myśli

[phenomena]

moim problemem, z którym nie mogę sobie poradzić jest ciągłe myślenie o jedzeniu. nie potrafię z tym skończyć. w mojej głowie już na stałe wmontował się licznik kalorii..
chciałabym juz żyć normalnie, móc skupić się na innych WAŻNYCH sprawach, ale nie potrafię.. ciągle myślę o tym, co kiedy i o której zjem.. i pozbyć sie wyrzutów sumienia..
czy wy też macie/miałyście taką obsesję? jak sobie z tym poradzić?

[mutacumliquida]

współczuję

mnie raczej ostatnio ogarnęła mania zdrowej żywności bardziej niz mania liczenia kalorii. Przyznaję, ze schowałam wagę i centymetr, bo ważenie i mierzenie się co 5 minut było bez sensu, widzę po ubraniach, ze chudnę, w lustrze tego nie widzę, więc przestałam w nie spoglądać. Tak sobie walczę z moim umysłem

[śnieżka_]

Napisane przez phenomena

moim problemem, z którym nie mogę sobie poradzić jest ciągłe myślenie o jedzeniu. nie potrafię z tym skończyć. w mojej głowie już na stałe wmontował się licznik kalorii..
chciałabym juz żyć normalnie, móc skupić się na innych WAŻNYCH sprawach, ale nie potrafię.. ciągle myślę o tym, co kiedy i o której zjem.. i pozbyć sie wyrzutów sumienia..
czy wy też macie/miałyście taką obsesję? jak sobie z tym poradzić?

taa miewam takie dni ale czasem żyje myśląc też o innych rzeczach najlepiej znaleść jakieś zajmujące zajęcie

[phenomena]

tylko, ze ja teoretycznie powinnam przytyc, bo doprowadzilam sie do 40kg.

[aneecia]

ja tez tak mialam wyszlam z tego tylko ze vteraz ciagle kompulsywnie sie obzeram :/ ehhh....

[dolare]

Napisane przez phenomena

moim problemem, z którym nie mogę sobie poradzić jest ciągłe myślenie o jedzeniu. nie potrafię z tym skończyć. w mojej głowie już na stałe wmontował się licznik kalorii..
chciałabym juz żyć normalnie, móc skupić się na innych WAŻNYCH sprawach, ale nie potrafię.. ciągle myślę o tym, co kiedy i o której zjem.. i pozbyć sie wyrzutów sumienia..
czy wy też macie/miałyście taką obsesję? jak sobie z tym poradzić?

Phenomeno, miałam anorke- pisałam już na innym wątku o tym- też ciągle liczyłam kalorie (i zapisywałam, żeby sprawdzać bilans ). To była tak chora obsesja, że jak nie mogłam czegoś zważyć by dowiedzieć się ile tam jest gram a w rezultacie, żeby przeliczyć to na kalorie to prowadziłam zeszyt w którym zapisywałam ile waży 1 cm3 danej potrawy... To paranoja- chyba sama przyznasz? Hm?
Wyprowadziłam się z anorki (Sama-bez żadnych cudaków samozwańców od spraw zaburzeń odżywiania...). W sumie zaczęłam się odchudzać z 51 kg- spadłam na 33 kg (jaka śmieszna cyfra! ) a wróciłam do 52 kg. Powiem tak- na początku wyrzuty sumienia żarły mnie niemiłosiernie- tzn. nie mogłam znieść świadomości, że mogę przez 1 dzień nie zapisywać czego ile zjadłam i nie przeliczając tego na kcal...
Potem jakoś się przełamałam- robiłam to mniej dokładnie. Następnie z wielkim "żalem" i oporami... przestałam sumować (zapisywałam ale nie sumowałam).
Potem wywaliłam zeszyt i "liczyłam " tylko w myślach. a w końcu mi się odechciało.
Acha- i oddałam mamie wszelkie tabele z kaloriami (i tak znałam je na pamięć...). Po pewnym czasie jednak zauważyłam, że zaczynam zapominać i twardo trzymałam się postanowienia, że dość tych obsesji... i zapisywania.
Bardzo chciałam wyjść z anoreksji, bo mnie to męczyło przede wszystkim psychicznie....
Od 5 lat jestem zdrowa- tak mi się wydaje. Po cholere było to odchudzanie.
teraz waże 52
Owszem zdarza mi się myśleć "kurna, chyba pozwoliłam sobie na za dużo słodkiego" (ciastka, lody, tosty, chipsy w jednym dniu )
Ale to chyba normalne jak się jest atrakcyjną kobietą dbającą o wygląd
Przedstawiłam Ci swój sposób. na mnie podziałał. żeby schudnąć trzeba mieć silną wolę. Ale żeby wyjść z paranoi odchudzania trzeba mieć MEGA silną wolę.
Napewno ją masz! Życzę powodzenia. Ja bardzo chciałam i mi się udało

[Ollllciaaa]

A ja powiem wam szczerze ,że ja powoli w to sie zagłębiam...nie wiem od kiedy to sie zaczeło...a to wszystko ,że chce schudnąć. Tabele też już znam co jaki produkt na około ile ma kalorii,uważam żeby nie przesadzić z jedzeniem...i wogóle. Mnie to wciąga ale jeszcze nie mam takiej mocnej obsesji na tym punkcie...

[Red_Dream]

musisz wiedzieć, że jak wazysz 40 kg to musisz przytyc aby byc atrakcyjną laską z piersiami ładnymi biodrami i pupą. takie jesteśmy najpiękniejsze, takie w sam raz
napisz jeszzce ile masz wzrostu i jaka ogolnie masz budowę, bo mam koleżankę w moim wieku(17) ktora wazy 33 bo jets bardzo niska i ma taka wlasnie budowe...

[phenomena]

mam 155 cm tylko. nie wiem, co mam powiedziec na temat swojej budowy.. teraz jestem raczej drobniutka.

[Red_Dream]

jeśli masz 155 to idelana waga, mysle, to 45 kg, albo i więcej. tak więc już nie licz kalorii. pogódź się ze sylwetką kobiety, ciesz się że bedziesz szczupła ale masz coś tu i tam. takie sa najpiekniejsze

[Hypnotic Eyes]

Ech, mam ten sam problem phenomena. Tylko, że mi na dodatek jest nie dobrze na samą myśl o zjedzeniu czegoś. Jak wchodzę do sklepu to siedzę tam czasami pół godziny i sprawdzam co ma najmniej kalorii i w końcu i tak kupuję tylko jakiś jogurt lub sałatę. Mam tak samo jak ty 155 wzrostu i ważę 37.5 kg, jeszcze niedawno gadałyśmy na wątku Ile dzisiaj zjadłam i ważyłam 39.5, ale moja waga ciągle leci i ja ju sobie ze sobą nie radzę :/
Z tego co wiem tobie udało się już przytyć, ja boje się tego, że mogłabym ważyć więcej, a nawet czasami myślę o sobie, że jestem gruba. Gdzie tu logika?

[phenomena]

Napisane przez Hypnotic Eyes

Ech, mam ten sam problem phenomena. Tylko, że mi na dodatek jest nie dobrze na samą myśl o zjedzeniu czegoś. Jak wchodzę do sklepu to siedzę tam czasami pół godziny i sprawdzam co ma najmniej kalorii i w końcu i tak kupuję tylko jakiś jogurt lub sałatę. Mam tak samo jak ty 155 wzrostu i ważę 37.5 kg, jeszcze niedawno gadałyśmy na wątku Ile dzisiaj zjadłam i ważyłam 39.5, ale moja waga ciągle leci i ja ju sobie ze sobą nie radzę :/
Z tego co wiem tobie udało się już przytyć, ja boje się tego, że mogłabym ważyć więcej, a nawet czasami myślę o sobie, że jestem gruba. Gdzie tu logika?

to jest bardzo trudne. mysle, ze sama nigdy nie zdecydowalabym sie na skonczenie z odchudzaniem. moi najblizsi zainterweniowali. duzy wplyw mial moj chlopak.