typ kolorystyczny

[Wega]

Pomóżcie:
1.Jakim jestem typem kolorystycznym?
2. Może jakieś propozycje zmiany fryzury
Dziękuję!
P.S. Oczy mam brązowe lub zielonkawe, jak kto spojrzy.

[koko]

Jaki masz naturalny kolor włosów? Jaki odcień cery/czy masz piegi? -(zdjęcie przekłamuje kolory na ogół).

[Wega]

Naturalny kolor włosów to szromysi z odciemiami blądu, piegów brak i opalam się łatwo na brąz.

[koko]

Hmm. No to mamy problem. Masz podobne cechy jak ja, a ja sama nie jestem w stanie siebie określić. Przychylałabym się do wiosny, ale 100% pewności nie mam.


>WIOSNA

Wiosny to złote dziewczyny. Pierwsze spojrzenie na nie daje skojarzenie z przezroczystością i słońcem.
Spośród wszystkich typów kolorystycznych wiosna ma karnację najdelikatniejszą. Jej cera jest albo barwy kości słoniowej, albo morelowa i opala się na piękny złoty kolor. Piegi wiosny są złocistobeżowe.
Niektóre wiosny mają różową karnację z rumieńcami, czasem dość widocznymi, zwłaszcza pod wpływem emocji. U takich osób wydaje się, że różowość prześwituje przez skórę. Natura daje wiosnom we włosach jasne przebłyski, pasemka. Włosy wiosny są blond, rudoblond, marchewkoworude, wreszcie złotobrązowe. W dzieciństwie wiosny mają bardzo jasne włosy, które z wiekiem ciemnieją. Oczy może wiosna mieć przejrzyste błękitne, turkusowe, zielone, zielonobrązowe, jasnobrązowe.
Jest to rzadki w Polsce typ kolorystyczny. Najwięcej mamy pań zim i lat. Jeśli po przeczytaniu tego opisu któraś z czytelniczek zakrzyknie: jestem wiosną! warto dla upewnienia się przeprowadzić jednak następujący test.
Należy się zaopatrzyć w pomadki do ust w różnych odcieniach (można pożyczyć od znajomych). Siadamy przed lustrem w dobrym, dziennym świetle. Malujemy usta kolejnymi szminkami i obserwujemy, kiedy twarz wygląda najlepiej. Zapomnijmy na chwilę o upodobaniach kolorystycznych. Wiosnę najbardziej zdobi szminka brzoskwiniowa i jasna koralowa.
Pomocne w ocenie mogą być instrukcje zawarte w dostępnych na rynku publikacjach książkowych. Są ciekawe, ale niestety słabą ich stroną jest szata graficzna. W książce o kolorystyce ilustracje i zdjęcia powinny przedstawiać barwy precyzyjnie, a takiej, u nas wydanej, nie spotkałam.
Delikatny koloryt wiosny wymaga w ubiorze żywych i jasnych, a co najważniejsze ciepłych tonacji.
W zimnych odcieniach wiosna wygląda smutno i blado, a kontury jej twarzy zacierają się.
Dwa kolory są dla wiosny zakazane: kredowa biel i czarny. Obydwa ją postarzają, a skóra w ich oprawie wygląda chorobliwie. Biel śmietankowa i kości słoniowej najlepiej pasują do karnacji wiosny. Jej czernią są jasny granat i ciepły brąz, który szczególnie ma zastosowanie w dodatkach takich jak paski, torby czy buty.
Wiosna musi porzucić noszenie chłodnych kolorów. Nie namawiam, żeby natychmiast pozbyć się wszystkich ubrań, których odcień nie jest dla wiosny odpowiedni. Niektóre z nich są, być może, ulubione. Można je "odsunąć" od twarzy np. apaszką. Znajomość właściwej palety barw ma pomóc w tworzeniu "nowej szafy" z ubraniami, a nie w gwałtownym opróżnianiu istniejącej.
Jakie są zatem najpiękniejsze odcienie wiosny?
Podstawowymi kolorami, do których możemy dobudowywać nieskończoną ilość innych barw, są: morelowy, ciepły beż oraz ciepły jasnoniebieski. W jej palecie znajdują się też kolory intensywne, np. turkusowy, koralowy. Prócz wspomnianych wyżej, dużo jest złocistych, orzechowych brązów, ciepłych różów i czerwieni, delikatnych fioletów, seledynów i żółtości.
Biżuteria wiosny powinna być jak ona - finezyjna. Doskonałe są stare delikatne broszki i pierścionki prababci wykonane ze złota o żółtym zabarwieniu. Srebro należy złożyć na dno szkatułki lub starać się łączyć ze złotem. Do niedawna takie połączenie było nie do pomyślenia. Obecnie w najlepszych galeriach można zobaczyć piękne kompozycje srebra ze złotem, a nawet miedzią. Jasny bursztyn, w Polsce trochę pogardzany, w świecie wielce ceniony, jest stworzony dla wiosny. Podobnie jak biżuteria z kości (najlepiej słoniowej), z korala oraz kremowych pereł.
Wiosna musi być ostrożna przy wykonywaniu makijażu. Zbyt intensywny doda jej lat i odbierze daną przez naturę delikatność.
Podkład i róż powinny być w odcieniach brzoskwiniowych, morelowych. Istotne jest, żeby róż był dość jasny i rozprowadzony na dużej powierzchni policzków. Wiosny łatwo się rumienią i przy zbyt ciemnym różu wyglądają nienaturalnie. Najodpowiedniejsze cienie do powiek to ciepła biel, delikatny brąz, turkusowy, jasny ciepły fiolet, wreszcie błękit. Wiosna nie powinna używać czarnego tuszu do rzęs. Rewelacyjnie wygląda z rzęsami pomalowanymi na niebiesko, zielono, brązowo. Kolory szminki to beżowe, morelowe, delikatne pomarańcze i koralowe czerwienie.
Naturalny kolor włosów wiosny jest atrakcyjny. Czasem jednak potrzebuje ona małego szaleństwa czy eksperymentu z farbowaniem włosów. Najlepiej zrobić wtedy delikatne, różnokolorowe pasemka - od jasnozłotych do miedzianych.
Na koniec mały trik dla osób, które muszą nosić okulary (ale nie tylko dla nich). Kolor oczu możemy poprawić. Dla wiosny niebiesko- i zielonookiej idealne są soczewki kontaktowe turkusowe. Znam wiosnę o oczach jasnobrązowych, która sprawiła sobie soczewki o miodowym zabarwieniu - wygląda fascynująco.

A może jesteś latem? Sama zobacz.

LATO

Kreatorzy mody lansują w tym sezonie łagodne, gołębie błękity, dymne szarości, delikatne fiolety i chłodne beże. Ze stonowanymi barwami współgrają miękkie, szlachetne tkaniny.
Rzecz nie będzie jednak o modzie, lecz o urodzie. O urodzie osób należących do kolorystycznej pory roku - lata. Można śmiało powiedzieć, że tegoroczna moda została dla nich stworzona. Pierwsze skojarzenie przy odbiorze ich urody to połączenie popielatego i różowego, a ogólny koloryt jest łagodny i jasny.
Skóra lata ma tonację różową albo beżoworóżową. Oczy, na ogół, niebieskie, ale nie wszystkie lata są niebieskookie. Mogą mieć oczy zielononiebieskie lub piwne, wtedy będzie to także kolor z domieszką zielonego. Na tęczówkach takich oczu widzimy jasne plamki, a wokół nich szary pierścień. Są i brązowookie lata. Te brązowe oczy przypominają orzech laskowy. Włosy pani lato są najczęściej popielatoblond. We wczesnym dzieciństwie bywają platynowe, prawie białe. Z wiekiem ciemnieją nawet do popielatego brązu. Skutek jest taki, że pani lato nie jest, na ogół, zadowolona ze swoich włosów. Mówi: "ja mam mysi kolor". Ten kolor może być bardzo piękny i elegancki, zwłaszcza jeśli go trochę podbarwimy, ale o tym później. Usta lata są różowe, z odrobiną fioletu w tonacji. Lato rozmaicie się opala: albo bardzo trudno i zawsze wtedy pozostaje lekko czerwone, albo zyskuje ładną, brązową opaleniznę. Charakterystyczne dla urody lata jest to, że często otrzymuje pocałunki słońca w postaci piegów, różowawych lub szarobrązowych. Takie oto są uroki pani lato.
Jak pani lato powinna się ubierać? Zacznę od tego, czego nosić nie powinna. Przede wszystkim kolorów jaskrawych, w ich otoczeniu karnacja lata wygląda sino. Pani lato powinna unikać czerni. Od czasu do czasu, od wielkiego dzwonu, przy wieczorowym makijażu może założyć czarną suknię, nigdy na dzień. Lato jest chłodną, kolorystycznie, porą roku. Przypomnę, lato i zima lubią chłodne barwy, z domieszką niebieskiego, zaś wiosna i jesień ciepłe, z domieszką żółtego. Lato powinno zrezygnować zatem z wszelkich złocistych odcieni: łososiowego, pomarańczowego, brzoskwiniowego, rudego. Przyjrzyjmy się bliżej kolorowi czerwonemu. Jeśli lato go dla siebie wybiera, ma to być raczej czerwień zbliżona do arbuza niż pomidora czy marchewki.
Najpiękniejsze kolory lata, najbardziej zdobiące, to opisane na początku błękit i jasny lila, złamana biel, chłodne zieleń i czerwień, beż i brąz, aż do odcienia gorzkiej czekolady. Czernią lata jest zgaszony granat. Beże wyglądają trochę smutno, należy je zatem ożywić. Może to być szalik, apaszka albo malutka chusteczka w kieszonce żakietu. Znakomicie wyglądają dwie chusteczki w różnych odcieniach np.: cyklamenu, cytrynowego lub turkusowego. Warto podkreślić, że turkus jest stworzony dla lata. Kolory lata powinny być jak ono - delikatne. Wszystkie jakby rozbielone mlekiem albo lekko przyprószone fioletem bądź różem.
Jak wspomniałam, osoby o urodzie lata często narzekają na swoje mysie włosy. Jest to typ kolorystyczny, który z wielkim powodzeniem może stosować balayage albo pasemka. Włosy rozjaśnione powinny mieć zawsze odcień popielaty, nigdy złotawy. Efektownie wygląda balayage w postaci pomalowanych koniuszków włosów, gdzieniegdzie jasnych pędzelków na końcach włosów albo jasnych fal. Niektóre ciemnowłose lata mogą wypróbować kolor mahoniu albo bakłażana. Do takich eksperymentów polecam pianki, które barwią do następnego mycia włosów. Wreszcie hitem dla lata może być platynowy blond. Zwłaszcza dla osób, które w dzieciństwie takie właśnie włosy miały.
Wykonując makijaż należy pamiętać o jego chłodnej tonacji. Podkład i róż powinny być beżoworóżowe. Pastele do powiek mogą być, nawet na dzień, perłowe, jeżeli są właśnie modne. Kolory błękitne, rozbielone róże, zielenie i szarości najdoskonalej ozdobią oczy lata. Tusz do rzęs najlepszy jest grafitowy lub w kolorze gorzkiej czekolady, podobnie farba do rzęs (henna). Najlepsze odcienie szminki to jasny róż i łagodny, niebieskawy fiolet. Na okazje wieczorowe lato świetnie wygląda z ustami pomalowanymi dość intensywnym różowym kolorem i z makijażem oczu ograniczonym do mocnego pomalowania rzęs.
Biżuteria, tak jak jej właścicielka, ma wygląd szlachetny. Metale dla lata to srebro, platyna, białe i różowe złoto. Z kamieni - rubiny, granaty, niebieskie opale, akwamaryna, zielone nefryty. Pani lato powinna również mieć sznurek różowych pereł. Naturalne - te są najdroższe. Nie martwmy się jednak, bo doskonale mogą je zastąpić.



A w tych fryzurach byłoby Ci prawdopodobnie dobrze- moim zdaniem.