[Kira87]

Nie wiem czy moje porady się przydadzą, ale zaryzykuję

W gimnazjum nawiedził mnie straszliwy trądzik. Była to dla mnie nowość, bo zawsze miałam bardzo gładką skórę. Oczywiście pierwsza instynktowna reakcja obronna, to drapanie, wyciskanie, dręczenie i nieustanne gmeranie w okolicach buzi.
Doszło do tego, że nieustannie, wręcz co chwilę dotykałam się i sprawdzałam, czy te pryszcze jeszcze są, czy już ich nie ma.

Jak sobie z tym poradziłam?

Zaczęłam spisywać w notatniku (nie w kalendarzu) dni tygodnia. Codziennie zapisywałam kolejny dzień i dopisywałam pod spodem: nie wyciskać! Dodatkowo zaczęłam wypisywać dokładny schemat pielęgnacji mojej cery. Gdy ręce zaczynały mnie niepokojąco świerzbić, to biegłam do łazienki, przemywałam buzię i smarowałam miodową maseczką. Wtedy gdy mimowolnie ręce sięgały twarzy, lepka maź powodowała u mnie włączenie się lampki alarmowej: nie drapać!
Notatnik zawsze leżał przede mną na biurku. Ile razy chciałam się podrapać, tyle razy siłą woli zmuszałam się by spojrzeć na notatnik. Wtedy myślałam sobie: muszę się trzymać moich zapisków.

W ten sposób z dnia na dzień polepszała się moja cera. Zaczęłam stosować raz na tydzień "parówkę" z rumianku, masaż buzi i inne "babcine" sposoby (np. maseczka z selera na przebarwienia). Piłam również bratka i czerwoną oraz zieloną herbatę.

Nie wiem czy się to komuś przyda, ale warto spróbować.

Powodzenia!