciągnę co mi się udało osiągnąć. Przede wszytskim mam rodzinę - kochającego męża i 2 synków: 4-latka i małego, słodkiego dzidziusia Skończyłam studia, na które same zarabiałam (dzienne), przed 30- tką zostałam menedżerem w dużej zagranicznej firmie i bardzo lubię moją pracę, a na dodatek zostawia mi ona czas, który moge spędzić z dziećmi. Udało mi się nauczyć 3 jęz. obcych, nie mam czasu na hobby, ani na sport, nad czym trochę ubolewam, bo ostatnio zadyszki dostałam jak przebiegłam przez ulicę , ale mam szczere chęci to zmienić dla zdrowia..
Jedyne co mnie dołuje, to brak własnego dachu nad głową - z 2 dzieci to mieszkanie u kogoś kątem może już trochę wnerwiać no i chciałabym w końcu przestać być jedynym żywicielem rodziny (niestety tak jest przez większość mojego małżeństwa i stąd też nie mamy kasy na własne M).
Reasumując: nie wszystko jest doskonale, ale i tak uważam, że nieźle sobie radzę. Teraz po 30-tce uważam, że najważniejsza jest rodzina i zdrowie i życzę Wam, aby ta pierwsza byłą mocna miłością i dawała Wam wiele radości (którą czasem trzeba nauczyć się dostrzegać), a drugie by nie zawiodło.

[agajot]

Witam

Zazwyczaj jest tak, że doceniamy to co dał nam los w sytuacjach ekstremalnych - kiedy ktoś bliski jest na granicy życia i śmierci, kiedy jakieś nieszczęście spotyka naszych znajomych. Ja sama doświadczyłam tego pierwszego i to diametralnie odmieniło moje życie. Od tamtego czasu patrzę na życie inaczej, cieszę się drobiazgami, które wcześniej były normą. Rzuciałam palenie po latach przepuszczania z dymem sporej części domowego budżetu, zaczęłam regularnie uprawiać sport, mimo iż przez lata żyłam w przeświadczeniu, że nie da się pogodzić roli mamy, żony i kobiety pracującej. Cieszę się, że oboje z mężem pracujemy, mamy małe to małe ale swoje gniazdko, kochamy się i jesteśmy zdrowi. Kiedyś marzyłam o pracy z super zarobkami, o corocznych wakacjach za granicą i domku z dużym salonem z kominkiem. Dzisiaj wiem, że ważne że jesteśmy razem a to czy los pozwoli na realizację moich marzeń to sprawa drugorzędna. Na razie jestem zadowolona z tego co mam teraz

[sylwia30]

tak życie jest piękne!
pod warunkiem że umiesz cieszyc się z drobiazgów.
trochę przezyłam chwilami miałam dość wszystkiego próbowałam targnać się na życie. dziś jestem( mam taką nadzieję bo bardzo się staram) dobrą matką i żoną.
od paru lat pracuję w dużej międzynarodowej firmie, dobrze zarabiam.
rok temu przeprowadziłam się do wlasnego domu z ogródkiem.
tak ! teraz życie jest piękne !