Rodzeństwo w tej samej szkole czy osobno?

[Naatka_]

Persephone_

Dlatego było mi przykro gdy tak powiedziała, bo nigdy jej niczego nie zabraniałam ze względu na brata. Powiedziała też to w pierwszej złości kiedy wspomniałam o szkole do której idzie jej brat, później zaczęłam ją namawiać, że na zajęcia artystyczne poślę ją prywatnie.

Co do wypowiedzi wyżej - synowi nie przysługuje szkoła specjalna, zresztą jest w normie intelektualnej. Problemem są jedynie relacje społeczne, i dlatego do tej pory chodził do małej, kameralnej szkoły z niewielkimi klasami. Ja nie mogę być z nim w szkole za rok, dlatego rozważam aby dalej miał tego samego asystenta, którego będę musiała już sama opłacać. Nie chciałam po prostu żeby był tam sam, nie będzie w tej szkole znał praktycznie nikogo, łatwiej byłoby mu iść z kimś kogo zna, nawet gdyby jakiś jego kolega tam poszedł. Niestety nikt znajomy tam nie pójdzie,dlatego prosiłam córkę. Szkoda że tak wyszło, jakbym się nad nią znęcała co najmniej. Myślałałam że to normalna sprawa, niektóre starsze rodzeństwo całymi dniami zajmuje się chorymi braćmi i siostrami, i to jest chore, a nie że chciałam aby dzieci były w tej samej szkole.

---------- Dopisano o 09:12 ---------- Poprzedni post napisano o 09:05 ----------

Szajababa

Nie jest tak, że strzelam focha, jak to ujęłaś, tylko sprawę uważam za zakończoną. Dzieci i tak razem nie pójdą, bo jak pisałam wyżej, nie istnieje taka możliwość. To moja ostatnia odpowiedź tutaj i nie chodzi o żadne obrażanie się.

Orzeczenie będzie miał ale pedagog wspomagający nie będzie z nim cały czas i to mnie martwi. Na razie szukam rozwiązania czy asystent mógłby być prywatnie ale nie wiadomo czy szkoła się zgodzi,bo teoretycznie już się ich nie zatrudnia.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez Naatka_

Orzeczenie będzie miał ale pedagog wspomagający nie będzie z nim cały czas i to mnie martwi. Na razie szukam rozwiązania czy asystent mógłby być prywatnie ale nie wiadomo czy szkoła się zgodzi,bo teoretycznie już się ich nie zatrudnia.

A dlaczego nie?
U nas pedagog specjalny jest na każdej lekcji, w sąsiednim LO tak samo. Jeśli jest taka potrzeba - to również w czasie przerw.

[ajah]

Napisane przez Naatka_

Mam dylemat dotyczący moich dzieci. Rzadko piszę na wizażu i jeżeli to nie jest dział odpowiedni na porady, to usunę wątek.

Otóż moje dzieci chodzą razem do gimnazjum, aktualnie kończą ostatnią klasę i piszą w tym tygodniu testy. Właśnie teraz znów zaczęłam się martwić o szkoły do jakich pójdą. Córka i syn od zawsze są razem w każdej klasie, już od przedszkola. Syn jest dzieckiem autystycznym, w szkole po raz pierwszy w tym roku miał ograniczoną pomoc asystenta (który mu pomagał w trudnych sytuacjach). Do tego zawsze miał przy sobie siostrę z którą jest naprawdę zżyty. Ona dużo mu pomaga i opiekuje się nim, na miarę własnych możliwości.

Niestety córka oznajmiła nam, że chce iść do renomowanego liceum (oceny zawsze miała bardzo dobre) aby w przyszłości dostać się na ASP (miała już kilka stypendiów i nagród plastycznych). Problem w tym, że jest to liceum artystyczne, nastawione na sztukę i nauki humanistyczne. Nasz syn również uczy się dobrze, ale tylko z nauk ścisłych. On z kolei widzi się w szkole ścisłej, marzy o zajęciach z robotyki. Ja boję się że on sam sobie nie poradzi, do tej pory w szkole zawsze była z nim siostra. Jest mi przykro, że teraz powiedziała mi wprost, że dłużej nie będzie zajmować się bratem kosztem własnych marzeń. Może jeszcze i poszłaby z nim do jednej szkoły, ale wszystko skomplikował ostatni konkurs artystyczny, gdzie córka zajęła 1 miejsce i otrzymała list polecający do szkół plastycznych w całej Polsce. Mówiła nam, że kompletnie się nie przejmujemy jej marzeniami, ale to nie prawda. Życie to nie tylko marzenia, są też obowiązki. Ja nie wiem co mam zrobić, mąż nalega aby szła do wymarzonej szkoły. Tylko co wtedy z jej bratem? Nie namawiam jej żeby od razu szła na profil matematyczny, może iść na humanistyczny, bo w tamtej szkole też taki jest, tyle tylko że matematykę mają na wysokim poziomie i tam by poszedł syn. Byliby w równoległych klasach. Czy to naprawdę coś złego, że chcę aby szli razem? Co powinnam zrobić w tej sytuacji?

Jeśli zycie to nei tylko marzenia, ale i obowiązki to proponuję rzuć pracę i wspieraj syna w szkole.
Twoja córka i jej osiągniecia to powód do dumy, a traktujesz je jak przeszkodę.

---------- Dopisano o 18:12 ---------- Poprzedni post napisano o 18:10 ----------

Napisane przez Naatka_

Tylko że autystyczny syn to nie jest żadna patologia jak tu piszecie! Nie uważam żeby on nią był, tylko jest normalnym dzieckiem z innymi potrzebami. A córka i tak nie pójdzie z nim do szkoły, bo profil humanistyczny jest w innym budynku, zresztą mąż się nie zgodził. Także możecie już skończyć swoje plucie na mnie, bo nie wiecie jak to jest mieć dziecko które w nowym środowisku dostaje napadów szału! Obecność kogoś z rodziny miałaby mu pomóc przez to przejść, ale będzie musiał sobie radzić z asystentem który jest dla niego obcym człowiekiem. Naprawdę nie wiecie jak to jest mieć takie dziecko, i obyście się nigdy nie dowiedziały.

Bardzo dobrze wiem jak to jest mieć dziecko autystyczne.
Też wiem jak to jest, gdy dziecko ma rodzeństwo.

[pfffh]

Ja też dobrze wiem, co to znaczy autystyczne dziecko. I jak jest gdy ma ono rodzeństwo. Tak, że Natkaa_ nie ma co się oburzać, bo w wątku wypowiadają się też matki mające taka sytuację jak Ty.