[memka87]

narazie jeszcze nie mam dzieci ale mam nadzieje ze szybko sie to zmieni! oboje z mezem jestesmy polakami mieszkajacymi w UK. w domu mowimy do siebie po polsku co wydaje mi sie naturalne, wiec tak samo naturalnym wydaje mi sie uczenie dziecka polskiego i poslugiwanie sie nim na codzien. angielskiego ma nadzieje nauczy sie w przedszkolu, sklepie, od angielskich znajomych, z bajek itp itd...

ale znam 2 rodziny wielojezyczne ktore mowia w domu tylko po angielsku.... jedna z nich to egipcjanie, gdzie maz od dziecka mieszkal w UK i mowi po angielsku plynnie, ale pracuje 7dni w tygodniu i nie ma za duzo czasu dla dziecka, wiec nakazal swojej zonie ktora ledwo porozumiewa sie po angielsku zeby mowila do dziecka tylko po angielsku! naprawde, wyglada to komicznie!! teraz chlopak ma 7 lat i mam nagle zdecydowala ze ten angielski to byl glupi pomysl i od roku mowi do niego po arabsku ale chlopak widzi ze kazdy w jego otoczeniu mowi po ang wiec nie chce sie go uczyc i mimo ze rozumie ten jezyk to go nie uzywa! taki rodzaj buntu...

a 2 rodzina to tunezyjka z anglikiem, ktorzy rowniez mowili do dziecka tylko po angielsku ona tylko wtracala po arabsku pojedyncze slowa, mala ma 2latka i zaczyna mowc po ang co przeraza matke (no ale czemu tu sie dziwic?! przeciez dziecko nie wysysa jezyka z mlekiem matki!)
po tych dwoch przykladach wiem ze nie bede mowic do dziecka po angielsku (no chyba ze juz w szkole pomagac dziecku z jakims zadaniem, bo wydaje mi sie ze dziecko nie musi znac wszystkich szkolnych nazw po polsku, albo przy nauce czytania po angielsku co jest chyba logiczne)

ale sie rozpisalam! heh..