[Biedroneczka17]

dzieki dziewczynki wiecie to nie jest tak ze jestem jakas glupia smarkula co planuje 1raz a nie ma o tym zielonego pojecia..myslalam o tabletkach ale mieszkam w malym miescie w ktorym raczej wszyscy sie znaja..a moja mama w szpitalu pracuje:/ gdybym poszla do ginekologa to nie minelo by 30min a ona juz by wiedziala:/ kwestia rozmowy z nia odpada bo moja mam jest raczej "staroswiecka" sprzeciwia sie temu zebym wogole miala chlopaka:/ a co dopiero wspolzyc pozatym niegdy nie bylam u ginekologa i boje sie go jak diabel swieconej wody..nie wiedziala bym jak mam sie zachowac..wiem ze to tylko lekarz..ale strach pozostaje..

wracajac do tego 1razu..ja wlasciwie chiala bym jeszcze poczekac wystarczaja mi nasze dotychczasowe pieszczoty no wiecie same...
tylko on mnie przekonuje,ze mnie kocha ze jestesmy ze soba juz dlugo(roczek) wiem ze chcialby.. z 1strony mnie rozumie wie zie sie boje konsekwencji ale z 2 dalej nalega... to takie obciazenie psychiczne 1uleglam bylismy juz o kroczek troche to wstydliwe...ale biedak "nie mogl trafic..."(oczywiscie mial prezerwatywe plemnikobojcza) nie wyszlo...byl smutny i chyba glupio mu bylo...pocieszalam go a w glebi ducha cieszylam sie ze nie wyszlo... potem dostalam takiego stracha ze moze jednak cos moglo z tego wyjsc ze przez miesiac okres mi sie spozniel..i jeszcze gorzej sie denerwowalam.. KURCZE CZY TYLKO JA MAM TAKIE PROBLEMY?!