Dojazd do pracy 100km

[eyo]

Napisane przez dacn

Nie jest to sytuacja łatwa, ale sugerowanie że się "nie da" i "za ciężko" jest słabe. Owszem można iść po najmniejszej linii oporu, można też nie iść do pracy po to aby po kliku latach obudzić się i zorientować, że ci z których się śmialiśmy mają inny standard życia niż my a my tkwimy w tych samych martwych punktach.

* Nie ma to jak /.../ się do wychowania dzieci przez innych.

A lekarzy to w domu nie ma więcej niż te śmieszne 12 godzin 5 razy w tygodniu, więc przykład słaby.

a kto mówi, że się nie da? dać się da ale pytanie kluczowe to czy w ogóle warto się zarzynać zasadniczo to wiesz, dużo rzeczy się "da"

nie wiem też czemu dla Ciebie alternatywa w postaci pracy z dojazdami na dystansie mniejszym niż 100km to "najmniejsza linia oporu" wyolbrzymiasz strasznie i dochodzimy do poziomu absurdu w którym rozważamy to czy ktoś pracujący 8h + 2x0,5h dojazdów obudzi się za 10 lat z ręką w nocniku bo ktoś kto pracował 8h + 2x1,5h dojazdów się "rozwijał" halo! my tu rozmawiamy o kwestii dojazdów do pracy a nie zastanawiamy się czy lepiej robić doktorat z fizyki kwantowej czy może lepiej być kasjerką w biedrze

co do "wychowania dzieci" - wątek jest czysto teoretyczny, nikt nie napisał nigdzie "ja robię z dziećmi tak a tak", rozważamy tylko czy i jak można wykorzystać różne ilości wolnego czasu po pracy - jeżeli widzisz w moim poście pole do dyskusji to zapraszam, w ramach alternatywy dla mojej opinii czekam na logiczne argumenty przemawiające za tym, że regularne posiadanie 2h wolnego czasu po pracy to czynnik sprzyjający wychowaniu dzieci

lekarza podałam tylko jak jeden z zawodów w których pracuje się w trybie zmianowym jako przeciwwagę zarobkową dla pracownika produkcji

zarzynanie się w pracy nikomu chwały nie dodaje za długie dojazdy tym bardziej nikt orderu nie dostanie - zamiast doszukiwać się korelacji między ilością godzin poza domem a sukcesem zawodowym lepiej usiąść nad kartką i zwyczajnie policzyć co się bardziej opłaca w dłuższym okresie - dojazdy? zmiana pracy na mniej płatną albo bez dojazdów? pozostanie w dotychczasowej miejscowości? sukces można osiągnąć pracą mądrą, niekoniecznie ciężką

[dacn]

Autorka ma zapewniony dojazd busem, nie musi prowadzić samochodu, może natomiast się uczyć, czytać, oglądać filmy czy marnować czas na wizażu. Nie jest to zła opcja, zwłaszcza, że nie wiemy jakie opcje miałaby na miejscu. I nie nie chodzi o zażynanie się w pracy ale o sensowne przemyślenie opcji. Czasem najlepszą, choć nieidealną opcją jest praca oddalona od miejsca zamieszkania.
Zwłaszcza, że chyba autorka jeszcze nie mieszkała z chłopakiem- w takiej sytuacji daleka bym była od rzucania pracy " bo daleko" .

Jestem pewnie stara i mam zbyt wiele znajomych co odpuściło po pierwszych problemach w pracy, teraz po latach albo żałują, albo narzekają, albo słyszę o tym, że "tobie się poszczęściło"
Niestety w miarę stabilna sytuacja na rynku pracy nie przychodzi od razu.

[201706191326]

Przejdzie przez miesiąc, dwa, trzy. Dłużej to tortura. I znalezienie czegoś na miejscu będzie dla ciebie trudne, będziesz musiała brać urlop na cały dzień a nie "wyjść do dentysty" na chwilę.

Ja pracuję w innym kraju. Zazwyczaj wyjeżdżam wcześnie rano, wracam w piątki wieczorem. To wykańczające, mimo, że podróżuję tylko 2 razy w tygodniu. (I samolotu sama nie prowadzę, haha!). Po kilku tygodniach chcesz tylko z tym skończyć. Nie masz czasu na nic.

Ty będziesz miała podobnie. Po kilku tygodniach cieżko będzie ci wysupłać energię na cokolwiek. A załatwienie rzeczy w urzędzie? Pójście do lekarza? Na dłuższą metę to recepta na bycie skonanym i nieszczęśliwym przez cały czas.

[Limonka2738]

Napisane przez fanka_teleranka

Przejdzie przez miesiąc, dwa, trzy. Dłużej to tortura. I znalezienie czegoś na miejscu będzie dla ciebie trudne, będziesz musiała brać urlop na cały dzień a nie "wyjść do dentysty" na chwilę.

Ja pracuję w innym kraju. Zazwyczaj wyjeżdżam wcześnie rano, wracam w piątki wieczorem. To wykańczające, mimo, że podróżuję tylko 2 razy w tygodniu. (I samolotu sama nie prowadzę, haha!). Po kilku tygodniach chcesz tylko z tym skończyć. Nie masz czasu na nic.

Ty będziesz miała podobnie. Po kilku tygodniach cieżko będzie ci wysupłać energię na cokolwiek. A załatwienie rzeczy w urzędzie? Pójście do lekarza? Na dłuższą metę to recepta na bycie skonanym i nieszczęśliwym przez cały czas.

O, wróżka!

Jesteś potrzebna na tych wszystkich wątkach "co o mnie myśli, czemu się nie odzywa". Jakbyś podała numery lotto na najbliższe losowanie w PM to byłoby super.

[201706191326]

Napisane przez Limonka2738

O, wróżka!

Jesteś potrzebna na tych wszystkich wątkach "co o mnie myśli, czemu się nie odzywa". Jakbyś podała numery lotto na najbliższe losowanie w PM to byłoby super.

Idiotyczniej się nie dało? Idź na podwórko pobaw się ze znajomymi z przedszkola.

[Limonka2738]

Napisane przez fanka_teleranka

Idiotyczniej się nie dało? Idź na podwórko pobaw się ze znajomymi z przedszkola.

Skoro mówisz, że coś się na pewno w przyszłości zdarzy, to myślałam, że jesteś wróżką.

Bardzo przepraszam za pomyłkę.

[9b3c663057ffbc82ae9019b87931eb18768d1240]

Akurat tutaj nie trzeba być wróżką, żeby stwierdzić, że taki styl życia NA DŁUŻSZĄ METĘ będzie męczący. Tutaj nie trzeba mieć "czarów" w głowie, a czystą logikę - niewyspanie, zmęczenie, dojazdy, pory roku, brak czasu dla innych, brak czasu nawet na książkę - czysta logika.
Nie jesteśmy robotami, i życie praca-dom nie jest dla nikogo dobra, szczególnie dla ciała.

[natalia_t]

Ja co prawda nigdzie nie dojeżdżałam, ale w czasach licealnych spędzałam poza domem 12 godzin dziennie. 8-15 szkoła, 16-19 jakieś zajęcia pozalekcyjne, korepetycje, trening, czasami jakaś rozrywka, pół godziny na drogę do i ze szkoły. Wtedy było fajnie, bo mieszkałam z rodzicami i w domu miałam do ogarnięcia własny pokój, poza tym posprzątane, poprane, pogotowane, lodówka pełna, całkiem fajne życie. Teraz jak się zdarzą takie tygodnie, to niby posprzątać można w weekend i w ogóle, ale na takie codzienne sprzątanie nie ma czasu ani ochoty. Nieodkurzone, niepozmywane, gotować się nie chce, a zakupy to kolejny czas poza domem. A jak nadejdzie weekend to też chce się porobić coś innego niż jazda na szmacie czy siedzenie w kuchni.
Mieszkając samemu jest trudno dać z tym radę, ja na pewno bym się nie zdecydowała. Te 11 godzin poza domem może nie brzmi tak źle, jeśli ma się kogoś, kto wyręczy w domowych obowiązkach i po powrocie do domu nie trzeba nic robić. I tylko i wyłącznie wtedy.

[Limonka2738]

[1=9b3c663057ffbc82ae9019b 87931eb18768d1240;7456201 1]Akurat tutaj nie trzeba być wróżką, żeby stwierdzić, że taki styl życia NA DŁUŻSZĄ METĘ będzie męczący. Tutaj nie trzeba mieć "czarów" w głowie, a czystą logikę - niewyspanie, zmęczenie, dojazdy, pory roku, brak czasu dla innych, brak czasu nawet na książkę - czysta logika.
Nie jesteśmy robotami, i życie praca-dom nie jest dla nikogo dobra, szczególnie dla ciała.[/QUOTE]

Żyję tak 12 lat. Na razie mnie nie męczy. Nie jest jakiś super komfortowy, ale nie narzekam.

Można powiedzieć "możliwe, że cię zmęczy", ale "na pewno, na 100% nie dasz rady i ta praca nie jest tego warta", kiedy nawet nie wiadomo, co to za praca, może ta jest?

[stesia]

Napisane przez natalia_t

Ja co prawda nigdzie nie dojeżdżałam, ale w czasach licealnych spędzałam poza domem 12 godzin dziennie. 8-15 szkoła, 16-19 jakieś zajęcia pozalekcyjne, korepetycje, trening, czasami jakaś rozrywka, pół godziny na drogę do i ze szkoły. Wtedy było fajnie, bo mieszkałam z rodzicami i w domu miałam do ogarnięcia własny pokój, poza tym posprzątane, poprane, pogotowane, lodówka pełna, całkiem fajne życie. Teraz jak się zdarzą takie tygodnie, to niby posprzątać można w weekend i w ogóle, ale na takie codzienne sprzątanie nie ma czasu ani ochoty. Nieodkurzone, niepozmywane, gotować się nie chce, a zakupy to kolejny czas poza domem. A jak nadejdzie weekend to też chce się porobić coś innego niż jazda na szmacie czy siedzenie w kuchni.
Mieszkając samemu jest trudno dać z tym radę, ja na pewno bym się nie zdecydowała. Te 11 godzin poza domem może nie brzmi tak źle, jeśli ma się kogoś, kto wyręczy w domowych obowiązkach i po powrocie do domu nie trzeba nic robić. I tylko i wyłącznie wtedy.

nie mówię że każdy, ale ja np inaczej patrzyłabym na te 11 godz poza domem gdy wygląda to jak u ciebie czyli te 3 godz po szkole zajęte przez inne zajęcia a inaczej niż gdybym miała je przeznaczyć na dojazdy. no bo mimo wszystko nie byłabym w domu ale coś bym przez ten czas zrobiła innego, nie miałabym poczucia zmarnowanego czasu. no chyba że ktoś może się podczas podróży np pouczyć to też nie zmarnuje go aż tak, zazdroszczę takim osobom

[magda_mala]

W Australii dojazd 100 km do pracy to podjazd. Inna sprawa, ze tam ruch jest minimalny a rzeczywiście odległości ogromne. Wszystko jest wzgledne

[melkmeisje]

Napisane przez magda_mala

W Australii dojazd 100 km do pracy to podjazd. Inna sprawa, ze tam ruch jest minimalny a rzeczywiście odległości ogromne. Wszystko jest wzgledne

Temat jest o Polsce, a nie Australii.

[9b3c663057ffbc82ae9019b87931eb18768d1240]

Czy autorka się zdecydowała?

[Andz126p]

[1=9b3c663057ffbc82ae9019b 87931eb18768d1240;7730066 6]Czy autorka się zdecydowała?[/QUOTE]
Na razie mieszkamy osobno. A co do przyszłości - zobaczymy. Być moze on będzie mieszkać tu, jednak rozpoczęliśmy remont domu w jego miejscowości i to na ten moment dla nas najważniejsze.

[Monichulaa]

Odgrzebię

Sytuacja życiowa zmusiła mnie albo nie zmusiła, a przyśpieszyła decyzję o przeprowadzce do faceta, pracy jeszcze nie zmieniłam więc mieszkam tam, pracuje tu - czyli jest to odległość 100 km.

Napisane przez cranberry juice

Jak wyliczyłaś, że 100 km przejedziesz w 1,5 godziny? Zrobiłaś trasę 10 razy w godzinach szczytu i tyle Ci średnio wyszło czy tak Ci google maps wyliczyło? Bo jak to drugie, to polecam jednak metodę pierwszą - 1,5 godziny na 100 km wydaje mi sie skrajnie optymistyczne.

Nie nazwałabym tego skrajnym optymizmem bo od dwóch lat pokonują trasę do pracy 100 km w jedną stronę. Wyjeżdżam o 6:30-6:40, przy normalnym natężeniu ruchu zajmuje mi to 1,4 max 1,5h czyli punktualnie na 08:00 jestem w biurze. Jak wpadnę 08:05 nikt nie robi z tego afery bo przecież i tak punkt 16 nie wychodzę.

[nac_je]

Autorka pytała o rady i opinie osób które własnie tyle czasu spędzają na dojazdach, a nie "rady" mamusiek, i wypowiedzi typu "powinnaś". Też mam podobny problem i zastanawiam się czy dojeżdżać i być blisko rodziny, czy wynajmować i być blisko pracy. Żeby przeczytać jakaś pomocną opinię trzeba się przekopać przez masę bzdurnych porad. Masakra.