[iwa]

W Poznaniu jest jeden profesor tutejszej kliniki AM, nazywa się Żaba . Jest autorem prac nt. trądzika, łojotoku itp., czytałam jedną z nich, dostępną w necie, jest b. ciekawa, przynajmniej znać, że gość poważnie zajmuje się tematem. Najbardziej mnie bowiem denerwują stereotypowe "mądrości" na ten temat, wygłaszane przez pseudospecjalistów Niestety, koleś liczy sobie po profesorsku, więc na razie zbieram na wizytę.
Homeopata zaczyna się od 200 zł za pierwsze badanie ogólne, a bez tego nie ma żadnej dalszej rozmowy. Homeopatia ponoć jest skuteczna pod warunkiem, że stosuje się ją razem z "czarami" Trzeba zażywać specyfiki o bardzo ściśle określonych porach, b. ściśle przestrzegać zaleceń co do posiłków i napojów, nawet kierować się fazami księżyca, ważne jest pochodzenie surowców użytych do leków i sposób ich rozcieńczania, ba - również osoba, która je sporządza.
Niestety rzeczywiście muszę uzbroić się w cierpliwość, bo każdy, absolutnie każdy wydatek na urodę i zdrowie to w moim przypadku życie ponad stan. To, że używam niekiedy kosmetyków aptecznych z wyższej półki, to przejaw mojej desperacji i kolejne zwiększenie debetu, na dodatek w tajemnicy przed mężem. Kiedy to wyjdzie na jaw, będzie kosmiczna awantura.
Tak samo jest z prywatną dentystką (nie przyznaję się w domu do wszystkich wizyt, ale dentysty w życiu nie odpuszczę) i każdą inną prywatną wizytą, dlatego praktycznie nie chodzę do prywatnych lekarzy. Za gastrologa i internistę na szczęście płaci mój pracodawca, psychiatra jest państwowy. Tylko ortodontę przez ponad dwa lata opłacałam oficjalnie i pod koniec leczenia protetyka. Był to skądinąd straszny cios dla mojej kieszeni.
Piszę to wszystko po to, żeby pokazać, w jakiej rzeczywistości żyjemy, że kobieta, która przechodzie ulicą i "nie wygląda", chętnie by "wyglądała", poszłaby np.z dzikim entuzjazmem do kosmetyczki co najmniej raz w tygodniu. Dodajmy, że jest to kobieta, która skończyła dobrę szkołę lub studia i tyra od świtu do zmroku. Media niewystarczająco pokazują mizerię finansową społeczeństwa, zajmują się pierdołami z życia lokalnych high-societys, nawet w poważnych dziennikach i tygodnikach są przykłady zupełnej alienacji.
A ja staram się jak mogę najlepiej i pozdrawiam

Iwona