Nie mam sił by żyć...

[Ssmile]

Cześć,
Jak widać jestem nowa na forum... Nie mam sił by żyć, czasami myśle, że nie powinnam się urodzić... Codziennie w mojej głowie kłębią się myśli o tym, że jestem adoptowana (dowiedziałam się o tym w wieku 9 lat...)- obecnie mam 13..., dziś rozmawiając z mamą na temat mojej rodziny (obecnej), dowiedziałam się, że moja Babcia miała raka (o tym wiedziałam już wcześniej), kiedy umierała popażyłam ją gorąco wodą z termosu , ponieważ "chciałam jej nalać herbaty" - miałam, wtedy 1,5 roku teraz zastanawiam się nad tym czy jestem warta tego, aby żyć i po co żyje...
Z góry przepraszam, że to napisałam, ale musiałam....
Pozdrawiam,
Ssmile

[sorceress]

Nie wiem co mogłabym napisać, żebyś poczuła się lepiej...
Nie myśl tak negatywnie. Na pewno są jakieś dobre strony w Twoim życiu, szukaj ich.
Trzymaj się

[agabil1]

przecież nie zrobiłaś nic złego czy to jest powodem Twego stanu psychcznego? To że poparzyłaś umierającą babcię? Czy fakt adopcji? Zapewne jedno i drugie.
Musisz być silna

[Atram]

nie pisz ze nie masz po co żyć. jestes warta tego żeby żyć. napewno jestes wspaniala osobą. żyjesz bo jestes potrzebna swojej obecnej rodzinie, ktora napewno Cie kocha. czy obecni rodzice dali Ci w jakis sposob odczuc ze jest inaczej?
zyjesz bo jestes potrzebna swiatu, jestes jeszcze mloda i pewnie nie znalazlas jeszcze swojej drogi. kazdy z nas ma do zrealizowania jakas misje..
jaki jest Twoj kontakt z obecnymi rodzicami? jesli dobry powinnas z nimi porozmawiac.. albo z pedagogiem szkolnym. mozliwe ze masz depresje..
jesli nie umiesz sobie sama z tym poradzic, musisz znalesc kogos kto pooze znalesc Ci sile do zycia..

nie obwiniaj sie o to co zdarzylo sie jak bylas mala. przeciez mialas tylko 1,5 roku.. nie wiem dlaczego Twoja mama Ci o tym powiedziala

prosze, nie rob nic glupiego..

[Creaketique]

Oj nie mozesz tak myslec

Jestes jeszcze mloda, cale zycie przed Toba. Czasami sa gorsze chwile, ale zdarzaja sie tez te lepsze dla ktorych naprawde warto zyc. Co do babci to po pierwsze nie Twoja wina, bo nie zrobilas nic umyslnie, a po drugie majac poltora roku dzieci robia rozne rzeczy i za ich zachowanie odpowiedzialni sa rodzice, nie one same.

3maj sie, i postaraj sie o sobie pomyslec troszke lepiej, bo naprawde jestes tego warta

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Przepraszam, ale nie mogę powstrzymać się przed jedną myślą...Dziewczyna jest tu nowa. Nie wiem, czy jej wierzyc, czy nie. Ale teraz będę miała dylemat moralny - powiadamiać kogoś, że mamy tu potencjalna "samobójczynię", czy nie? Ostatnio bardzo wiele jest takich przypadków, ze młodzi, bardzo młodzi ludzie piszą takie rzeczy na forach, blogach...I ja nie wiem, czy to jest prawda, czy głupi dowcip.

Mozecie mnie teraz zlinczować, ale...

[agabil1]

Napisane przez szajajaba

Przepraszam, ale nie mogę powstrzymać się przed jedną myślą...Dziewczyna jest tu nowa. Nie wiem, czy jej wierzyc, czy nie. Ale teraz będę miała dylemat moralny - powiadamiać kogoś, że mamy tu potencjalna "samobójczynię", czy nie? Ostatnio bardzo wiele jest takich przypadków, ze młodzi, bardzo młodzi ludzie piszą takie rzeczy na forach, blogach...I ja nie wiem, czy to jest prawda, czy głupi dowcip.

Mozecie mnie teraz zlinczować, ale...

nawet jeśli to prowokacja, choć tego nie wiemy lepiej starać się pomóc...a może dziewczyna ma problemy a takimi wypowiedziami sprawimytylko że zamilknie...

[patrycjaaP]

Jesli chodzi o to, że jesteś adoptowana.. Moja mama zawsze mi mówi, że prawdziwymi rodzicami są ci któzy są z tobą... są z tobą kiedy jesteś chora, są z tobą kiedy odnosisz sukcesy, kiedy ci smutno i kiedy koleżanka cie wkurzyła, po prostu są z tobą..weź to pod uwagę, a to że poparzyłaś umierającą babcie to przypadek tymbardziej, że byłaś malutka. Trzymaj się.

[zabkania]

Napisane przez patrycjaaP

Jesli chodzi o to, że jesteś adoptowana.. Moja mama zawsze mi mówi, że prawdziwymi rodzicami są ci któzy są z tobą... są z tobą kiedy jesteś chora, są z tobą kiedy odnosisz sukcesy, kiedy ci smutno i kiedy koleżanka cie wkurzyła, po prostu są z tobą..weź to pod uwagę, a to że poparzyłaś umierającą babcie to przypadek tymbardziej, że byłaś malutka. Trzymaj się.

pieknie i dosadnie napisane zgadam sie w 100 % Ssmile trzymaj sie

[Atram]

i odezwij sie..

[haallka]

Napisane przez zabkania

pieknie i dosadnie napisane zgadam sie w 100 % Ssmile trzymaj sie

ja rowniez sie z tym zgadzam... nic nie zmieni fakt, ze bedziesz sie za wszystko obwiniac... trzymaj sie mocno i pamietaj, ze jest tysiace powodow do tego zeby zyc... jestes bardzo mloda, wszystko przed toba... pamietaj o tym i zagladaj tu... pisz o tym co Cie trapi, to pomaga

[m.a.r.t.a]

Ssmile bądź silna, czasem człowiekowi zwłaszcza tak młodemu jak Ty przytrafiaja sie chwile, w których negatywnie patrzymy na świat i wszystko co nas otacza. Nie zadręczaj sie niczym , nikt Ci przeciez nie robi wyrzutów sumienia. Ciesz sie swoja młodością i pamietaj że jestes napewno mega szczęsciem dla swoich (obecnych) rodziców.
pozdrawiam ciepło

[krzysztof25]

Ja też wolałbym nigdy się nie urodzić.

[*fretka*]

Każdy w swoim życiu ma takie chwile że nie wie po co żyje na tym świecie. Też to miałam
Masz po co życ, choćby dla Twojej nieżyjącej już babci . Jeśli chodzi o Twoich rodziców to zgadzam sie z dziewczynami, prawdziwym rodzicem jest ten który jest z Tobą na dobre i na złe

3maj sie

[m.a.r.t.a]

Napisane przez krzysztof25

Ja też wolałbym nigdy się nie urodzić.

wiecej optymizmu i wiary w siebie

[Atram]

Napisane przez krzysztof25

Ja też wolałbym nigdy się nie urodzić.

dlaczego?
ja tez tak czasem mysle. ale urodzilam sie. i trzeba zyc dalej. robic cos zeby bylo lepiej, walczyc..

[kasiunia`18]

Napisane przez m.a.r.t.a

wiecej optymizmu i wiary w siebie

dokładnie

[haallka]

Napisane przez krzysztof25

Ja też wolałbym nigdy się nie urodzić.

ale sie urodziles wiec glowa do gory i do przodu a wszystko bedzie dobrze...

[Moonwalker]

Czy jest cos zlego w byciu adoptowanym? Znalazlas rodzicow, ktorzy Cie kochaja, masz szanse na normalne zycie. A to, ze poparzylas babcie...mialas 1,5 roku, a przeciez to sie zdarzy i 20 i 40 i 70 latkowi

[krzysztof25]

Napisane przez Atram

dlaczego?
ja tez tak czasem mysle. ale urodzilam sie. i trzeba zyc dalej. robic cos zeby bylo lepiej, walczyc..

Dlaczego? Choćby dlatego, że ten świat wcale nie jest taki piękny jak niektórzy twierdzą. Codziennie myślę o tym, że chciałbym się zabić jednak nie mam odwagi tego zrobić. Może gdyby eutanazja była legalna w naszym kraju... Z drugiej jednak strony jestem katolikiem i wiem, że pewnie nie powinienem mówić tak, że nie chcę żyć, bo niektórzy ludzie cierpią i chcą żyć. Ale patrząc na to inaczej śmierć uchroniłaby mnie przed (możliwym) przyszłym cierpieniem. Podsumowując: nie uważam, żeby było na tym świecie coś, dla czego warto by było żyć (chociaż niektórzy z Was na pewno zaprzeczą temu stwierdzeniu - to jest jednak moje zdanie)

[Atram]

Napisane przez krzysztof25

Dlaczego? Choćby dlatego, że ten świat wcale nie jest taki piękny jak niektórzy twierdzą. Codziennie myślę o tym, że chciałbym się zabić jednak nie mam odwagi tego zrobić. Może gdyby eutanazja była legalna w naszym kraju... Z drugiej jednak strony jestem katolikiem i wiem, że pewnie nie powinienem mówić tak, że nie chcę żyć, bo niektórzy ludzie cierpią i chcą żyć. Ale patrząc na to inaczej śmierć uchroniłaby mnie przed (możliwym) przyszłym cierpieniem. Podsumowując: nie uważam, żeby było na tym świecie coś, dla czego warto by było żyć (chociaż niektórzy z Was na pewno zaprzeczą temu stwierdzeniu - to jest jednak moje zdanie)

a milosc? uwazasz ze dla niej nie warto zyc?
ja rowniez nie twierdze ze swiat jest piekny. swiat jest taki jakim chcemy go widziec.

[krzysztof25]

Napisane przez Atram

a milosc? uwazasz ze dla niej nie warto zyc?
ja rowniez nie twierdze ze swiat jest piekny. swiat jest taki jakim chcemy go widziec.

Nie wierzę w miłość! Moim zdaniem ona nie istnieje (podkreślam, że to znowu jest tylko moje zdanie). Owszem, jest coś takiego jak zauroczenie. Ale miłość??? Nie! Nie ma czegoś takiego. Ludzie mogą mówić, że się kochają itp, ale według mnie większość małżeństw jest zawierana z czysto egoistycznych pobudek. Kobiety wychodzą za mąż dlatego, że boją się samotności, a mężczyźni żenią się, żeby "miał im kto prać skarpetki" . Na początku zawsze jest "pięknie, ładnie". Ludzie mówią, że się kochają, że chcą być ze sobą na dobre i na złe, a potem przychodzi zwykła, szara codzienność, na początku są kłótnie, potem rozwód, a na samym końcu podczas przypadkowego spotkania na ulicy dwójka ludzi, która kiedyś tak sobie wyznawała miłość, odwraca głowy każdy w inną stronę i nawet nie powiedzą sobie "Dzień dobry". Według mnie nie istnieje coś takiego jak miłość!

[Atram]

Napisane przez krzysztof25

Nie wierzę w miłość! Moim zdaniem ona nie istnieje (podkreślam, że to znowu jest tylko moje zdanie). Owszem, jest coś takiego jak zauroczenie. Ale miłość??? Nie! Nie ma czegoś takiego. Ludzie mogą mówić, że się kochają itp, ale według mnie większość małżeństw jest zawierana z czysto egoistycznych pobudek. Kobiety wychodzą za mąż dlatego, że boją się samotności, a mężczyźni żenią się, żeby "miał im kto prać skarpetki" . Na początku zawsze jest "pięknie, ładnie". Ludzie mówią, że się kochają, że chcą być ze sobą na dobre i na złe, a potem przychodzi zwykła, szara codzienność, na początku są kłótnie, potem rozwód, a na samym końcu podczas przypadkowego spotkania na ulicy dwójka ludzi, która kiedyś tak sobie wyznawała miłość, odwraca głowy każdy w inną stronę i nawet nie powiedzą sobie "Dzień dobry". Według mnie nie istnieje coś takiego jak miłość!

ale przeciez nie zawsze tak jest.
czy nie znasz ludzi ktorzy sa mazlezntwem 20 lat i sa szczesliwi? cos chyba sprawia ze sa szczesliwi.

dlaczego nie wierzysz w drugiego czlowieka? w to ze nie kazdy jest egoista?

[m.a.r.t.a]

Napisane przez krzysztof25

Nie wierzę w miłość! Moim zdaniem ona nie istnieje (podkreślam, że to znowu jest tylko moje zdanie). Owszem, jest coś takiego jak zauroczenie. Ale miłość??? Nie! Nie ma czegoś takiego. Ludzie mogą mówić, że się kochają itp, ale według mnie większość małżeństw jest zawierana z czysto egoistycznych pobudek. Kobiety wychodzą za mąż dlatego, że boją się samotności, a mężczyźni żenią się, żeby "miał im kto prać skarpetki" . Na początku zawsze jest "pięknie, ładnie". Ludzie mówią, że się kochają, że chcą być ze sobą na dobre i na złe, a potem przychodzi zwykła, szara codzienność, na początku są kłótnie, potem rozwód, a na samym końcu podczas przypadkowego spotkania na ulicy dwójka ludzi, która kiedyś tak sobie wyznawała miłość, odwraca głowy każdy w inną stronę i nawet nie powiedzą sobie "Dzień dobry". Według mnie nie istnieje coś takiego jak miłość!

Drogi Krzysztofie ...spokojnie ...masz wlasne zdanie i bardzo dobrze , tylko, że od Twojej wypowiedzi bije straszny pesymizm, nie mozna od razu zakładać, że wszystko jest złe, bezsensu itp. Nie wierzysz w miłośc...no dobrze...(to moje zdanie) :wydaje mi sie ze mając dwadzieścia pare lat nieprzeżyłeś jeszcze tej prawdziwej badź sie na kims zawiodłeś... a prawdziwa miłość istnieje, tylko trzeba ją znaleźć, bo sama nie zapuka do Twoich drzwi.Zgodze się z Toba w jednym, że niektóre osoby wychodza za mąz/żenią się bo boją się samotności...ale co do reszty mam wątpliwości.To od dwojga kochających sie ludzi zależy jak potoczy sie ich zycie za kilka lat, jak nie bedzie sie dbało o urozmaicenie związku, umocnienie swojego uczucia to owszem pojawi sie monotonia, nuda itp. w odwrotnym przypadku stworzą wspaniałą rodziną, przepełniona miłością, uczuciem...ciepłem...itp.

Potrzebujesz kogoś kto zmieni trwale Twoje nastawienie na świat.. na optymistyczne...bo ani krztyny optymizu nie potrafie u Ciebie znaleźć, a szkoda...

[agabil1]

Napisane przez krzysztof25

Nie wierzę w miłość! Moim zdaniem ona nie istnieje (podkreślam, że to znowu jest tylko moje zdanie). Owszem, jest coś takiego jak zauroczenie. Ale miłość??? Nie! Nie ma czegoś takiego. Ludzie mogą mówić, że się kochają itp, ale według mnie większość małżeństw jest zawierana z czysto egoistycznych pobudek. Kobiety wychodzą za mąż dlatego, że boją się samotności, a mężczyźni żenią się, żeby "miał im kto prać skarpetki" . Na początku zawsze jest "pięknie, ładnie". Ludzie mówią, że się kochają, że chcą być ze sobą na dobre i na złe, a potem przychodzi zwykła, szara codzienność, na początku są kłótnie, potem rozwód, a na samym końcu podczas przypadkowego spotkania na ulicy dwójka ludzi, która kiedyś tak sobie wyznawała miłość, odwraca głowy każdy w inną stronę i nawet nie powiedzą sobie "Dzień dobry". Według mnie nie istnieje coś takiego jak miłość!

bzdury miłość jest, tylko jeszcze jej nie znalazłeś. Może nie chcesz? Nie chcesz zaryzykować i dlatego siedzisz w swoim kokonie wysnutych teorii o rzekomym jej braku na swiecie.
Przeszłam wiele, nie raz nie dwa złamano mi serce, raz prawie psychikę-a jednak uśmiecham się i kocham. Z wzajemnością. I nie jestem wyjątkiem uwierz

[krzysztof25]

do Atram
Moim zdaniem mylisz szczęście z miłością. Miałem na studiach wykłady z psychologii i pamiętam jak pan wykładowca powiedział, że po pewnym czasie miłość "przechodzi" w przyzwyczajenie. Co to znaczy, że ludzie są szczęśliwi? Dla każdego szczęście oznacza co innego. W zasadzie miłości też nie da się jednoznacznie zdefiniować. Owszem, zdarzają się pary, które żyją ze sobą 20 a nawet i więcej lat. Ale czy się kochają? Czy są szczęśliwe? Wszystko zależy od tego co przyjęlibyśmy za definicję miłości i szczęścia. Często jest tak, że ludzie na zewnątrz udają, że wszystko jest OK, a w rezultacie w ogóle do siebie nie pasują i chcieliby się rozwieść, ale z jakichś względów tego nie robią (np. ekonomicznych, ze względu na dzieci itp.). Więc jeśli nawet znam rodziny, które uważam za szczęśliwe, to wcale nie znaczy, że one takie są!
Myślę, że każdy człowiek jest w pewnym sensie egoistą. Czytałem trochę "Przebudzenie" Anthony'ego de Mello i tam było powiedziane, że większość czynów, które popełniamy, popełniamy z pobudek egoistycznych.

do m.a.r.t.a
Mając te dwadzieścia parę lat nie przeżyłem jeszcze żadnej miłości. Nigdy nie miałem dziewczyny. Pewnie, że to od dwojga ludzi zależy jak ich życie będzie wyglądało za parę lat, jednak małżeństwo to spore ryzyko, bo ludzie się zmieniają. Człowiek widzą drugą osobę z którą (rzekomo) chce spędzić resztę życia widzi tylko "kawałek" tej drugiej osoby tzn. widzi tylko to jak ta osoba zachowuje się podczas tzw. "chodzenia" z nią. Nie ma pojęcia jak ta osoba będzie się zachowywała za 10 lat, za 20 lat, a nawet po roku. Może tylko przypuszczać. A zdarza się tak, że człowiek chciałby odejść, a nie może bo jest związany finansowo czy poprzez dzieci z "tą drugą połówką" i dla "świętego spokoju" tkwi w tej chorej sytuacji. I po co to komu?

[Lovisa]

Napisane przez krzysztof25

Ja też wolałbym nigdy się nie urodzić.

Wiemy Czyżby na forum gazeta.pl nikt już nie chciał czytac tych wyznan?

[krzysztof25]

Napisane przez Lovisa

Wiemy Czyżby na forum gazeta.pl nikt już nie chciał czytac tych wyznan?

A coś w tym złego, że piszę w kilku miejscach? Tobie też chyba zdarza się czasem, że jak masz jakiś problem, to zasięgasz opinii kilku osób, czyż nie?

[Lovisa]

Nie.

[haallka]

ojej... smutne ze tak mlody czlowiek jak ty jest az tak skrajnie pesymistycznie nastawiony do zycia i milosci... moze nie przezyles nigdy zadnegu silnego uczucia, bo nie dales mu szansy...