ślub w tajemnicy??

[krasnianka83]

Drażnią mnie teksty moich rodziców i przyszłych teściów nie tyle o ślubie co o weselu . Coraz częściej zastanawiam się nad tym by zawrzeć związek małżeństwa w tajemnicy. Myślałam o cywilnym, tylko ja mój narzeczony i świadkowie. Mój narzeczony jest troche w szoku ale ostatecznie się zgodził. Co wy na to?

[siwona]

Hmm... Ja nie chciałabym takiego ślubu, wręcz przeciwnie - chciałabym wykrzyczeć całemu światu, że wychodzę za mąż za Mojego Misia i niech wszyscy o tym wiedzą!!:jupi :
A przecież co do wesela, to zawsze można się dogadać, usiądźcie przy stole, wyciągnijcie swoje argumenty, wytłumaczcie dlaczego, co i jak (bo jak rozumiem nie chcesz wesela?) Na pewno dojdziecie do jakiegoś kompromisu... No i pomyśl jak byś się czuła, gdyby w przyszłości Twoja córka wyszła potajemnie za mąż i nawet nie miała ochoty widzieć Cię na swoim ślubie.. Mnie by było bardzo, bardzo przykro

[nusia127]

Moze to i dobre rozwiazanie w tej sytuacji i najłatwiejsze rozwiazanie. Jednak pomysl czy warto jeszcze bardziej poglebiac konflik (jak takowy wystepuje). A uciekajac teraz w cywilny w tajemnicy spowoduje ze po pewnym czasie wrocicie do tematu ślubu koscielnego i wesela (moze bardziej spokojnie).
Pozdrawiam
P.S. Bylam ostatnio na cywilniaku i było b. przyjemnie (15 min i po zawodach) a potem mlodzi zaprosili rodziców, rodzenstwo i swiadków na kolacje (ok. 10 osob) do resteuracji i sa b. zadowoleni.

[Akane]

Kiedy byłam młodsza też się zastanawiałam nad takim rozwiązaniem, teraz jednak wiem, że to był kiepski i bardzo niedojrzały pomysł (aż dziw, że się nad czymś takim zastanawiałam).
Ślub jest Wasz i Wy decydujecie, jak ma wyglądać. Z dwojga złego lepiej powiedzieć rodzicom "Robimy po swojemu, pozwólcie nam na to" niż wziąć ślub w tajemnicy przed nimi i powiedzieć "No bo się nie zgadzaliście na nasze pomysły". To niepoważne. Bądźcie dorośli Postawcie na swoim, ale nie róbcie z tego żadnej tajemnicy. Ślub jest Wasz, nie Waszych rodziców.

[paula78]

Napisane przez Akane

Kiedy byłam młodsza też się zastanawiałam nad takim rozwiązaniem, teraz jednak wiem, że to był kiepski i bardzo niedojrzały pomysł (aż dziw, że się nad czymś takim zastanawiałam).
Ślub jest Wasz i Wy decydujecie, jak ma wyglądać. Z dwojga złego lepiej powiedzieć rodzicom "Robimy po swojemu, pozwólcie nam na to" niż wziąć ślub w tajemnicy przed nimi i powiedzieć "No bo się nie zgadzaliście na nasze pomysły". To niepoważne. Bądźcie dorośli Postawcie na swoim, ale nie róbcie z tego żadnej tajemnicy. Ślub jest Wasz, nie Waszych rodziców.

trudno tak powiedziec kiedy to rodzice placa za ślub i wesele.albo ma zamiar sie z nimi zamieszkac.:-/

[Akane]

A masz pewność, że tak jest w tym wypadku? Zresztą nie sądzę, żeby ktoś kto przynajmniej częściowo nie jest samodzielny finansowo, myślał o zakładaniu rodziny.

[Rzabba]

My bralismy ślub nie tyle w tajemnicy, co bez rozgłosu. Ślub był w czwartrek, w poniedziałek poprosiliśmy rodziców, żeby zostali świadkami. Chcieliśmy uniknać zbędnych ceregieli i szumu.
Na slubie byli: jako świadkowie mój tata i jego mama, moja mama i mój brat, po drodze nawinęła się jeszcze moja ciotka, którą spotkaliśmy w mieście godzinę przed, oraz moja fryzjerka i nasz wspólny kolega (też przypadkiem).
Po ceremonii poszliśmy do restauracji na obiad. Po obiedzie imprezka przeniosła się częściowo do nas do domu, bo nasze mamy wreszcie (po 12,5 roku) sie poznały i musiały się nagadać My w tym czasie zajęliśmy się już swoimi sprawami.
Ogólnie było bardzo miło i sympatycznie i wszystko tak jak MY chcieliśmy. Nikt nam nic nie ustawiał.
W tym dniu towarzyszyły nam tylko osoby, które na prawdę lubimy i które nam dobrze życzą
Wieczorem odwiedziliśmy resztę przyjaciół, którzy sytuację zrozumieli i nie czuli się "pokrzywdzeni" że nie było ich na ślubie.

Sytuacja może troszkę inna niż u Ciebie ale dla mnie to było najlepsze rozwiązanie, powiedzieć wszystko na ostatnią chwilę, zeby nikt nie zdążył się wtrącić.

Pozdrawiam i życze powodzenia

[Alien]

Krasnianka83 nie napisała nam dokładnie jakiego typu to teksty i jaki to konflikt mają między nimi a rodzicami jeśli chodzi o wesele, wiec do konca nie wiemy jaka to sytuacja.

Ale myśle, że dziewczyny dobrze ci radzą ! Wykażcie się dorosłością, postaw się na miejscu twoich rodziców i wyobraź sobie jak mogliby się czuć, jak byłoby im przykro gdyby dowiedzieli się, że wy już po ślubie bez ich udziału i w tajemnicy a oni tak bardzo czekali na to, żeby przeżyć tą chwilę wspólnie z wami.
Pomyśl też o tym, że taki potajemny ślub może jeszcze bardziej doprowadzić to niepotrzebnego konfliktu, bo pobierzecie się a co potem ? tak poprostu powiecie o tym rodzicom, że już jesteście małżeństwem ?

Chyba że sami pragniecie, żęby wziąć ślub w bardzo małym, tylko kilku osobym gronie i nie macie przed sobą wizji wesela z całą salą gości.
Ale to różnica jak się samemu marzy o skromnym ślubie a jak bierze się skormny ślub w tajemnicy czy na złość rodzicom, bo co z tego wyniknie ?
A może za jakiś czas pożałowałabyś takiej decyzji.

[krasnianka83]

dzięki bardzo za wasze odpowiedzi marzę o tym żeby ten dzień był dla mnie wyjątkowy jak zapewne każda z Was, dlatego narazie odstawiam na bok tą decyzję. Nie znaczy to, że do niej nie powrócę. Za waszą radą postaram się rozwiązać problem szczerą rozmową z rodzicami jak i z przyszłymi teściami, a o terminie ślubu dam znać

[justyskaa]

my zastanawialiśmy sie n początku nad wzięciem ślubu w malutkim gronie, ale nie po kryjomu. Ja nie za bardzo chciałam weselisko z tą ślubną kiecą itd., ale mój tata stwierdził, że córę ma tylko jedna i całe miasto ma wiedzieć, że jego córka wychodzi za mąż. W końcu dałam się przekonać i nie załuję. Było cudownie. Dziś już nie zgodziłabym się na cichy ślubik, to był najwspaniajszy dzień i noc w moim życiu z tą całą "pompą", rano orkiestra grała jeszcze na pobudkę, bo goście tak długo sie bawili.

[krasnianka83]

hehe, jest 2008 rok
sprawa zakończyła się tuż po zaręczynach. moja niedoszla teściowa usilnie chciała ustalic date ślubu i naklonić moich rodziców do podjęcia dzialań zmierzających ku wydaniu córki za mąż.
tyle, ze ja widzialam to innaczej. zaręczyny też były chyba dla świętego spokoju, sasiadów i teściowej niestety 2 miesiące po zaręczynach wyjechalam na urlop z koleżanką. poczułam, ze moge wreszcie oddychać, że nie tęsknię, że nie chcę wracać!!! po powrocie spakowalam swoje rzeczy i się wyprowadziłam.
nie żałuje. teraz jestem szczęśliwa. układam życie z mężczyzną który wie co to kompromis, białe pantofelki, piekna suknia i slub marzeń) pozdro

[AgusiaGda]

moja kumpela tak zrobiła


wyszła z domu w normalnych ciuchach poszła do koleżanki-świadkowej i tam ubrała sukienkę (elegancką ale nie ślubną), przyjechał po nie Pan Młody ze świadkiem i pojechali do USC


rodzinki dowiedziały się po fakcie - Mama "młodej" dostała sms'a "Wyszłam za mąż, wyjeżdżam z J. do Gdańska" <coś w ten deseń>

ojciec chyba przez pół roku się do niej nie odzywał z mamą było lepiej (razem z siostrą wysyłały jej paczkami ciuchy, kosmetyki itp.)




my bierzemy ślub cywilny zaprosiliśmy/zawiadomiliśmy Rodzinę i znajomych

po ślubie skromny obiad dla 10 osób (u mnie w domu)- na więcej się nie zgodziłam
a po obiedzie wyjeżdżamy


wszystko finansujemy sami i mieszkać będziemy z moimi przyszłymi Teściami

[ilonkaczapela]

A mnie się bardzo spodobało to, co napisała Rzabba. Mimo, że może nie chciała (nie wiem), wyszłoto bardzo romantycznie

[Amenaza]

Hej.
Nie chciałam tworzyć nowego wątku więc piszę tutaj.
Tytułem wstępu:
Jesteśmy z TŻtem razem kilka dobrych lat, mieszkamy ze sobą już dawno.
Planowalismy ślub cywilny, co początkowo było nie do przyjęcia dla rodziców z jego strony (gorliwi katolicy, TŻ ateista, ja -pośrodku- ale od dawna nie chodzę do kościoła). Cywilny bo nie chcemy byc hipokrytami i brać kościelny tylko datego, że rodzina kazała. Rodzina się zgodziła na ten "byle jaki" (wtf?!?!) cywilny Ale zaczęły się problemy z ustalaniem liczby gości, rodzaju menu, sukni, nawet obrączek, moi teściowie się do wszystkiego wtrącali i nie dali sobie przegadać. Doszło do tego, że nas tak wkurzyli i zrobili nam takie świnstwo ( juz nie chce wchodzic w szczegóły, ale zaczęłam byc traktowana jak mebel i intruz w domu tżta, i moje zdanie kompletnie sie nie liczyło, na dodatek zrobili coś czego do końca zycia im nie zapomnę) że mamy ich serdecznie dość.
Zastanawialismy się, i mój TŻ jest stanowczo za tym, aby wziąść ślub cywilny w tytułowej "Tajemnicy". Nie piszcie że to dziecinne, bo w tej sytuacji ja już innego wyjścia nie widzę, i wcale tak być nie miało. Nie jestesmy rodzinni z tżtem, nie lubimy wszelkich imprez, imienin i nigdy na nie nie chodzimy (chyba, że do rodziców, bo nie wypada nie iść). Rodziny mamy fałszywe, widac tylko pogoń za pieniądzem i kto pracuje na lepszym stanowisku, kto ma lepszy samochód itd.
Chcialibysmy wiąść ślub cywilny tylko ze świadkami i poinformować rodzinę po fakcie.
I teraz, mimo wszystko, mam jeszcze resztki sumienia i szacunku do rodziców tżta, i zastanawiam sie czy ten slub to dobry wybór? Czy nie będe tego kiedys tam żałować? Teraz czuję że nie, bo nigdy nie chciałam śubu "z pompą". Jesteśmy z tztem bardzo zżyci, mamy swój swiat. Czy to nie będzie zbyt wielki cios dla rodziców tżta? Czy odbiorą to jako naszą głupotę, niedojrzałość i się.. obrażą? Nie jestem osobą kłótliwą, więc nie chcę się całe życie dąsać na rodziców tżta, ale postawili nas w sytuacji bez wyjścia.

poradzicie coś?

[Rzabba]

Slub jest dla Was i to Wy musicie dobrze sie czuc

[chilanes]

Dzień ślubu (cywilnego, koscielnego, konkordatowego- żadna różnica) powinien być dniem szczęścia i radości,a nei stresów. Zróbcie tak, by Wam przede wszystkim było dobrze i byście Wy przede wszystkim byli szczęśliwi

[dika1807]

Moim zdaniem, jeżeli przyszli teście tak podchodzą do Waszego ślubu wtrącając się w każdy szczegół to są to zaczątki tego, że tak będzie zawsze. Może dobrze byłoby byście postawili na swoim pokazując ze życia organizować Wam nie muszą, i Wasza decyzja na ślub jest taka a nie inna. Wzięcie ślubu w tajemnicy będzie dla nich cieżkim orzechem do zgryzienia, ale na pewno poczują się urażeni i może być jeszcze gorzej się dogadać.
Mi tez ciężko byłoby podjąc słuszną decyzje w takim temacie, ale musicie to zrobić zgodnie z Waszymi uczuciami, przecież to WASZ DZIEŃ i Wy musicie być w tym dniu najszczęśliwsi, nie gryzieni sumieniem

[Elfir]

A nie możecie zrobić skromnego ślubu bez tajemnicy? Ja miałabym żal do córki za taki numer.
Jak rodzice się wtrącają to chyba jesteście na tyle dorosłe, by powiedzieć: "dziękuję za pomoc, sami sobie poradzimy" i zorganizować ślub po swojemu i za własną kasę.

[Amenaza]

Dzięki za odzew!

Rzabba, chilanes - tez tak uważam.

Dika - teściowie się wtrącają w dziwny sposób, bo nie zabraniają nam czegoś kategorycznie, ale jak np chcemy mało osób to kręcą nosem w stylu "co to będzie jak rodzina nie zobaczy" (Tu:nie obgada że było takie i siakie) i zaczyna się ble ble ble. To są ludzie konserwatywni i staroświeccy...a z takimi najgorzej się dogadać, bo my jestesmy młodsi i bardziej nowocześni, a im to ciężko zrozumieć.

Elfir - moja mama nie ma do mnie żalu bo wie co się dzieje. Moja mam takby chciała jak Ty piszesz.
Ja wychodzę z takiego założenia: albo zapraszamy wszystkich najważniejsze osoby, tylko dla nas jest ich mniej niż dla teściów) albo nie zapraszamy nikogo, żeby nikt nie poczuł się obrażony że go nie zaproszono.

U mojego narzeczonego w rodzinie góruje hasło na wesela " Zastaw sie a postaw się" oraz "A co powie na to rodzina"

[Aaś]

Zgadzam się z Elfir

Ja w takiej sytuacji chyba bym postawiła rodziny przed faktem dokonanym Dwa dni przed ślubem dała zaproszenia i już.

Jeny. Jak ja nie lubię myślenia "zastaw się a postaw się"

[Fantasmagori]

Moim zdaniem to nie jest zły pomysł...to Wasz dzień, tylko i wyłącznie Wasz, i macie prawo go spędzić tak jak Wam się podoba- nawet biorąc ślub w tajemnicy, jeśli TŻta rodzice są tacy jacy są

[kordistoska]

Spróbuję odświeżyć temat.
Z moim "narzyczonkiem" - jak to go nazywam jesteśmy od 3 lat. w maju zaręczyliśmy się. W wakacje planujemy ślub. W między czasie kupiliśmy mieszkanie. Wiadomo, ze to duży wydatek. Spłacamy kredyt, staramy się pomału umeblować nasze gniazdko. W związku z tym, że wszelkie oszczędności postanowiliśmy przeznaczać na wyposażenie mieszkania (na chwile obecną mamy naprawdę niewiele - nawet jeszcze drzwi nie mamy
Rozmawialiśmy ostatnio o ślubie, o tym jak ma on wyglądać i o naszych priorytetach. I ustaliliśmy, że ważniejsze niż impreza dla rodziny jest dla nas wykończenie mieszkania.
Gdybyśmy chcieli zorganizować nawet zwykły obiad dla najbliższej rodziny to musielibyśmy zaprosić ok 30 osób (posiadam 7 rodzeństwa więc stąd taka ilość osób). Dodatkowo doszłyby nas koszty noclegu dla jednej ze stron (mieszkamy na dwóch krańcach Polski, a u naszych rodzin nie ma warunków na przenocowanie innych). Myśleliśmy o tym czy nie zaprosić tylko rodziców. Jednak tutaj tez jest problem, bo ślub wtedy odbyłby się w miejscowości w której mieszkamy my oraz moi przyszli teściowie. Mój TŻ ma jedną siostrę i w takim przypadku ona by też przyszła (nawet nieproszona), a nie chciałabym aby tak było, że jego rodzeństwo jest, a moje nie.
Myśleliśmy o tym, aby wziąć ślub (chcemy cywilny) poprosić moją siostrę na świadka (co do niej jako jedynej mamy pewnoś, że nikomu nie zdradzi - ale to znowu moja siostra czyli ktoś ode mnie jest, a od niego nie. Chociaż mój TŻ nie ma z tym problemu), a po wszystkim powiedziec rodzicom, ze wzięliśmy ślub.
To wszystko to mój pomysł. TŻ zgadza się, bo dla niego najważniejsze, żebyśmy mieli ślub i byli małżeństwem, a nie kto będzie z nami w tym momencie.
Jednak ja mam obawy, że zostanę później obwiniana o taką tajemnice (mojej rodziny się nie obawiam, bo z nimi sobie poradzę) - nie chciałabym mieć tylko ukrytych pretensji od rodziny mojego TŻ.
Może mi coś doradzicie dziewczyny
Pozdrawiam

[anannke]

Napisane przez kordistoska

Spróbuję odświeżyć temat.
Z moim "narzyczonkiem" - jak to go nazywam jesteśmy od 3 lat. w maju zaręczyliśmy się. W wakacje planujemy ślub. W między czasie kupiliśmy mieszkanie. Wiadomo, ze to duży wydatek. Spłacamy kredyt, staramy się pomału umeblować nasze gniazdko. W związku z tym, że wszelkie oszczędności postanowiliśmy przeznaczać na wyposażenie mieszkania (na chwile obecną mamy naprawdę niewiele - nawet jeszcze drzwi nie mamy
Rozmawialiśmy ostatnio o ślubie, o tym jak ma on wyglądać i o naszych priorytetach. I ustaliliśmy, że ważniejsze niż impreza dla rodziny jest dla nas wykończenie mieszkania.
Gdybyśmy chcieli zorganizować nawet zwykły obiad dla najbliższej rodziny to musielibyśmy zaprosić ok 30 osób (posiadam 7 rodzeństwa więc stąd taka ilość osób). Dodatkowo doszłyby nas koszty noclegu dla jednej ze stron (mieszkamy na dwóch krańcach Polski, a u naszych rodzin nie ma warunków na przenocowanie innych). Myśleliśmy o tym czy nie zaprosić tylko rodziców. Jednak tutaj tez jest problem, bo ślub wtedy odbyłby się w miejscowości w której mieszkamy my oraz moi przyszli teściowie. Mój TŻ ma jedną siostrę i w takim przypadku ona by też przyszła (nawet nieproszona), a nie chciałabym aby tak było, że jego rodzeństwo jest, a moje nie.
Myśleliśmy o tym, aby wziąć ślub (chcemy cywilny) poprosić moją siostrę na świadka (co do niej jako jedynej mamy pewnoś, że nikomu nie zdradzi - ale to znowu moja siostra czyli ktoś ode mnie jest, a od niego nie. Chociaż mój TŻ nie ma z tym problemu), a po wszystkim powiedziec rodzicom, ze wzięliśmy ślub.
To wszystko to mój pomysł. TŻ zgadza się, bo dla niego najważniejsze, żebyśmy mieli ślub i byli małżeństwem, a nie kto będzie z nami w tym momencie.
Jednak ja mam obawy, że zostanę później obwiniana o taką tajemnice (mojej rodziny się nie obawiam, bo z nimi sobie poradzę) - nie chciałabym mieć tylko ukrytych pretensji od rodziny mojego TŻ.
Może mi coś doradzicie dziewczyny
Pozdrawiam

moim zdaniem w tej sytuacji nie ma powodów do robienia ślubu w tajemnicy. To że macie inne priorytety niż wystawne wesele nie jest wcale dziwne ani jakieś złe. Uważam że powinniście zaplanować skromną uroczystość z najbliższą rodziną i zaprosić twoje rodzeństwo i rodziców jak i tż. Może twoje rodzeństwo zrezygnuje z przyjazdu na drugi koniec Polski albo sami sobie zapewnią nocleg? może rodzice wam pomogą w tej sytuacji? przenocują jeśli mają możliwość część gości albo wezmą na siebie organizację przyjęcia - obiadu? W końcu 30 osób to na prawdę niewiele. Jeśli masz dobre relacje z rodziną to ja bym nie decydowała się na taki krok.

Może i to nie jest jakoś super ważne kto z wami będzie w tym momencie ale ślub niesie za sobą trochę bardziej długofalowe działanie niż tę jedną chwilę. A ty nie chciałabyś aby było z tobą rodzeństwo, przyjaciele? przecież możecie też zaprosić przyjaciół na ceremonię w takiej sytuacji i na pewno zrozumieją że nie zapraszacie na poczęstunek. kto będzie miał ochotę i będzie mu zależeć to przyjdzie.

Myślę że na waszym miejscu zaplanowałabym normalnie ślub - zaprosiła rodziców rodzeństwo. Myślę że może się okazać że rodzice w chęcią wam pomogą i wszyscy dopiszą na tak miłym spotkaniu jakim będzie wasz ślub.

[discordia1]

Nie wyobrażam sobie brać ślubu w tajemnicy. Bo jak tak można. Oczywiście, wiaodmo, jak rodzice się za bardzo wtrącają to może człowieka trafić, ale pomyśl czy Tobie nie byłoby przykro na ich miejscu. Mi byłoby okropnie przykro jakby nie było mnie na ich jakimś najważniejszym dniu w ich życiu. W końcu to piękny czas i powinno spędzać się go z najbliższymi. Jeżeli za bardzo się wtrącaj ą, to po prostu usiądź i z nimi na ten temat porozmawiaj. Robienie takich rzeczy jest trochę dziecinne...

[Lokowana]

discordia1, pierwszy post jest sprzed kilku lat... Już raczej nieaktualny, teraz na tapecie jest inny problem...

[lapida]

Napisane przez kordistoska

Spróbuję odświeżyć temat.
Z moim "narzyczonkiem" - jak to go nazywam jesteśmy od 3 lat. w maju zaręczyliśmy się. W wakacje planujemy ślub. W między czasie kupiliśmy mieszkanie. Wiadomo, ze to duży wydatek. Spłacamy kredyt, staramy się pomału umeblować nasze gniazdko. W związku z tym, że wszelkie oszczędności postanowiliśmy przeznaczać na wyposażenie mieszkania (na chwile obecną mamy naprawdę niewiele - nawet jeszcze drzwi nie mamy
Rozmawialiśmy ostatnio o ślubie, o tym jak ma on wyglądać i o naszych priorytetach. I ustaliliśmy, że ważniejsze niż impreza dla rodziny jest dla nas wykończenie mieszkania.
Gdybyśmy chcieli zorganizować nawet zwykły obiad dla najbliższej rodziny to musielibyśmy zaprosić ok 30 osób (posiadam 7 rodzeństwa więc stąd taka ilość osób). Dodatkowo doszłyby nas koszty noclegu dla jednej ze stron (mieszkamy na dwóch krańcach Polski, a u naszych rodzin nie ma warunków na przenocowanie innych). Myśleliśmy o tym czy nie zaprosić tylko rodziców. Jednak tutaj tez jest problem, bo ślub wtedy odbyłby się w miejscowości w której mieszkamy my oraz moi przyszli teściowie. Mój TŻ ma jedną siostrę i w takim przypadku ona by też przyszła (nawet nieproszona), a nie chciałabym aby tak było, że jego rodzeństwo jest, a moje nie.
Myśleliśmy o tym, aby wziąć ślub (chcemy cywilny) poprosić moją siostrę na świadka (co do niej jako jedynej mamy pewnoś, że nikomu nie zdradzi - ale to znowu moja siostra czyli ktoś ode mnie jest, a od niego nie. Chociaż mój TŻ nie ma z tym problemu), a po wszystkim powiedziec rodzicom, ze wzięliśmy ślub.
To wszystko to mój pomysł. TŻ zgadza się, bo dla niego najważniejsze, żebyśmy mieli ślub i byli małżeństwem, a nie kto będzie z nami w tym momencie.
Jednak ja mam obawy, że zostanę później obwiniana o taką tajemnice (mojej rodziny się nie obawiam, bo z nimi sobie poradzę) - nie chciałabym mieć tylko ukrytych pretensji od rodziny mojego TŻ.
Może mi coś doradzicie dziewczyny
Pozdrawiam

a może wziąć ślub w Twojej rodzinnej miejscowości? wtedy mielibyście "na głowie' transport i przenocowanie tylko teściów i siostry tż, a nie 7 rodzeństwa i rodziców.

Poza tym - pomysł, żeby siostra w tajemnicy była twoją świadkową - jak sobie to wyobrażasz? Telefonicznie im powiesz, że wyszłaś za mąż? Zdjęcia wyślesz z podpisem, że już jesteście po slubie? Czy może siostrę potraktujesz jako posłańca, a ona przy obiedzie, ot tak od niechcenia powie: "A, własnie, przypomniało mi się, że XX wyszła za mąż".
Poza tym - stawiasz ją w mega niefajnej sytuacji: ty na drugim końcu Polski, jesli ktoś będzie miał pretensje - zadzwoni, pogada, ty możesz się rozłączyć. A siostra? Będzie na miejscu i to do niej trafią wszelkie pretensje...

[aniaj93]

tak wiem, data ;p ale i tak się wypowiem:
lepszy ślub w tajemnicy: para młoda plus świadkowie niż takie kiczowate wesela z karetami na 200/300 ludzi...

[LoveWeddings]

Ślub w tajemnicy, łatwiej powiedzieć niż zrobić.
Osobiście wolałbym mieć własny ślub bez nikogo ale za to piękny, niż ze wszystkimi ale za to koszmar.

[WeddingLover]

ślub w tajemnicu z pewności zaoszczędzi Wam wiele stresów - pomyśl jednak, czy na pewno chcesz go ukryć przed wszytskimi bliskimi, niektórym może być naprawdę przykro

[Moja_Kravica]

Napisane przez aniaj93

tak wiem, data ;p ale i tak się wypowiem:
lepszy ślub w tajemnicy: para młoda plus świadkowie niż takie kiczowate wesela z karetami na 200/300 ludzi...

ale między tymi skrajnościami to jest jeszcze całe spektrum możliwości... gdyby bliska mi osoba w taki sposób wypięła się na rodzinę i przyjaciół, to byłoby mi strasznie przykro.