Paniczny strach przed nie zdaniem do następnej klasy

[Natalia_P1212]

Mam problem.
Od podstawówki towarzyszy mi paniczny strach przed nie zdaniem do następnej klasy. Czasem potrafię nie spać z tego powodu po nocach, mam gorsze momenty, na przykład w tym tygodniu (a przecież dopiero co się rok szkolny zaczął! ) i wymyślam coraz to nowsze scenariusze, co by się stało, gdybym nie zdała.
Od razu zaznaczę, że post to nie prowokacja i jest jak najbardziej poważny, chociaż może brzmieć głupio, bo od czasów podstawówki ładnych parę lat minęło i już dzieckiem jako takim nie jestem.

Ocen koszmarnych nie mam. Czasem (chociaż najczęściej obywa się bez tego) się zdarzy, że pod koniec roku jestem z jednego przedmioty zagrożona, w porywach z dwóch, ale zawsze udaje mi się to bardzo szybko poprawić (kwestia dwóch tygodni). Najczęściej zdaję bez żadnych większych problemów i moje obawy są nieuzasadnione. NIGDY nie miałam poprawek.
U mnie w klasie jest kilka osób, które pod koniec są zagrożone z połowy przedmiotów, a i tak zdają, jednak to niezbyt mnie przekonuje.
Czasem strach przed zostaniem w klasie mnie paraliżuje i tak leżę przez całą noc, nie mogąc zasnąć.
Aktualnie z jednego przedmiotu (biologii) mam jedną jedynkę i NB (byłam chora) i już potrafię panikować, że nie dam sobie rady na poprawce w sierpniu Najczęściej ludzie mają z moich histerii niezły ubaw.

Czy ktoś ma tak jak ja, można się tego pozbyć?
Mam wrażenie, że cały ten post brzmi komicznie, ale naprawdę nie daje mi to spokoju.

[viva91]

Może post nie brzmi komicznie, ale... to tak, jakby bać się że nagle niebo nam spadnie na głowę. Gdzie tu sens?

Sama zdajesz sobie sprawę z tego, że masz obsesję. Jeśli sama nie potrafisz sobie z nią poradzić to poszukałabym pomocy wśród innych. Dzieliłaś się z kimś swoimi obawami?

[Majka1503]

Napisane przez viva91

Może post nie brzmi komicznie, ale... to tak, jakby bać się że nagle niebo nam spadnie na głowę. Gdzie tu sens?

Sama zdajesz sobie sprawę z tego, że masz obsesję. Jeśli sama nie potrafisz sobie z nią poradzić to poszukałabym pomocy wśród innych. Dzieliłaś się z kimś swoimi obawami?

Wiesz viva, niebo raczej nie ma prawa spaść nam na głowę, a autorce zdarza się być zagrożoną z jednego-dwóch przedmiotów. To wystarczający powód, żeby się obawiać.

Proponuję na początek próbować nie dopuścić do zagrożeń, nikt jadący w szkole, np. na 3 nie myśli o tym, że nie zda.

[viva91]

Napisane przez Majka1503

Wiesz viva, niebo raczej nie ma prawa spaść nam na głowę, a autorce zdarza się być zagrożoną z jednego-dwóch przedmiotów. To wystarczający powód, żeby się obawiać.

Chyba miałam zbyt wiele elementów w klasie i przez to jedno czy dwa zagrożenia nie robią na mnie wrażenia, podczas gdy znajomi potrafili mieć takich osiem i ze wszystkich się wygrzebać

Dla mnie powodu do strachu nie ma, bo mamy październik, więc jak można na dzień dzisiejszy obawiać się braku promocji do następnej klasy, jak mamy tyyyyyyle niewiadomych przed sobą? Jak na razie nic nie wskazuje na to, że autorka mogłaby nie zdać. Jedna jedynka z biologii? I mnie się zawsze w roku szkolnym jakaś jedynka zdarzyła, a kończyłam ze świadectwem z paskiem.

Idąc tym tropem każdy powinien bać się wielu rzeczy, mimo że nic nie wskazuje na to, że miałyby się wydarzyć. Tylko że wtedy wszyscy popadlibyśmy w paranoję...

[Majka1503]

Napisane przez viva91

Chyba miałam zbyt wiele elementów w klasie i przez to jedno czy dwa zagrożenia nie robią na mnie wrażenia, podczas gdy znajomi potrafili mieć takich osiem i ze wszystkich się wygrzebać

Dla mnie powodu do strachu nie ma, bo mamy październik, więc jak można na dzień dzisiejszy obawiać się braku promocji do następnej klasy, jak mamy tyyyyyyle niewiadomych przed sobą? Jak na razie nic nie wskazuje na to, że autorka mogłaby nie zdać. Jedna jedynka z biologii? I mnie się zawsze w roku szkolnym jakaś jedynka zdarzyła, a kończyłam ze świadectwem z paskiem.

Idąc tym tropem każdy powinien bać się wielu rzeczy, mimo że nic nie wskazuje na to, że miałyby się wydarzyć. Tylko że wtedy wszyscy popadlibyśmy w paranoję...

Może masz rację, trudno mi ocenić, bo nie miałam żadnych zagrożonych "elementów" w klasie
Paranoi jestem przeciwna, ale gdybym miała tendencję do bezmyślnego wchodzenia na jezdnię bez rozglądania się, to też bałabym się potrącenia.

Autorko, może porozmawiaj ze szkolnym psychologiem o swoich obawach?

[casus_belli]

Jeśli to trwa od podstawówki stale, rok w rok i to od września, to problem jest chyba głębszy niż oceny, równie dobrze mogłoby to być to przysłowiowe niebo spadające na głowę czy ulatniający się gaz (niby gaz może się z każdej instalacji ulatniać, a jednak większość ludzi o tym codziennie nie myśli).
Ja bym poszukała psychologa, ale poza szkołą, zapewne dlatego, że mam kiepskie doświadczenia z "pomocą" psychologiczną organizowaną przez szkoły/uczelnie.

[serenavanderwoodsen]

Napisane przez casus_belli

Ja bym poszukała psychologa, ale poza szkołą, zapewne dlatego, że mam kiepskie doświadczenia z "pomocą" psychologiczną organizowaną przez szkoły/uczelnie.

Trochę bagatelizujecie mówiąc, że 'nie ma to sensu' albo że 'nie ma powodu do strachu', bo lęki tak nie działają..strach jest często irracjonalny... Albo mówienie że wzięcie się do pracy i niedoprowadzenie do żadnych zagrożeń to wyeliminuje. Takie myśli nie działają "logicznie", ty sobie swoje, a mózg swoje.
Tym samym nie można być "przeciwnym paranoi"..wiem, że 'tak się mówi', ale urojenia paranoiczne są zaburzeniem, a nie synonimem na kogoś kto "panikuje".
Żeby było jasnę, nie mam na celu 'atakowania' nikogo.

[casus_belli]

Warto na początek odróżnić pojęcia "lęk" i "strach", wtedy niektóre rzeczy przestają być bezsensowne, głupie czy warte najwyżej zignorowania.

[viva91]

Napisane przez serenavanderwoodsen

Trochę bagatelizujecie mówiąc, że 'nie ma to sensu' albo że 'nie ma powodu do strachu', bo lęki tak nie działają..strach jest często irracjonalny... Albo mówienie że wzięcie się do pracy i niedoprowadzenie do żadnych zagrożeń to wyeliminuje. Takie myśli nie działają "logicznie", ty sobie swoje, a mózg swoje.
Tym samym nie można być "przeciwnym paranoi"..wiem, że 'tak się mówi', ale urojenia paranoiczne są zaburzeniem, a nie synonimem na kogoś kto "panikuje".
Żeby było jasnę, nie mam na celu 'atakowania' nikogo.

Chwila chwila. Nie wyciągajmy od razu ciężkiego sprzętu.

Po pierwsze autorka nie napisała nic poza pierwszym postem. A niedawno w innym wątku, brzmiącym w podobnym tonie, autorka po czasie napisała: "Sprawa nieważna, miałam kiepski dzień to spanikowałam, nie jest tak źle jak przedstawiłam wcześniej", także wstrzymajmy się z daleko idącymi wnioskami.

Dlatego zaczęłam od logiki właśnie. Może jak obca osoba wprost, ale krótko i dobitnie napisze, że powodów do strachu nie ma to może dotrze? Często to działa na mnie - jak się czegoś obawiam to staram się spojrzeć na sprawę z boku, skupić się na faktach i na tym, że możliwych jest wiele scenariuszy, a nie jeden, ten najczarniejszy zakładany przeze mnie. Zdaję sobie sprawę z tego, że jeżeli sprawa jest bardziej zaawansowana, to logika na nic się nie zda - ale na razie tego nie wiemy, nie możemy być niczego pewne po jednym poście.

Także nie piszmy od razu o urojeniach, do takiej diagnozy potrzeba chyba więcej informacji i to nie przez internet.

[casus_belli]

Napisane przez viva91

Dlatego zaczęłam od logiki właśnie. Może jak obca osoba wprost, ale krótko i dobitnie napisze, że powodów do strachu nie ma to może dotrze? .

A jak nie dotrze, to najwyżej ktoś się poczuje jakby w mordę dostał, w najlepszym wypadku od obcego w necie, gorzej jak od bliskich, a pełna masakra jak od "specjalisty".
Prawdopodobnie większość postów z cyklu "świat się wali" to właśnie efekty gorszego dnia i w "normalnych" przypadkach hasło "weź się w garść" pomaga. Ale jest ten, wbrew pozorom nie taki mały, procent ludzi często na maksa zdesperowanych. Przez internet jednych od drugich ciężko odróżnić i naprawdę, lepiej 9 razy przesadzić z delikatnością niż raz kazać się "ogarnąć" komuś choćby w depresji. Jest różnica pomiędzy próbą uspokojenia i "wypadania" terenu a tekstami "gdzie tu sens" czy "ogarnij się".
Poza tym, Serena nie pisała, że autorka MA jakieś konkretne zaburzenia, tylko że słowo "paranoja" ma konkretne znaczenie i nie powinno być stosowane ot tak, "ludowo".

[viva91]

Napisane przez casus_belli

Prawdopodobnie większość postów z cyklu "świat się wali" to właśnie efekty gorszego dnia i w "normalnych" przypadkach hasło "weź się w garść" pomaga.

I takie założenie poczyniłam.

Za użycie słowa "paranoja" przepraszam, ale tak często używa się go w mowie potocznej, że sądziłam iż każdy zrozumie o co mi chodzi, włączając autorkę.

Jednak najbardziej niepojęte jest dla mnie rozdmuchanie przypadłości autorki, bo nie możemy na podstawie tak zdawkowej informacji postawić żadnej diagnozy - a przede wszystkim nie my jesteśmy od stawiania diagnoz. Zatem:

Napisane przez casus_belli

Przez internet jednych od drugich ciężko odróżnić i naprawdę, lepiej 9 razy przesadzić z delikatnością niż raz kazać się "ogarnąć" komuś choćby w depresji.

a) nie kazałam się ogarnąć komuś w depresji (choć domyślam się, że depresja miała być przykładem, jednak patrz punkt b), w ogóle nigdzie nie napisałam słów "ogarnij się", których używasz, a na pewno nie chodziło mi o to, by autorka od tak się ogarnęła i to załatwi sprawę
b) zabrzmiało to, jakbyś posądzała autorkę o poważne zaburzenia jak na przykład depresja - jeśli miałaś inny zamiar to spoko, no ale taki przykład nasuwa samoistnie sugestie

Skoro jednak wyrażam się "niedelikatnie" to zakończę swój udział w tym wątku. I nie, nie strzelam focha, ale w takich wątkach zawsze staram się nakreślić jasno sytuację autorowi, aby wiedział jak wygląda ona z boku i zobaczył, że może nie być taka zła jak mu się wydaje - inaczej nie potrafię, zatem aby nie narobić większych szkód w psychice autorki znikam

[serenavanderwoodsen]

Napisane przez casus_belli

Poza tym, Serena nie pisała, że autorka MA jakieś konkretne zaburzenia, tylko że słowo "paranoja" ma konkretne znaczenie i nie powinno być stosowane ot tak, "ludowo".

Absolutnie chodziło mi tylko o to. I tak, ja rozumiem w jakim znaczeniu to jest użyte i że się tak mówi i świata nie zmienię, i nie chcę się z nikim nawet kłócić, ale hmm może zwrócić uwagę, nie wiem, mam wrażenie że trochę jako społeczeństwo się uświadamiamy w kwestii chorób psychicznych i można też zwrócić uwagę na język. Myślę że to przy okazji jakiś bodziec do poruszenia też takiej dyskusji

Do problemu autorki skierowana jedynie ta część, że warto iść z tym do kogoś i porozmawiać.
Nawet w sytuacjach gdy stres jest uzasadniony, to nie jest zdrowe, żeby wpływał tak bardzo na normalne funkcjonowanie, bo to się później napędza.

Ja z założenia wolę być bardziej wyczulona niż trzeba niż mniej
Ale rozumiem też, że wasze podejście było bardziej 'logiczne' i eliminujące problem w przyczynowo-skutkowym ciągu, bo mój mózg działa i tak czasem .

[BeautyMe]

Jeśkli taki strach utrudnia Ci egzystowanie to najlepiej chyba jeśli udasz się do specjalisty. Forumowicze nie pomoga uporać Ci się z Twoimi lękami zwłaszcza, że sama wspomniałaś że są nieuzasadnione

[201604200942]

Poprawiasz kazda jedynke, zeby miec czyste konto i argument, gdy nauczyciel bedzie chcial wytawic Ci zagrozenie?

Przysiąć do biologi, pałę popraw, zgłoś się do odpowiedzi i już masz czyste konto

[letitiah]

Jeśli sama nie umiesz sobie poradzić z problemem, skontaktuj się z psychologiem albo porozmawiaj z kimś bliskim. Sama mówisz, że to obsesja, że nie wiesz, skąd się wzięła - przecież oceny masz ok! Zastanawiałaś się, skąd ona się wzięła?