Nuty nie do końca perfumeryjne

[Trzy_Ryby]

Być może jest już taki wątek choć wyszukiwarka nie chciała się do niego przyznać, jeśli jest proszę Władzę o podjęcie stosownych kroków...
a jeśli nie ma to zapytać chciałam czy zdarza Wam się kojarzyć perfumy z muzyką? Po lekturze KWC i zapachowych blogów wiem, że poszczególne nuty mają dla Was kolory, kształty a czy mają dźwięki?
Dla mnie na przykład olibanum to kobiecy mezzosopran a świeże wilgotne drewno cedrowe brzmi jak wiolonczela.
Ale całe kompozycje zapachowe także mają swoje muzyczne odpowiedniki. Tak na moje ucho, na mój nos La Baiser du Dragon brzmi jak głos Leonarda Cohena. Nie tego młodego, śpiewającego Suzanne pod akompaniament własnej gitary ale tego siwowłosego barda o głosie schrypłym, chropowatym, matowym od alkoholu i tysięcy papierosów, którego wiek nie odarł z erotyzmu, który, w towarzystwie bogatego instrumentarium śpiewa o miłości, seksie, lęku, samotności, Tajemnicy, o tym co niewypowiadalne a doświadczalne przez każdego.
Avignon to oczywiście chóry gregoriańskie. Surowe, polifoniczne pieśni z dawnych kodeksów śpiewane w strzelistym wnętrzu gotyckiej katedry, głosy niosą się przez przestrzeń, odbijają od ścian tworząc specyficzny pogłos. Jedna z moich płyt ze średniowiecznymi pieśniami zaklęty ma w sobie taki pogłos, zawsze gdy jej słucham na mojej skórze (lub w mojej wyobraźni) rozsmuża się Avignon.
Jako że bardzo lubię muzykę dawną nie dziwi mnie wcale że kojarzy mi się z nią często uznawane za kościelne Messe de Minuit tyle, że zamiast męskich chórów słyszę kobiece chorały śpiewające bardzo wymagające wokalnie pieśni Hildegardy z Bingen. Mnogość głosów, ich czystość, bardzo wysokie rejestry, sposób w jaki łączą się ze sobą i przeplatają tworzy muzykę bardzo przestrzenną, surową i pełną światła.
Tak właśnie brzmi dla mnie Messe, w końcu mszą o północy, pasterką będąca- może to chór mniszek śpiewa a może to zastępy aniołów?
A Eau des Merveilles kojarzy mi się z ambietnem, z kompozycją luźnych plam dźwięków spokojną jak morze wczesnym wieczorem, przybierającą i wyciszającą się, spojoną zapachem soli morskiej krystalizującej się z wolna na nagrzanej słońcem skórze...
Ja bym mogła tak długo jeszcze ale ciekawsze dla mnie jest to jak Wam brzmią ulubione nuty, perfumy? Czy w ogóle brzmią?

[papug]

Mojej przyjaciółce zapachy brzmią, często mówi, że moje perfumy kojarzą jej sie z różnymi piosenkami. Jest synestetyczką, więc muzyka dostarcza jej wielowymiarowych doznań zmysłowych, czego szczerze zazdroszczę.
Szkoda, że nie ma jej tu na forum, zapewne szerzej by się wypowiedziała.

Czasem zdarza mi się, że jakaś piosenka, czy utwór "pachnie", ale nie odczuwam tego realnie Jest to wynikiem dużego ładunku emocjonalnego zawartego w słuchanym utworze, słowach piosenki. Pamiętam, że Dune od zawsze (od pierwszego powąchania) kojarzyły mi się z Roads Portishead
http://www.youtube.com/watch?v=Vg1jyL3cr60
i nie umiem tego racjonalnie wytłumaczyć, być może jest to spowodowane faktem, że odbieram Dune jako bardzo "smutne" perfumy.

Angel to dla mnie "Wind in the Wires" Patricka Wolfa
http://www.youtube.com/watch?v=M7ukDMnTfkE
Zapach piękny, ale nie umiem go nosić. Na mnie jest zimny, (gdyby śnieg miał pachnieć inaczej, niż pachnie, miałby zapach Angela, zdecydowanie), sprawia wrażenie nieprzystępności. Jest słodki, ale w taki dziwny sposób. Przypomina mi ciasteczka, którymi jako dziecko objadałam się przed Świętami razem z nieżyjącym już dziadkiem. I to wspomnienie powoduje uśmiech i zarazem ukłucie w sercu, bo uświadamiam sobie, że wszystko przemija, że ciasteczek już nie będzie, że z dziadkiem już nie porozmawiam. Angel to dla mnie tęsknota zamknięta w pięknym flakoniku. A Wind in the wires też wywołuje u mnie tęsknotę.

Smok też kojarzy mi się z piosenką Wolfa, a właściwie jego pięknym wykonaniem jednego z moich ukochanych wierszy Yeats'a:
http://www.youtube.com/watch?v=cwz3sUi-lM0
Żeby użyć smoka muszę być w specjalnym nastroju, tylko wtedy dobrze się na mnie układa. Jest kapryśny, wyjątkowo. Ale kiedy taki dzień nadchodzi, czuję się bardzo piękna i trochę oderwana od rzeczywistości. Dziewczyna z tego wiersza, dziewczyna zaśpiewana przez Patricka musi pachnieć Smokiem, jestem tego pewna

Opium i Cafe kojarzą mi się z muzyką Doorsów, a Mitsouko to zdecydowanie The Beatles Kiedy zdarzy mi się użyć któregoś z wyżej wymienionych pachnideł, czuję się "kobietą", dodają mi pewności siebie i mam ochotę na czerwoną szminkę

Dolce Vita poprawia mi nastrój i jest nierozerwalnie związana z U2 "Staring at the sun "
http://www.youtube.com/watch?v=U3jzvVPWy2I
To skojarzenie powstało, bo słuchałam właśnie tej piosenki w najpiękniejsze wakacje mojego życia, a Dolce Vita jest dla mnie esencją szczęścia, magicznym eliksirem, który potrafi rozchmurzyć nawet najgorszy dzień.

Shalimar to:
http://www.youtube.com/watch?v=pKmkOIlHbok

Skin Trussardi to Miss Sarajevo U2
http://www.youtube.com/watch?v=Xh_AQUYvRvg , ale skojarzenie powstało pod wpływem zewnętrznych czynników związanych z moim facetem, więc nie będę się rozpisywać, wspominam o tym, bo zawsze kiedy słucham, to myślę o tych perfumach

Dziwi mnie tylko, że Bjork, której słucham najczęściej i z największym zachwytem, nie wywołuje u mnie żadnych pachnących skojarzeń. Jedynym wyjątkiem jest Pagan Poetry,
http://www.youtube.com/watch?v=Qp-Jmos10dg
które pachnie jak Histoire d'eau. Jest to dla mnie szczególna piosenka, która potrafi rozbić mnie na kawałki, to bardzo skoncentrowana mieszanina silnych emocji, bardzo skrajnych. Podobnie odbieram Histoire d'eau.

Rozpisałam się bardzo, ale temat jest świetny i będę z niecierpliwością czekać na kolejne posty Ciekawe, czy znajdzie się ktoś, kto otworzy wszystkie linki wklejone przeze mnie Przepraszam bo trochę ich się nazbierało, ale o pewnych rzeczach nie umiem pisać i myślę, że przesłuchanie danego utworu będzie najlepszą ilustracją mojej niezbyt skłądnej wypowiedzi

[Trzy_Ryby]

Ja przeczytałam i odsłuchałam wszytko, świetny pomysł z tymi linkami do youtube, dziękuję Papug.
Najbardziej zaskoczyło mnie Twoje muzyczne skojarzenie z Dune. Nie wiem czym mi brzmią te perfumy ale na pewno jakoś inaczej. Może dlatego, że nie jest to tak na mój nos smutny zapach.
Zapach Roads Portishead zaś hmm, może Aomassai?

Mitsouko dla mnie to Summertime w wykonaniu niesamowitej Janis Joplin.
http://www.youtube.com/watch?v=mzNEgcqWDG4
Od upału i spiekoty lata aż schnie w ustach a nadmiar emocji aż elektryzuje, dreszcze idą po krzyżu!

Jasmin Noir to dla mnie Koncerty Brandenburskie Johana Sebastiana Bacha.
Cabochard to piosenki Toma Waitsa. Chropowate, zmęczone, szorstkie, wytrawne, gorzkie-jak ten zapach.

Theorema Espirit d'Ete to smużąca się trąbka Milesa Davisa w Kind of blue
http://www.youtube.com/watch?v=g_1Pa6vE14c

Tak zupełnie na świeżo, pod wpływam słów Papug przyszło mi do głosy skojarzenie między Bjork a Dzing!
Ale muszę sobie jeszcze nad tym pomyśleć.

[Polly_]

o mamo...ja wogole tego nie czuję niestety ..perfumy mi "wyglądają " ale grac nie chcą .
w sumie ciekawa jestem jakie byście dobrały zapachy do kilku piosenek

[Tam Dao]

Habanita

http://www.youtube.com/watch?v=yAFbYN_8e7g

[Eenax]

To musi być fantastyczne uczucie jak przy psiknięciu zapachem zaczyna tak "grac" w głowie.

Strasznie bym chciała kiedyś usłyszeć "taką" muzykę.

[Trzy_Ryby]

Polly powiedz proszę do jakich piosenek szukasz muzycznych skojarzeń?
Spróbujemy ich ich poszukać, ja ze swej strony nie mogę obiecać za wiele bo dany utwór muzyczny musi mi się podobać bym mogła go kojarzyć z czymkolwiek a gust muzyczny mam, ekhm, dość egzotyczny i trudno w nie trafić.

Tam Dao, fenomenalne!
Niesamowita wierność przełożenia nut

Eneax ja sobie myślę, że w moim wypadku te muzyczne (i nie tylko) skojarzenia wynikają z niedoskonałości mojego nosa. Brak jego czułości i wrażliwości kompensuję sobie wyobraźnią a że łatwiej mi różnicować muzykę i dźwięki, porównując na przykład dźwięki różnych instrumentów albo style grania, które sprawiają że jeden utwór brzmi inaczej zależności od wykonawcy niż jedną nutę zapachową w różnych perfumeryjnych wcieleniach to robię to po prostu. Z poczuciem pewnego nadużycia, to prawda, ale przyjemność to, masz rację, przeogromna.

[kroliczek190]

Napisane przez Trzy_Ryby

Ja bym mogła tak długo jeszcze ale ciekawsze dla mnie jest to jak Wam brzmią ulubione nuty, perfumy? Czy w ogóle brzmią?

Mnie wprawdzie perfumy nie "brzmią" muzycznie, ale jest wyjątek: Eau d`Issey i czysty głos Celine Dion to dla mnie niemal jedno i to samo, a jedno i drugie uwielbiam
BTW, uwielbiam czytać Twoje recenzje zapachów Trzy_Ryby - są genialne. Ty i niezapomniana ishtar4... Pozdrawiam Cię

[selya]

Tam Dao -> Placebo, Sleeping with Ghosts
http://www.youtube.com/watch?v=roA1T5ZVFW4

sporo tego jest, bo często perfumy grają mi konkretnym nagraniem w głowie
parę razy pisałam już o tym na forum
ale teraz oprócz Tam Dao nie mogę sobie nic przypomnieć
zwykle jak tylko odziewam się w taki muzyczny zapach otwiera się w mojej głowie szafa grająca
zapach wietrzeje - szafa milknie

z dzisiejszym EdM nic mi nie gra
jak mi się coś przypomni to wpiszę

[LillyS]

Czy perfumy mają muzyczne brzmienie w moim odbiorze - raczej nie. Odbieram je kolorami i scenkami sytuacyjnymi Głównie opowiadają mi jakąś historię. Akurat moje zamiłowania są filologiczne, więc może stąd tak to u mnie działa. Natomiast jestem w stanie sobie wyobrazić, że zapachy da się niektórym osobom "przełożyć" na muzykę.

[Pin up girl]

Ja też mam kilka skojarzeń:

Lou Lou - Harlem Nocturne;

Fleurissimo, Creed - In a Sentimental Mood;

Ombre Rose - Sister Rose;

Byzance - Lily Was Here;

Habanita - Nightmare;

Broadway Nite - All that Jazz;

Nuits de Noho - Rolling in the Deep;

Scent of Peace - Carribean Blue;

Boudoir - Purple Wail;

L'Heure Bleue - Moonglow;

Shalimar - Sophisticated Lady;

Bellodgia - Mood Indigo.

Jeśli coś mi się przypomni, to dopiszę

[Polly_]

Napisane przez Trzy_Ryby

Polly powiedz proszę do jakich piosenek szukasz muzycznych skojarzeń?
Spróbujemy ich ich poszukać, ja ze swej strony nie mogę obiecać za wiele bo dany utwór muzyczny musi mi się podobać bym mogła go kojarzyć z czymkolwiek a gust muzyczny mam, ekhm, dość egzotyczny i trudno w nie trafić.

Tam Dao, fenomenalne!
Niesamowita wierność przełożenia nut

to moze to na początek :


http://www.youtube.com/watch?v=p9aLoceLU84



nawet powiem wam ze mi sie z czyms zapachowym skojarzyło

no i chętnie bym sie dowiedziala czym pachnie moja mdlejacaa ikonka w podpisie

moze wogle załozyc wątek-bedziemy dobierac zapachy do piosenek tzn ja nie bo chyba nie potrtafie.....ale zazdroszcze strasznie takiej umiejetnosci


mnie sie zapachy kojarza kolorystycznie-często ,a czasem pojawiają sie jakies scenki

[Trzy_Ryby]

Króliczku dziękuję
Selya bardzo mnie zaskoczyło Twoje skojarzenie. Arcyciekawe.
LillyS tak, rozumiem Cię, zdarza się że i dla mnie perfumy są zapachową narracją, opowieścią o czymś. Kolory zdarza mi się widzieć rzadziej, częściej faktury albo kształty. Pewnie dlatego że jestem bardziej kinestetykiem niż wzrokowcem.
Pin up girl bardzo przemówiły do mnie Twoje skojarzenia między L'Heure Bleue a Moonglow i Fleurissimo a In a sentimental mood, nakręciłaś mi wyobraźnię, dziękuję.

Passage d'Enfer brzmią jak skrzypce Hilary Hahn, eleganckie, ascetyczne, niepoddające się emocjom, brzmiące tak jakby grała na nich z zaciśniętymi zębami, zimna jak lód.
Bandit to brzęczący blues Charleya Pattona z lat 30stych, grany w dorzeczu Mississipi
http://www.youtube.com/watch?v=5YTAR8VHEpo

A Cedre Lutensa to Passione di Diamate, pieśń z XIII wieku w wykonaniu Micrologusa.
http://w351.wrzuta.pl/audio/8XjqKTRG...ne_di_diamante
(mam nadzieję że będzie działało, po raz pierwszy z życiu umieszczałam muzykę w sieci)
W istocie to stabat mater dolorosa ale jeśli nie zna się słów ładunek emocjonalny tej pieśni, jego siła, specyficzna nagość, wręcz bezwstydność sugerują pieśń miłosną, erotyczną wręcz.
Tego emocjonalnego "powera"dawnym, dawnym kompozytorom (nie tylko temu, który stworzył Passion di Diamante) mogliby pozazdrościć, tak na moje ucho, współcześni twórcy metalu.

Polly, muzyka którą podałaś jest "nie z mojej bajki" więc skojarzenie może być chybione- ale tak na moje ucho jest w niej wyraźna nutka tytoniu
nie takiego w papierosowym wydaniu, to raczej cygaro półwytrawne, jeszcze niezapalone, takie, które ja czuję na przykład w Chergui.
A co do ikonki- przyznam, pojęcia nie mam. Może Flowerbomb? Gdy czuję ten zapach też miękną mi nogi i chce mi się mdleć

[caffe ristretto]

Zdarza się bardzo często. Nie zawsze. Jest dużo skojarzeń i wspomnień

Np. Black Cashmere EDP DK już na zawsze gra i szarpie jak... Kashmir Led Zeppelin- chropowato, ostro i sensualnie. Uwielbiam tą chrypkę i orientalne nutki
"oh let the sun beat down upon my face,
with stars to fill my dreams.
I am a traveller of both time and space,
to be where I have been...."

Np. męski Amouage Memoir wrył się razem ze Swans w pamięć.
Posłuchajcie jak śpiewa słowa God Damn the Sun...

---------- Dopisano o 15:11 ---------- Poprzedni post napisano o 15:06 ----------

Napisane przez selya

zwykle jak tylko odziewam się w taki muzyczny zapach otwiera się w mojej głowie szafa grająca
zapach wietrzeje - szafa milknie

Selya, świetnie napisałaś, mam dokładnie tak samo i nie będę się wysilać jak opisać odczucia muzyczno-zapachowe. Grająca szafa w głowie, właśnie tak

[justynaneyman]

Za każdym razem dziwię się "demonizowaniu" Habanity- dla mnie to "Dmuchawce, latawce, wiatr" - zapach wesoły, rozgrzany upałem.
Z konkretnymi piosenkami raczej mi się zapachy nie kojarzą, raczej z klimatem- ew. zespołem/wykonawcą

Sicily- Toto - złoty
Aromatics Elixir- King Crimson - zgniłozielony
Paloma Picasso- Eartha Kitt - prawie czarny brąz
YD- Doors - mahoń
Pani Walewska- Karel Gott - amarant

[caffe ristretto]

Zapamiętałam, że komuś Le Feu kojarzy się z Black Milk . Skojarzenie na tyle silne, że mocno utkwiło w pamięci. Szczegółów nie pamiętam.

[Mitsouko]

Zapach perfum najpier słyszę, potem widzę barwę, obrazy, wyczuwam fakturę, smak, a na samym końcu woń.
Uwielbiam perfumy, które śpiewają kontraltem i do tego jazzują. Nie znoszę w perfumach sopranów i prostych, wpadających w ucho melodyjek. Ale gdybym spotkała ( jeszcze nie spotkałam ) we flakonie muzykę, która kojarzyłaby się z Lutosławskim, pewnie bym tę kompozyję podziwiała, ale chyba nie nosiła. Lubię bowiem zapachy, które nie rezygnując z ambicji mają w sobie coś z zabawy.
Fajny wątek

[papug]

Napisane przez Trzy_Ryby

Ja przeczytałam i odsłuchałam wszytko, świetny pomysł z tymi linkami do youtube, dziękuję Papug.
Najbardziej zaskoczyło mnie Twoje muzyczne skojarzenie z Dune. Nie wiem czym mi brzmią te perfumy ale na pewno jakoś inaczej. Może dlatego, że nie jest to tak na mój nos smutny zapach.
Zapach Roads Portishead zaś hmm, może Aomassai?

Świetny jest Twój pomysł na wątek, a nie moje linki

Wiem, że moje skojarzenie z Dune może być dziwne, ale jest to dla mnie jeden ze smutniejszych zapachów. Kiedy pierwszy raz skropiłam nadgarstek, poczułam ikebanę. Myślałam kiedyś, że najsmutniejszą nutą w perfumach jest lilia (np. w Black Kenneth Cole czuję lilie wymieszaną ze zmarzniętym błotem, wilgotną od listopadowej mgły, skojarzenie czysto cmentarne, ale ja uwielbiam taki zapach), ale po poznaniu Dune stwierdzam, że to jednak suche kwiaty. Dune pachnie przemijaniem, pragnieniem utrwalenia wspomnień, tęsknotą, ucieczką przed zapomnieniem, walką z czasem. Czasami czuję też zapach skrzypiec, suche drewno i lekko zardzewiałe struny, czasem zapach przykurzonego przestrzennego strychu (podkreślam, że strych jest przestrzenny, bo Dune ma w sobie dużo powietrza, ale takiego dziwnego- chłodnego i zarazem suchego).
Mam świadomość, że nos chyba płata mi figle, bo moja mama, wielka miłośniczka Dune, odbiera ten zapach jako ciepły, radosny

Przypomniało mi się właśnie, że kiedyś szukałam zapachu, który zabrzmi jak Sonata Księżycowa. Wielkie nadzieje wiązałam z Midnight Rain, ale to nie to Macie jakieś propozycje? To dla mnie wyjątkowy utwór.

[Trzy_Ryby]

Mitsouko jakiego Lutosławskiego szukasz?
Echa niektórych jego utworów słyszę w Angelu innych zaś w Fumidusie, wydaje się że to dość znaczna amplituda nastrojów, dźwięków i zapachów.
Paradoksalnie, Angela zdarza mi się czuć we wcześniejszych, ultranowoczesnych, atonalnych wręcz kompozycjach Lutosławskiego.
Fumidus zaś to jego późniejsze utwory żałobne.

Papug, włączyłam sobie właśnie Adagio Sostenuto w moim ulubionym wykonaniu. To interpretacja na fortepian solo, bez niepotrzebnych fajerwerków orkiestry, gra Andree Watts. Muzyka zadumana, kontemplująca siebie samą i istotę wszechrzeczy, kojarzy mi się z nią Essence Labdanum. Labdanum samo w sobie wcale nie brzmi mi jak dźwięki fortepianu ale mam wrażenie że przestrzenność, sposób w jaki w powietrzu rozsnuwa się Sonata Księżycowa podobny jest do tego, w jaki sposób na skórze rozsnuwa się Essence Labdanum Donny Karan.
Lubię Dune i często noszę te perfumy ale chciałabym czuć je tak jak Ty, poczuć te perfumy Twoim nosem.
Bo smutek przecież może być piękny a po Twoim opisie wiem, że Dune piękne i dla Ciebie jest. Choć może dla Ciebie nie do noszenia.

[papug]

Dziękuję, jeśli tylko będę miała możliwość, powącham Labdanum, bo Twój opis jest bardzo obiecujący. Zazdroszczę Ci umiejętności ubierania odczuć w słowa, ja tak nie potrafię, język strasznie mnie ogranicza, tworzy barierę, która przyczynia się do tego, że nie jestem w stanie dokładnie wyrazić tego, co czuję. Piszę, a później się złoszczę bo to nie "to".
Zgadzam się z Tobą, Sonata Księżycowa najpiękniej brzmi grana tylko na fortepianie. Ta muzyka ma w sobie niebo i piekło, cały kosmos. Uwielbiam słuchać jej przed snem, choć nie jest kołysanką, bo nie uspokaja, wręcz budzi niepokój. Tak doskonała, że czasami ciężko mi z nią obcować, bo dociera do mnie jak bardzo słaba jestem, a z drugiej strony coś mnie do niej przyciąga. Podobnie czuję się, patrząc na gwiazdy. Podziwiam je i zaczynam myśleć o wszechświecie, o tym, że jestem nieskończenie mała, o planetach, bezkresie, staram sobie wyobrazić nieskończoność i to mnie przerasta.

Przypomniało mi się moje skojarzenie z ukochaną na forum Czarną Koszmarą- dla mnie to PJ Harvey Dear darkness
http://www.youtube.com/watch?v=kNljdPBSZyI
ta piosenka daje wytchnienie. Jest smutna, ale ten smutek jest wyproszony, oczekiwany, jest pożądanym gościem. Tak jakby miał ukoić jakiś ból, jakby miał wypełnić czas oczekiwania na lepsze dni. Ciemność z tej piosenki osłania przed światem, pozwala schować się pod swoimi skrzydłami, odpocząć.

[Trzy_Ryby]

Dziękuję Ci za wszystkie miłe słowa Papug
ale ale,
ja zupełnie nie zauważyłam Twoich trudności w przekazywaniu myśli, w ubieraniu ich w słowa. Przeciwnie, Twoje opisy są bardzo inspirujące i piękne. Tak jak ten Czarnego Kaszmiru- moje skojarzenie muzyczne będzie pewnie inne ale cieszę się że mogłam poznać Twoje.

Teatro Alla Scalla to wagnerowski sopran- mocny, ciężki, zawiesisty, świdrujący ucho, dramatyczny
http://www.youtube.com/watch?v=9AyT5h11VwE

A Gaiac, moje nowe perfumeryjne zauroczenie kojarzy mi się ze starą miłością do muzyki hiszpańskiego renesansu. Erotyczna pieszczota dla powonienia przypomina mi pieszczotę ucha dźwiękami gitary ulubioną moją kompozycją Panfilo de Narvaeza.
http://w778.wrzuta.pl/audio/7xWsjfwR...dame_las_vacas

[selya]

przypomniało mi się

Perły Lalique -> motyw z Requiem for a Dream
http://www.youtube.com/watch?v=zE-rD...eature=related
zawsze sobie towarzyszą

i jeszcze coś po moich ostatnich rozrywających serce przygodach z Gustawem
http://www.youtube.com/watch?v=pev0dINRaok
tym razem skojarzenie poszło odwrotną drogą
niedawno nosiłam Gucia i ten zapach wywołał we mnie totalne poczucie smutku i straty
parę dni później słuchałam Nine Inch Nails i przy The Great Below pomyślałam, że właśnie to czułam gdy miałam Gustawa na sobie

[imeshih]

Muszę przyznać, że nigdy nie "patrzyłam" na zapachy w ten sposób, ale po przejrzeniu tego wątku różne skojarzenia nasuwają mi się same - wprawdzie w większości nie konkretne utwory, raczej style itp ale mój umysł poruszył niesamowicie - mam ochotę każdy znany zapach "przewałkować" w poszukiwaniu muzycznego odpowiednika

Dzisiaj pachnę (muzycznie ) Do Re i skojarzyło mi się z Voi che sapete: http://www.youtube.com/watch?v=rJtr0xq1uI0

[Tam Dao]

Napisane przez selya

przypomniało mi się

Perły Lalique -> motyw z Requiem for a Dream
http://www.youtube.com/watch?v=zE-rD...eature=related
zawsze sobie towarzyszą

i jeszcze coś po moich ostatnich rozrywających serce przygodach z Gustawem
http://www.youtube.com/watch?v=pev0dINRaok
tym razem skojarzenie poszło odwrotną drogą
niedawno nosiłam Gucia i ten zapach wywołał we mnie totalne poczucie smutku i straty
parę dni później słuchałam Nine Inch Nails i przy The Great Below pomyślałam, że właśnie to czułam gdy miałam Gustawa na sobie

A mnie pewne muzyczne partie The Great Below kojarza sie z Back to Black Kiliana - najlepsza egezmplifikacja polaczenia tego co boskie z tym co ludzkie w perfumerii (w tytule ma takze "afrodyzjak" ale na mnie nie calkiem tak dziala) -cienka granica gdzis pomiedzy ziemia a pieklem, stan pomiedzy depresja a nieuzasadniona euforia, bezustanne uczucia spadania bez ostatecznego updaku. Ni slodki, ni dymny, ni orientalny przepiekny i mroczny zapach. Dorian Gray wsrod perfum.

[Mitsouko]

[QUOTE=Trzy_Ryby;25316318]Mitsouko jakiego Lutosławskiego szukasz?
Echa niektórych jego utworów słyszę w Angelu innych zaś w Fumidusie, wydaje się że to dość znaczna amplituda nastrojów, dźwięków i zapachów.
Paradoksalnie, Angela zdarza mi się czuć we wcześniejszych, ultranowoczesnych, atonalnych wręcz kompozycjach Lutosławskiego.
Fumidus zaś to jego późniejsze utwory żałobne.

QUOTE]
Z przykładem Fumidusa się zgadzam - jest symfoniczny, pełen napięcia, zwrotów i z utworami Witolda Lutosławskiego - przed okresem klasycyzującym może się kojarzyć.
Angel wzbudza we mnie trwogę jak szeleszczące liśćmi utwory Szopena.
Moje ukochane Chinatown śpiewają Fly Me to The Moon, różnymi głosami, zależy od dnia. Dziś Sinatry :
http://www.youtube.com/watch?v=5C5twY6f-rU

boskie Mitsouko edp - to dla mnie absolutnie John Coltrane, np. :
http://www.youtube.com/watch?v=8j_TD...eature=related

[Trzy_Ryby]

Imeshih mam nadzieję że zechcesz choć parę znanych Ci zapachów dźwiękowo przewałkować i podzielić się z nami wnioskami.

Tam Dao narobiłaś mi niesamowitego apetytu- nie tyle porównaniem muzycznym co odniesieniem literackim. Back to Black poznam na pewno.

Mitsouko coś jest jazzującego w tych szyprach- dla mnie Coltrane, chropowaty, zadziorny, trudny to Tabac Blond, ale wersja sprzed reformulacji.
No i Coltrane raczej ten wcześniejszy, zanim jeszcze popadł w kakofoniczne ciągoty.
A Chinatown także nie znam- po przesłuchaniu Sinatry wiem, że muszę poznać.

[selya]

Napisane przez Tam Dao

A mnie pewne muzyczne partie The Great Below kojarza sie z Back to Black Kiliana - najlepsza egezmplifikacja polaczenia tego co boskie z tym co ludzkie w perfumerii (w tytule ma takze "afrodyzjak" ale na mnie nie calkiem tak dziala) -cienka granica gdzis pomiedzy ziemia a pieklem, stan pomiedzy depresja a nieuzasadniona euforia, bezustanne uczucia spadania bez ostatecznego updaku. Ni slodki, ni dymny, ni orientalny przepiekny i mroczny zapach. Dorian Gray wsrod perfum.

tak to opisałaś, że na serio zaczęłam się zastanawiać czy ja kiedykolwiek wąchałam Back to Black na mnie wychodziło coś landrynkowatego i nijakiego, mroku niet
może mi próbki podmienili?
Dorian Gray powiadasz...

[Tam Dao]

mhm

Jak dla mnie to rewelacja;na poczatku jest faktycznie miod i migdalowo-slodkawe wygibasy ale po jakich 30 minutach jest eksplozja tytoniu i waniliowy cieplutki szalik. Byc moze mam szczescie, ze na mnie tak sie ten zapach rozklada, a poza tym, do zludzenia przypomina mi o Tobacco Vanille Forda, ktore uwielbiam.
Generalnie jestem wdzieczna temu zapachowi za nieagresywnosc - wszelkie inne typu gourmand sa na mnie tak skisle i mordercze jak Aniol na Tobie - fujac tylko pozostaje.

[Vespertine__Milo]

Ciekawy wątek, zastanawiam się tylko czy dobierana muzyka do zapachów to ta, którą lubimy, czy zupełnie w oderwaniu. Ku mojemu zaskoczeniu, jako audiofil i amatorka perfum rzadko kojarzę muzykę z zapachami... Jeżeli bym to robiła, to niekoniecznie musiałaby ona być tą, której lubię słuchać.

Dla mnie zapach to przede wszystkim bardzo silny przekaz obrazu, scen i poczucia bycia jakimś typem osoby - trochę tak jak przywdziewanie innych osobowości. W moim ukochanym HP, w którym czuję się fioletowo-bordowo jestem pokojowo nastawionym do świata, zadowolonym dzieckiem, nosząc elixir des merveilles czuję się nostalgicznie, zimowo, lekko depresyjnie i biało- żółto.

Myśląc o ciężkim, złoto brązowym (buteleczka w sam raz na wnętrze) Obession przyszła mi na myśl Yasmin Levy z jej rzewnym, pełnym emocji głosem http://www.youtube.com/watch?v=_rmK99BZsKo

Do niepoważnych, beztroskich Happy Clinique idąca w parze Glasser http://www.youtube.com/watch?v=qPHqeqhxQcw

Do Cedru Lutensa clannad i harry's game http://www.youtube.com/watch?v=0B6JobE9OHc

Do Samsary jakaś klasyka, na przykład zjawiskowy, jedyny w swoim rodzaju głos Callas http://www.youtube.com/watch?v=9piRiiZ0C4Q&feature=fvst

[Tam Dao]

Tuscan Leather Forda - Closer NIN

"You let me violate you
You let me desecrate you
You let me penetrate you
You let me complicate you".....

Skora, plomien, benzyna, przemoc, instynkt, podniecenie.

Zapach na granicy schizofrenii.