[kosheen]

No niestety jest to szczególnie ciężkie dla dziewczyn, które same nie mają pasji (patrz: ja). Mój partner też ma swój ulubiony sport, też może czytać na necie, oglądać jakieś walki godzinami odpisując mi na gg co 10 min. Zdążyłam się przyzwyczaić. Oczywiście też mnie to wkurza niemiłosiernie. Czasami to po cichu zazdroszcze mu takiej pasji Ale trzeba spróbować ich zrozumieć, też nieraz czuje się mniej ważna niż ten sport. Np w okresie wzmożonej nauki (sesja), kiedy rzadko się widujemy, mój chłopak nie powie ,,ale się cieszę, że w końcu się spotkaliśmy", tylko powie ,,ale fajnie, że w końcu mogę iść na trening" I co tu począć? Moja rada: nie próbuj rywalizować z jego pasją, bo i tak przegrasz. A prosząc go, żeby zrezygnował z jakiegoś meczu, tylko tracisz w jego oczach. Lepiej pójdź mu kibicować na ten mecz, niż robić mu z tego tytułu wyrzuty No i udawaj czasami zainteresowaną, jak Ci opowiada o tych swoich meczach To dla nich też jest ważne.